TITUS
Brandane
Part No. 9
Previous part

Chapter: 9     
Verse: 368     Doe voeren si voert langhe stonde.

Verse: 369     Doe quamen si zeylende an een eylant,
Verse: 370     Daer sente Brandaen vant

Verse: 371     Eene pijne wonderlike:
Verse: 372     Sielen als in meinschen ghelike

Verse: 373     Ghinghen ende liepen daer vp die zee.
Verse: 374     Hem was leyder arde [= harde] wee

Verse: 375     Van couden ende van groter hitte.
Verse: 376     "O wy, wat mach wesen ditte," Manuscript page: 181b  [181b]

Verse: 377     Sprac die goede sente Brandaen,
Verse: 378     "Dat dus vp die zee can gaen?"

Verse: 379     Si spraken: "wij zijn aerme zielen,
Verse: 380     Dus moeten wij hier gaen ende zwielen

Verse: 381     Ende aldus eewelike leuen.
Verse: 382     Hadden wi om Gode ghegheuen

Verse: 383     Den aermen drincken water scone,
Verse: 384     So waren wi van betren lone.

Verse: 385     Wij waren drossaten ende scijncten [= scincken];
Verse: 386     Om dat wij dat heten [= eten] ende drincken,

Verse: 387     Dat ons onse heeren hieten gheuen
Verse: 388     Den aermen, doe wi hadden ons leuen,

Verse: 389     Ende dat wi dat onthilden den aermen,
Verse: 390     So en wil God onser niet ontfaermen.

Verse: 391     Van couden zijn wi in groeter noot
Verse: 392     Ende van hitten in pijnen groot;

Verse: 393     Van dorste lijden wi bitter wee
Verse: 394     Al es ons so na die zee.

Verse: 395     Wij segghen hu [= u] te waren,
Verse: 396     Wij en moghen in .c. jaren

Verse: 397     Een dropel niet ghewinnen.
Verse: 398     Helpt ons bi dijnre minnen,

Verse: 399     Brandaen, wel lieue heere,
Verse: 400     Bidt Gode voer ons zeere."

Verse: 401     Sente Brandaen alleene
Verse: 402     Bat Gode met herten reene,

Verse: 403     Dat Hi hem lauenesse wilde senden.
Verse: 404     Doe wart dien zielen in haerre allenden

Verse: 405     Van Gode een drincken gheorlooft,
Verse: 406     Ende datsi metten watre haer hooft

Verse: 407     Netten mochten metter hant.
Verse: 408     Doe neghen si alle den zant,

Verse: 409     Den heleghen sente Brandane,
Verse: 410     Die doe keerde van dane

Verse: 411     Met weendenden hoghen [= oghen]
Verse: 412     Ende screef dat Gods vertoghen.

Verse: 413     DOe hiet sente Brandaen
Verse: 414     Sinen kiele wel ghedaen

Verse: 415     Van dier steden wenden.
Verse: 416     Die aerme zielen in hare allenden,

Verse: 417     Die daer liepen vp die zee,
Verse: 418     Riepen wach ende wee, Manuscript page: 181c  [181c]

Verse: 419     Doe de kiel danen vloot,
Verse: 420     Want si bleuen in groter noot.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.