TITUS
Brandane
Part No. 8
Previous part

Chapter: 8     
Verse: 343     DOe si den vissche ontvaren
Verse: 344     Ende wech zeylende waren

Verse: 345     Om te ziene meer wonder,
Verse: 346     Saghen si een eyselic commer

Verse: 347     Vp dwater voer hem gaen;
Verse: 348     Het wilde haer scip vaen

Verse: 349     Ende verderuen mettien.
Verse: 350     'Wij en doruent niet ontsien,"

Verse: 351     Sprac sente Brandaen,
Verse: 352     "Wij en hebben hem niet mesdaen;

Verse: 353     Laet ons scip in Gods hant varen,
Verse: 354     God sal ons van hem bewaren."

Verse: 355     Half waest visch ende half wijf,
Verse: 356     Al ru so was hem dat lijf,

Verse: 357     Dicken omme ghinct den kiel.
Verse: 358     Sente Brandaen neder viel

Verse: 359     Vp sine bloete knien
Verse: 360     Ende bat Gode om zijn ontflien.

Verse: 361     Sine moonke baden alle gader;
Verse: 362     Dus verbaden si Gode onsen vader,

Verse: 363     Dat dat vreeselijke wonder
Verse: 364     Bezijden haren scepe ghinc onder,

Verse: 365     Dat zijt hoerden borlen ende wallen
Verse: 366     Dien langhen dach al met allen

Verse: 367     In dier dieper zee gronde

Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.