TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 210

Subchapter: 14._Salomos_Urteil 

14. Salomos Urteil


Line: 25 
    Salomon quam to huß vnde dankede gode vmme syne ghaue. Do quemen
Line: 26 
    dar twe wijff vnde brochten dar eyn kint. De ene sprak: ʼHere, desse fruwe
Line: 27 
    vnde ik weren beyde in eyneme huß allene. Se druckede ere kint dot
Line: 28 
    vnde nam myn kint, de wyle dat ik slep, vnde legede ere dode kint wedder in
Line: 29 
    de stede.ʼ De andere sprak: ʼDu lugest.ʼ Se kiueden lange. Koningk Salomon
Line: 30 
    was nochtan eyn kint. De wisen heren seten darumme vnde wolden seyn vnde

Page: 209 
Line: 1 
    horen syn richte. Do sprak Salemon: ʼHalet my eyn swert.ʼ Do dat swert
Line: 2 
    quam, do sprak he: ʼDesse fruwe sprekt, dat kint sij ere, vnde de andere sprekt,
Line: 3 
    dat hore ere to. Hauwet dat kint mydden intwey vnde geuet der enen dat ene
Line: 4 
    deil vnde der anderen dat andere deil.ʼ Do begunden de wisen heren to lachen
Line: 5 
    vnde hadden dat vor dorheit. Do sprak de rechte moder des kindes, der bedrouede
Line: 6 
    sijk ere moderlike herte, vnde sprak: ʼO leue here, laet dat kint leuen.
Line: 7 
    Ik willes gerne vnberen, vppe dat yd syn lijff beholde.ʼ Do sprak de ander:
Line: 8 
    ʼNein, men schal yd delen. Sene schalles nicht hebben noch ik en willes nicht
Line: 9 
    hebben.ʼ Do sprak de konningk: ʼGeuet der anderen vruwen dat kint wedder,
Line: 10 
    de yd leuen wil laten, se ys de rechte moder.ʼ Do dat de wisen horden, de
Line: 11 
    ene vore hadden belachet, de begunden en do to vruchtene, wente se segen
Line: 12 
    dat wol, dat godes wisheit an eme was.
Line: 13 
    Konningk Salomon nam to meer vnde meer an rijkedome, an ere, an welde
Line: 14 
    bouen al de konninge, de in der werlde weren, vnde al de konninge de brochten
Line: 15 
    eme gaue an golde, an suluere, an siden wande, an schonen perden. He trad
Line: 16 
    an wisheit bouen de wisesten vere, de de werlt hadde. De weren geheten:
Line: 17 
    Eman, Ethan, Calcal, Dorda. He bescreff de nature aller bome, aller krude,
Line: 18 
    aller deire, aller vogele. He screff breue, dar men de duuele mede besweren
Line: 19 
    mochte. He beslot in eme glase vele duuele, der vntellijk vele was. Na syneme
Line: 20 
    dode menden de lude, dat dar eyn schat ynne were, vnde tobreken dat glas.
Line: 21 
    Do voren se wedder vt.




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.