TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 124
Previous part

Chapter: 4_2  
2. Absalom


Line: 25    Konningk Dauid hadde enen sone, de hette Absalon. De was so schone, dat
Line: 26    eme neyn man geliken kunde. Syn har was so schone, dat yd de vruwen sere
Line: 27    dure koften, dat men eme affsnet, wan men ene korten scholde. Darmede
Line: 28    schireden de fruwen ere vlechten. Den sone hadde de vader sere leff. De sulue
Page: 127   Line: 1    sone Absalon de mordede synen broder Ammon vnde vlo vte deme lande.
Line: 2    De vader vorgaff eme dat vnde leit ene wedder komen vnde hadde ene yo
Line: 3    sere leff. Vnde he mende yo den vader myt valsche vnde gingk to rade, wo he
Line: 4    synen vader delgen mochte, dat he konningk worde. Syn ratgheue heit Achitophel,
Line: 5    de was de klokeste man beropen, de in deme lande was. Absalon leit
Line: 6    sijk maken eynen wagen, also konninge plegen to hebbene. Dar reden vore
Line: 7    veftich ryddere. Absalon toch to sijk al dat volk myt schonen worden vnde
Line: 8    louede en grote ding. Des morgens was he vro vppe vnde stunt vor der porten
Line: 9    vnde vntfengk alle, de dar quemen. Wan eyn man quam ghane, so ghengk
Line: 10    he eme vntegen vnde grottene vnde veng ene vmme den hals vnde kustene
Line: 11    vor synen mumt vnde sprak: 'Leue frunt, segge my, van wanne bistu, weme
Line: 12    horestu to vnde wat ys din gewerff hir to des konninges houe?' So sprak yenne:
Line: 13    'Ik byn van der stad edder van deme dorpe vnde hore den luden to; dijt ys
Line: 14    myn sake.' So sprak he wedder: 'Werliken, du bist van guden luden vnde
Line: 15    heuest rechte sake. Auer hir en ys neyment, de dyne sake vort sette. Weret my
Line: 16    beuolen, ik wolde ene yowelke sake vort setten, vnde ik wolde eyn recht
Line: 17    richter wesen.' Alsodane smelike wort sprak he eme yewelikeme to vnde toch
Line: 18    myt den losen worden alle dat volk to sijk. To eyner tijd sprak he to synem vader:
Line: 19    'Vader, mot yk ghan to Ebron? Dar louede ik my, do ik boten landes was.'
Line: 20    'Ja,' sprak de vader, 'gha in godes vrede.' Absalon reyd hen to Ebron vnde
Line: 21    leit alle dat volk to samne komen. Dar makeden se ene to eme konninge vnde
Line: 22    toch myt alle deme volke to Iherusalem vnde wolde synen vader vordelgen.
Line: 23    De mere quemen deme konninge. Tohant vlo de vader to der anderen porten
Line: 24    vt vnde quam in de wosteninge. Dar volgeden eme al, de syne frunt weren.
Line: 25    De konningk vnde se alle weren tho vote vnde lepen ouer berch vnde ouer
Line: 26    brok, dat se kumme vntquemen. De konningk scrigede vnde wenede vnde
Line: 27    alle, de myt eme weren. Do sprak de konningk to eyneme wisen manne, de
Line: 28    het Cusai: 'Kere wedder vnde do dijk to Absalon, vnde wat du vornymst, dat
Line: 29    vntbede my.' Cusai quam wedder vnde dede sijk to Absalon. Do Absalon in
Line: 30    de stad quam vnde synen vader nicht en vant, do nam he rad myt Achitophel.
Line: 31    De gaff eme den rad, dat he to hant volgen scholde syme vader in de wostenige
Line: 32    vnde scholde en soken. Hedde he dat gedan, so hedde he en funden vnde hedde
Line: 33    en geslagen. Do sprak Cusai: 'Ik wil dy eynen beteren rad geuen: Wachte
Line: 34    bitte morgen vnde lat vnder des al dat volk to samne komen, so wil wij en
Line: 35    vmme then, dat eyn eymch man nicht van danne komen schal van al syme
Line: 36    here.' Do sprak Absolon: 'Dat ys eyn ghut rad; also wil wij don.' Des auendes
Line: 37    ghenk Cusai to konningk Dauite vnde sprak, also leff alse eme sin lijff were,
Line: 38    so en scholde he dar nicht bliuen. In der nacht toch Dauid ouer de Yordanen
Line: 39    vnde quam to der heydenschap. De heyden vntfengen en myt groten eren
Page: 128   Line: 1    vnde geuen eme, wes he behouede. Absalon samende eyn grot her vnde toch
Line: 2    eme na. Konningk Dauites man beredden sijk to stride wedder em vnde spreken
Line: 3    to konningk Dauite: 'Konningk, du en schalt nicht mede in den stryd. Se
Line: 4    nesoken nemendes leuent dan din. Bliff hir vp der borch.' Do se vt treckeden,
Line: 5    do stunt konningk Dauid vor der porten vnde sprak to al deme volke: 'Eya
Line: 6    myne herte leuen kindere, schonet yo mynes herteleuen sones Absalon vnde
Line: 7    enschadet eme yo an deme liue nicht.' Dar schen syn truwe vaderlike herte. Do
Line: 8    de stryd to genk, to hant halp god deme rechten. Absalon vorloß den strid
Line: 9    vnde vlo vnde quam vnder ene eken. Dar vloch sin schone lange har an eynen
Line: 10    telgen vnde bewor sijk dar also, dat he nergen komen kunde, vnde bleff
Line: 11    hangende, vnde de mule, dar he vppe sat, de leip vort hen. Dar quam
Line: 12    Ioab vnde stotte eme dre sper dor sin herte, vnde de knapen treden to vnde
Line: 13    toheuwen ene. Also bleff he dot, vnde van syme here worden geslagen wol
Line: 14    twintich dusent volkes, vnde de anderen lepen in de wostenie, de toreten de
Line: 15    lauwen vnde beren noch vele mer dan dar geslagen weren. Do konningk
Line: 16    Dauite de mere quemen, dat sin sone Absalon dot was, do beghan he to
Line: 17    scriende vnde to wenede vnde reip: 'Absalon, leue sone myn, we gift my dat,
Line: 18    dat ik vor dij steruen mote. Wo gerne storue ik vor dij! Absalon, leue sone
Line: 19    myn!' Do syne lude van deme stride quemen vnde dat vornemen, dat de
Line: 20    konningk bedrouet was, do ne dorsten se nicht vor en komen. Do genk de
Line: 21    houet man Yoab to deme konninge vnde sprak: 'Konningk, du bedrouest al
Line: 22    dyn volk, de er lijff gewaget hebben dorch dynen willen. Gha hen vnde vntfa
Line: 23    se vroliken. Deistu des nicht, se keren to male van dij.' Do genk de konningk
Line: 24    vor de porten stan vnde vntfengk se alle myt groten gunsten. Also nam Absolon
Line: 25    synen ende, de synen vader bedrouede, vnde sin radgheue Achitophel genk
Line: 26    hen vnde nam eyn seel vnde hengede sijk suluen. Also motet den ghan, de
Line: 27    den rad geuen, dat de kindere ere elderen bedrouen vnde nicht en eren. -- Kint
Line: 28    leue, lat dij dijt eyn lere wesen vnde ere dyne elderen. Noch wil ik dij eyn
Line: 29    ander seggen:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.