TITUS
Brandane
Part No. 7
Previous part

Chapter: 7     
Verse: 295     Doe versach sente Brandaen
Verse: 296     
Eenen sconen werf staen.

Verse: 297     
Hi dochte den wijsen heere
Verse: 298     
Wel .vj. milen lanc of meere;

Verse: 299     
Die stont vp den rugghe van eenen vissch(e).
Verse: 300     
Die bouc maect ons ghewisse,

Verse: 301     
Dat daer een soete water ant meer gaet;
Verse: 302     
Daer hadde die visch sinen haet [= aet]

Verse: 303     
Ghenomen wel menich iaer,
Verse: 304     
So die bouc seit, ouer waer.

Verse: 305     
Daer vp dien werf stont een wout.
Verse: 306     
Die Gods helden bout

Verse: 307     
Trocken haer scip in een hauene
Verse: 308     
Ende ghinghen alle doe aue

Verse: 309     
Ghenen sconen werf scauwen.
Verse: 310     
Sie ghinghen oec hout houwen

Verse: 311     
Omme te ziedene haer heten [= eten];
Verse: 312     
Die hongher liets hen niet vergheten.

Verse: 313     
Haren ketel si vp hinghen.
Verse: 314     
Om hout datsi ghinghen;

Verse: 315     
Eenen droeghen boem si vonden.
Verse: 316     
Doe sine te houwene begonden,

Verse: 317     
Doe so scoet al dat eylant
Verse: 318     
Onder twater te hant,

Verse: 319     
So dat die heleghe man
Verse: 320     
Te tijde cume sijn scip ghewan;

Verse: 321     
Met haesten si int scip pronghen;
Verse: 322     
Den lof Gods dat si zonghen,

Verse: 323     
Dat Hise bi der ghenaden zine
Verse: 324     
Verloest hadde van dier pine.

Verse: 325     
Die werf die ghinc al onder.
Verse: 326     
Dit was dat derde wonder

Verse: 327     
Dat die heeren saghen.
Verse: 328     
Die wint die ghincse jaghen

Verse: 329     
Bi den zeyle vaste.
Verse: 330     
Doe leden si meneghe onraste

Verse: 331     
Ende menic onghemac.
Verse: 332     
Die heleghe abdt doe sprac:

Verse: 333     
"Dit mochte wel een visch zijn,
Verse: 334     
Die desen werf dus trac in; Manuscript page: 181a  [181a]

Verse: 335     
Seker hi was wel hout,
Verse: 336     
Eer ghewies al dat hout

Verse: 337     
Vp sinen rugghe braden."
Verse: 338     
Gode si dicken baden

Verse: 339     
Met ghestaden moede
Verse: 340     
Dor sine grote goede,

Verse: 341     
Dat Hise saen ghesande
Verse: 342     
Tote eenen ghestadeghen lande.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.