Op een tijt doe vraechde die coninc sinen afgod, wie sijn
Line: 2
rijc na hem besitten soude. Doe seide die afgod: "Die dat
Page of edition: [116d
]
Line: 3
wonderlike paert can beryden, die sel u rijc besitten." Op een tijt
Line: 4
wort Alexander geseit van dat wonderlike paert, dat die luden plach
Line: 5
te eten. Doe ginc Alexander in den stal ende nam dat paert by sinen
Line: 6
manen ende spranc daerop ende retet sonder salen [= sadel] ende
Line: 7
sonder toem; ende dat paert was hem so onderdaen als een hont sinen
Line: 8
meester. Ende Alexander gaf dat paert enen naem ende noemdet Pucyfal.
Line: 9
Doe Alexander XV jaar out was, doe was daer tot eenre steden een spul
Line: 10
beropen. Daer quamen alle die coningen ende die heren, die daer
Line: 11
omtrent saten. Doe sende coninc Phillips van Machedonyen Alexander
Line: 12
mit groter eren end mit voel gesin om te sien ende te horen. Ende
Line: 13
daer wort een gebot gedaen, so wie die vroemste waer, die soude die
Line: 14
[= den] prijs hebben ende een vergulden croen boven die ander heren.
Line: 15
Doe quam daar een jonc coninc tot den spele, die hiet Nyclaus. Die
Line: 16
hadde Alexander[s] geselle geweest inder scolen. Die sprac Alexander
Line: 17
toe ende seide: "God gruet u, coninc Alexander!" Dat versmade
Line: 18
Alexander ende sweech al stille. Doe seide Nyclaus: "Alexander,
Line: 19
waerom en spreecgi niet mi toe? Weet gi niet, dat ic een coninc ben
Line: 20
also wel als gi?" Doe seide Alexander: "Vermeet u niets te voel; gi
Line: 21
en weet nyet, wat u gescien mach."
Copyright TITUS Project
Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form
without prior permission by the copyright holder.
