TITUS
Brandane
Part No. 10
Previous part

Chapter: 10     
Verse: 421     Doe voeren si met ghemake
Verse: 422     Vp die wilde zeewes vlake.

Verse: 423     Doe horden si saen booten
Verse: 424     Meneghen wint grooten.

Verse: 425     Een storem hem an viel,
Verse: 426     Die verdreef haren kiel

Verse: 427     Noort waert an dat Leuer Meere,
Verse: 428     Daer dat cleene Gods heeere

Verse: 429     Wel na verzeylt was in groter noot:
Verse: 430     Sie waerre wel na bleuen doot.

Verse: 431     Dit verzach sente Brandaen:
Verse: 432     Menich scip al daer staen

Verse: 433     Ende meneghen mast boom waghen,
Verse: 434     Huter [= Uter] Leuer Zee daer raghen.

Verse: 435     Het dochte hem zijnde een wout.
Verse: 436     Hoe dicke hem God sine doghet gout.

Verse: 437     Daer sprac von Gods weghen ane
Verse: 438     Eene stemme aldus Brandane:

Verse: 439     "Vare oest waert metten baren,
Verse: 440     Hier moghedi niet voerder varen:

Verse: 441     Daer ligghen steene in die zee,
Verse: 442     Die meneghen scepe doen wee.

Verse: 443     Wat scepe met ysere bi hem quame,
Verse: 444     Tote hem hijt trocke ende name

Verse: 445     Ende het moeste daer al bliuen."

Next part


This text is part of the TITUS edition of Brandane.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.