TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 165
Previous part

Chapter: 5_3  
3. Astyages und Cyrus


Line: 19    Dat was eyn konningk, de hette Astriages, de hadde eyne dochter. De konningk
Line: 20    sach eynen drom. Eme duchte, wu vt syner dochter lychamme were wassen
Line: 21    eyn schone winrauen, de was so bret vnde so grot, dat he alle sin konningkrijke
Line: 22    hadde begrepen. Do he vntwakede, do leit he alle de mestere to samne
Line: 23    komen, de in syneme lande weren, vnde vragede, wat de drom mochte beduden.
Line: 24    Do spreken se, dat van syner dochter scholde eyn kint geboren werden,
Line: 25    dat scholde eyn here werden ouer al sin koningkrijke vnde scholde ene vte
Line: 26    syneme rijke vordriuen. Do hadde he angest dar vore vnde ne dorste syne
Line: 27    dochter neyneme konninge gheuen vnde gaff se eme armen ryddere vnde
Line: 28    dachte also, dat eynes rydders kint nummer kouele so weldich werden, dat yd
Line: 29    ene kouele vte syneme rijke driuen. Dat geschach dar na, dat de sulue juncfruwe
Line: 30    eynen sone to der werlde brachte. Do hadde der fruwen vader nochtan angest
Line: 31    vor deme kinde vnde letet nemen vnde beuolet eme ryddere, dat he yd doden
Line: 32    scholde. De ridder entemede des nicht to dodene vnde dede yd syneme herde,
Line: 33    dat he yd droge in den wilden wolt vnde nedder legede vppe de erden, dat
Line: 34    yd hunger storue. De herde droch dat kint in den wolt vnde legedet dar vnder
Page: 170   Line: 1    eynen bom vnde gengk wedder to huß. Do quam eyn hunde moder to deme
Line: 2    kinde vnde sogede dat vnde beschermede dat vor den vogelen vnde vor
Line: 3    anderen deren. Do de herde to huß quam, do hadde sin fruwe eyn junck kint.
Line: 4    Do vragede se deme manne, wur he so lange gewesen hedde. Do ne dorste he
Line: 5    des nicht openbaren. Do wolde se yd yo weten. To lesten do segede he yd ere
Line: 6    vnde sprak: 'Myn here dede my eyn sere schone kint, dat droch yk in den wolt;
Line: 7    dat schal dar hunger steruen.' Do sprak de fruwe: ' Do dat dorch god vnde
Line: 8    halet my hemeliken dat schone kint vnde nemet myn kint, dat enheft doch
Line: 9    neynen deghe, vnde dreget dat dar wedder.' De herde de dede also. He
Line: 10    nam sin kint vnde droghet in jennen wolt, dar yenne ander kint lach. Do he
Line: 11    dar quam, do vant he de hunde moder ouer deme kinde stane vnde sogede
Line: 12    dat kint. Do nam he dat kint vnde legede sin dar wedder. Do he dat kint to
Line: 13    huß brachte, do gaff he eme eynen namen vnde hetet Spartacus. Dat sprekt
Line: 14    also vele alse: eyn hunt. Dat kint wos sere vnde wart schone vnde vrome,
Line: 15    stark vnde vreslijk vnde sloch alder lude kindere dar nedder vnde nam en allet
Line: 16    dat se hadden. So quemen de kindere wenende to huß vnde clageden alle ouer
Line: 17    Spartacus. Des dede he vele, vnde wat dar gedan wart, dat hadde yo Spartacus
Line: 18    gedan, vnde alle de lude clageden ouer Spartacus. Wan en de herde schalt, de
Line: 19    sin vader heit, dat enhalp nicht. He segede, he were eyn konningk, he wolde
Line: 20    se slan vnde nemen en, wat se hedden. To lest quam de dage vor den konningk.
Line: 21    De konningk leit Spartacus vor sijk halen vnde vragede ene, wurumme dat
Line: 22    he der lude kindere sloghe. He antworde konliken vnde sprak: 'Here, ik wil se
Line: 23    slan, dar ik se snuuen hore vnde newil des nemende an seen. Ik byn ere konningk,
Line: 24    vnde allet, dat se hebben, dat ys myn, dat wil ik en nemen.' Do dijt de konningk
Line: 25    horde, do sach he en an vnde wunderde sere, wat mynschen dat yd mochte
Line: 26    wesen. To lesten duchte deme konninge an syneme antlate, dat he syneme
Line: 27    slechte wat lijk were, vnde leit den herde halen, de sin vader hette, vnde narn
Line: 28    ene hemeliken Vt vnde vragede ene, wu yd vmme den knecht were; he ne
Line: 29    moste yo sin rechte sone nicht wesen. Do wart yenne arme man vorueret vnde
Line: 30    bekande der warheit vnde segede eme alle dingk. Do prouede de konningk
Line: 31    wol, dat Spartacus syner dochter sone was, vnde vorbot deme herde, dat he
Line: 32    dat nemende seggen scholde, vnde scholde to huß theen vnde Spartacus dar
Line: 33    laten. Dat geschach. De herde toch to huß, vnde Spartacus bleff bij derne
Line: 34    konninge. Do dachte de konningk des dromes, de eme also bedudet was, dat
Line: 35    van syner dochter eyn kint scholde geboren werden, dat kint scholde eyn
Line: 36    konningk werden vnde dat nu alrede were war worden, in deme dat Spartacus
Line: 37    were der kindere konningk worden, vnde netruwede des nidht, dat he noch
Page: 171   Line: 1    mochte eyn recht konningk werden. Darumme so leit he en leuen. Dar na so
Line: 2    leit de konningk den rydder vor sijk halen, deme he dat kint hadde beuolen
Line: 3    to doden, vnde beuol eme Spartacus, dat he en bij sijk holden scholde, dat he
Line: 4    myt eme rede. Dar na nam de konningk des rydders kint vnde leit dat hemeliken
Line: 5    doden vnde leit dat koken vnde ghauet deme ryddere eten, dat he des nicht
Line: 6    en wiste. Dar na segede he tho deme riddere: 'Westu icht, wur van du gegeten
Line: 7    heuest? Du heuest gegeten van dyneme egenen kinde.' Des wart de ridder sere
Line: 8    bedrouet vnde vragede, wor mede he des vordenet hedde. Do sprak de koningk: '
Line: 9    Du denkest des wol, dat ik dij beuol eyn kind, dat scholdestu doden. Des en
Line: 10    dedestu nicht. Dat ys de sulne Spartacus, de bij dij is.' De rydder nam sijk dijt
Line: 11    sere na vnde clagede yd all synen frunden vnde allen landes heren. Se spreken
Line: 12    alle, de konningk hedde vnbilliken gedan. Dar sammede de rydder alle syne
Line: 13    frunt vnde all, de he hebben mochte, vnde wisede en den jungelingk Spartacus
Line: 14    vnde segede, he were eyn recht erfname des konningkrijkes, vnde reyd
Line: 15    en, dat se en to konninge maken scholden. Dat deden se. Se makeden Spartacus
Line: 16    to konninge vnde geuen eme eynen anderen namen vnde heten ene konningk
Line: 17    Cyrus. Do samende konningk Astrages sin her vnde koningk Cyrus syn her
Line: 18    vnde quemen tho samne to stride. Do wan konningk Cirus den strid vnde wart
Line: 19    eyn weldich konningk ouer al dat lant. De sulue konningk Cirus wart dar na
Line: 20    so bose, dat en neymant kunde vmme orlogen, vnde mordede vnde sloch allet,
Line: 21    dat em vore quam, vnde ghot vele blodes. To lesten vengk ene eyn konninginne,
Line: 22    de heit Thamari, vnde hev eme dat houet aff vnde warp dat houet in eynen
Line: 23    emmer vul menschen blodes vnde sprak: 'Du ne kundest nu blodes sath
Line: 24    werden; dringk nu blodes sath.' Also nam konningk Cyrus synen ende, de
Line: 25    vele lude hadde lifflos gemaket. Also genget ock Olofernes, de vele wedewen
Line: 26    vnde wesen makede. Deme heu Ver Judith dat houet aff. Dar van wil ik dij
Line: 27    eyn bilde seggen:



Next part


This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.