TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 16
Previous part

Chapter: 16    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Π


Verse: 1       Τὼ δ' αὖτ' ἐν κλισίῃ ᾽Οδυσεὺς καὶ δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 2    ἐντύνοντο ἄριστον ἅμ' ἠοῖ, κηαμένω πῦρ,
Verse: 3    ἔκπεμψάν τε νομῆας ἅμ' ἀγρομένοισι σύεσσι.
Verse: 4    Τηλέμαχον δὲ περίσσαινον κύνες ὑλακόμωροι,
Verse: 5    οὐδ' ὕλαον προσιόντα. νόησε δὲ δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 6    σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν.
Verse: 7    αἶψα δ' ἄρ' Εὔμαιον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 8       "Εὔμαι', ἦ μάλα τίς τοι ἐλεύσεται ἐνθάδ' ἑταῖρος
Verse: 9    ἢ καὶ γνώριμος ἄλλος, ἐπεὶ κύνες οὐχ ὑλάουσιν,
Verse: 10    ἀλλὰ περισσαίνουσι· ποδῶν δ' ὑπὸ δοῦπον ἀκούω."
Verse: 11    οὔ πω πᾶν εἴρητο ἔπος, ὅτε οἱ ϕίλος υἱὸς
Verse: 12    ἔστη ἐνὶ προθύροισι. ταϕὼν δ' ἀνόρουσε συβώτης,
Verse: 13    ἐκ δ' ἄρα οἱ χειρῶν πέσον ἄγγεα, τοῖς ἐπονεῖτο
Verse: 14    κιρνὰς αἴθοπα οἶνον. ὁ δ' ἀντίος ἦλθεν ἄνακτος,
Verse: 15    κύσσε δέ μιν κεϕαλήν τε καὶ ἄμϕω ϕάεα καλὰ
Verse: 16    χεῖράς τ' ἀμϕοτέρας: θαλερὸν δέ οἱ ἔκπεσε δάκρυ.
Verse: 17    ὡς δὲ πατὴρ ὃν παῖδα ϕίλα ϕρονέων ἀγαπάζῃ
Verse: 18    ἐλθόντ' ἐξ ἀπίης γαίης δεκάτῳ ἐνιαυτῷ,
Verse: 19    μοῦνον τηλύγετον, τῷ ἐπ' ἄλγεα πολλὰ μογήσῃ,
Verse: 20    ὣς τότε Τηλέμαχον θεοειδέα δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 21    πάντα κύσεν περιϕύς, ὡς ἐκ θανάτοιο ϕυγόντα·
Verse: 22    καί ῥ' ὀλοϕυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 23       "ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν ϕάος: οὔ σ' ἔτ' ἔγωγε
Verse: 24    ὄψεσθαι ἐϕάμην, ἐπεὶ ᾤχεο νηὶ Πύλον δέ.
Verse: 25    ἀλλ' ἄγε νῦν εἴσελθε, ϕίλον τέκος, ὄϕρά σε θυμῷ
Verse: 26    τέρψομαι εἰσορόων νέον ἄλλοθεν ἔνδον ἐόντα.
Verse: 27    οὐ μὲν γάρ τι θάμ' ἀγρὸν ἐπέρχεαι οὐδὲ νομῆας,
Verse: 28    ἀλλ' ἐπιδημεύεις: ὣς γάρ νύ τοι εὔαδε θυμῷ,
Verse: 29    ἀνδρῶν μνηστήρων ἐσορᾶν ἀί:δηλον ὅμιλον."

Verse: 30       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 31       "ἔσσεται οὕτως, ἄττα· σέθεν δ' ἕνεκ' ἐνθάδ' ἱκάνω,
Verse: 32    ὄϕρά σέ τ' ὀϕθαλμοῖσιν ἴδω καὶ μῦθον ἀκούσω,
Verse: 33    ἤ μοι ἔτ' ἐν μεγάροις μήτηρ μένει, ἦέ τις ἤδη
Verse: 34    ἀνδρῶν ἄλλος ἔγημεν, ᾽Οδυσσῆος δέ που εὐνὴ
Verse: 35    χήτει ἐνευναίων κάκ' ἀράχνια κεῖται ἔχουσα."

Verse: 36       τὸν δ' αὖτε προσέειπε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·

Verse: 37       "καὶ λίην κείνη γε μένει τετληότι θυμῷ
Verse: 38    σοῖσιν ἐνὶ μεγάροισιν· ὀιζυραὶ δέ οἱ αἰεὶ
Verse: 39    ϕθίνουσιν νύκτες τε καὶ ἤματα δάκρυ χεούσῃ."

Verse: 40       ὣς ἄρα ϕωνήσας οἱ ἐδέξατο χάλκεον ἔγχος:
Verse: 41    αὐτὰρ ὅ γ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάινον οὐδόν.
Verse: 42    τῷ δ' ἕδρης ἐπιόντι πατὴρ ὑπόειξεν ᾽Οδυσσεύς:
Verse: 43    Τηλέμαχος δ' ἑτέρωθεν ἐρήτυε ϕώνησέν τε·

Verse: 44       "ἧσο, ξεῖν'· ἡμεῖς δὲ καὶ ἄλλοθι δήομεν ἕδρην
Verse: 45    σταθμῷ ἐν ἡμετέρῳ· παρὰ δ' ἀνήρ, ὃς καταθήσει."

Verse: 46       ὣς ϕάθ', ὁ δ' αὖτις ἰὼν κατ' ἄρ' ἑζετο· τῷ δὲ συβώτης
Verse: 47    χεῦεν ὕπο χλωρὰς ῥῶπας καὶ κῶας ὕπερθεν·
Verse: 48    ἔνθα καθέζετ' ἔπειτα ᾽Οδυσσῆος ϕίλος υἱός.
Verse: 49    τοῖσιν δὲ κρειῶν πίνακας παρέθηκε συβώτης
Verse: 50    ὀπταλέων, ἅ ῥα τῇ προτέρῃ ὑπέλειπον ἔδοντες,
Verse: 51    σῖτον δ' ἐσσυμένως παρενήεεν ἐν κανέοισιν,
Verse: 52    ἐν δ' ἄρα κισσυβίῳ κίρνη μελιηδέα οἶνον·
Verse: 53    αὐτὸς δ' ἀντίον ἷζεν ᾽Οδυσσῆος θείοιο.
Verse: 54    οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
Verse: 55    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 56    δὴ τότε Τηλέμαχος προσεϕώνεε δῖον ὑϕορβόν·

Verse: 57       "ἄττα, πόθεν τοι ξεῖνος ὅδ' ἵκετο; πῶς δέ ἑ ναῦται
Verse: 58    ἤγαγον εἰς ᾽Ιθάκην; τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο;
Verse: 59    οὐ μὲν γάρ τί ἑ πεζὸν ὀίομαι ἐνθάδ' ἱκέσθαι."

Verse: 60       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 61       "τοιγὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθέα πάντ' ἀγορεύσω.
Verse: 62    ἐκ μὲν Κρητάων γένος εὔχεται εὐρειάων,
Verse: 63    ϕησὶ δὲ πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστεα δινηθῆναι
Verse: 64    πλαζόμενος: ὣς γάρ οἱ ἐπέκλωσεν τά γε δαίμων.
Verse: 65    νῦν αὖ Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν παρὰ νηὸς ἀποδρὰς
Verse: 66    ἤλυθ' ἐμὸν πρὸς σταθμόν, ἐγὼ δέ τοι ἐγγυαλίξω.
Verse: 67    ἕρξον ὅπως ἐθέλεις: ἱκέτης δέ τοι εὔχεται εἶναι."

Verse: 68       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 69       "Εὔμαι', ἦ μάλα τοῦτο ἔπος θυμαλγὲς ἔειπες:
Verse: 70    πῶς γὰρ δὴ τὸν ξεῖνον ἐγὼν ὑποδέξομαι οἴκῳ;
Verse: 71    αὐτὸς μὲν νέος εἰμὶ καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα
Verse: 72    ἄνδρ' ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ·
Verse: 73    μητρὶ δ' ἐμῇ δίχα θυμὸς ἐνὶ ϕρεσὶ μερμηρίζει,
Verse: 74    ἢ αὐτοῦ παρ' ἐμοί τε μένῃ καὶ δῶμα κομίζῃ,
Verse: 75    εὐνήν τ' αἰδομένη πόσιος δήμοιό τε ϕῆμιν,
Verse: 76    ἦ ἤδη ἅμ' ἕπηται, ᾽Αχαιῶν ὅς τις ἄριστος
Verse: 77    μνᾶται ἐνὶ μεγάροισιν ἀνὴρ καὶ πλεῖστα πόρῃσιν.
Verse: 78    ἀλλ' ἤτοι τὸν ξεῖνον, ἐπεὶ τεὸν ἵκετο δῶμα,
Verse: 79    ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά,
Verse: 80    δώσω δὲ ξίϕος ἄμϕηκες καὶ ποσσὶ πέδιλα,
Verse: 81    πέμψω δ' ὅππῃ μιν κραδίη θυμός τε κελεύει.
Verse: 82    εἰ δ' ἐθέλεις, σὺ κόμισσον ἐνὶ σταθμοῖσιν ἐρύξας:
Verse: 83    εἵματα δ' ἐνθάδ' ἐγὼ πέμψω καὶ σῖτον ἅπαντα
Verse: 84    ἔδμεναι, ὡς ἂν μή σε κατατρύχῃ καὶ ἑταίρους.
Verse: 85    κεῖσε δ' ἂν οὔ μιν ἔγωγε μετὰ μνηστῆρας ἐῷμι
Verse: 86    ἔρχεσθαι· λίην γὰρ ἀτάσθαλον ὕβριν ἔχουσι·
Verse: 87    μή μιν κερτομέωσιν· ἐμοὶ δ' ἄχος ἔσσεται αἰνόν.
Verse: 88    πρῆξαι δ' ἀργαλέον τι μετὰ πλεόνεσσιν ἐόντα
Verse: 89    ἄνδρα καὶ ἴϕθιμον, ἐπεὶ ἦ πολὺ ϕέρτεροί εἰσι."

Verse: 90       τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 91       "ὦ ϕίλ', ἐπεί θήν μοι καὶ ἀμείψασθαι θέμις ἐστίν,
Verse: 92    ἦ μάλα μευ καταδάπτετ' ἀκούοντος ϕίλον ἦτορ,
Verse: 93    οἷά ϕατε μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανάασθαι
Verse: 94    ἐν μεγάροις, ἀέκητι σέθεν τοιούτου ἐόντος.
Verse: 95    εἰπέ μοι, ἠὲ ἑκὼν ὑποδάμνασαι, ἦ σέγε λαοὶ
Verse: 96    ἐχθαίρουσ' ἀνὰ δῆμον ἐπισπόμενοι θεοῦ ὀμϕῇ,
Verse: 97    ἦ τι κασιγνήτοις ἐπιμέμϕεαι, οἷσί περ ἀνὴρ
Verse: 98    μαρναμένοισι πέποιθε, καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται.
Verse: 99    αἲ γὰρ ἐγὼν οὕτω νέος εἴην τῷδ' ἐπὶ θυμῷ,
Verse: 100    ἢ παῖς ἐξ ᾽Οδυσῆος ἀμύμονος ἠὲ καὶ αὐτὸς
Verse: 101    ἔλθοι ἀλητεύων· ἔτι γὰρ καὶ ἐλπίδος αἶσα·
Verse: 102    αὐτίκ' ἔπειτ' ἀπ' ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος ϕῶς,
Verse: 103    εἰ μὴ ἐγὼ κείνοισι κακὸν πάντεσσι γενοίμην
Verse: 104    ἐλθὼν ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος.
Verse: 105    εἰ δ' αὖ με πληθυῖ δαμασαίατο μοῦνον ἐόντα,
Verse: 106    βουλοίμην κ' ἐν ἐμοῖσι κατακτάμενος μεγάροισι
Verse: 107    τεθνάμεν ἢ τάδε γ' αἰὲν ἀεικέα ἔργ' ὁράασθαι,
Verse: 108    ξείνους τε στυϕελιζομένους δμῳάς τε γυναῖκας
Verse: 109    ῥυστάζοντας ἀεικελίως κατὰ δώματα καλά,
Verse: 110    καὶ οἶνον διαϕυσσόμενον, καὶ σῖτον ἔδοντας
Verse: 111    μὰψ αὔτως, ἀτέλεστον, ἀνηνύστῳ ἐπὶ ἔργῳ."

Verse: 112       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 113       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι, ξεῖνε, μάλ' ἀτρεκέως ἀγορεύσω.
Verse: 114    οὔτε τί μοι πᾶς δῆμος ἀπεχθόμενος χαλεπαίνει,
Verse: 115    οὔτε κασιγνήτοις ἐπιμέμϕομαι, οἷσί περ ἀνὴρ
Verse: 116    μαρναμένοισι πέποιθε, καὶ εἰ μέγα νεῖκος ὄρηται.
Verse: 117    ὧδε γὰρ ἡμετέρην γενεὴν μούνωσε Κρονίων·
Verse: 118    μοῦνον Λαέρτην ᾽Αρκείσιος υἱὸν ἔτικτε,
Verse: 119    μοῦνον δ' αὖτ' ᾽Οδυσῆα πατὴρ τέκεν· αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 120    μοῦνον ἔμ' ἐν μεγάροισι τεκὼν λίπεν, οὐδ' ἀπόνητο.
Verse: 121    τῶ νῦν δυσμενέες μάλα μυρίοι εἴσ' ἐνὶ οἴκῳ.
Verse: 122    ὅσσοι γὰρ νήσοισιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι,
Verse: 123    Δουλιχίῳ τε Σάμῃ τε καὶ ὑλήεντι Ζακύνθῳ,
Verse: 124    ἠδ' ὅσσοι κραναὴν ᾽Ιθάκην κάτα κοιρανέουσι,
Verse: 125    τόσσοι μητέρ' ἐμὴν μνῶνται, τρύχουσι δὲ οἶκον.
Verse: 126    ἡ δ' οὔτ' ἀρνεῖται στυγερὸν γάμον οὔτε τελευτὴν
Verse: 127    ποιῆσαι δύναται· τοὶ δὲ ϕθινύθουσιν ἔδοντες
Verse: 128    οἶκον ἐμόν· τάχα δή με διαραίσουσι καὶ αὐτόν.
Verse: 129    ἀλλ' ἤτοι μὲν ταῦτα θεῶν ἐν γούνασι κεῖται·
Verse: 130    ἄττα, σὺ δ' ἔρχεο θᾶσσον, ἐχέϕρονι Πηνελοπείῃ
Verse: 131    εἴϕ', ὅτι οἱ σῶς εἰμι καὶ ἐκ Πύλου εἰλήλουθα.
Verse: 132    αὐτὰρ ἐγὼν αὐτοῦ μενέω, σὺ δὲ δεῦρο νέεσθαι
Verse: 133    οἴη ἀπαγγείλας: τῶν δ' ἄλλων μή τις ᾽Αχαιῶν
Verse: 134    πευθέσθω· πολλοὶ γὰρ ἐμοὶ κακὰ μηχανόωνται."

Verse: 135       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 136       "γινώσκω, ϕρονέω· τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις.
Verse: 137    ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
Verse: 138    ἢ καὶ Λαέρτῃ αὐτὴν ὁδὸν ἄγγελος ἔλθω
Verse: 139    δυσμόρῳ, ὃς τείως μὲν ᾽Οδυσσῆος μέγ' ἀχεύων
Verse: 140    ἔργα τ' ἐποπτεύεσκε μετὰ δμώων τ' ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 141    πῖνε καὶ ἦσθ', ὅτε θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγοι·
Verse: 142    αὐτὰρ νῦν, ἐξ οὗ σύγε ᾤχεο νηὶ Πύλον δέ,
Verse: 143    οὔ πώ μίν ϕασιν ϕαγέμεν καὶ πιέμεν αὔτως,
Verse: 144    οὐδ' ἐπὶ ἔργα ἰδεῖν, ἀλλὰ στοναχῇ τε γόῳ τε
Verse: 145    ἧσται ὀδυρόμενος, ϕθινύθει δ' ἀμϕ' ὀστεόϕι χρώς."

Verse: 146       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 147       "ἄλγιον, ἀλλ' ἔμπης μιν ἐάσομεν, ἀχνύμενοί περ·
Verse: 148    εἰ γάρ πως εἴη αὐτάγρετα πάντα βροτοῖσι,
Verse: 149    πρῶτόν κεν τοῦ πατρὸς ἑλοίμεθα νόστιμον ἦμαρ.
Verse: 150    ἀλλὰ σύγ' ἀγγείλας ὀπίσω κίε, μηδὲ κατ' ἀγροὺς
Verse: 151    πλάζεσθαι μετ' ἐκεῖνον· ἀτὰρ πρὸς μητέρα εἰπεῖν
Verse: 152    ἀμϕίπολον ταμίην ὀτρυνέμεν ὅττι τάχιστα
Verse: 153    κρύβδην· κείνη γάρ κεν ἀπαγγείλειε γέροντι."

Verse: 154       ἦ ῥα, καὶ ὦρσε συϕορβόν· ὁ δ' εἵλετο χερσὶ πέδιλα,
Verse: 155    δησάμενος δ' ὑπὸ ποσσὶ πόλιν δ' ἴεν. οὐδ' ἄρ' ᾽Αθήνην
Verse: 156    λῆθεν ἀπὸ σταθμοῖο κιὼν Εὔμαιος ὑϕορβός,
Verse: 157    ἀλλ' ἥ γε σχεδὸν ἦλθε· δέμας δ' ἤικτο γυναικὶ
Verse: 158    καλῇ τε μεγάλῃ τε καὶ ἀγλαὰ ἔργ' εἰδυίῃ.
Verse: 159    στῆ δὲ κατ' ἀντίθυρον κλισίης ᾽Οδυσῆιὴ ϕανεῖσα·
Verse: 160    οὐ δ' ἄρα Τηλέμαχος ἴδεν ἀντίον οὐδὲ νόησεν ή
Verse: 161    οὐ γάρ πως πάντεσσι θεοὶ ϕαίνονται ἐναργεῖς ή,
Verse: 162    ἀλλ' ᾽Οδυσεύς τε κύνες τε ἴδον, καί ῥ' οὐχ ὑλάοντο,
Verse: 163    κνυζηθμῷ δ' ἑτέρωσε διὰ σταθμοῖο ϕόβηθεν.
Verse: 164    ἡ δ' ἄρ' ἐπ' ὀϕρύσι νεῦσε· νόησε δὲ δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 165    ἐκ δ' ἦλθεν μεγάροιο παρ' ἐκ μέγα τειχίον αὐλῆς,
Verse: 166    στῆ δὲ πάροιθ' αὐτῆς. τὸν δὲ προσέειπεν ᾽Αθήνη·

Verse: 167       "Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 168    ἤδη νῦν σῷ παιδὶ ἔπος ϕάο μηδ' ἐπίκευθε,
Verse: 169    ὡς ἂν μνηστῆρσιν θάνατον καὶ κῆρ' ἀραρόντε
Verse: 170    ἔρχησθον προτὶ ἄστυ περικλυτόν· οὐδ' ἐγὼ αὐτὴ
Verse: 171    δηρὸν ἀπὸ σϕῶιν ἔσομαι μεμαυῖα μάχεσθαι."

Verse: 172       ἦ καὶ χρυσείῃ ῥάβδῳ ἐπεμάσσατ' ᾽Αθήνη.
Verse: 173    ϕᾶρος μέν οἱ πρῶτον ἐυπλυνὲς ἠδὲ χιτῶνα
Verse: 174    θῆκ' ἀμϕὶ στήθεσσι, δέμας δ' ὤϕελλε καὶ ἥβην.
Verse: 175    ἂψ δὲ μελαγχροιὴς γένετο, γναθμοὶ δὲ τάνυσθεν,
Verse: 176    κυάνεαι δ' ἐγένοντο γενειάδες ἀμϕὶ γένειον.
Verse: 177    ἡ μὲν ἄρ' ὣς ἕρξασα πάλιν κίεν· αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 178    ἤιὴεν ἐς κλισίην. θάμβησε δέ μιν ϕίλος υἱός,
Verse: 179    ταρβήσας δ' ἑτέρωσε βάλ' ὄμματα, μὴ θεὸς εἴη,
Verse: 180    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 181       "ἀλλοῖός μοι, ξεῖνε, ϕάνης νέον ἠὲ πάροιθεν,
Verse: 182    ἄλλα δὲ εἵματ' ἔχεις, καί τοι χρὼς οὐκέθ' ὁμοῖος.
Verse: 183    ἦ μάλα τις θεός ἐσσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν.
Verse: 184    ἀλλ' ἵληθ', ἵνα τοι κεχαρισμένα δώομεν ἱρὰ
Verse: 185    ἠδὲ χρύσεα δῶρα, τετυγμένα· ϕείδεο δ' ἡμέων."

Verse: 186       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 187       "οὔ τίς τοι θεός εἰμι· τί μ' ἀθανάτοισιν ἐίσκεις...
Verse: 188    ἀλλὰ πατὴρ τεός εἰμι, τοῦ εἵνεκα σὺ στεναχίζων
Verse: 189    πάσχεις ἄλγεα πολλά, βίας ὑποδέγμενος ἀνδρῶν."

Verse: 190       ὣς ἄρα ϕωνήσας υἱὸν κύσε, κὰδ δὲ παρειῶν
Verse: 191    δάκρυον ἧκε χαμᾶζε· πάρος δ' ἔχε νωλεμὲς αἰεί.
Verse: 192    Τηλέμαχος δ' ή οὐ γάρ πω ἐπείθετο ὃν πατέρ' εἶναι, ή
Verse: 193    ἐξαῦτίς μιν ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·

Verse: 194       "οὐ σύ γ' ᾽Οδυσσεύς ἐσσι, πατὴρ ἐμός, ἀλλά με δαίμων
Verse: 195    θέλγει, ὄϕρ' ἔτι μᾶλλον ὀδυρόμενος στεναχίζω.
Verse: 196    οὐ γάρ πως ἂν θνητὸς ἀνὴρ τάδε μηχανόῳτο
Verse: 197    ᾧ αὐτοῦ γε νόῳ, ὅτε μὴ θεὸς αὐτὸς ἐπελθὼν
Verse: 198    ῥηιὴδίως ἐθέλων θείη νέον ἠὲ γέροντα.
Verse: 199    ἦ γάρ τοι νέον ἦσθα γέρων καὶ ἀεικέα ἕσσο·
Verse: 200    νῦν δὲ θεοῖσιν ἔοικας, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι."

Verse: 201       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 202       "Τηλέμαχ', οὔ σε ἔοικε ϕίλον πατέρ' ἔνδον ἐόντα
Verse: 203    οὔτε τι θαυμάζειν περιώσιον οὔτ' ἀγάασθαι·
Verse: 204    οὐ μὲν γάρ τοι ἔτ' ἄλλος ἐλεύσεται ἐνθάδ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 205    ἀλλ' ὅδ' ἐγὼ τοιόσδε, παθὼν κακά, πολλὰ δ' ἀληθείς,
Verse: 206    ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτειὴ ἐς πατρίδα γαῖαν.
Verse: 207    αὐτάρ τοι τόδε ἔργον ᾽Αθηναίης ἀγελείης,
Verse: 208    ἥ τέ με τοῖον ἔθηκεν, ὅπως ἐθέλει ή δύναται γάρ ή,
Verse: 209    ἄλλοτε μὲν πτωχῷ ἐναλίγκιον, ἄλλοτε δ' αὖτε
Verse: 210    ἀνδρὶ νέῳ καὶ καλὰ περὶ χροὶ: εἵματ' ἔχοντι.
Verse: 211    ῥηίδιον δὲ θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
Verse: 212    ἠμὲν κυδῆναι θνητὸν βροτὸν ἠδὲ κακῶσαι."

Verse: 213       ὣς ἄρα ϕωνήσας κατ' ἄρ' ἕζετο, Τηλέμαχος δὲ
Verse: 214    ἀμϕιχυθεὶς πατέρ' ἐσθλὸν ὀδύρετο δάκρυα λείβων.
Verse: 215    ἀμϕοτέροισι δὲ τοῖσιν ὑϕ' ἵμερος ὦρτο γόοιο·
Verse: 216    κλαῖον δὲ λιγέως, ἁδινώτερον ἤ τ' οἰωνοί,
Verse: 217    ϕῆναι ἢ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, οἷσί τε τέκνα
Verse: 218    ἀγρόται ἐξείλοντο πάρος πετεηνὰ γενέσθαι·
Verse: 219    ὣς ἄρα τοί γ' ἐλεεινὸν ὑπ' ὀϕρύσι δάκρυον εἶβον.
Verse: 220    καί νύ κ' ὀδυρομένοισιν ἔδυ ϕάος ἠελίοιο,
Verse: 221    εἰ μὴ Τηλέμαχος προσεϕώνεεν ὃν πατέρ' αἶψα·

Verse: 222       "ποίῃ γὰρ νῦν δεῦρο, πάτερ ϕίλε, νηί σε ναῦται
Verse: 223    ἤγαγον εἰς ᾽Ιθάκην; τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο;
Verse: 224    οὐ μὲν γάρ τί σε πεζὸν ὀί:ομαι ἐνθάδ' ἱκέσθαι."

Verse: 225       τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 226       "τοι γὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθείην καταλέξω.
Verse: 227    Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσικλυτοί, οἵ τε καὶ ἄλλους
Verse: 228    ἀνθρώπους πέμπουσιν, ὅτίς σϕεας εἰσαϕίκηται·
Verse: 229    καί μ' εὕδοντ' ἐν νηὶ θοῇ ἐπὶ πόντον ἄγοντες
Verse: 230    κάτθεσαν εἰς ᾽Ιθάκην, ἔπορον δέ μοι ἀγλαὰ δῶρα,
Verse: 231    χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά θ' ὑϕαντήν.
Verse: 232    καὶ τὰ μὲν ἐν σπήεσσι θεῶν ἰότητι κέονται·
Verse: 233    νῦν αὖ δεῦρ' ἱκόμην ὑποθημοσύνῃσιν ᾽Αθήνης,
Verse: 234    ὄϕρά κε δυσμενέεσσι ϕόνου πέρι βουλεύσωμεν.
Verse: 235    ἀλλ' ἄγε μοι μνηστῆρας ἀριθμήσας κατάλεξον,
Verse: 236    ὄϕρ' εἰδέω, ὅσσοι τε καὶ οἵ τινες ἀνέρες εἰσί·
Verse: 237    καί κεν ἐμὸν κατὰ θυμὸν ἀμύμονα μερμηρίξας
Verse: 238    ϕράσσομαι, ἤ κεν νῶι δυνησόμεθ' ἀντιϕέρεσθαι
Verse: 239    μούνω ἄνευθ' ἄλλων, ἦ καὶ διζησόμεθ' ἄλλους."

Verse: 240       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 241       "ὦ πάτερ, ἤτοι σεῖο μέγα κλέος αἰὲν ἄκουον,
Verse: 242    χεῖράς τ' αἰχμητὴν ἔμεναι καὶ ἐπίϕρονα βουλήν·
Verse: 243    ἀλλὰ λίην μέγα εἶπας: ἄγη μ' ἔχει· οὐδέ κεν εἴη
Verse: 244    ἄνδρε δύω πολλοῖσι καὶ ἰϕθίμοισι μάχεσθαι.
Verse: 245    μνηστήρων δ' οὔτ' ἂρ δεκὰς ἀτρεκὲς οὔτε δύ' οἶαι,
Verse: 246    ἀλλὰ πολὺ πλέονες: τάχα δ' εἴσεαι ἐνθάδ' ἀριθμόν.
Verse: 247    ἐκ μὲν Δουλιχίοιο δύω καὶ πεντήκοντα
Verse: 248    κοῦροι κεκριμένοι, ἓξ δὲ δρηστῆρες ἕπονται·
Verse: 249    ἐκ δὲ Σάμης πίσυρές τε καὶ εἴκοσι ϕῶτες ἔασιν,
Verse: 250    ἐκ δὲ Ζακύνθου ἔασιν ἐείκοσι κοῦροι ᾽Αχαιῶν,
Verse: 251    ἐκ δ' αὐτῆς ᾽Ιθάκης δυοκαίδεκα πάντες ἄριστοι,
Verse: 252    καί σϕιν ἅμ' ἐστὶ Μέδων κῆρυξ καὶ θεῖος ἀοιδὸς
Verse: 253    καὶ δοιὼ θεράποντε, δαήμονε δαιτροσυνάων.
Verse: 254    τῶν εἴ κεν πάντων ἀντήσομεν ἔνδον ἐόντων,
Verse: 255    μὴ πολύπικρα καὶ αἰνὰ βίας ἀποτίσεαι ἐλθών.
Verse: 256    ἀλλὰ σύγ', εἰ δύνασαί τιν' ἀμύντορα μερμηρίξαι,
Verse: 257    ϕράζευ, ὅ κέν τις νῶιν ἀμύνοι πρόϕρονι θυμῷ."

Verse: 258       τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 259       "τοι γὰρ ἐγὼν ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον,
Verse: 260    καὶ ϕράσαι, ἤ κεν νῶιν ᾽Αθήνη σὺν Διὶ πατρὶ
Verse: 261    ἀρκέσει, ἦέ τιν' ἄλλον ἀμύντορα μερμηρίξω."

Verse: 262       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 263       "ἐσθλώ τοι τούτω γ' ἐπαμύντορε, τοὺς ἀγορεύεις,
Verse: 264    ὕψι περ ἐν νεϕέεσσι καθημένω· ὥ τε καὶ ἄλλοις
Verse: 265    ἀνδράσι τε κρατέουσι καὶ ἀθανάτοισι θεοῖσι."

Verse: 266       τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 267       "οὐ μέν τοι κείνω γε πολὺν χρόνον ἀμϕὶς ἔσεσθον
Verse: 268    ϕυλόπιδος κρατερῆς, ὁπότε μνηστῆρσι καὶ ἡμῖν
Verse: 269    ἐν μεγάροισιν ἐμοῖσι μένος κρίνηται ῎Αρηος.
Verse: 270    ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἔρχευ ἅμ' ἠοῖ ϕαινομένηϕι
Verse: 271    οἴκαδε, καὶ μνηστῆρσιν ὑπερϕιάλοισιν ὁμίλει·
Verse: 272    αὐτὰρ ἐμὲ προτὶ ἄστυ συβώτης ὕστερον ἄξει
Verse: 273    πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι.
Verse: 274    εἰ δέ μ' ἀτιμήσουσι δόμον κάτα, σὸν δὲ ϕίλον κῆρ
Verse: 275    τετλάτω ἐν στήθεσσι κακῶς πάσχοντος ἐμεῖο,
Verse: 276    ἤν περ καὶ διὰ δῶμα ποδῶν ἕλκωσι θύραζε
Verse: 277    ἢ βέλεσιν βάλλωσι· σὺ δ' εἰσορόων ἀνέχεσθαι.
Verse: 278    ἀλλ' ἤτοι παύεσθαι ἀνωγέμεν ἀϕροσυνάων,
Verse: 279    μειλιχίοις ἐπέεσσι παραυδῶν· οἱ δέ τοι οὔ τι
Verse: 280    πείσονται· δὴ γάρ σϕι παρίσταται αἴσιμον ἦμαρ.
Verse: 281    ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ ϕρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
Verse: 282    ὁππότε κεν πολύβουλος ἐνὶ ϕρεσὶ θῇσιν ᾽Αθήνη,
Verse: 283    νεύσω μέν τοι ἐγὼ κεϕαλῇ, σὺ δ' ἔπειτα νοήσας,
Verse: 284    ὅσσα τοι ἐν μεγάροισιν 'Αρήια τεύχεα κεῖται,
Verse: 285    ἐς μυχὸν ὑψηλοῦ θαλάμου καταθεῖναι ἀείρας
Verse: 286    πάντα μάλ'· αὐτὰρ μνηστῆρας μαλακοῖς ἐπέεσσι
Verse: 287    παρϕάσθαι, ὅτε κέν σε μεταλλῶσιν ποθέοντες:
Verse: 288    'ἐκ καπνοῦ κατέθηκ', ἐπεὶ οὐκέτι τοῖσιν ἐῴκει,
Verse: 289    οἷά ποτε Τροίην δὲ κιὼν κατέλειπεν ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 290    ἀλλὰ κατῄκισται, ὅσσον πυρὸς ἵκετ' ἀυτμή.
Verse: 291    πρὸς δ' ἔτι καὶ τόδε μεῖζον ἐνὶ ϕρεσὶ θῆκε Κρονίων,
Verse: 292    μή πως οἰνωθέντες, ἔριν στήσαντες ἐν ὑμῖν,
Verse: 293    ἀλλήλους τρώσητε καταισχύνητέ τε δαῖτα
Verse: 294    καὶ μνηστύν· αὐτὸς γὰρ ἐϕέλκεται ἄνδρα σίδηρος.'
Verse: 295    νῶιν δ' οἴοισιν δύο ϕάσγανα καὶ δύο δοῦρε
Verse: 296    καλλιπέειν καὶ δοιὰ βοάγρια χερσὶν ἑλέσθαι,
Verse: 297    ὡς ἂν ἐπιθύσαντες ἑλοίμεθα· τοὺς δέ κ' ἔπειτα
Verse: 298    Παλλὰς ᾽Αθηναίη θέλξει καὶ μητίετα Ζεύς.
Verse: 299    ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ ϕρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
Verse: 300    εἰ ἐτεόν γ' ἐμός ἐσσι καὶ αἵματος ἡμετέροιο,
Verse: 301    μή τις ἔπειτ' ᾽Οδυσῆος ἀκουσάτω ἔνδον ἐόντος.
Verse: 302    μήτ' οὖν Λαέρτης ἴστω τό γε μήτε συβώτης
Verse: 303    μήτέ τις οἰκήων μήτ' αὐτὴ Πηνελόπεια,
Verse: 304    ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε γυναικῶν γνώομεν ἰθύν.
Verse: 305    καί κέ τεο δμώων ἀνδρῶν ἔτι πειρηθεῖμεν,
Verse: 306    ἠμὲν ὅπου τις νῶι τίει καὶ δείδιε θυμῷ,
Verse: 307    ἠδ' ὅτις οὐκ ἀλέγει, σὲ δ' ἀτιμᾷ τοῖον ἐόντα."

Verse: 308       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσεϕώνεε ϕαίδιμος υἱός:

Verse: 309       "ὦ πάτερ, ἤτοι ἐμὸν θυμὸν καὶ ἔπειτά γ', ὀίω,
Verse: 310    γνώσεαι· οὐ μὲν γάρ τι χαλιϕροσύναι γέ μ' ἔχουσιν·
Verse: 311    ἀλλ' οὔ τοι τόδε κέρδος ἐγὼν ἔσσεσθαι ὀίω
Verse: 312    ἡμῖν ἀμϕοτέροισι· σὲ δὲ ϕράζεσθαι ἄνωγα.
Verse: 313    δηθὰ γὰρ αὔτως εἴσῃ ἑκάστου πειρητίζων,
Verse: 314    ἔργα μετερχόμενος: τοὶ δ' ἐν μεγάροισιν ἕκηλοι
Verse: 315    χρήματα δαρδάπτουσιν ὑπέρβιον, οὐδ' ἔπι ϕειδώ.
Verse: 316    ἀλλ' ἤτοί σε γυναῖκας ἐγὼ δεδάασθαι ἄνωγα,
Verse: 317    αἵ τέ σ' ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλείτιδές εἰσιν·
Verse: 318    ἀνδρῶν δ' οὐκ ἂν ἔγωγε κατὰ σταθμοὺς ἐθέλοιμι
Verse: 319    ἡμέας πειράζειν, ἀλλ' ὕστερα ταῦτα πένεσθαι,
Verse: 320    εἰ ἐτεόν γέ τι οἶσθα Διὸς τέρας αἰγιόχοιο."

Verse: 321       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 322    ἡ δ' ἄρ' ἔπειτ' ᾽Ιθάκην δὲ κατήγετο νηῦς ἐυεργής,
Verse: 323    ἣ ϕέρε Τηλέμαχον Πυλόθεν καὶ πάντας ἑταίρους.
Verse: 324    οἱ δ' ὅτε δὴ λιμένος πολυβενθέος ἐντὸς ἵκοντο,
Verse: 325    νῆα μὲν οἵ γε μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν,
Verse: 326    τεύχεα δέ σϕ' ἀπένεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες,
Verse: 327    αὐτίκα δ' ἐς Κλυτίοιο ϕέρον περικαλλέα δῶρα.
Verse: 328    αὐτὰρ κήρυκα πρόεσαν δόμον εἰς ᾽Οδυσῆος,
Verse: 329    ἀγγελίην ἐρέοντα περίϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 330    οὕνεκα Τηλέμαχος μὲν ἐπ' ἀγροῦ, νῆα δ' ἀνώγει
Verse: 331    ἄστυ δ' ἀποπλείειν, ἵνα μὴ δείσασ' ἐνὶ θυμῷ
Verse: 332    ἰϕθίμη βασίλεια τέρεν κατὰ δάκρυον εἴβοι.

Verse: 333       τὼ δὲ συναντήτην κῆρυξ καὶ δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 334    τῆς αὐτῆς ἕνεκ' ἀγγελίης, ἐρέοντε γυναικί.
Verse: 335    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἵκοντο δόμον θείου βασιλῆος,
Verse: 336    κῆρυξ μέν ῥα μέσῃσι μετὰ δμῳῇσιν ἔειπεν·

Verse: 337       "ἤδη τοι, βασίλεια, ϕίλος πάιὴς εἰλήλουθε."
Verse: 338    Πηνελοπείῃ δ' εἶπε συβώτης ἄγχι παραστὰς
Verse: 339    πάνθ', ὅσα οἱ ϕίλος υἱὸς ἀνώγει μυθήσασθαι.
Verse: 340    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶσαν ἐϕημοσύνην ἀπέειπε,
Verse: 341    βῆ ῥ' ἴμεναι μεθ' ὕας, λίπε δ' ἕρκεά τε μέγαρόν τε.
Verse: 342    μνηστῆρες δ' ἀκάχοντο κατήϕησάν τ' ἐνὶ θυμῷ,
Verse: 343    ἐκ δ' ἦλθον μεγάροιο παρ' ἐκ μέγα τειχίον αὐλῆς,
Verse: 344    αὐτοῦ δὲ προπάροιθε θυράων ἑδριόωντο.
Verse: 345    τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος, Πολύβου παῖ῍ς, ἦρχ' ἀγορεύειν·

Verse: 346       "ὦ ϕίλοι, ἦ μέγα ἔργον ὑπερϕιάλως τετέλεσται
Verse: 347    Τηλεμάχῳ ὁδὸς ἥδε· ϕάμεν δέ οἱ οὐ τελέεσθαι.
Verse: 348    ἀλλ' ἄγε νῆα μέλαιναν ἐρύσσομεν, ἥ τις ἀρίστη,
Verse: 349    ἐς δ' ἐρέτας ἁλιῆας ἀγείρομεν, οἵ κε τάχιστα
Verse: 350    κείνοις ἀγγείλωσι θοῶς οἶκόν δὲ νέεσθαι."

Verse: 351       οὔ πω πᾶν εἴρηθ', ὅτ' ἄρ' ᾽Αμϕίνομος ἴδε νῆα,
Verse: 352    στρεϕθεὶς ἐκ χώρης, λιμένος πολυβενθέος ἐντός,
Verse: 353    ἱστία τε στέλλοντας ἐρετμά τε χερσὶν ἔχοντας.
Verse: 354    ἡδὺ δ' ἄρ' ἐκγελάσας μετεϕώνεεν οἷς ἑτάροισι·

Verse: 355       "μή τιν' ἔτ' ἀγγελίην ὀτρύνομεν· οἵδε γὰρ ἔνδον.
Verse: 356    ἤ τίς σϕιν τόδ' ἔειπε θεῶν ἢ εἴσιδον αὐτοὶ
Verse: 357    νῆα παρερχομένην, τὴν δ' οὐκ ἐδύναντο κιχῆναι."

Verse: 358       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἀνστάντες ἔβαν ἐπὶ θῖνα θαλάσσης,
Verse: 359    αἶψα δὲ νῆα μέλαιναν ἐπ' ἠπείροιο ἔρυσσαν,
Verse: 360    τεύχεα δέ σϕ' ἀπένεικαν ὑπέρθυμοι θεράποντες.
Verse: 361    αὐτοὶ δ' εἰς ἀγορὴν κίον ἁθρόοι, οὐδέ τιν' ἄλλον
Verse: 362    εἴων οὔτε νέων μεταί:ζειν οὔτε γερόντων.
Verse: 363    τοῖσιν δ' ᾽Αντίνοος μετέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 364       "ὢ πόποι, ὡς τόνδ' ἄνδρα θεοὶ κακότητος ἔλυσαν.
Verse: 365    ἤματα μὲν σκοποὶ ἷζον ἐπ' ἄκριας ἠνεμοέσσας
Verse: 366    αἰὲν ἐπασσύτεροι· ἅμα δ' ἠελίῳ καταδύντι
Verse: 367    οὔ ποτ' ἐπ' ἠπείρου νύκτ' ἄσαμεν, ἀλλ' ἐνὶ πόντῳ
Verse: 368    νηὶ: θοῇ πλείοντες ἐμίμνομεν ᾽Ηῶ δῖαν,
Verse: 369    Τηλέμαχον λοχόωντες, ἵνα ϕθείσωμεν ἑλόντες
Verse: 370    αὐτόν· τὸν δ' ἄρα τέως ἀπήγαγεν οἴκαδε δαίμων.
Verse: 371    ἡμεῖς δ' ἐνθάδε οἱ ϕραζώμεθα λυγρὸν ὄλεθρον
Verse: 372    Τηλεμάχῳ, μηδ' ἧμας ὑπεκϕύγοι· οὐ γὰρ ὀίω
Verse: 373    τούτου γε ζώοντος ἀνύσσεσθαι τάδε ἔργα.
Verse: 374    αὐτὸς μὲν γὰρ ἐπιστήμων βουλῇ τε νόῳ τε,
Verse: 375    λαοὶ δ' οὐκέτι πάμπαν ἐϕ' ἡμῖν ἦρα ϕέρουσιν.
Verse: 376    ἀλλ' ἄγετε, πρὶν κεῖνον ὁμηγυρίσασθαι ᾽Αχαιοὺς
Verse: 377    εἰς ἀγορήν· οὐ γάρ τι μεθησέμεναί μιν ὀίω,
Verse: 378    ἀλλ' ἀπομηνίσει, ἐρέει δ' ἐν πᾶσιν ἀναστάς,
Verse: 379    οὕνεκά οἱ ϕόνον αἰπὺν ἐράπτομεν οὐδὲ κίχημεν.
Verse: 380    οἱ δ' οὐκ αἰνήσουσιν ἀκούοντες κακὰ ἔργα·
Verse: 381    μή τι κακὸν ῥέξωσι καὶ ἥμεας ἐξελάσωσι
Verse: 382    γαίης ἡμετέρης, ἄλλων δ' ἀϕικώμεθα δῆμον.
Verse: 383    ἀλλὰ ϕθέωμεν ἑλόντες ἐπ' ἀγροῦ νόσϕι πόληος
Verse: 384    ἢ ἐν ὁδῷ· βίοτον δ' αὐτοὶ καὶ κτήματ' ἔχωμεν,
Verse: 385    δασσάμενοι κατὰ μοῖραν ἐϕ' ἡμέας, οἰκία δ' αὖτε
Verse: 386    κείνου μητέρι δοῖμεν ἔχειν ἠδ' ὅς τις ὀπυίοι.
Verse: 387    εἰ δ' ὕμιν ὅδε μῦθος ἀϕανδάνει, ἀλλὰ βόλεσθε
Verse: 388    αὐτόν τε ζώειν καὶ ἔχειν πατρώια πάντα,
Verse: 389    μή οἱ χρήματ' ἔπειτα ἅλις θυμηδέ' ἔδωμεν
Verse: 390    ἐνθάδ' ἀγειρόμενοι, ἀλλ' ἐκ μεγάροιο ἕκαστος
Verse: 391    μνάσθω ἐέδνοισιν διζήμενος: ἡ δέ κ' ἔπειτα
Verse: 392    γήμαιθ' ὅς κε πλεῖστα πόροι καὶ μόρσιμος ἔλθοι."

Verse: 393       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
Verse: 394    τοῖσιν δ' ᾽Αμϕίνομος ἀγορήσατο καὶ μετέειπε,
Verse: 395    Νίσου ϕαίδιμος υἱός, ᾽Αρητιάδαο ἄνακτος,
Verse: 396    ὅς ῥ' ἐκ Δουλιχίου πολυπύρου, ποιήεντος,
Verse: 397    ἡγεῖτο μνηστῆρσι, μάλιστα δὲ Πηνελοπείῃ
Verse: 398    ἥνδανε μύθοισι· ϕρεσὶ γὰρ κέχρητ' ἀγαθῇσιν·
Verse: 399    ὅ σϕιν ἐυϕρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Verse: 400       "ὦ ϕίλοι, οὐκ ἂν ἔγωγε κατακτείνειν ἐθέλοιμι
Verse: 401    Τηλέμαχον· δεινὸν δὲ γένος βασιλήιόν ἐστι
Verse: 402    κτείνειν· ἀλλὰ πρῶτα θεῶν εἰρώμεθα βουλάς.
Verse: 403    εἰ μέν κ' αἰνήσωσι Διὸς μεγάλοιο θέμιστες,
Verse: 404    αὐτός τε κτενέω τούς τ' ἄλλους πάντας ἀνώξω·
Verse: 405    εἰ δέ κ' ἀποτρωπῶσι θεοί, παύσασθαι ἄνωγα."

Verse: 406       ὣς ἔϕατ' ᾽Αμϕίνομος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος.
Verse: 407    αὐτίκ' ἔπειτ' ἀνστάντες ἔβαν δόμον εἰς ᾽Οδυσῆος,
Verse: 408    ἐλθόντες δὲ καθῖζον ἐπὶ ξεστοῖσι θρόνοισιν.

Verse: 409       ἡ δ' αὖτ' ἄλλ' ἐνόησε περίϕρων Πηνελόπεια,
Verse: 410    μνηστήρεσσι ϕανῆναι ὑπέρβιον ὕβριν ἔχουσι.
Verse: 411    πεύθετο γὰρ οὗ παιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ὄλεθρον·
Verse: 412    κῆρυξ γάρ οἱ ἔειπε Μέδων, ὃς ἐπεύθετο βουλάς.
Verse: 413    βῆ δ' ἰέναι μέγαρον δὲ σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξίν.
Verse: 414    ἀλλ' ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀϕίκετο δῖα γυναικῶν,
Verse: 415    στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,
Verse: 416    ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα,
Verse: 417    ᾽Αντίνοον δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 418       "᾽Αντίνο', ὕβριν ἔχων, κακομήχανε, καὶ δέ σέ ϕασιν
Verse: 419    ἐν δήμῳ ᾽Ιθάκης μεθ' ὁμήλικας ἔμμεν ἄριστον
Verse: 420    βουλῇ καὶ μύθοισι· σὺ δ' οὐκ ἄρα τοῖος ἔησθα.
Verse: 421    μάργε, τί ἢ δὲ σὺ Τηλεμάχῳ θάνατόν τε μόρον τε
Verse: 422    ῥάπτεις, οὐδ' ἱκέτας ἐμπάζεαι, οἷσιν ἄρα Ζεὺς
Verse: 423    μάρτυρος... οὐδ', ὁσίη κακὰ ῥάπτειν ἀλλήλοισιν.
Verse: 424    ἦ οὐκ οἶσθ' ὅτε δεῦρο πατὴρ τεὸς ἵκετο ϕεύγων,
Verse: 425    δῆμον ὑποδείσας... δὴ γὰρ κεχολώατο λίην,
Verse: 426    οὕνεκα ληιστῆρσιν ἐπισπόμενος Ταϕίοισιν
Verse: 427    ἤκαχε Θεσπρωτούς: οἱ δ' ἥμιν ἄρθμιοι ἦσαν.
Verse: 428    τόν ῥ' ἔθελον ϕθῖσαι καὶ ἀπορραῖσαι ϕίλον ἦτορ
Verse: 429    ἠδὲ κατὰ ζωὴν ϕαγέειν μενοεικέα πολλήν·
Verse: 430    ἀλλ' ᾽Οδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένους περ.
Verse: 431    τοῦ νῦν οἶκον ἄτιμον ἔδεις, μνάᾳ δὲ γυναῖκα
Verse: 432    παῖδά τ' ἀποκτείνεις, ἐμὲ δὲ μεγάλως ἀκαχίζεις:
Verse: 433    ἀλλά σε παύεσθαι κέλομαι καὶ ἀνωγέμεν ἄλλους."

Verse: 434       τὴν δ' αὖτ' Εὐρύμαχος, Πολύβου πάιὴς, ἀντίον ηὔδα·

Verse: 435       "κούρη ᾽Ικαρίοιο, περίϕρων Πηνελόπεια,
Verse: 436    θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ ϕρεσὶ σῇσι μελόντων.
Verse: 437    οὐκ ἔσθ' οὗτος ἀνὴρ οὐδ' ἔσσεται οὐδὲ γένηται,
Verse: 438    ὅς κεν Τηλεμάχῳ, σῷ υἱέι, χεῖρας ἐποίσει
Verse: 439    ζώοντός γ' ἐμέθεν καὶ ἐπὶ χθονὶ δερκομένοιο.
Verse: 440    ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται·
Verse: 441    αἶψά οἱ αἷμα κελαινὸν ἐρωήσει περὶ δουρὶ
Verse: 442    ἡμετέρῳ, ἐπεὶ ἦ καὶ ἐμὲ πτολίπορθος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 443    πολλάκι γούνασιν οἷσιν ἐϕεσσάμενος κρέας ὀπτὸν
Verse: 444    ἐν χείρεσσιν ἔθηκεν ἐπέσχέ τε οἶνον ἐρυθρόν.
Verse: 445    τῶ μοι Τηλέμαχος πάντων πολὺ ϕίλτατός ἐστιν
Verse: 446    ἀνδρῶν, οὐδέ τί μιν θάνατον τρομέεσθαι ἄνωγα
Verse: 447    ἔκ γε μνηστήρων· θεόθεν δ' οὐκ ἔστ' ἀλέασθαι."

Verse: 448       ὣς ϕάτο θαρσύνων, τῷ δ' ἤρτυεν αὐτὸς ὄλεθρον.

Verse: 449       ἡ μὲν ἄρ' εἰσαναβᾶσ' ὑπερώια σιγαλόεντα
Verse: 450    κλαῖεν ἔπειτ' ᾽Οδυσῆα ϕίλον πόσιν, ὄϕρα οἱ ὕπνον
Verse: 451    ἡδὺν ἐπὶ βλεϕάροισι βάλε γλαυκῶπις ᾽Αθήνη.
Verse: 452    ἑσπέριος δ' ᾽Οδυσῆι καὶ υἱέι δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 453    ἤλυθεν· οἱ δ' ἄρα δόρπον ἐπισταδὸν ὁπλίζοντο,
Verse: 454    σῦν ἱερεύσαντες ἐνιαύσιον. αὐτὰρ ᾽Αθήνη v
Verse: 455    ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην ᾽Οδυσῆα
Verse: 456    ῥάβδῳ πεπληγυῖα πάλιν ποίησε γέροντα,
Verse: 457    λυγρὰ δὲ εἵματα ἕσσε περὶ χροί:, μή ἑ συβώτης
Verse: 458    γνοίη ἐς ἄντα ἰδὼν καὶ ἐχέϕρονι Πηνελοπείῃ
Verse: 459    ἔλθοι ἀπαγγέλλων μηδὲ ϕρεσὶν εἰρύσσαιτο.

Verse: 460       τὸν καὶ Τηλέμαχος πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπεν·

Verse: 461       "ἦλθες, δῖ' Εὔμαιε. τί δὴ κλέος ἔστ' ἀνὰ ἄστυ;
Verse: 462    ἤ ῥ' ἤδη μνηστῆρες ἀγήνορες ἔνδον ἔασιν
Verse: 463    ἐκ λόχου, ἦ ἔτι μ' αὖθ' εἰρύαται οἴκαδ' ἰόντα;"

Verse: 464       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 465       "οὐκ ἔμελέν μοι ταῦτα μεταλλῆσαι καὶ ἐρέσθαι
Verse: 466    ἄστυ καταβλώσκοντα· τάχιστά με θυμὸς ἀνώγει
Verse: 467    ἀγγελίην εἰπόντα πάλιν δεῦρ' ἀπονέεσθαι.
Verse: 468    ὡμήρησε δέ μοι παρ' ἑταίρων ἄγγελος ὠκύς,
Verse: 469    κῆρυξ, ὃς δὴ πρῶτος ἔπος σῇ μητρὶ ἔειπεν.
Verse: 470    ἄλλο δέ τοι τό γε οἶδα· τὸ γὰρ ἴδον ὀϕθαλμοῖσιν.
Verse: 471    ἤδη ὑπὲρ πόλιος, ὅθι ῞Ερμαιος λόϕος ἐστίν,
Verse: 472    ἦα κιών, ὅτε νῆα θοὴν ἰδόμην κατιοῦσαν
Verse: 473    ἐς λιμέν' ἡμέτερον· πολλοὶ δ' ἔσαν ἄνδρες ἐν αὐτῇ,
Verse: 474    βεβρίθει δὲ σάκεσσι καὶ ἔγχεσιν ἀμϕιγύοισι·
Verse: 475    καί σϕεας ὠίσθην τοὺς ἔμμεναι, οὐ δέ τι οἶδα."

Verse: 476       ὣς ϕάτο, μείδησεν δ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο
Verse: 477    ἐς πατέρ' ὀϕθαλμοῖσιν ἰδών, ἀλέεινε δ' ὑϕορβόν.

Verse: 478       οἱ δ' ἐπεὶ οὖν παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,
Verse: 479    δαίνυντ', οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐίσης.
Verse: 480    αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 481    κοίτου τε μνήσαντο καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.