TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 9
Previous part

Chapter: 9 
Verse: 1    Καὶ ἐμβὰς εἰς πλοῖον διεπέρασεν καὶ ἦλθεν εἰς τὴν ἰδίαν πόλιν.
Verse: 2    καὶ ἰδοὺ προσέϕερον αὐτῷ παραλυτικὸν ἐπὶ κλίνης βεβλημένον. καὶ ἰδὼν ὁ ᾽Ιησοῦς τὴν πίστιν αὐτῶν εἶπεν τῷ παραλυτικῷ, Θάρσει, τέκνον· ἀϕίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι.
Verse: 3    καὶ ἰδού τινες τῶν γραμματέων εἶπαν ἐν ἑαυτοῖς, Οὗτος βλασϕημεῖ.
Verse: 4    καὶ εἰδὼς ὁ ᾽Ιησοῦς τὰς ἐνθυμήσεις αὐτῶν εἶπεν, ῾Ινατί ἐνθυμεῖσθε πονηρὰ ἐν ταῖς καρδίαις ὑμῶν;
Verse: 5    τί γάρ ἐστιν εὐκοπώτερον, εἰπεῖν, ᾽Αϕίενταί σου αἱ ἁμαρτίαι, ἢ εἰπεῖν, ῎Εγειρε καὶ περιπάτει;
Verse: 6    ἵνα δὲ εἰδῆτε ὅτι ἐξουσίαν ἔχει ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἐπὶ τῆς γῆς ἀϕιέναι ἁμαρτίας τότε λέγει τῷ παραλυτικῷ, ᾽Εγερθεὶς ἆρόν σου τὴν κλίνην καὶ ὕπαγε εἰς τὸν οἶκόν σου.
Verse: 7    καὶ ἐγερθεὶς ἀπῆλθεν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ.
Verse: 8    ἰδόντες δὲ οἱ ὄχλοι ἐϕοβήθησαν καὶ ἐδόξασαν τὸν θεὸν τὸν δόντα ἐξουσίαν τοιαύτην τοῖς ἀνθρώποις.
Verse: 9    Καὶ παράγων ὁ ᾽Ιησοῦς ἐκεῖθεν εἶδεν ἄνθρωπον καθήμενον ἐπὶ τὸ τελώνιον, Μαθθαῖον λεγόμενον, καὶ λέγει αὐτῷ, ᾽Ακολούθει μοι. καὶ ἀναστὰς ἠκολούθησεν αὐτῷ.
Verse: 10    Καὶ ἐγένετο αὐτοῦ ἀνακειμένου ἐν τῇ οἰκίᾳ, καὶ ἰδοὺ πολλοὶ τελῶναι καὶ ἁμαρτωλοὶ ἐλθόντες συνανέκειντο τῷ ᾽Ιησοῦ καὶ τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ.
Verse: 11    καὶ ἰδόντες οἱ Φαρισαῖοι ἔλεγον τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, Διὰ τί μετὰ τῶν τελωνῶν καὶ ἁμαρτωλῶν ἐσθίει ὁ διδάσκαλος ὑμῶν;
Verse: 12    ὁ δὲ ἀκούσας εἶπεν, Οὐ χρείαν ἔχουσιν οἱ ἰσχύοντες ἰατροῦ ἀλλ' οἱ κακῶς ἔχοντες.
Verse: 13    πορευθέντες δὲ μάθετε τί ἐστιν, ῎Ελεος θέλω καὶ οὐ θυσίαν· οὐ γὰρ ἦλθον καλέσαι δικαίους ἀλλὰ ἁμαρτωλούς.
Verse: 14    Τότε προσέρχονται αὐτῷ οἱ μαθηταὶ ᾽Ιωάννου λέγοντες, Διὰ τί ἡμεῖς καὶ οἱ Φαρισαῖοι νηστεύομεν πολλά, οἱ δὲ μαθηταί σου οὐ νηστεύουσιν;
Verse: 15    καὶ εἶπεν αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Μὴ δύνανται οἱ υἱοὶ τοῦ νυμϕῶνος πενθεῖν ἐϕ' ὅσον μετ' αὐτῶν ἐστιν ὁ νυμϕίος; ἐλεύσονται δὲ ἡμέραι ὅταν ἀπαρθῇ ἀπ' αὐτῶν ὁ νυμϕίος, καὶ τότε νηστεύσουσιν.
Verse: 16    οὐδεὶς δὲ ἐπιβάλλει ἐπίβλημα ῥάκους ἀγνάϕου ἐπὶ ἱματίῳ παλαιῷ· αἴρει γὰρ τὸ πλήρωμα αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ ἱματίου, καὶ χεῖρον σχίσμα γίνεται.
Verse: 17    οὐδὲ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς παλαιούς· εἰ δὲ μήγε, ῥήγνυνται οἱ ἀσκοί, καὶ ὁ οἶνος ἐκχεῖται καὶ οἱ ἀσκοὶ ἀπόλλυνται· ἀλλὰ βάλλουσιν οἶνον νέον εἰς ἀσκοὺς καινούς, καὶ ἀμϕότεροι συντηροῦνται.
Verse: 18    Ταῦτα αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς ἰδοὺ ἄρχων εἷς ἐλθὼν προσεκύνει αὐτῷ λέγων ὅτι ῾Η θυγάτηρ μου ἄρτι ἐτελεύτησεν· ἀλλὰ ἐλθὼν ἐπίθες τὴν χεῖρά σου ἐπ' αὐτήν, καὶ ζήσεται.
Verse: 19    καὶ ἐγερθεὶς ὁ ᾽Ιησοῦς ἠκολούθησεν αὐτῷ καὶ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ.
Verse: 20    Καὶ ἰδοὺ γυνὴ αἱμορροοῦσα δώδεκα ἔτη προσελθοῦσα ὄπισθεν ἥψατο τοῦ κρασπέδου τοῦ ἱματίου αὐτοῦ·
Verse: 21    ἔλεγεν γὰρ ἐν ἑαυτῇ, ᾽Εὰν μόνον ἅψωμαι τοῦ ἱματίου αὐτοῦ σωθήσομαι.
Verse: 22    ὁ δὲ ᾽Ιησοῦς στραϕεὶς καὶ ἰδὼν αὐτὴν εἶπεν, Θάρσει, θύγατερ· ἡ πίστις σου σέσωκέν σε. καὶ ἐσώθη ἡ γυνὴ ἀπὸ τῆς ὥρας ἐκείνης.
Verse: 23    Καὶ ἐλθὼν ὁ ᾽Ιησοῦς εἰς τὴν οἰκίαν τοῦ ἄρχοντος καὶ ἰδὼν τοὺς αὐλητὰς καὶ τὸν ὄχλον θορυβούμενον
Verse: 24    ἔλεγεν, ᾽Αναχωρεῖτε, οὐ γὰρ ἀπέθανεν τὸ κοράσιον ἀλλὰ καθεύδει. καὶ κατεγέλων αὐτοῦ.
Verse: 25    ὅτε δὲ ἐξεβλήθη ὁ ὄχλος, εἰσελθὼν ἐκράτησεν τῆς χειρὸς αὐτῆς, καὶ ἠγέρθη τὸ κοράσιον.
Verse: 26    καὶ ἐξῆλθεν ἡ ϕήμη αὕτη εἰς ὅλην τὴν γῆν ἐκείνην.
Verse: 27    Καὶ παράγοντι ἐκεῖθεν τῷ ᾽Ιησοῦ ἠκολούθησαν [αὐτῷ] δύο τυϕλοὶ κράζοντες καὶ λέγοντες, ᾽Ελέησον ἡμᾶς, υἱὲ Δαυίδ.
Verse: 28    ἐλθόντι δὲ εἰς τὴν οἰκίαν προσῆλθον αὐτῷ οἱ τυϕλοί, καὶ λέγει αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς, Πιστεύετε ὅτι δύναμαι τοῦτο ποιῆσαι; λέγουσιν αὐτῷ, Ναί, κύριε.
Verse: 29    τότε ἥψατο τῶν ὀϕθαλμῶν αὐτῶν λέγων, Κατὰ τὴν πίστιν ὑμῶν γενηθήτω ὑμῖν.
Verse: 30    καὶ ἠνεῴχθησαν αὐτῶν οἱ ὀϕθαλμοί. καὶ ἐνεβριμήθη αὐτοῖς ὁ ᾽Ιησοῦς λέγων, ῾Ορᾶτε μηδεὶς γινωσκέτω.
Verse: 31    οἱ δὲ ἐξελθόντες διεϕήμισαν αὐτὸν ἐν ὅλῃ τῇ γῇ ἐκείνῃ.
Verse: 32    Αὐτῶν δὲ ἐξερχομένων ἰδοὺ προσήνεγκαν αὐτῷ ἄνθρωπον κωϕὸν δαιμονιζόμενον·
Verse: 33    καὶ ἐκβληθέντος τοῦ δαιμονίου ἐλάλησεν ὁ κωϕός. καὶ ἐθαύμασαν οἱ ὄχλοι λέγοντες, Οὐδέποτε ἐϕάνη οὕτως ἐν τῷ ᾽Ισραήλ.
Verse: 34    οἱ δὲ Φαρισαῖοι ἔλεγον, ᾽Εν τῷ ἄρχοντι τῶν δαιμονίων ἐκβάλλει τὰ δαιμόνια.
Verse: 35    Καὶ περιῆγεν ὁ ᾽Ιησοῦς τὰς πόλεις πάσας καὶ τὰς κώμας, διδάσκων ἐν ταῖς συναγωγαῖς αὐτῶν καὶ κηρύσσων τὸ εὐαγγέλιον τῆς βασιλείας καὶ θεραπεύων πᾶσαν νόσον καὶ πᾶσαν μαλακίαν.
Verse: 36    ᾽Ιδὼν δὲ τοὺς ὄχλους ἐσπλαγχνίσθη περὶ αὐτῶν ὅτι ἦσαν ἐσκυλμένοι καὶ ἐρριμμένοι ὡσεὶ πρόβατα μὴ ἔχοντα ποιμένα.
Verse: 37    τότε λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ, ῾Ο μὲν θερισμὸς πολύς, οἱ δὲ ἐργάται ὀλίγοι·
Verse: 38    δεήθητε οὖν τοῦ κυρίου τοῦ θερισμοῦ ὅπως ἐκβάλῃ ἐργάτας εἰς τὸν θερισμὸν αὐτοῦ.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.