TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 123
Previous part

Chapter: 4 
Verse: 1    Τί οὖν ἐροῦμεν εὑρηκέναι ᾽Αβραὰμ τὸν προπάτορα ἡμῶν κατὰ σάρκα;
Verse: 2    εἰ γὰρ ᾽Αβραὰμ ἐξ ἔργων ἐδικαιώϑη, ἔχει καύχημα· ἀλλ' οὐ πρὸς ϑεόν.
Verse: 3    τί γὰρ ἡ γραϕὴ λέγει; ᾽Επίστευσεν δὲ ᾽Αβραὰμ τῷ ϑεῷ, καὶ ἐλογίσϑη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην.
Verse: 4    τῷ δὲ ἐργαζομένῳ ὁ μισϑὸς οὐ λογίζεται κατὰ χάριν ἀλλὰ κατὰ ὀϕείλημα·
Verse: 5    τῷ δὲ μὴ ἐργαζομένῳ, πιστεύοντι δὲ ἐπὶ τὸν δικαιοῦντα τὸν ἀσεβῆ, λογίζεται ἡ πίστις αὐτοῦ εἰς δικαιοσύνην,
Verse: 6    καϑάπερ καὶ Δαυὶδ λέγει τὸν μακαρισμὸν τοῦ ἀνϑρώπου ᾧ ὁ ϑεὸς λογίζεται δικαιοσύνην χωρὶς ἔργων,
Verse: 7    Μακάριοι ὧν ἀϕέϑησαν αἱ ἀνομίαι καὶ ὧν ἐπεκαλύϕϑησαν αἱ ἁμαρτίαι·
Verse: 8    μακάριος ἀνὴρ οὗ οὐ μὴ λογίσηται κύριος ἁμαρτίαν.
Verse: 9    ὁ μακαρισμὸς οὖν οὗτος ἐπὶ τὴν περιτομὴν ἢ καὶ ἐπὶ τὴν ἀκροβυστίαν; λέγομεν γάρ, ᾽Ελογίσϑη τῷ ᾽Αβραὰμ ἡ πίστις εἰς δικαιοσύνην.
Verse: 10    πῶς οὖν ἐλογίσϑη; ἐν περιτομῇ ὄντι ἢ ἐν ἀκροβυστίᾳ; οὐκ ἐν περιτομῇ ἀλλ' ἐν ἀκροβυστίᾳ·
Verse: 11    καὶ σημεῖον ἔλαβεν περιτομῆς, σϕραγῖδα τῆς δικαιοσύνης τῆς πίστεως τῆς ἐν τῇ ἀκροβυστίᾳ, εἰς τὸ εἶναι αὐτὸν πατέρα πάντων τῶν πιστευόντων δι' ἀκροβυστίας, εἰς τὸ λογισϑῆναι αὐτοῖς [τὴν] δικαιοσύνην,
Verse: 12    καὶ πατέρα περιτομῆς τοῖς οὐκ ἐκ περιτομῆς μόνον ἀλλὰ καὶ τοῖς στοιχοῦσιν τοῖς ἴχνεσιν τῆς ἐν ἀκροβυστίᾳ πίστεως τοῦ πατρὸς ἡμῶν ᾽Αβραάμ.
Verse: 13    Οὐ γὰρ διὰ νόμου ἡ ἐπαγγελία τῷ ᾽Αβραὰμ ἢ τῷ σπέρματι αὐτοῦ, τὸ κληρονόμον αὐτὸν εἶναι κόσμου, ἀλλὰ διὰ δικαιοσύνης πίστεως·
Verse: 14    εἰ γὰρ οἱ ἐκ νόμου κληρονόμοι, κεκένωται ἡ πίστις καὶ κατήργηται ἡ ἐπαγγελία·
Verse: 15    ὁ γὰρ νόμος ὀργὴν κατεργάζεται· οὗ δὲ οὐκ ἔστιν νόμος, οὐδὲ παράβασις.
Verse: 16    διὰ τοῦτο ἐκ πίστεως, ἵνα κατὰ χάριν, εἰς τὸ εἶναι βεβαίαν τὴν ἐπαγγελίαν παντὶ τῷ σπέρματι, οὐ τῷ ἐκ τοῦ νόμου μόνον ἀλλὰ καὶ τῷ ἐκ πίστεως ᾽Αβραάμ [ὅς ἐστιν πατὴρ πάντων ἡμῶν,
Verse: 17    καϑὼς γέγραπται ὅτι Πατέρα πολλῶν ἐϑνῶν τέϑεικά σε] κατέναντι οὗ ἐπίστευσεν ϑεοῦ τοῦ ζῳοποιοῦντος τοὺς νεκροὺς καὶ καλοῦντος τὰ μὴ ὄντα ὡς ὄντα·
Verse: 18    ὃς παρ' ἐλπίδα ἐπ' ἐλπίδι ἐπίστευσεν εἰς τὸ γενέσϑαι αὐτὸν πατέρα πολλῶν ἐϑνῶνκατὰ τὸ εἰρημένον, Οὕτως ἔσται τὸ σπέρμα σου·
Verse: 19    καὶ μὴ ἀσϑενήσας τῇ πίστει κατενόησεν τὸ ἑαυτοῦ σῶμα ἤδη νενεκρωμένον, ἑκατονταετής που ὑπάρχων, καὶ τὴν νέκρωσιν τῆς μήτρας Σάρρας,
Verse: 20    εἰς δὲ τὴν ἐπαγγελίαν τοῦ ϑεοῦ οὐ διεκρίϑη τῇ ἀπιστίᾳ ἀλλ' ἐνεδυναμώϑη τῇ πίστει, δοὺς δόξαν τῷ ϑεῷ
Verse: 21    καὶ πληροϕορηϑεὶς ὅτι ὃ ἐπήγγελται δυνατός ἐστιν καὶ ποιῆσαι.
Verse: 22    διὸ καὶ ἐλογίσϑη αὐτῷ εἰς δικαιοσύνην.
Verse: 23    Οὐκ ἐγράϕη δὲ δι' αὐτὸν μόνον ὅτι ἐλογίσϑη αὐτῷ,
Verse: 24    ἀλλὰ καὶ δι' ἡμᾶς οἷς μέλλει λογίζεσϑαι, τοῖς πιστεύουσιν ἐπὶ τὸν ἐγείραντα ᾽Ιησοῦν τὸν κύριον ἡμῶν ἐκ νεκρῶν,
Verse: 25    ὃς παρεδόϑη διὰ τὰ παραπτώματα ἡμῶν καὶ ἠγέρϑη διὰ τὴν δικαίωσιν ἡμῶν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.