TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost)
Part No. 164
Previous part

Chapter: 5_2  
2. Pharao und Moses


Line: 9    God hadde vt alle der werlt vtekoren, dat hette dat israhelische volk.
Line: 10    
Dat weren de yoden, vnde de weren in deme lande to Egipten vnder konninge
Line: 11    
Pharo. Dat volk okede so sere, dat he so vele wart, dat konningk Pharo angest
Line: 12    
hadde, dat se weldiger worden dan sin volk. Do dachte he eynen rad wo he
Line: 13    
se mochte vordelgen vnde krenken, dat se nicht so sere wossen. Do leit he vor
Line: 14    
sijk halen twey fruwe, de en hette Sephora, de andere Phua, de weren meisterynnen
Line: 15    
ouer al de bademoderschen, de da weren. Do sprak konningk Pharo
Line: 16    
to en: 'Wan de yodeschen fruwen myt eyner bort sin, yset eyn mannes name,
Line: 17    
so schole gij yd doden vnde scholen spreken, dat se dot boren sin. Yset auer
Line: 18    
eyn fruwes name, so latet yd leuen.' Desse fruwen de vruchteden gode vnde
Line: 19    
ne deden des nicht, dat en de konningk beuolen hadde, vnde leyten de kindere
Line: 20    
leuen. Do de konningk dat vernam, do leit he de fruwen vor sijk halen vnde
Line: 21    
vragede, war vmme dat se sin bod nicht enhelden, dat se de kinder nicht en
Line: 22    
morden. Do bedachte se eyn logene vnde spreken: 'Here, de yodeschen
Line: 23    
fruwen en sint nicht alse andere fruwen. Er wij to en komen, so hebben
Line: 24    
se ere bort to der werlde bracht.' Do bot konningk Pharo openbar ouer al dat
Line: 25    
lant, dat al de mannes namen, de geboren worden van yodesche fruwen, de
Line: 26    
scholdeme werpen in dat water. Do wart da mannich dusent in dat water
Line: 27    
geworpen. Dat dede konningk Pharo darumme: Dar was gewicket, dat eyn
Line: 28    
mannes name scholde geboren werden van deme yodeschen volke, de scholde
Line: 29    
de yoden alle vte deme lande leiden. Do was dar eyn ghut man, de hette
Line: 30    
Amram, de hadde eyne husfruwen, de hette Iothabeth. De loueden vnder sijk,
Line: 31    
dat se neyne kindere mer telen wolden. Se wolden leuer de kindere enberen,
Line: 32    
wan dat se se drenken scholden. Do sprak god to deme manne in deme slape,
Line: 33    
dat he neyn vare hebben scholde, wente dat kint, dar de konningk angest
Line: 34    
vore hedde, dat scholde van en geboren werden. Also vntfengk de fruwe vnde
Line: 35    
brachte eynen sone to der werlde; dat was Moyses. Dat kint was sere schone.
Line: 36    
Dat hudde de moder tre mant. Dar na quamet vt. Do nam se dat kint vnde
Line: 37    
legede dat in eyn scryn, dat was myt pecke unde myt kene so gemaket, dat dar
Page: 165   Line: 1    
neyn water in ne mochte. Dat scryn satte se in dat water vnde leit dat vleten.
Line: 2    
Do hadde se ene dochter, de hette Maria. De volgede na bij strande langhes
Line: 3    
vnde wolde seen, war dat kint hene queme. Dat scryn flot to de borch, dar
Line: 4    
konningk Pharo vppe wonede. Do quam des konninges dochter Ver Termet
Line: 5    
van der borch ghan myt eren megeden vnde gingk bij dat water dorch lust
Line: 6    
willen. Do sach dat scryn vleten vnde leytet sijk halen vnde dede yd vp vnde
Line: 7    
vant darynne liggen eyn sere schone kint. Do sprak se: 'Werliken, dijt ys der
Line: 8    
yodeschen kindere eyn, de men vordrenken schal. Eya wo hefte leff heft
Line: 9    
yd sin moder gehat, dat se eme so suuerlijkeyn scryn gemakte heft. Dijt kint
Line: 10    
heft mij god gegeuen vor myn kint; dat wil ik hebben.' Do quemen dar
Line: 11    
heydensche fruwen, de boden deme kinde ere bruste. De ne wolde yd nicht
Line: 12    
sugen. Do quam des kindes suster maria toghan vnde sprak: 'Dijt is eyn
Line: 13    
yodesch kint; darumme newil yd neyne heidensche fruwen sugen. Wultu, dat
Line: 14    
ik dij hale eyn yodessche fruwen, offte yd bij wane de leuer suget?' Des
Line: 15    
konninges dochter sprak, dat were er leff. Do leip se hen vnde halede des
Line: 16    
kindes moder vnde nesegede des nicht, dat se sin moder were. Do se deme kinde
Line: 17    
de bruste bot, do soch yd. Do sprak Vertermut: 'Nym dijt kinde vnde soget, ik
Line: 18    
wil dij lonen.' Er wart vil leue. Se nam dat kint vnde droget to huß.
Line: 19    
Dar na, do dat kint gwenet was, do bracht se dat kint to houe vnde nam ere
Line: 20    
lon vnde gengk to huß. Dat kint wart gedan eyner ammen, dat yd bewaren
Line: 21    
scholde. Dat kint hadde so schone antlat, dat neymant so tornich en was vnde
Line: 22    
so affgunstich, wan he dat kint sach, he ne wart gudes modes. Wan de
Line: 23    
amme dat kint droch dorch de stad, so vortegen de lude alles, des se vnderhanden
Line: 24    
hadden, vnde lepen vnde segen dat kint to wunder an. Eynes daghes
Line: 25    
nam Vertermut dat kint vnde brachte yd ereme vadere, konninge Pharone.
Line: 26    
De koninge begahn myt deme kinde to spelene vnde nam de krone van syneme
Line: 27    
houede vnde satte de deme kint vppe sin houet. In der krone was eyn bilde,
Line: 28    
dat was sin affgod. Do nam dat kint de krone vnde warp se tegen de erden,
Line: 29    
dat se bark. Do sat dar bij deme konninge eyn heydens, de prester, de stunt vp
Line: 30    
vnde reip:' Dijt ys dat kint, dat wij vruchten, dat wij doden scholden.' Do
Line: 31    
wolde he dat kint nemen vnde doden dat. Do sprak de konningk vnde eyn
Line: 32    
ander wijs man, he nescholde des kindes nicht doden, wente dat kint hedde
Line: 33    
de kronen vorworpen van dorheit weghene. Dat scholde men dar bij
Line: 34    
prouen: Men scholde deme kinde vore setten eyn vat myt heten kolen
Line: 35    
vnde scholde yd heyten eten. Weeret also dorde, dat yd to den kolen tastede,
Line: 36    
so were dat eyn wijs teken, dat yd de kronen vorworpen hedde van dorheyt.
Page: 166   Line: 1    
So ne scholdemen eme nicht schaden an syneme line. Weret auer also, dat
Line: 2    
yd de kolen nicht anstastede, so scholdemen yd doden. Do de kole eme
Line: 3    
worden vore gesat, do nam yd eyne heyte kole vnde warp se in den munt.
Line: 4    
Dar vorbrande Moyses syne tungen, dat he alle sine leuedage wlispede. Also
Line: 5    
behelt he sin leuent. Moyses wos sere vnde wart schone vnde stark vnde wijs.
Line: 6    
Dat geschach to eyner tijd, dat in dat lant to Egipten quam eyn grot her van
Line: 7    
morluden vnde hereden dat lant vnde nemen eynen groten roff vnde dreuen
Line: 8    
vte deme lande. Do sammenden sijk de van Egipten vnde wolden na yaghen
Line: 9    
vnde nemen erst raed myt ereme affgode vnde myt eren wickeren, wo se don
Line: 10    
scholden. Do wart en also geantwordet: Wolden se na yaghen, so scholden se
Line: 11    
hebben eynen hergreuen, de eyn yode were. Do spreken se: 'So moge wij
Line: 12    
nemen Moyses to eyme hergreuen, de ys doch eyn yode vnde ys eyn wijs
Line: 13    
man vnde eyn vrom man.' Do gengen se to konningk Pharonis dochter vnde
Line: 14    
beden se, dat Moyses moste ere hergreue wesen in der reyse. Dar wolde se
Line: 15    
des kume stade geuen, do gaff se em to lest des stade. Do vragede Moyses, wor
Line: 16    
de viende weren. Do weren se lange en wech getrecket. Do was dar eyn wostenie,
Line: 17    
dar weren so vele snaken ynne, dat dar nement dore mochte wanderen.
Line: 18    
Do leyt Moyses vele wagene to maken myt vele koruen, de leyt he setten al
Line: 19    
vul edeberen vnde leit de voren in de wostenie, dar dat her liggen scholde, vnde
Line: 20    
voryagede alle de snaken myt den edeberen vnde brochte also dat her dorch
Line: 21    
de wostenie vnde quam er in der viende lant dan der viende her vnde stridde
Line: 22    
myt en vnde wan den seghe vnde al den roff wedder vnde legede sijk vor de
Line: 23    
stad to Saba, dar de konning ynne wonede. Do he lange vor der stad gelegen
Line: 24    
hadde, do stunt des konninges dochter vppe der muren, de hette Ver Thornus,
Line: 25    
vnde sach Moyses ryden vmme de stad vnde sach, dat he eyn sere schone man
Line: 26    
was, vnde wan ene leff. Dar gengk se to ereme vadere vnde sprak also: 'Vader,
Line: 27    
here, wij sint hir beleget in der stad, vnde de kost ys hir dure; wij ne mogen
Line: 28    
vns nicht lange aldus vntholden. Isset also, dat yd yuw behaget, wij willen ene
Line: 29    
sone aneghan myt deme hergreuen Moyses. Ghiff my eme to wiue vnde gijff
Line: 30    
eme desse stad darto.' De rad behagede deme konninge wol. Dar gaff
Line: 31    
he Moyses de dochter, vnde Moyses leit sin her wedder tohuß teyn vnde bleff
Line: 32    
dar myt der fruwen. Do he lange hadde gewesen myt den morluden, do
Line: 33    
vordrotes eme darumme, dat se heyden weren, vnde hedde gerne wedder to
Line: 34    
lande toghen. Vnde de fruwe en wolde ene nicht laten theen vnde leit ene
Line: 35    
bewaren. Do makede Moyses twe hant vingeren, de weren al enes gestalt vnde
Line: 36    
hadden doch twierhande kraft. In deme enen vingerne was eyn steyn, de hadde
Page: 167   Line: 1    
de kraft, we dat vingeren in der hant hadde, de wart so vorgeten, dat he alle
Line: 2    
des vorghat, dat he vnderhanden hadde, vnde newiste nicht, wur he mede
Line: 3    
vmme ghingk. In dem anderen vingerne was eyn steyn, de hadde de kraft, dat
Line: 4    
he eynem mynschen ene gude dechtnisse gaf. Dat vingeren behelt he suluen,
Line: 5    
vnde dat andere gaff he der fruwen. Do se dat vingeren an de hand stack, do
Line: 6    
vorgat se alder leue, de se to Moyses hadde, vnde leit en varen, wur he varen
Line: 7    
wolde. Also quam Moyses vte deme lande vnde quam wedder in dat lant to
Line: 8    
Egipten vnde wonede dar mang synen frunden. Dat geschach eynes dages, dat
Line: 9    
eyn heyden sloch eynen yoden. Dat sach Moyses vnde leip to vnde halp deme
Line: 10    
yoden vnde sloch den heyden dot vnde behudde en vnder dat sant vnde meynede,
Line: 11    
dat yd neyment en wiste. Des anderen dages do sach Moyses twe ioden to
Line: 12    
samne kyuen. Do straffede he den, de dar vnrecht hadde. Do sprak he: 'We
Line: 13    
heft dij to richtere sat ouer vns? Wultu ock my morden, also du gisteren den
Line: 14    
heyden dodest?' Also brak dat vt, dat Moyses den man gemordet hadde. Do
Line: 15    
leit konningk Pharo Moysen soken. Moyses wart vorvluchtich vnde leip
Line: 16    
vte deme lande vnde quam in eyn ander lant to eyme rijken manne, de hette
Line: 17    
Iethro. De gaff eme syne dochter, de hette Sephora. De man beuol eme syne
Line: 18    
schap to bewarene. Eynes dages, do Moyses de schap hodde in der wostenie
Line: 19    
do sach he eynen busch al vul vures, de brande bynnen, nochtan so bleff de
Line: 20    
busch butene al vnvorbrant vnde allike grone vnde allike ghanß. Do sprak
Line: 21    
Moyses: 'Tware, dar wil ik ghan vnde wil seen, wat wunders in dem bussche
Line: 22    
sij.' Do he dar quam, do vant he vnsen leuen heren in dem bussche. De sprak
Line: 23    
eme to vnde hette ene wedder ghan in dat lant to Egipten vnde sprak: 'Du
Line: 24    
schalt seggen konninge Pharone, dat he myn volk, de yoden, late varen vte
Line: 25    
syneme lande, vnde du schalt my dat volk here bringen vp dessen berch.'
Line: 26    
Moyses nam orloff van syneme heren vnde quam to koninge Phorone vnde
Line: 27    
segede eme desse mere. Do segede he, he ne wiste van dem gode nicht, he ne
Line: 28    
wolde dat volk nicht laten varen vnde wart deme volke do noch swarer, dan
Line: 29    
he vore hadde gewesen. Do sande god deme lande to Egipten teyn sware
Line: 30    
plage to. De wil ik myt korten reden besluten:

Line: 31    
De erste plage was, dat al dat water, dat dar was in deme lande to Egipten, dat
Line: 32    
wart gewandelet in blot, dat des de heydene nicht drinken mochten, auer de
Line: 33    
yoden machtent wol drinken. Do segede konningk Pharo to Moyse, dat
Line: 34    
he gode bede, dat de plage vorginge, he wolde dat volk varen laten. Moyses
Line: 35    
de bad vnsen heren, de plage vorgengk. Do de plaghe vorghan was, do ne
Line: 36    
wolde de konningk Pharo des volkes nicht laten varen. Do sande en god de
Page: 168   Line: 1    
anderen plaghe to. Dat weren vorsche -- dat heten ock poggen -- der quam so
Line: 2    
vele vte deme watere krupen, dat al dat lant vul wart vnde al de huß, vnde
Line: 3    
stegen to den luden vppe de bedde vnde vp de dissche vnde in de gropen. Der
Line: 4    
wos so vele, dat se nemant kunde vordelgen. Do lauede echter Pharo, dat
Line: 5    
he dat volk wolde laten varen. Moyses bat auer vnsen heren, de plage vorgingk.
Line: 6    
Do ne wolde auer Pharo des volkes nicht laten varen. Do sande god de dridden
Line: 7    
plage. Dat weren muggen, de ouer kleynen muggen, de den luden plegen in
Line: 8    
de ogen to vlegen. Der wart so vele, dat al de lucht vul was vnde al de huß,
Line: 9    
dat eyn mynsche nicht en kunde den munt vpdon noch de ogen, se en vlogen
Line: 10    
em dar in. Do louede echter Pharo, Moyses bat, de plage vorghingk. Do newolde
Line: 11    
he auer dat volk nicht laten varen. Do sande vnse here god de verden plage.
Line: 12    
Dat weren hundes vlegen, de vorvulleden alle dat lant. Do louede echter
Line: 13    
Pharo, Moyses bat, dat de plage vorgingk. Done wolde he auer dat volk nicht
Line: 14    
laten varen. Do sande god de veften plage, den koghen, ouer al dat lant, dat
Line: 15    
al dat vey starff, dat in deme lande was. Do louede auer Pharo vnde enheldes
Line: 16    
nicht. Do sande gode de sessten plage, dat al dat volk wart vul sweren vnde
Line: 17    
bladderen ouer al ere liff. Do louede auer Pharo vnde enheldes nicht. Do sande
Line: 18    
god de seueden plage. Dat was haghel, de sloch al dat korn vnde alle de vrucht,
Line: 19    
de in deme lande wassen was. Do lauede echter Pharo vnde en helt des nicht.
Line: 20    
Do sande god de achteden plage. Dat weren de groten sprinken, de in deme
Line: 21    
grase plegen to springene, de hebben achter lange beyn. Der quam so vele, dat
Line: 22    
se al dat vp eten, dat na deme haghele was wedder vp gewassen. Do louede
Line: 23    
auer Pharo vnde ne helt des nicht. Do sande god de negeden plage. Dat was
Line: 24    
dusternisse. Wor de yoden woneden, dar was yd lecht, wur de heydenen woneden,
Line: 25    
dar was yd duster, vnde er gingk vele in sode vnde in de watere vnde
Line: 26    
vordrunken, darumme dat se nicht seen kunden. Do louede echter Pharo vnde
Line: 27    
en helt des nicht. Do sprak god to Moyses: 'Noch wil ik en ropen myt eyner
Line: 28    
plage, so schal he dat volk laten varen. Ik wil dat slan al, dat erst geboren ys,
Line: 29    
ouer al dat lant to Egipten.' Do beschede god Moyses eynen dach vnde sprak:
Line: 30    
'In deme dage des auendes so schal eyn yowelijk huß mang den yoden eyn
Line: 31    
pasche lam eten. De schole gij braden vnde scholen dat eten al stande, gij
Line: 32    
scholen ok vp gescort sin vnde malk schal eynen staff in syner hant hebben
Line: 33    
vnde scholen berede sin to deme wege.' Do de dach quam, do deden se also.
Line: 34    
An der mydder nacht starff al, dat erst geboren was, ouer al dat lant, beyde
Line: 35    
mynsche vnde queck. Do ne was dar nergen neyn huß, dar lege yo eyn mynsche
Line: 36    
dod, ouer al dat lant, vnde eyn yowelk huß bescriede yo synen doden. Dar
Line: 37    
wart so grot scrient vnde vlen ouer al dat lant, dat se alle menden, dat
Page: 169   Line: 1    
dat lant vorghan scholde. Vnder des weren de yoden rede vnde toghen vte
Line: 2    
deme lande. Dar weren de heydene so beworen myt eren doden, dat dar
Line: 3    
neymant na en yagede. Se togen hen. Godes engel Sunte Mychael de was er
Line: 4    
leides man. Des dages was he bouen en myt eynem wolken vnde beschermede se
Line: 5    
vor der sunnen, des nachtes was he bouen en mit eynem vure vnde luchtede
Line: 6    
en, dat se sijk wol beseen mochten, wur se hen toghen. Do quemen se to deme
Line: 7    
roden mere, dar legherden se sijk. Do yagede de konningk Pharo na myt
Line: 8    
eyneme groten here. He hadde seeß hundert stridwagene vul wapender lude
Line: 9    
vnde veftich dusent rydenes volkes vnde twehundert dusent votgengere. Do
Line: 10    
opende god dat rode mer, dar togen se dore droghes votes. Vnde koningk
Line: 11    
Pharo toch na in dat mer, vnde dat mer sloth to vnde vordrenkede konninge
Line: 12    
Pharo myt alle syme volke. Also nam konningk Pharo synen ende, de mannighem
Line: 13    
mynschen syn leuent hadde laten benemen; de wart gesenket in dat rode
Line: 14    
mer. Also scholen alle de yenne, de ereme euenen kersten ere leuent benemen
Line: 15    
de werden gesenket in de grundelosen helle.

Line: 16    
Kynt leue, du ne schalt nicht morden myt orloghe. Du ne schalt neyn orloghe
Line: 17    
maken, dar mort van komen mach, also koningk Cirus dede. Dar van wil
Line: 18    
ik dij wot seggen:



Next part



This text is part of the TITUS edition of Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost).

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.