TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 205

Subchapter: 11._Joseph 

11. Joseph


Line: 30 
    Dat was eyn hillich patriarche, de hette Jacob, de hadde twelff sone. Dar was
Line: 31 
    eyn mang, de hette Josep, den hadde he aller leuest. Deme makede he eynen
Line: 32 
    schonen rok. Wan Yosep wat boses sach van synen broderen, dat segede he

Page: 201 
Line: 1 
    synem vader. Darumme so hateden ene syne brodere. To eyner tijd sach
Line: 2 
    Yoseph eynen drom. Den segede he synen broderen vnde sprak: ʼMy duchte,
Line: 3 
    dat wij weren vp dem ackere vnde hadden malk eyne gharne gesneden, vnde
Line: 4 
    juwe gharue vellen nedder vor myne gharue vnde bededen myne gharne an.ʼ
Line: 5 
    Dijt vorsmade en sere. ʼWanne,ʼ spreken se, ʼschaltu vnse here werden?ʼ Dar
Line: 6 
    na sach he eynen anderen drom, den segede he vor syneme vadere vnde vor
Line: 7 
    synen broderen vnde sprak: ʼMy duchte des, dat my de sunne vnde de mane
Line: 8 
    vnde eluen sternen anbededen.ʼ Do sprak de vader: ʼWat meynet dat? Schole
Line: 9 
    wij dij alle anbeden, dyn moder vnde ik vnde alle dyne brodere?ʼ Dat hateden
Line: 10 
    de brodere sere. Eyns do sande en syn vader to synen broderen vp dat velt. Do
Line: 11 
    se en seghen, do spreken se: ʼHijr kumpt de dromer. Ghawe, wij willen
Line: 12 
    en doden vnde seen, wat eme sin drom vordrege.ʼ Do sprak der broder eyn,
Line: 13 
    de hette Ruben: ʼNeyn, wij en willen en nicht doden, wente he ys vnse vlesch
Line: 14 
    vnde vnse blot. Wij willen ene werpen hir in dessen olden putte, de hir ys in
Line: 15 
    der wostenige, vnde willen spreken, dat en de wilden deir gegeten hebben.ʼ
Line: 16 
    Dat sprak he darumme, dat he eme gerne hedde gehulpen. Dar nemen se
Line: 17 
    Josepe vnde togen eme synen rok vt vnde leten ene in de depen kulen. Do
Line: 18 
    Ruben en wech was geghan, do quemen dar koplude, de voren dar vore hen.
Line: 19 
    Do nemen se Yosepe vte der kulen vnde vorkoften en den kopluden vmme
Line: 20 
    drittich penninge. Do nemen se synen rock vnde toreten den vnde besprengeden
Line: 21 
    den myt blode vnde sanden den synem vadere vnde segeden, se hedden
Line: 22 
    en funden. Do mende de vader, dat en de wilden deyr gegeten hedden, vnde
Line: 23 
    scrigede vnde wenede vnde sprak: ʼDat aller boseste deir dat heft mynen leuen
Line: 24 
    sone Josepe gegeten.ʼ Also wenede he mannighe tijd. Do quemen syne kindere
Line: 25 
    vnde wolden en trosten. He wolde neynen trost vntfan vnde sprak: ʼIk wil
Line: 26 
    scrigende vnde wenende varen to myneme leuen sone in de helle.ʼ De koplude
Line: 27 
    de vorden Yosepe in dat lant to Egipten vnde vorkoften ene. Den kofte eyn
Line: 28 
    furste, de hette Putifer. Josep was kusch, bederne vnde truwe vnde wijs vnde
Line: 29 
    hadde god vor oghen. Do sin here dat prouede, do beuol he eme al sin gud.
Line: 30 
    Do was he eyn sere schone jungelingk, vnde syn fruwe warp ere leue vp en
Line: 31 
    vnde sprak: ʼJosep, du schalt don, dat ik dij hete vnde schalt bij my slapen.ʼ
Line: 32 
    Do sprak he: ʼMyn here truwet my wol vnde heft my al sin gud beuolen;
Line: 33 
    ik wil eme de vntruwe nicht don.ʼ Dar na to eyner tijd hadde Yosep wat to weruene
Line: 34 
    in syner fruwen kemenaden, vnde se was dar allene inne. Do grep se Yosepe
Line: 35 
    bij syneme clede vnde sprak: ʼJosep, slap bij my.ʼ Do leit he dat cleit vallen
Line: 36 
    vnde leip van er vte deme hus. Se nam dat cleit vnde heldet, wente er man
Line: 37 
    quam, vnde wisedet eme vnde clagede ouer Yosepe, dat he were to er komen
Line: 38 
    vnde wolde se vnerett hebben. Do wart de here tornich vppe Yosepe vnde warp

Page: 202 
Line: 1 
    er in des konninges torn, dar de vangenen inne legen. Dijt vnrecht let Josep dorch
Line: 2 
    der kuscheit willen, vnde vnse leue here en vorghat syner nicht. God sande
Line: 3 
    deme tornhodere dat in syn herte, dat he Josepe leit vri ghan in deme torne
Line: 4 
    vngesponnen, dat he de anderen vangenen bewaren scholde. Do geschach dar
Line: 5 
    na, dat konningk Pharo synen schencken vnde synen backmester in den suluen
Line: 6 
    torn warp, vnde Yosep plach erer. Des nachtes sach malk eynen drom, des
Line: 7 
    weren se bedrouet. Des morgens quam Josep to en vnde vragede, wurumme
Line: 8 
    se bedrouet weren. Do spreken se: ʼWij hebben malk eynen drom geseen vnde
Line: 9 
    Wij hebben neymande, de vns den beduden wille.ʼ Do sprak Yosep: ʼSegget
Line: 10 
    my juwe drome.ʼ Do sprak de schencke: ʼIk sach eynen wynstammen, dar
Line: 11 
    weren dre wynrauen vt gewassen, de bloyeden vnde brochten winberen.
Line: 12 
    Vnde ik hadde des konninges drinkenap in myner hant vnde druchte de
Line: 13 
    winberen in den nap vnde brachtene deme konninge drinken.ʼ Do sprak
Line: 14 
    Josep: ʼDat bedudet so vele, dat ouer dre dage schal dij de konningk vt deme
Line: 15 
    torne nemen vnde schal dij so weldich maken, alse du vore werest.ʼ Do sprak
Line: 16 
    de backmester: ʼMy duchte, dat ik vp myneme houede droge dre korue myt
Line: 17 
    brode. Do quemen de vogele vnde nemen my dat brot.ʼ Do sprak Josep:
Line: 18 
    ʼDat bedudet so vele: ouer dre daghe let dij de konningk hengen in eynen
Line: 19 
    galgen, vnde de vogele scholen din vlesch eten.ʼ Dar na, ouer dre daghe, leit
Line: 20 
    de konningk den backmester hengen, vnde den schencken satte he wedder in
Line: 21 
    syn ammet. Dar na, ouer twe yar, do sach konningk Pharo twe drome vnde
Line: 22 
    leit alle syne mestere halen. Do ne was erer neyn, de eme de drome kouele
Line: 23 
    beduden. Do dachte de schencke vppe Yosepe vnde segede deme konninge,
Line: 24 
    wo he eme vnde syneme kumpen ere drome bedudet hedde. Do leie he ene
Line: 25 
    halen vte deme torne vnde segede eme, wat he geseen hedde: Eme duchte,
Line: 26 
    dat he stunde bij eme vlete. Dar quemen vt ghane seuen ossen, de weren sere
Line: 27 
    veth. Dar na quemen seuen maghere ossen, de vreten de vetten in eren hals.
Line: 28 
    Dar na sach he vppe eyneme halme wassen seuen aren, de weren vul. Dar bij
Line: 29 
    sach he vp wassen seuen andere, de weren ydel vnde vreten de ersten al vp.
Line: 30 
    Do sprak Yoseph: ʼDesse twe drome hebben eyne bedudinge: Dat scholen
Line: 31 
    komen seuen gude yar vnde schal kornes alte vele wassen. Dar na scholen
Line: 32 
    komen seuen dure jar, dat neyn korn wassen schal. Konningk, nu su vmme
Line: 33 
    eynen man, de dij in den guden yaren so vele kornes samne, dat du de anderen
Line: 34 
    jar kornes genoch hebbest.ʼ Do de konningk dat horde, dat he so wijs was, do
Line: 35 
    makede he en to eyneme heren ouer al sin lant vnde leit ene voren vppe syneme
Line: 36 
    guldenen waghene al dat lant vmme vnde bod, dat al dat volk ere kne scholden
Line: 37 
    teghen eme boghen alse vor deme konninge. Do de guden yar quemen, do
Line: 38 
    samende Josep alle dat korn, dat he hebben mochte, vnde leit spikere buwen

Page: 203 
Line: 1 
    vnde schunen vnde leit dat korn bewaren yegen de hunger yar. Dar na geschach
Line: 2 
    dat, dat he al dat lant vmme vor myt groter herschop. Do was eyn here, de
Line: 3 
    hette Pontifar, de ene in den torn hadde laten geworpen. De hadde eyne dochter,
Line: 4 
    de was sere schone vnde was so stolt, dat se neynen man en vant so schone vnde
Line: 5 
    so eddele, de er behagede. Ere nemochte ock neyman so na komen, dat he se
Line: 6 
    besege. De junckfruwe de hette Asenech vnde sath vp eme hogen torne.
Line: 7 
    De was wol getziret myt suluere vnde myt golde vnde myt duren steynen,
Line: 8 
    myt baldeken vnde myt pellen vnde myt bliante vnde hadde bij sijk seuen
Line: 9 
    junckfruwen, de ere deneden, vnde achteyn frome helde, wol gewapenet, de
Line: 10 
    bewareden den torn, dat dar neymant toghan mochte. Vppe deme torne hadde
Line: 11 
    se affgode van suluere vnde van golde, de plach se antebeden. Do sande Josep
Line: 12 
    synen boden vore to des heren houe vnde vnbot eme, dat he dar komen wolde.
Line: 13 
    Des was Putifar gefrouwet sere vnde segede dat syner dochter, dat Josep dar
Line: 14 
    komen wolde, den de konningk so hoch gemaket hedde, vnde vragede
Line: 15 
    se, oft se ene nemen wolde to eynem manne. Do vorsmade er dat sere vnde
Line: 16 
    sprak, se newolde neynen vangenen nemen to manne, se wolde hebben eynes
Line: 17 
    konninges sone. Dar na quam Yosep varene vppe des konninges guldenen
Line: 18 
    wagene myt groteme trecke vnde hadde eyne guldene kronen vppe syneme
Line: 19 
    houede. Vppe der kronen stunden twelff dure steyne, de schenen van golde,
Line: 20 
    vnde hadde eyne guldene roden in syner hant vnde was gekledet myt purpure.
Line: 21 
    Dar gengk eme Putifar vntegen myt syner husfruwen vnde vellen eme to
Line: 22 
    vote vnde vntfengen ene myt groten eren. Da sach Asenech van deme torne
Line: 23 
    vnde sach Yosepe in so groten eren. Do was er dat leit, dat se gesproken hadde,
Line: 24 
    vnde sprak also: ʼHir kompt de sunne van deme hemde varen. Ik newiste des
Line: 25 
    nicht, dat Yosep godes sone was.ʼ Darna, do Yosep in dat huß to sitten quam, do
Line: 26 
    began he to vragen, we de juncfruwe were, de vt deme vinstere hadde geseen.
Line: 27 
    Do sprak Pontifar: ʼDat was myn dochter, de vlut alle man. Wultu, dat se to
Line: 28 
    dij kome vnde vntfa dij?ʼ Do sprak Yosep: ʼIs din dochter eyn kusch juncfruwe,
Line: 29 
    so mach se to my komen. Ik wil myt er spreken alse myt myner suster vnde
Line: 30 
    anders nicht.ʼ Do leit Pontifar syne dochter halen. Do se quam to Josepe, do
Line: 31 
    sprak se: ʼGegrotet sistu, benedide van dem hogen gode.ʼ Do sprak Josep:
Line: 32 
    ʼDe god, de alle dingk heft geschapen, de mote dij benedien.ʼ Do hette Putifar
Line: 33 
    syne dochter, dat se Josepe kussen scholde. Do sprak Josep: ʼDes en schal
Line: 34 
    nicht sin. Eyn juncfruwe, de affgode anbedet, de enschal my nicht kussen,
Line: 35 
    wente ik bede an den benediden god.ʼ Do se dat horde, do beghan se to wenen

Page: 204 
Line: 1 
    vnde segede also, se newolde nummer mer affgode anbeden. Do dar gegeten
Line: 2 
    was, do vor Josep en wech vnde segede, dat he ouer achte dage wolde wedderkomen.
Line: 3 
    Do toch Asenech eyn swart klet an vnde beslot sijk in eyner kemenaden
Line: 4 
    vnde wenede vnde scrigede darurmme, dat se affgode hadde angebedet, vnde
Line: 5 
    warp al de affgode vt deme vinstere. Do sach se vte deme vinstere vnde sach
Line: 6 
    eyne grote sterne vnde dat sijk de hemel vpdede, vnde dar openbarde sijk eyn
Line: 7 
    grot lecht. Do quam se van sijk suluen vnde vel to der erden. Do quam eyn
Line: 8 
    engel bouen er vnde sprak: ʼAsenech, Asenech.ʼ Do ne dorste se nicht antworden
Line: 9 
    van angeste. Do sprak he anderwerue: ʼAsenech, Asenech.ʼ Do sprak se: ʼHere,
Line: 10 
    hir byn ik, we bistu.ʼ Do sprak he: ʼIk byn eyn furste ouer de kinder godes.
Line: 11 
    Sta vp vnde hore myne wort.ʼ Do borede se ere houet vp vnde sach dar eynen
Line: 12 
    man stan, de was geschapen alse Josep vnde hadde an eynes konninges kleit
Line: 13 
    vnde vppe syneme houede eyne guldene kronen vnde in syner hant eyne
Line: 14 
    guldene roden. Sin antlant was ghestalt also eyn blixem vnde syne ogen clar
Line: 15 
    also de sunne vnde syn har also eyn bernende vlamme. Dat was eyn engel.
Line: 16 
    Do Asenech dat sach, do wart se vorueret vnde vel to der erden. Do trad de
Line: 17 
    engel to vnde borede se vp vnde troste se vnde sprak: ʼThu vt dyn swarte klet
Line: 18 
    vnde tu an dyne besten cledere.ʼ Se dede also. Do sprak de engel: ʼVrauwe dij,
Line: 19 
    Asenech, wente dyn name ys gescreuen in dat bok des ewigen leuendes
Line: 20 
    vnde en schal nummer gedelget werden. Dyn ruwe heft vor dij gebeden vor
Line: 21 
    gode, vnde du bist geworden eyn dochter des alweldigen konninges, vnde du
Line: 22 
    schalt wesen Josepes brut.ʼ Do sprak Asenedh: ʼSegge my, wu ys dyn name?ʽʼ
Line: 23 
    Do sprak he: ʼMyn name is gescreuen in dem boke des ewigen godes, vnde
Line: 24 
    wat in dem boke gescreuen ys, dat ys vnsprekelijk.ʼ Do sprak Asenech: ʼIs
Line: 25 
    dat also, dat ik gnade funden hebbe vor dynen ogen, so bidde ik dij, dat du
Line: 26 
    sitten willest vp myn bedde; ik wil den disch bereden.ʼ Do sprak de engel:
Line: 27 
    ʼDat do snelliken.ʼ Do gengk se henne vnde brachte eme win vnde brot.
Line: 28 
    Do sprak de engel: ʼHale my wot honeghes.ʼ Do wart se bedrouet darumme,
Line: 29 
    dat se neyn honich en hadde. Do sprak de engel: ʼGha in dynen keller, dar
Line: 30 
    vindestu honich stan vp eyner taflen; bringk my dat.ʼ Se gengk hen vnde
Line: 31 
    brachte eme dat vnde sprak: ʼHere, ik hebbe gedan, dat du my hetest. Hijr
Line: 32 
    ys dat honich.ʼ Do sprak de engel: ʼSalich bistu, Asenech, darumme, dat du
Line: 33 
    vortegen heuest der affgode vnde heuest gelouet an god, vnde salich syn al de
Line: 34 
    yenne, de to gode komen myt dij vnde myt warer ruwe, wente se scholen alle
Line: 35 
    eten van desseme honeghe. Dat hebbet de been gemaket, de dar sint in deme
Line: 36 
    paradise, van den rosen des paradises. Dar van eten alle godes engele, vnde we
Line: 37 
    dar van etet, de neschal nummer mer steruen.ʼ Do at de engel van deme
Line: 38 
    honege eyn deil, vnde dat andere stack he der juncfruwen in den munt vnde
Line: 39 
    gaff ere synen segen. Do sprak se: ʼIk bidde dij, dat du mynen juncfruwen

Page: 205 
Line: 1 
    ock geuest dynen segen.ʼ Do leit he se komen vnde sprak: ʼDe alweldige god
Line: 2 
    de segene juw.ʼ Do gengen de juncfruwen wedder vt. Do sprak de engel to
Line: 3 
    Asenech: ʼDrech den disch en wech.ʼ Se nam den vnde droch ene vt. Do se
Line: 4 
    wedder quam, do ne vant se den engel nicht, mer se sach eynen wagen myt
Line: 5 
    veir perden vp varen in den hemel. Dar na quam eyn bode vnde kundigede,
Line: 6 
    dat Yosep queme. Do makede sijk Asenech to vnde genk eme vntegen vnde
Line: 7 
    vntfeng ene vnde segede, wat se geseen hedde vnde wat er de engel geseget
Line: 8 
    hedde. Do genk Yosep tho konninge Pharo vnde bath ene, dat he Asenech
Line: 9 
    moste nemen. Also makede konigk Pharo ene grote blitschap wol achte dage
Line: 10 
    vmme vnde gaff eme de juncfruwen.
Line: 11 
    Dar na, do de hunger yar to quemen, do newas nergen neyn kom. Do quam
Line: 12 
    al dat volk to Yosepe vnde koften korn van eme. Do vomam syn vader, dat
Line: 13 
    men korm vorkofte to Egipten, vnde sande syner sone dar teyne hen vnde
Line: 14 
    behelt synen jungesten to huß, de hette Benyamyn. De was Josephes broder
Line: 15 
    van vader vnde van moder. De anderen weren syne brodere van des vader
Line: 16 
    weghene allene. Do se quemen in dat lant to Egipten vnde vrageden, wur
Line: 17 
    men korn vorkofte, do worden se gewiset to Josepe. Vnde se ne bekanden
Line: 18 
    syner nicht vnde he bekande se wol. Do quemen se to Josepe vnde vellen
Line: 19 
    eme to vote vnde beden, dat he en kom vorkoffte. Do sprak he: ʼGij sint
Line: 20 
    vorspeere, gij willen dat lant vorraden.ʼ Do spreken se: ʼLeue here, des en sint
Line: 21 
    wij nicht. Wij sint alle enes mannes sone, vnde wij hebben noch enen yungen
Line: 22 
    broder to hus bij vnsem vader.ʼ Do sprak Yosep: ʼGij nekomen nummer van
Line: 23 
    henne, juwe junge broder en kome here.ʼ Do leit he se besluten dre daghe.
Line: 24 
    Dar na do nam he se vt vnde spen den eynen broder, de hette Symon, vnde
Line: 25 
    sprak: ʼThet hen to huß vnde halet my den jungen broder. Yk wil dessen also
Line: 26 
    lange holden, wente yenne komet.ʼ Do weren se sere bedrouet vnde spreken
Line: 27 
    to samne in erer sprake vnde ne wisten des nicht, dat et Josep wol vomam. Do
Line: 28 
    spreken se: ʼVns schut nu alrechte. Dij lide wij dorch vnser sunde willen, de
Line: 29 
    wij begengen an vnsem broder Josepe.ʼ Do bot Josep synen knechten, dat
Line: 30 
    men al ere secke vullen scholde myt kome vnde scholde malkeme syn gelt
Line: 31 
    wedder in den sak steken hemeliken. Also deden de knechte. Se nemen ere
Line: 32 
    secke vnde togen to huß vnde segeden erem vader alle dingk. Do se ere korn
Line: 33 
    vt goten, do vunden se ere ghelt in den secken. Do wunderden se sere, wo
Line: 34 
    yd darumme were. Do dat kom vordan was, do segede de vader, dat se noch
Line: 35 
    eyns varen scholden. Do spreken se, se ne dorsten nicht komen, se ne brochten
Line: 36 
    den jungen broder myt sijk. De vader haddene sere leff vnde newoldene nicht
Line: 37 
    van sijk laten. To lest let he ene myt en varen vnde bat vnsen leuen heren, dat
Line: 38 
    he ene bewarede. Do se wedder quemen to Yosepe, do vellen se alle vor ene
Line: 39 
    vp ere kne. Do grotte he se fruntliken vnde vragede, oft ore vader gesunt

Page: 206 
Line: 1 
    were. Se spreken: ʼYa.ʼ Do sach he synen leuen broder Benyamin vnde sprak:
Line: 2 
    ʼIs dijt juwe junge broder, dar gij van segeden ?ʼ Se spreken: ʼYa.ʼ Do sprak
Line: 3 
    he to eme: ʼGod de irbarme sijk ouer dij, leue kint.ʼ Myt deme nekonde he
Line: 4 
    sijk nicht entholden, eme en lepen de ogen ouer. Do karde he sijk vmme vnde
Line: 5 
    gingk vte deme huß vnde wenede vullen sere. Dar na wosch he sine ogen
Line: 6 
    vnde quam wedder in vnde leit brod vpleggen vnde satte syne brodere na ereme
Line: 7 
    oldere, den eldesten bouen, dar na de anderen. Des wunderde en sere, wor
Line: 8 
    van dat he er older wiste. Do se wol hadden geuaren, do bot he synen knechten
Line: 9 
    dat se vullen scholden al ere secke myt korne vnde scholden en ere gelt wedder
Line: 10 
    in de secke stecken vnde scholden synen guldenen nap in des jungesten sack
Line: 11 
    stecken. De knechte de deden also. Des morgens vro nemen se ere secke vnde
Line: 12 
    togen en wech. Do sande Josep synen voget na vnde leit se anspreken vor deue,
Line: 13 
    dat se eme synen nap vorstolen hedden. Se spreken, se newisten nicht van deme
Line: 14 
    nappe. Do besochte he ere secke vnde vant den nap in des jungesten sacke.
Line: 15 
    Do brochte he se wedder vor Josepe. Dar vellen se vor syne vote nedder vnde
Line: 16 
    beden gnade. Do nekunde sijk Josep nicht lenger vntholden, he ne moste
Line: 17 
    wenen. Do leit he al syne knechte vtghan vnde sprak to synen broderen:
Line: 18 
    ʼMyne leuen brodere, en hebbet neyne vare. Ik byn juwe broder Josep, den
Line: 19 
    gij vorkoften.ʼ Myt dem beghan he to wenen myt luder stemme, dat yd de
Line: 20 
    knapen dar buten horden, vnde de mere quam vor konninge Pharo,
Line: 21 
    dat Josepe weren eluen brodere komen. Dar was deme konninge sere leue
Line: 22 
    tho vnde enbot Josepe, dat he synen vader scholde laten halen myt al syneme
Line: 23 
    slechte vnde scholde eme geuen lant to wonene, wor he wolde. Dar na leit
Line: 24 
    he den vader halen vnde al syn slechte vnde gaff eme eyn lant. -- Aldus hefft
Line: 25 
    Yosep des genoten, dat he kusch vnde reyne was, dat ene god so sere hogede
Line: 26 
    vnde so grote dingk bij em dede. Kint leue, dijt schal dij eyn lere wesen, dat
Line: 27 
    du kusch sist an dynen danken, an dynen worden vnde an dynen werken,
Line: 28 
    vnde dat du ok nummer rad noch vulbort dar to geuest, vppe dat dij god hoge
Line: 29 
    in dem ewigen rijke.
Line: 30 
    Kynt leue, du schalt wesen kusch, dat ys godes both. Wultu wesen kusch,
Line: 31 
    so ne schaltu dijk nicht vde beweren myt wyuen. Du ne schalt neyne bose
Line: 32 
    wiff laten bouen dijk raden. Dyner bederuen husfruwen rad schaltu gerne
Line: 33 
    horen. Du schalt wesen en menlijk man. Du neschalt neyn wyuerijk wesen,
Line: 34 
    also dat du eyne bose huth latest bouen dij raden. Deistu dat, se maket dij
Line: 35 
    tho eme doren vnde to eme gecke.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.