TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 166
Previous part

Chapter: 5_4  
4. Holofemes und Judith


Line: 28    Dat was eyn weldich konningk, de hette Nabugodonosor. De sande vt synen
Line: 29    boden to allen landen, de he affreken mochte, vnde gebot en, dat se eme scholden
Line: 30    senden synen tynß vnde scholden en vor eynen heren hebben. Se spreken,
Line: 31    se en wolden eme neynen tyns geuen, vnde se nebekanden eme neyner manschop
Line: 32    noch herschop. Do wart he tornich vnde swor bij syner kronen, he woldet en
Line: 33    allen affnemen. Do sande he vt synen hergreuen, de hette Olofernes, myt eyneme
Line: 34    groten here. De hadde twelff dusent schutten to perde vnde hundert dusent votghengere
Line: 35    vnde herede al de lant vnde wan alle de borge vnde stede vnde mordede
Page: 172   Line: 1    vnde sloch allet, dat eme wedder vor. Do de yoden dat vornemen, do satten se sijk
Line: 2    to were vnde makeden lantwere vnde besloten al de wege, dar eyn her mochte
Line: 3    inkomen. Do dat Olofernes vornam, do vragede he, wat lude dat weren, de
Line: 4    sijk dorsten to were setten wedder em. Do sprak eyn here, de hette Achor:
Line: 5    'Dilt ys eyn volk, dat heft de grote god vtghekoren vt alle der werlde vnde
Line: 6    heft se geloset vte deme lande to Egipten vnde ledde se dorch dat rode mer
Line: 7    vnde brochte se in dijt lant vnde vordelgede all ere vyende. Wan ere god
Line: 8    en helpen wil, so nemach se nemant vmme striden. Wan se gode vortornet
Line: 9    myt sunden, so vortiget he erer, so werden se vorwunnen van eren vienden.
Line: 10    Darumme so lat vorhoren, wer god ere frunt sij edder nicht. Is god ere frunt, so
Line: 11    nemachstu wedder se nicht striden.' Do wart Holofernes tornich vnde sprak:
Line: 12    'Du segest my vele van ereme gode. Du schalt dat beninden, dat anders neyn
Line: 13    god ys wan koningk Nabugodonosor. Ik wil dij senden to den yoden in de
Line: 14    stad, vnde wan ik de stad wynne, so wil ik dij myt en morden.' Do bot he
Line: 15    synen knechten, dat se ene voren scholden vor de stad to Betulia, dar he do
Line: 16    vore lach. Do se ene vorden to der stad, do leipen se eme vntegen vt der stad.
Line: 17    Do nemen desse knechte Achior vnde bunden ene vmme eynen bom vnde
Line: 18    randen wedder to ereme heren. Dar nemen se Achiar vnde brochten en in de
Line: 19    stad vnde vrageden ene, worumme he to en gesant were. Do hoff he vp
Line: 20    vnde segede en alle dingk. Do begunden se alle to wenen vnde hadden groten
Line: 21    angest. Do benam Holofernes der stad dat water, dat se neyn water enhadden
Line: 22    in der stad. Do weren se in groten noden vnde wolden se stad gegeuen hebben.
Line: 23    Do spreken de prestere: 'Wij willen noch wachten viff daghe, ofte sijk god
Line: 24    bij wane icht yrbarmet ouer vns vnde kompt vns to hulpe.' Do was dar in der
Line: 25    stad eyn hillich wedewe, de heite Judith vnde plach vele to beden vnde to
Line: 26    vastene vnde ouede sijk in allen guden werken vnde was eyn schone fruwe.
Line: 27    De quam vnde sprak to den presteren vnde beuol en, dat se all de nacht beden
Line: 28    scholden myt al dem meynen volke vnde scholden gode an ropen, dat he er
Line: 29    to hulpe queme, se wolde ghan vte der stad in dat her. Do gingk se hen vnde
Line: 30    toch ere besten dedere an vnde tzirede sijk, so se aller schonest mohte, vnde
Line: 31    nam myt sijk eyne maget, der dede se brot vnde kese vnde wyn vnde
Line: 32    ghingk vte der stad vnde ghingk to yenneme here. Dar quemen de wartlude
Line: 33    vnde grepen se vnde brochten se vor Holofernes. Do was se so ouer schone,
Line: 34    dat al de yenne, de se segen, de nekunden nicht to vollen wunderen van erer
Line: 35    schone. Do vragede se Holofernes, wurumme se dar gekomen were. Do antworde
Line: 36    se vnde sprak: 'De yoden hebbet eren god vortornet myt eren sunden.
Line: 37    Darumme wil he se dij gevangen geuen. Dat schal ik dij kundigen, vnde ik
Page: 173   Line: 1    wil dij de tijd seggen, wan du de stad schalt wynnen.' Do sprak Holofernes:
Line: 2    'Du newult vnser spise nicht; wat schaltu eten?' Do sprak se: 'Ik hebbe spise
Line: 3    myt my gebracht, dar ik ghenoch ane hebbe also lange, wente ik vollenbringe,
Line: 4    des ik willen hebbe.' Dar wart er gewiset eyn stede, dar sin schat lach. Dar
Line: 5    scholdese wesen myt erer maget. Dar was se in ereme bede dach vnde nacht.
Line: 6    Des verden dages sprak Holofernes to syneme kemere: 'Gha hen to der yodynnen
Line: 7    vnde rad ere, dat se mynen willen mod willendes do, wente dat ys schande,
Line: 8    schal se my so vore ghan.' Do de kemmere ere vmme desse rede to sprak, do
Line: 9    segede se, se wolde gerne to eme komen. Do se to em quam, do wart he des
Line: 10    sere gefrauwet vnde drank van leue so sere, dat he so sath wart, also he al syne
Line: 11    leuedage yu gewart. Do gengen al syne knechte slapen, vnde Judith bleff allene
Line: 12    bij eme mit erer maget. Dar lach Holofernes vppe syneme bedde alsad vordrunken
Line: 13    vnde slep aldore vaste. Do sprak Yudith to der maget: 'Sta vor der
Line: 14    dore vnde nym ware, dat dar nement kome.' Do vel Judith an ere kne vnde
Line: 15    bat gode, dat he er to hulpe queme vnde sterkede se vnde gheue er eyn menlijk
Line: 16    herte. Do trad se to syneme bedde vnde toch eme syn swert vt der scheyden
Line: 17    vnde grep en bij synen haren vnde hev eme syn houet aff vnde dede yd erer
Line: 18    maget vnde nam eme syn muggen telt dar he vnder slep, vnde gingk in der
Line: 19    nacht dorch dat her vnde quem vor de stad. Do se vor de porten quam, do
Line: 20    reip se: 'Do vp de porten, god ys myt vns!' Dar deden se de porten vp vnde
Line: 21    gengen ere vntegen myt luchten. Dar quam al dat volk to samne, vnde se
Line: 22    ghengk stan vp eyne hoge vnde sprak to deme volke: 'Louet vnde benediet
Line: 23    alle vnsen heren god, de yuw geloset heft van yuwen vyenden vnde my
Line: 24    reyne bewaret heit van alle vnvledicheit.' Do toch se dat houet hir vore vnde
Line: 25    wisede dat deme volke. Dar wart grot vraude ouer al de stad vnde loueden
Line: 26    vnde benediden vnsen leuen heren god. Do quam Achior dar vnde sach dat
Line: 27    houet vnde quam van wundere van sijk suluen. Do he wedder to sijk suluen
Line: 28    quam, do louede he vnde benedide vnsen leuen heren god vnde vortech synes
Line: 29    heydenschen gelouen vnde leit sijk besniden na der yodeschen ee. In der nacht
Line: 30    sammenden de yoden all ere macht vnde hengeden dat houet vp de muren
Line: 31    vnde treckeden des morgens vt der stad. Do de heyden dat segen, do spreken
Line: 32    se vppe scamp: 'De muse krupet vt eren holen.' Do gengen de knapen vor dat
Line: 33    paulun, dar Holofernes ynne lach, vnde menden, dat he slepe myt Vor Judith,
Line: 34    vnde ne dorsten en nicht wecken. To lesten gingk syn kemere dar in vnde vant
Line: 35    den rump ane houet liggen vnde wallen an synem blode vnde reyp luder
Line: 36    stemme: 'O wij vnde o we, eyn yodesch wiff heft vns to male geschant!
Line: 37    Hir ys Holofernes ane houet.' Do se dat horden, do begunden se to male vlen,
Line: 38    vnde de yoden slogen to male to vnde doden er also vele, dat yd vntellijk was,
Line: 39    dat se bynnen drittich daghen kumme kunden de wapene to sammende lesen.
Line: 40    Also nam Holofernes synen ende, de manigen mynschen hadde lifflos gemaket.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.