TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 192

Subchapter: 28._Abt_S._Pastor 


28. Abt S. Pastor


Line: 14 
   Dat was eyn abbet, de was sere strenge. De hadde eynen monek in syneme
Line: 15 
   clostere, den vorwan syn krankheit vnde bekoringe, dat he in sunde vel. Do
Line: 16 
   en wolde eme de abbet neyne gnade don vnde warp ene vte deme clostere.
Line: 17 
   Dat vornam eyn hillich abbet, de hette Sunte Pastor. De leit den monik tho
Line: 18 
   sijk halen vnde yrbarmede sijk ouer en vnde troste en myt sachten worden,
Line: 19 
   vppe dat he nicht in eynen mistrost en velle vnde dede grotter sunde. Dar
Line: 20 
   na sande he yenneme abbete boden, de ene vt geworpen hadde. Do he quam,
Line: 21 
   do sprak he to eme desse liknisse: ʼDat weren twe man, ere yowelijk hadde
Line: 22 
   eynen doden, den he bewenen scholde. Do ghengk de ene hen vnde halp
Line: 23 
   deme anderen wenen vnde leit synen egenen doden vnbewenet.ʼ Do de abbet
Line: 24 
   de liknisse horde, do prouede he wol, dat he ene meynede, wente he hadde des
Line: 25 
   monnekes sunde sere ho ghewegen, vnde syne egene sunde leit he vngewegen.
Line: 26 
   Do beghan he syne egene sunde to bedenkene vnde yrbarmede sijk ouer den
Line: 27 
   monnik vnde nam ene wedder in dat closter, vnde he bleff eyn hillich man.





Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.