TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 127
Previous part

Chapter: 4_5  
5. S. Christina


Line: 20    Svnte Cristine was so schone, dat se ere vader neynem mane wolde geuen,
Line: 21    
sunder he wolde se offeren den affgoden, also dat se den ewichliken denen
Line: 22    
scholde. He beslot se vp eme hogen torne myt twelff juncfruwen vnde dede
Line: 23    
den sine affgode vnde beuol en, dat se de eren vnde louen scholden to allen
Line: 24    
tijden. Do quam de hilge geyst myt syner gnade vnde lerde Sunte Cristinen,
Line: 25    
dat anders neyn god en were dan Ihesus Cristus, den de kristenen lude an
Line: 26    
bededen. Do nam Sunte Cristine alle de guldene bilde vnde tobrak se vnde
Line: 27    
gaff dat gold dorch god armen luden. Do dat ere vader vornam, do wart he
Line: 28    
tornich vnde leyt se naket vt then vnde leit twelff man to ghan myt roden
Line: 29    
vnde leit se also lange slan, bit de twelff man al vorlegen. Do sprak se to erem
Line: 30    
vader: 'Vader, rop an dyne gode, dat se dussen mannen ere macht weddergeuen.'
Line: 31    
Do leit de vader se besluten in eyme kerkenere. Do de moder dat
Line: 32    
vornam, se quam to der dochter, scriende vnde wenende. Se toreth ere kledere,
Line: 33    
se toch sijk suluen bij den haren vnde sprak: 'Dochter leue, yrbarme dijk
Page: 130   Line: 1    
ouer my vnde ouer din junge lijff vnde laet van dyner dorheit vnde loue an de
Line: 2    
gode, dar din vader vnde ik an gelouen.' Sunte Cristine sprak, se newolde an
Line: 3    
neynen god gelouen, wan an vnsen leuen heren Ihesum Christum. De moder
Line: 4    
quam vnde segede dijt dem vader. Do leit se de vader bringen vor sijk vnde
Line: 5    
sprak: 'Dochter leue, bedenke dijk noch vnde bede an vnse gode, so schaltu
Line: 6    
heten myn kint. Deistu des nicht, so en schaltu nicht heten myn kint vnde
Line: 7    
schalt dyn leuen an groten pynen enden.' Do sprak Sunte Cristine: 'We an god
Line: 8    
gelouet, de ys godes kint; we an den duuel gelouet, de is des duuels kint, also
Line: 9    
bistu.' Do wart he tornich vnde leit se vphengen vnde leit se myt ysernen
Line: 10    
krouwelen eren kuschen licham to male toriten. Do nam se van erme egenen
Line: 11    
vlesche, dat er aff gereten was, vnde warp erme vader vor de tene vnde sprak:
Line: 12    
'Vred nu, arme druftige, dat vlesch, dat van dyneme lichame geboren ys.'
Line: 13    
Do leit he se setten vp eyn rad vnde leit dar eyn grot vur vnder maken. Dat
Line: 14    
vur vloch vt vnde vorbrande van deme volke dusent mynschen vnde viffhundert,
Line: 15    
vnde er newart nicht. Do leit he se auer besluten in eyme kerkenere.
Line: 16    
Des nachtes leit he er eynen sten to deme halse binden vnde leit se werpen in
Line: 17    
dat mer. Dar quam vnse leue here Ihesus Christus vnde dofte se suluen bij
Line: 18    
dem mere, vnde de hilge engel Sunte Michael vorde se gesunt to lande. Do
Line: 19    
wart ere vader sere bedrouet vnde leit se auer besluten wente des morgens;
Line: 20    
so scholdeme er dat houet afslan. Des suluen nachtes starff ore vader des gagen
Line: 21    
dodes. Do quam eyn rydder, de hette Dyus, vnde wolde se darto dwingen, dat
Line: 22    
se affgode anbeden scholde. Do se des nicht don wolde, do leit he smeden
Line: 23    
eyne wegen van yserne vnde leit se gloyen vnde leit se vul don olyes vnde
Line: 24    
pekes vnde leit Sunte Cristinen dar in leggen vnde leit se wegen. Do
Line: 25    
beghan se vnsen leuen heren to louen vnde to benedien vnde sprak also:
Line: 26    
'Benediet sistu, god alweldige, dat du my hefst anderwerne geborn in der
Line: 27    
dope vnde lest my nu anderwerue wegen in dussem vure.' Do leit se de rydder
Line: 28    
vtnemen vnde leit er de har van deme houede scheren vnde leit se naket al
Line: 29    
vmme de stad leyden vnde brochte se do vor eyn bilde, dat scholde se anbeden.
Line: 30    
Do bot se deme duuele, de dar inne was, dat he dat belde tobreken scholde.
Line: 31    
To hant vorswant dat belde also eyn stoff. Do de richter dat vornam, dat syn
Line: 32    
affgod vorsturet was, do vel he nidder vnde was dot. Do quam eyn ander
Line: 33    
richter, de hette Julianus, de wolde auer de hilgen junckfruwen darto dwingen,
Line: 34    
dat se affgode anbeden scholde. Do se des nicht don wolde, do leit he se steken
Line: 35    
in eynen gloyendigen ouen. Dar sat se inne viff dage vnde benedide vnsen
Line: 36    
leuen heren, vnde de hilgen engele sungen myt er in deme ouene. Do nam he
Line: 37    
se vt deme ouene vnde leit to er ghan seß gruwelike aderen vnde slangen, de
Line: 38    
se doden scholden. Dar gengen se er to der hant, also se tam weren, vnde
Page: 131   Line: 1    
nededen er nichtesnicht. Do beschalt de richter den meyster, de de slangen myt
Line: 2    
syner touerie gebracht hadde, worvmme dat he den slangen nicht enbode,
Line: 3    
dat se de hilgen juncfruwen dodeden. Do de mester den slangen dat gebot, do
Line: 4    
voren se vp den mester vnde dodeden en altohant. Do sprak Sunte Cristine:
Line: 5    
'Vppe dat gij seen de macht mynes godes, so gebede ik desseme doden in deme
Line: 6    
namen vnses heren Ihesu Crysti, dat he wedder vpsta.' Tohant wart he wedder
Line: 7    
leuendich. Do gebot se den slangen, dat se wedder gengen in de wostenie. Dar
Line: 8    
na leit de richter der hilgen juncfruwen de bruste affsniden, dar vlot vt melk
Line: 9    
vnde blot. Dar na leit he er de tungen affsniden, nochtan vorlos se de sprake
Line: 10    
nicht. Do nam de hilge juncfruwe dat stucke van der tungen vnde warp deme
Line: 11    
richtere eyn oge vt. Do wart he grimmich vnde schot er twe pyle dorch dat
Line: 12    
herte vnde enen dorch de syden. Also gaf se eren geyst vp. -- Des gelijk vint men
Line: 13    
besreuen van Sunte Barbaren:



Next part



This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.