TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 17
Previous part

Chapter: 17    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ρ


Verse: 1       ῎Ημος δ' ἠριγένεια ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 2    
δὴ τότ' ἔπειθ' ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα
Verse: 3    
Τηλέμαχος, ϕίλος υἱὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο,
Verse: 4    
εἵλετο δ' ἄλκιμον ἔγχος, οἱ παλάμηϕιν ἀρήρει,
Verse: 5    
ἄστυ δὲ ἱέμενος, καὶ ἑὸν προσέειπε συβώτην·

Verse: 6       
"ἄττ', ἤτοι μὲν ἐγὼν εἶμ' ἐς πόλιν, ὄϕρα με μήτηρ
Verse: 7    
ὄψεται· οὐ γάρ μιν πρόσθεν παύσεσθαι ὀίω
Verse: 8    
κλαυθμοῦ τε στυγεροῖο γόοιό τε δακρυόεντος,
Verse: 9    
πρίν γ' αὐτόν με ἴδηται· ἀτὰρ σοίγ' ὧδ' ἐπιτέλλω·
Verse: 10    
τὸν ξεῖνον δύστηνον ἄγ' ἐς πόλιν, ὄϕρ' ἂν ἐκεῖθι
Verse: 11    
δαῖτα πτωχεύῃ· δώσει δέ οἱ ὅς κ' ἐθέλῃσι
Verse: 12    
πύρνον καὶ κοτύλην· ἐμὲ δ' οὔ πως ἐστιν ἅπαντας
Verse: 13    
ἀνθρώπους ἀνέχεσθαι ἔχοντά περ ἄλγεα θυμῷ.
Verse: 14    
ξεῖνος δ' εἴ περ μάλα μηνίει, ἄλγιον αὐτῷ
Verse: 15    
ἔσσεται· γὰρ ἐμοὶ ϕίλ' ἀληθέα μυθήσασθαι."

Verse: 16       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 17       
"ὦ ϕίλος, οὐδέ τοι αὐτὸς ἐρύκεσθαι μενεαίνω.
Verse: 18    
πτωχῷ βέλτερόν ἐστι κατὰ πτόλιν ἠὲ κατ' ἀγροὺς
Verse: 19    
δαῖτα πτωχεύειν· δώσει δέ μοι ὅς κ' ἐθέλῃσιν.
Verse: 20    
οὐ γὰρ ἐπὶ σταθμοῖσι μένειν ἔτι τηλίκος εἰμί,
Verse: 21    
ὥς τ' ἐπιτειλαμένῳ σημάντορι πάντα πιθέσθαι.
Verse: 22    
ἀλλ' ἔρχευ· ἐμὲ δ' ἄξει ἀνὴρ ὅδε, τὸν σὺ κελεύεις,
Verse: 23    
αὐτίκ' ἐπεί κε πυρὸς θερέω ἀλέη τε γένηται.
Verse: 24    
αἰνῶς γὰρ τάδε εἵματ' ἔχω κακά· μή με δαμάσσῃ
Verse: 25    
στίβη ὑπηοίη· ἕκαθεν δέ τε ἄστυ ϕάτ' εἶναι."

Verse: 26       
ὣς ϕάτο, Τηλέμαχος δὲ διὰ σταθμοῖο βεβήκει,
Verse: 27    
κραιπνὰ ποσὶ προβιβάς, κακὰ δὲ μνηστῆρσι ϕύτευεν.
Verse: 28    
αὐτὰρ ἐπεί ' ἵκανε δόμους ἐυναιετάοντας,
Verse: 29    
ἔγχος μὲν στῆσε πρὸς κίονα μακρὸν ερείσας,
Verse: 30    
αὐτὸς δ' εἴσω ἴεν καὶ ὑπέρβη λάινον οὐδόν.

Verse: 31       
τὸν δὲ πολὺ πρώτη εἶδε τροϕὸς Εὐρύκλεια,
Verse: 32    
κώεα καστορνῦσα θρόνοις ἔνι δαιδαλέοισι,
Verse: 33    
δακρύσασα δ' ἔπειτ' ἰθὺς κίεν· ἀμϕὶ δ' ἄρ' ἄλλαι
Verse: 34    
δμῳαὶ ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος ἠγερέθοντο,
Verse: 35    
καὶ κύνεον ἀγαπαζόμεναι κεϕαλήν τε καὶ ὤμους.
Verse: 36    
δ' ἴεν ἐκ θαλάμοιο περίϕρων Πηνελόπεια,
Verse: 37    
᾽Αρτέμιδι ἰκέλη ἠὲ χρυσῇ ᾽Αϕροδίτῃ,
Verse: 38    
ἀμϕὶ δὲ παιδὶ ϕίλῳ βάλε πήχεε δακρύσασα,
Verse: 39    
κύσσε δέ μιν κεϕαλήν τε καὶ ἄμϕω ϕάεα καλά,
Verse: 40    
καί ' ὀλοϕυρομένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 41       
"ἦλθες, Τηλέμαχε, γλυκερὸν ϕάος. οὔ σ' ἔτ' ἔγωγε
Verse: 42    
ὄψεσθαι ἐϕάμην, ἐπεὶ ᾤχεο νηὶ Πύλον δὲ
Verse: 43    
λάθρῃ, ἐμεῦ ἀέκητι, ϕίλου μετὰ πατρὸς ἀκουήν.
Verse: 44    
ἀλλ' ἄγε μοι κατάλεξον, ὅπως ἤντησας ὀπωπῆς."

Verse: 45       
τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 46       
"μῆτερ ἐμή, μή μοι γόον ὄρνυθι μηδέ μοι ἦτορ
Verse: 47    
ἐν στήθεσσιν ὄρινε ϕυγόντί περ αἰπὺν ὄλεθρον·
Verse: 48    
ἀλλ' ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροὶ: εἵμαθ' ἑλοῦσα,
Verse: 49    
εἰς ὑπερῷ' ἀναβᾶσα σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξὶν
Verse: 50    
εὔχεο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας
Verse: 51    
ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.
Verse: 52    
αὐτὰρ ἐγὼν ἀγορήν δ' ἐσελεύσομαι, ὄϕρα καλέσσω
Verse: 53    
ξεῖνον, ὅτις μοι κεῖθεν ἅμ' ἕσπετο δεῦρο κιόντι.
Verse: 54    
τὸν μὲν ἐγὼ προύπεμψα σὺν ἀντιθέοις ἑτάροισι,
Verse: 55    
Πείραιον δέ μιν ἠνώγεα προτὶ οἶκον ἄγοντα
Verse: 56    
ἐνδυκέως ϕιλέειν καὶ τιέμεν, εἰς κεν ἔλθω."

Verse: 57       
ὣς ἄρ' ἐϕώνησεν, τῇ δ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος.
Verse: 58    
δ' ὑδρηναμένη, καθαρὰ χροὶ: εἵμαθ' ἑλοῦσα,
Verse: 59    
εὔχετο πᾶσι θεοῖσι τεληέσσας ἑκατόμβας
Verse: 60    
ῥέξειν, αἴ κέ ποθι Ζεὺς ἄντιτα ἔργα τελέσσῃ.

Verse: 61       
Τηλέμαχος δ' ἄρ' ἔπειτα δι' ἐκ μεγάροιο βεβήκει
Verse: 62    
ἔγχος ἔχων· ἅμα τῷ γε δύω κύνες ἀργοὶ ἕποντο.
Verse: 63    
θεσπεσίην δ' ἄρα τῷ γε χάριν κατέχευεν ᾽Αθήνη·
Verse: 64    
τὸν δ' ἄρα πάντες λαοὶ ἐπερχόμενον θηεῦντο.
Verse: 65    
ἀμϕὶ δέ μιν μνηστῆρες ἀγήνορες ἠγερέθοντο
Verse: 66    
ἔσθλ' ἀγορεύοντες, κακὰ δὲ ϕρεσὶ βυσσοδόμευον.
Verse: 67    
αὐτὰρ τῶν μὲν ἔπειτα ἀλεύατο πουλὺν ὅμιλον,
Verse: 68    
ἀλλ' ἵνα Μέντωρ ἧστο καὶ ῎Αντιϕος ἠδ' ῾Αλιθέρσης,
Verse: 69    
οἵ τέ οἱ ἐξ ἀρχῆς πατρώιοι ἦσαν ἑταῖροι,
Verse: 70    
ἔνθα καθέζετ' ἰών· τοὶ δ' ἐξερέεινον ἕκαστα.
Verse: 71    
τοῖσι δὲ Πείραιος δουρικλυτὸς ἐγγύθεν ἦλθε
Verse: 72    
ξεῖνον ἄγων ἀγορὴν δὲ διὰ πτόλιν· οὐδ' ἄρ' ἔτι δὴν
Verse: 73    
Τηλέμαχος ξείνοιο ἑκὰς τράπετ', ἀλλὰ παρέστη.
Verse: 74    
τὸν καὶ Πείραιος πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπε·

Verse: 75       
"Τηλέμαχ', αἶψ' ὄτρυνον ἐμὸν ποτὶ δῶμα γυναῖκας,
Verse: 76    
ὥς τοι δῶρ' ἀποπέμψω, τοι Μενέλαος ἔδωκε."

Verse: 77       
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 78       
"Πείραι', οὐ γάρ τ' ἴδμεν ὅπως ἔσται τάδε ἔργα.
Verse: 79    
εἴ κεν ἐμὲ μνηστῆρες ἀγήνορες ἐν μεγάροισι
Verse: 80    
λάθρῃ κτείναντες πατρώια πάντα δάσωνται,
Verse: 81    
αὐτὸν ἔχοντά σε βούλομ' ἐπαυρέμεν τινα τῶνδε·
Verse: 82    
εἰ δέ κ' ἐγὼ τούτοισι ϕόνον καὶ κῆρα ϕυτεύσω,
Verse: 83    
δὴ τότε μοι χαίροντι ϕέρειν πρὸς δώματα χαίρων."

Verse: 84       
ὣς εἰπὼν ξεῖνον ταλαπείριον ἦγεν ἐς οἶκον.
Verse: 85    
αὐτὰρ ἐπεί ' ἵκοντο δόμους εὐναιετάοντας,
Verse: 86    
χλαίνας μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε,
Verse: 87    
ἐς δ' ἀσαμίνθους βάντες ἐυξέστας λούσαντο.
Verse: 88    
τοὺς δ' ἐπεὶ οὖν δμῳαὶ λοῦσαν καὶ χρῖσαν ἐλαίῳ,
Verse: 89    
ἀμϕὶ δ' ἄρα χλαίνας οὔλας βάλον ἠδὲ χιτῶνας,
Verse: 90    
ἔκ ' ἀσαμίνθων βάντες ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον.
Verse: 91    
χέρνιβα δ' ἀμϕίπολος προχόῳ ἐπέχευε ϕέρουσα
Verse: 92    
καλῇ, χρυσείῃ, ὑπὲρ ἀργυρέοιο λέβητος,
Verse: 93    
νίψασθαι· παρὰ δὲ ξεστὴν ἐτάνυσσε τράπεζαν.
Verse: 94    
σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε ϕέρουσα,
Verse: 95    
εἴδατα πόλλ' ἐπιθεῖσα, χαριζομένη παρεόντων.
Verse: 96    
μήτηρ δ' ἀντίον ἷζε παρὰ σταθμὸν μεγάροιο
Verse: 97    
κλισμῷ κεκλιμένη, λέπτ' ἠλάκατα στρωϕῶσα.
Verse: 98    
οἱ δ' ἐπ' ὀνείαθ' ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
Verse: 99    
αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 100    
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 101       
"Τηλέμαχ', ἤτοι ἐγὼν ὑπερώιον εἰσαναβᾶσα
Verse: 102    
λέξομαι εἰς εὐνήν, μοι στονόεσσα τέτυκται,
Verse: 103    
αἰεὶ δάκρυσ' ἐμοῖσι πεϕυρμένη, ἐξ οὗ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 104    
ᾤχεθ' ἅμ' ᾽Ατρείδῃσιν ἐς ῎Ιλιον· οὐδέ μοι ἔτλης,
Verse: 105    
πρὶν ἐλθεῖν μνηστῆρας ἀγήνορας ἐς τόδε δῶμα,
Verse: 106    
νόστον σοῦ πατρὸς σάϕα εἰπέμεν, εἴ που ἄκουσας."

Verse: 107       
τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 108       
"τοὶ γὰρ ἐγώ τοι, μῆτερ, ἀληθείην καταλέξω.
Verse: 109    
ᾠχόμεθ' ἔς τε Πύλον καὶ Νέστορα, ποιμένα λαῶν·
Verse: 110    
δεξάμενος δέ με κεῖνος ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν
Verse: 111    
ἐνδυκέως ἐϕίλει, ὡς εἴ τε πατὴρ ἑὸν υἱὸν
Verse: 112    
ἐλθόντα χρόνιον νέον ἄλλοθεν· ὣς ἔμ' ἐκεῖνος
Verse: 113    
ἐνδυκέως ἐκόμιζε σὺν υἱάσι κυδαλίμοισιν.
Verse: 114    
αὐτὰρ ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος οὔ ποτ' ἔϕασκε
Verse: 115    
ζωοῦ οὐδὲ θανόντος ἐπιχθονίων τευ ἀκοῦσαι,
Verse: 116    
ἀλλά μ' ἐς ᾽Ατρείδην, δουρικλειτὸν Μενέλαον,
Verse: 117    
ἵπποισι προύπεμψε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
Verse: 118    
ἔνθ' ἴδον ᾽Αργείην ῾Ελένην, ἧς εἵνεκα πολλὰ
Verse: 119    
᾽Αργεῖοι Τρῶές τε θεῶν ἰότητι μόγησαν.
Verse: 120    
εἴρετο δ' αὐτίκ' ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
Verse: 121    
ὅττευ χρηίζων ἱκόμην Λακεδαίμονα δῖαν·
Verse: 122    
αὐτὰρ ἐγὼ τῷ πᾶσαν ἀληθείην κατέλεξα.
Verse: 123    
καὶ τότε δή μ' ἐπέεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·

Verse: 124       
'ὢ πόποι, μάλα δὴ κρατερόϕρονος ἀνδρὸς ἐν εὐνῇ
Verse: 125    
ἤθελον εὐνηθῆναι, ἀνάλκιδες αὐτοὶ ἐόντες.
Verse: 126    
ὡς δ' ὁπότ' ἐν ξυλόχῳ ἔλαϕος κρατεροῖο λέοντος
Verse: 127    
νεβροὺς κοιμήσασα νεηγενέας γαλαθηνοὺς
Verse: 128    
κνημοὺς ἐξερέῃσι καὶ ἄγκεα ποιήεντα
Verse: 129    
βοσκομένη, δ' ἔπειτα ἑὴν εἰσήλυθεν εὐνήν,
Verse: 130    
ἀμϕοτέροισι δὲ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐϕῆκεν,
Verse: 131    
ὣς ᾽Οδυσεὺς κείνοισιν ἀεικέα πότμον ἐϕήσει.
Verse: 132    
αἲ γάρ, Ζεῦ τε πάτερ καὶ ᾽Αθηναίη καὶ ῎Απολλον,
Verse: 133    
τοῖος ἐὼν οἷός ποτ' ἐυκτιμένῃ ἐνὶ Λέσβῳ
Verse: 134    
ἐξ ἔριδος Φιλομηλείδῃ ἐπάλαισεν ἀναστάς,
Verse: 135    
κὰδ δ' ἔβαλε κρατερῶς, κεχάροντο δὲ πάντες ᾽Αχαιοί,
Verse: 136    
τοῖος ἐὼν μνηστῆρσιν ὁμιλήσειεν ᾽Οδυσσεύς:
Verse: 137    
πάντες κ' ὠκύμοροί τε γενοίατο πικρόγαμοί τε.
Verse: 138    
ταῦτα δ', μ' εἰρωτᾷς καὶ λίσσεαι, οὐκ ἂν ἔγωγε
Verse: 139    
ἄλλα παρ' ἐξ εἴποιμι παρακλιδὸν, οὐδ' ἀπατήσω·
Verse: 140    
ἀλλὰ τὰ μέν μοι ἔειπε γέρων ἅλιος νημερτής,
Verse: 141    
τῶν οὐδέν τοι ἐγὼ κρύψω ἔπος οὐδ' ἐπικεύσω.
Verse: 142    
ϕῆ μιν γ' ἐν νήσῳ ἰδέειν κρατέρ' ἄλγε' ἔχοντα,
Verse: 143    
Νύμϕης ἐν μεγάροισι Καλυψοῦς, μιν ἀνάγκῃ
Verse: 144    
ἴσχει· δ' οὐ δύναται ἣν πατρίδα γαῖαν ἱκέσθαι·
Verse: 145    
οὐ γάρ οἱ πάρα νῆες ἐπήρετμοι καὶ ἑταῖροι,
Verse: 146    
οἵ κέν μιν πέμποιεν ἐπ' εὐρέα νῶτα θαλάσσης.'
Verse: 147    
ὣς ἔϕατ' ᾽Ατρείδης, δουρικλειτὸς Μενέλαος.
Verse: 148    
ταῦτα τελευτήσας νεόμην· ἔδοσαν δέ μοι οὖρον
Verse: 149    
ἀθάνατοι, τοί μ' ὦκα ϕίλην ἐς πατρίδ' ἔπεμψαν."

Verse: 150       
ὣς ϕάτο, τῇ δ' ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε.
Verse: 151    
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής:

Verse: 152       
"ὦ γύναι αἰδοίη Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος,
Verse: 153    
ἤτοι γ' οὐ σάϕα οἶδεν, ἐμεῖο δὲ σύνθεο μῦθον·
Verse: 154    
ἀτρεκέως γάρ τοι μαντεύσομαι οὐδ' ἐπικεύσω.
Verse: 155    
ἴστω νῦν Ζεὺς πρῶτα θεῶν ξενίη τε τράπεζα
Verse: 156    
ἱστίη τ' ᾽Οδυσῆος ἀμύμονος, ἣν ἀϕικάνω,
Verse: 157    
ὡς ἤτοι ᾽Οδυσεὺς ἤδη ἐν πατρίδι γαίῃ,
Verse: 158    
ἥμενος ἕρπων, τάδε πευθόμενος κακὰ ἔργα,
Verse: 159    
ἔστιν, ἀτὰρ μνηστῆρσι κακὸν πάντεσσι ϕυτεύει·
Verse: 160    
οἷον ἐγὼν οἰωνὸν ἐυσσέλμου ἐπὶ νηὸς
Verse: 161    
ἥμενος ἐϕρασάμην καὶ Τηλεμάχῳ ἐγεγώνευν."

Verse: 162       
τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 163       
"αἲ γὰρ τοῦτο, ξεῖνε, ἔπος τετελεσμένον εἴη·
Verse: 164    
τῶ κε τάχα γνοίης ϕιλότητά τε πολλά τε δῶρα
Verse: 165    
ἐξ ἐμεῦ, ὥς ἄν τίς σε συναντόμενος μακαρίζοι."

Verse: 166       
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 167    
μνηστῆρες δὲ πάροιθεν ᾽Οδυσσῆος μεγάροιο
Verse: 168    
δίσκοισιν τέρποντο καὶ αἰγανέῃσιν ἱέντες,
Verse: 169    
ἐν τυκτῷ δαπέδῳ, ὅθι περ πάρος, ὕβριν ἔχοντες.
Verse: 170    
ἀλλ' ὅτε δὴ δείπνηστος ἔην καὶ ἐπήλυθε μῆλα
Verse: 171    
πάντοθεν ἐξ ἀγρῶν, οἱ δ' ἤγαγον, οἳ τὸ πάρος περ,
Verse: 172    
καὶ τότε δή σϕιν ἔειπε Μέδων - ὃς γάρ ῥα μάλιστα
Verse: 173    
ἥνδανε κηρύκων, καί σϕιν παρεγίνετο δαιτί - ·

Verse: 174       
"κοῦροι, ἐπεὶ δὴ πάντες ἐτέρϕθητε ϕρέν' ἀέθλοις,
Verse: 175    
ἔρχεσθε πρὸς δώμαθ', ἵν' ἐντυνώμεθα δαῖτα·
Verse: 176    
οὐ μὲν γάρ τι χέρειον ἐν ὥρῃ δεῖπνον ἑλέσθαι."

Verse: 177       
ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἀνστάντες ἔβαν πείθοντό τε μύθῳ.
Verse: 178    
αὐτὰρ ἐπεί ' ἵκοντο δόμους εὐναιετάοντας,
Verse: 179    
χλαίνας μὲν κατέθεντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε,
Verse: 180    
οἱ δ' ἱέρευον ὄις μεγάλους καὶ πίονας αἶγας,
Verse: 181    
ἵρευον δὲ σύας σιάλους καὶ βοῦν ἀγελαίην,
Verse: 182    
δαῖτ' ἐντυνόμενοι. τοὶ δ' ἐξ ἀγροῖο πόλιν δὲ
Verse: 183    
ὠτρύνοντ' ᾽Οδυσεύς τ' ἰέναι καὶ δῖος ὑϕορβός.
Verse: 184    
τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε συβώτης, ὄρχαμος ἀνδρῶν·

Verse: 185       
"ξεῖν', ἐπεὶ ἂρ δὴ ἔπειτα πόλιν δ' ἴμεναι μενεαίνεις
Verse: 186    
σήμερον, ὡς ἐπέτελλεν ἄναξ ἐμός, σ' ἂν ἔγωγε
Verse: 187    
αὐτοῦ βουλοίμην σταθμῶν ῥυτῆρα λιπέσθαι·
Verse: 188    
ἀλλὰ τὸν αἰδέομαι καὶ δείδια, μή μοι ὀπίσσω
Verse: 189    
νεικείῃ· χαλεπαὶ δέ τ' ἀνάκτων εἰσὶν ὁμοκλαί.
Verse: 190    
ἀλλ' ἄγε νῦν ἴομεν· δὴ γὰρ μέμβλωκε μάλιστα
Verse: 191    
ἦμαρ, ἀτὰρ τάχα τοι ποτὶ ἕσπερα ῥίγιον ἔσται."

Verse: 192       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 193       
"γινώσκω, ϕρονέω· τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις.
Verse: 194    
ἀλλ' ἴομεν, σὺ δ' ἔπειτα διαμπερὲς ἡγεμόνευε.
Verse: 195    
δὸς δέ μοι, εἴ ποθί τοι ῥόπαλον τετμημένον ἐστί,
Verse: 196    
σκηρίπτεσθ', ἐπεὶ ϕατ' ἀρισϕαλέ' ἔμμεναι οὐδόν."

Verse: 197       
ῥα, καὶ ἀμϕ' ὤμοισιν ἀεικέα βάλλετο πήρην,
Verse: 198    
πυκνὰ ῥωγαλέην, ἐν δὲ στρόϕος ἦεν ἀορτήρ·
Verse: 199    
Εὔμαιος δ' ἄρα οἱ σκῆπτρον θυμαρὲς ἔδωκε.
Verse: 200    
τὼ βήτην, σταθμὸν δὲ κύνες καὶ βώτορες ἄνδρες
Verse: 201    
ῥύατ' ὄπισθε μένοντες. δ' ἐς πόλιν ἦγεν ἄνακτα
Verse: 202    
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι,
Verse: 203    
σκηπτόμενον· τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροὶ: εἵματα ἕστο.

Verse: 204       
ἀλλ' ὅτε δὴ στείχοντες ὁδὸν κάτα παιπαλόεσσαν
Verse: 205    
ἄστεος ἐγγὺς ἔσαν καὶ ἐπὶ κρήνην ἀϕίκοντο
Verse: 206    
τυκτὴν, καλλίροον, ὅθεν ὑδρεύοντο πολῖται,
Verse: 207    
τὴν ποίησ' ῎Ιθακος καὶ Νήριτος ἠδὲ Πολύκτωρ·
Verse: 208    
ἀμϕὶ δ' ἄρ' αἰγείρων ὑδατοτρεϕέων ἦν ἄλσος
Verse: 209    
πάντοσε κυκλοτερές, κατὰ δὲ ψυχρὸν ῥέεν ὕδωρ
Verse: 210    
ὑψόθεν ἐκ πέτρης: βωμὸς δ' ἐϕύπερθε τέτυκτο
Verse: 211    
Νυμϕάων, ὅθι πάντες ἐπιρέζεσκον ὁδῖται·
Verse: 212    
ἔνθά σϕεας ἐκίχανεν υἱὸς Δολίοιο Μελανθεὺς
Verse: 213    
αἶγας ἄγων, αἳ πᾶσι μετέπρεπον αἰπολίοισι,
Verse: 214    
δεῖπνον μνηστήρεσσι· δύω δ' ἅμ' ἕποντο νομῆες.
Verse: 215    
τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν
Verse: 216    
ἔκπαγλον καὶ ἀεικές: ὄρινε δὲ κῆρ ᾽Οδυσῆος:

Verse: 217       
"νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ κακὸς κακὸν ἡγηλάζει,
Verse: 218    
ὡς αἰεὶ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον.
Verse: 219    
πῇ δὴ τόνδε μολοβρὸν ἄγεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
Verse: 220    
πτωχὸν ἀνιηρόν, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρα;
Verse: 221    
ὃς πολλῇς ϕλιῇσι παραστὰς ϕλίψεται ὤμους,
Verse: 222    
αἰτίζων ἀκόλους, οὐκ ἄορας οὐδὲ λέβητας.
Verse: 223    
τόν κ' εἴ μοι δοίης σταθμῶν ῥυτῆρα γενέσθαι
Verse: 224    
σηκοκόρον τ' ἔμεναι θαλλόν τ' ἐρίϕοισι ϕορῆναι,
Verse: 225    
καί κεν ὀρὸν πίνων μεγάλην ἐπιγουνίδα θεῖτο.
Verse: 226    
ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθεν, οὐκ ἐθελήσει
Verse: 227    
ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσων κατὰ δῆμον
Verse: 228    
βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρ' ἄναλτον.
Verse: 229    
ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
Verse: 230    
αἴ κ' ἔλθῃ πρὸς δώματ' ᾽Οδυσσῆος θείοιο,
Verse: 231    
πολλά οἱ ἀμϕὶ κάρη σϕέλα ἀνδρῶν ἐκ παλαμάων
Verse: 232    
πλευραὶ ἀποτρίψουσι δόμον κάτα βαλλομένοιο."

Verse: 233       
ὣς ϕάτο καὶ παριὼν λὰξ ἔνθορεν ἀϕραδίῃσιν
Verse: 234    
ἰσχίῳ· οὐ δέ μιν ἐκτὸς ἀταρπιτοῦ ἐστυϕέλιξεν,
Verse: 235    
ἀλλ' ἔμεν' ἀσϕαλέως. δὲ μερμήριξεν ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 236    
ἠὲ μεταί:ξας ῥοπάλῳ ἐκ θυμὸν ἕλοιτο,
Verse: 237    
πρὸς γῆν ἐλάσειε κάρη ἀμϕουδὶς ἀείρας.
Verse: 238    
ἀλλ' ἐπετόλμησε, ϕρεσὶ δ' ἔσχετο. τὸν δὲ συβώτης
Verse: 239    
νείκεσ' ἐς ἄντα ἰδών, μέγα δ' εὔξατο χεῖρας ἀνασχών·

Verse: 240       
"Νύμϕαι κρηναῖαι, κοῦραι Διός, εἴ ποτ' ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 241    
ὔμμ' ἐπὶ μηρί' ἔκηε, καλύψας πίονι δημῷ,
Verse: 242    
ἀρνῶν ἠδ' ἐρίϕων, τόδε μοι κρηήνατ' ἐέλδωρ,
Verse: 243    
ὡς ἔλθοι μὲν κεῖνος ἀνήρ, ἀγάγοι δέ δαίμων·
Verse: 244    
τῶ κέ τοι ἀγλαί:ας γε διασκεδάσειεν ἁπάσας,
Verse: 245    
τὰς νῦν ὑβρίζων ϕορέεις, ἀλαλήμενος αἰεὶ
Verse: 246    
ἄστυ κάταὐτὰρ μῆλα κακοὶ ϕθείρουσι νομῆες."

Verse: 247       
τὸν δ' αὖτε προσέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·

Verse: 248       
"ὢ πόποι, οἷον ἔειπε κύων ὀλοϕώια εἰδώς,
Verse: 249    
τόν ποτ' ἐγὼν ἐπὶ νηὸς ἐυσσέλμοιο μελαίνης
Verse: 250    
ἄξω τῆλ' ᾽Ιθάκης, ἵνα μοι βίοτον πολὺν ἄλϕοι.
Verse: 251    
αἲ γὰρ Τηλέμαχον βάλοι ἀργυρότοξος ᾽Απόλλων
Verse: 252    
σήμερον ἐν μεγάροις, ὑπὸ μνηστῆρσι δαμείη,
Verse: 253    
ὡς ᾽Οδυσῆί γε τηλοῦ ἀπώλετο νόστιμον ἦμαρ."

Verse: 254       
ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτόθι ἦκα κιόντας,
Verse: 255    
αὐτὰρ βῆ, μάλα δ' ὦκα δόμους ἵκανεν ἄνακτος.
Verse: 256    
αὐτίκα δ' εἴσω ἴεν, μετὰ δὲ μνηστῆρσι καθῖζεν,
Verse: 257    
ἀντίον Εὐρυμάχου· τὸν γὰρ ϕιλέεσκε μάλιστα.
Verse: 258    
τῷ πάρα μὲν κρειῶν μοῖραν θέσαν οἳ πονέοντο,
Verse: 259    
σῖτον δ' αἰδοίη ταμίη παρέθηκε ϕέρουσα
Verse: 260    
ἔδμεναι. ἀγχίμολον δ' ᾽Οδυσεὺς καὶ δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 261    
στήτην ἐρχομένω, περὶ δέ σϕεας ἤλυθ' ἰωὴ
Verse: 262    
ϕόρμιγγος γλαϕυρῆς: ἀνὰ γάρ σϕισι βάλλετ' ἀείδειν
Verse: 263    
Φήμιος. αὐτὰρ χειρὸς ἑλὼν προσέειπε συβώτην·

Verse: 264       
"Εὔμαι', μάλα δὴ τάδε δώματα κάλ' ᾽Οδυσῆος:
Verse: 265    
ῥεῖα δ' ἀρίγνωτ' ἐστὶ καὶ ἐν πολλοῖσιν ἰδέσθαι.
Verse: 266    
ἐξ ἑτέρων ἕτερ' ἐστίν, ἐπήσκηται δέ οἱ αὐλὴ
Verse: 267    
τοίχῳ καὶ θριγκοῖσι, θύραι δ' εὐερκέες εἰσὶ
Verse: 268    
δικλίδες: οὐκ ἄν τίς μιν ἀνὴρ ὑπεροπλίσσαιτο.
Verse: 269    
γινώσκω δ' ὅτι πολλοὶ ἐν αὐτῷ δαῖτα τίθενται
Verse: 270    
ἄνδρες, ἐπεὶ κνίση μὲν ἐνήνοθεν, ἐν δέ τε ϕόρμιγξ
Verse: 271    
ἠπύει, ἣν ἄρα δαιτὶ θεοὶ ποίησαν ἑταίρην."

Verse: 272       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 273       
"ῥεῖ' ἔγνως, ἐπεὶ οὐδὲ τά τ' ἄλλά πέρ ἐσσ' ἀνοήμων.
Verse: 274    
ἀλλ' ἄγε δὴ ϕραζώμεθ', ὅπως ἔσται τάδε ἔργα.
Verse: 275    
ἠὲ σὺ πρῶτος ἔσελθε δόμους εὐναιετάοντας,
Verse: 276    
δύσεο δὲ μνηστῆρας, ἐγὼ δ' ὑπολείψομαι αὐτοῦ·
Verse: 277    
εἰ δ' ἐθέλεις, ἐπίμεινον, ἐγὼ δ' εἶμι προπάροιθε.
Verse: 278    
μὴ δὲ σὺ δηθύνειν, μή τίς σ' ἔκτοσθε νοήσας
Verse: 279    
βάλῃ ἐλάσῃ. τὰ δέ σε ϕράζεσθαι ἄνωγα."

Verse: 280       
τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 281       
"γινώσκω, ϕρονέω· τά γε δὴ νοέοντι κελεύεις.
Verse: 282    
ἀλλ' ἔρχευ προπάροιθεν, ἐγὼ δ' ὑπολείψομαι αὐτοῦ·
Verse: 283    
οὐ γάρ τι πληγέων ἀδαήμων οὐδὲ βολάων·
Verse: 284    
τολμήεις μοι θυμός, ἐπεὶ κακὰ πολλὰ πέπονθα
Verse: 285    
κύμασι καὶ πολέμῳ· μετὰ καὶ τόδε τοῖσι γενέσθω.
Verse: 286    
γαστέρα δ' οὔ πως ἔστιν ἀποκρύψαι μεμαυῖαν,
Verse: 287    
οὐλομένην, πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισι δίδωσι,
Verse: 288    
τῆς ἕνεκεν καὶ νῆες ἐύζυγοι ὁπλίζονται
Verse: 289    
πόντον ἐπ' ἀτρύγετον, κακὰ δυσμενέεσσι ϕέρουσαι."

Verse: 290       
ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 291    
ἂν δὲ κύων κεϕαλήν τε καὶ οὔατα κείμενος ἔσχεν,
Verse: 292    
῎Αργος, ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος, ὅν ῥά ποτ' αὐτὸς
Verse: 293    
θρέψε μέν, οὐδ' ἀπόνητο, πάρος δ' εἰς ῎Ιλιον ἱρὴν
Verse: 294    
ᾤχετο. τὸν δὲ πάροιθεν ἀγίνεσκον νέοι ἄνδρες
Verse: 295    
αἶγας ἐπ' ἀγροτέρας ἠδὲ πρόκας ἠδὲ λαγωούς:
Verse: 296    
δὴ τότε κεῖτ' ἀπόθεστος ἀποιχομένοιο ἄνακτος
Verse: 297    
ἐν πολλῇ κόπρῳ, οἱ προπάροιθε θυράων
Verse: 298    
ἡμιόνων τε βοῶν τε ἅλις κέχυτ', ὄϕρ' ἂν ἄγοιεν
Verse: 299    
δμῶες ᾽Οδυσσῆος τέμενος μέγα κοπρήσοντες:
Verse: 300    
ἔνθα κύων κεῖτ' ῎Αργος ἐνίπλειος κυνοραιστέων.
Verse: 301    
δὴ τότε γ', ὡς ἐνόησεν ᾽Οδυσσέα ἐγγὺς ἐόντα,
Verse: 302    
οὐρῇ μέν ' γ' ἔσηνε καὶ οὔατα κάμβαλεν ἄμϕω,
Verse: 303    
ἄσσον δ' οὐκέτ' ἔπειτα δυνήσατο οἷο ἄνακτος
Verse: 304    
ἐλθέμεν· αὐτὰρ νόσϕιν ἰδὼν ἀπομόρξατο δάκρυ,
Verse: 305    
ῥεῖα λαθὼν Εὔμαιον, ἄϕαρ δ' ἐρεείνετο μύθῳ·

Verse: 306       
"Εὔμαι', μάλα θαῦμα κύων ὅδε κεῖτ' ἐνὶ κόπρῳ.
Verse: 307    
καλὸς μὲν δέμας ἐστίν, ἀτὰρ τόδε γ' οὐ σάϕα οἶδα,
Verse: 308    
δὴ καὶ ταχὺς ἔσκε θέειν ἐπὶ εἴδειὴ τῷδε,
Verse: 309    
αὔτως οἷοί τε τραπεζῆες κύνες ἀνδρῶν
Verse: 310    
γίνοντἀγλαί:ης δ' ἕνεκεν κομέουσιν ἄνακτες."

Verse: 311       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 312       
"καὶ λίην ἀνδρός γε κύων ὅδε τῆλε θανόντος.
Verse: 313    
εἰ τοιόσδ' εἴη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ ἔργα,
Verse: 314    
οἷόν μιν Τροίην δὲ κιὼν κατέλειπεν ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 315    
αἶψά κε θηήσαιο ἰδὼν ταχυτῆτα καὶ ἀλκήν.
Verse: 316    
οὐ μὲν γάρ τι ϕύγεσκε βαθείης βένθεσιν ὕλης
Verse: 317    
κνώδαλον, ὅττι δίοιτο· καὶ ἴχνεσι γὰρ περιῄδη.
Verse: 318    
νῦν δ' ἔχεται κακότητι, ἄναξ δέ οἱ ἄλλοθι πάτρης
Verse: 319    
ὤλετο, τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσι.
Verse: 320    
δμῶες δ', εὖτ' ἂν μηκέτ' ἐπικρατέωσιν ἄνακτες,
Verse: 321    
οὐκέτ' ἔπειτ' ἐθέλουσιν ἐναίσιμα ἐργάζεσθαι·
Verse: 322    
ἥμισυ γάρ τ' ἀρετῆς ἀποαίνυται εὐρύοπα Ζεὺς
Verse: 323    
ἀνέρος, εὖτ' ἄν μιν κατὰ δούλιον ἦμαρ ἕλῃσιν."

Verse: 324       
ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους εὐναιετάοντας, v
Verse: 325    
βῆ δ' ἰθὺς μεγάροιο μετὰ μνηστῆρας ἀγαυούς.
Verse: 326    
῎Αργον δ' αὖ κατὰ μοῖρ' ἔλαβεν μέλανος θανάτοιο,
Verse: 327    
αὐτίκ' ἰδόντ' ᾽Οδυσῆα ἐεικοστῷ ἐνιαυτῷ.

Verse: 328       
τὸν δὲ πολὺ πρῶτος ἴδε Τηλέμαχος θεοειδὴς
Verse: 329    
ἐρχόμενον κατὰ δῶμα συβώτην, ὦκα δ' ἔπειτα
Verse: 330    
νεῦσ' ἐπὶ οἷ καλέσας: δὲ παπτήνας ἕλε δίϕρον
Verse: 331    
κείμενον, ἔνθά τε δαιτρὸς ἐϕίζεσκε κρέα πολλὰ
Verse: 332    
δαιόμενος μνηστῆρσι δόμον κάτα δαινυμένοισι·
Verse: 333    
τὸν κατέθηκε ϕέρων πρὸς Τηλεμάχοιο τράπεζαν
Verse: 334    
ἀντίον, ἔνθα δ' ἄρ' αὐτὸς ἐϕέζετο· τῷ δ' ἄρα κῆρυξ
Verse: 335    
μοῖραν ἑλὼν ἐτίθει κανέου τ' ἐκ σῖτον ἀείρας.

Verse: 336       
ἀγχίμολον δὲ μετ' αὐτὸν ἐδύσετο δώματ' ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 337    
πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιος ἠδὲ γέροντι,
Verse: 338    
σκηπτόμενος: τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροὶ: εἵματα ἕστο.
Verse: 339    
ἷζε δ' ἐπὶ μελίνου οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων
Verse: 340    
κλινάμενος σταθμῷ κυπαρισσίνῳ, ὅν ποτε τέκτων
Verse: 341    
ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνε.
Verse: 342    
Τηλέμαχος δ' ἐπὶ οἷ καλέσας προσέειπε συβώτην
Verse: 343    
ἄρτον τ' οὖλον ἑλὼν περικαλλέος ἐκ κανέοιο
Verse: 344    
καὶ κρέας, ὥς οἱ χεῖρες ἐχάνδανον ἀμϕιβαλόντι·

Verse: 345       
"δὸς τῷ ξείνῳ ταῦτα ϕέρων αὐτόν τε κέλευε
Verse: 346    
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας:
Verse: 347    
αἰδὼς δ' οὐκ ἀγαθὴ κεχρημένῳ ἀνδρὶ παρεῖναι."

Verse: 348       
ὣς ϕάτο, βῆ δὲ συϕορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσεν,
Verse: 349    
ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντ' ἀγόρευε·

Verse: 350       
"Τηλέμαχός τοι, ξεῖνε, διδοῖ τάδε, καί σε κελεύει
Verse: 351    
αἰτίζειν μάλα πάντας ἐποιχόμενον μνηστῆρας:
Verse: 352    
αἰδῶ δ' οὐκ ἀγαθήν ϕησ' ἔμμεναι ἀνδρὶ προί:κτῃ."

Verse: 353       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 354       
"Ζεῦ ἄνα, Τηλέμαχόν μοι ἐν ἀνδράσιν ὄλβιον εἶναι,
Verse: 355    
καί οἱ πάντα γένοιτο, ὅσα ϕρεσὶν ᾗσι μενοινᾷ."
Verse: 356    
ῥα, καὶ ἀμϕοτέρῃσιν ἐδέξατο καὶ κατέθηκεν
Verse: 357    
αὖθι ποδῶν προπάροιθεν, ἀεικελίης ἐπὶ πήρης,
Verse: 358    
ἤσθιε δ' ἕως τ' ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν.
Verse: 359    
εὖθ' δεδειπνήκειν, δ' ἐπαύετο θεῖος ἀοιδός:
Verse: 360    
μνηστῆρες δ' ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρ'. αὐτὰρ ᾽Αθήνη
Verse: 361    
ἄγχι παρισταμένη Λαερτιάδην ᾽Οδυσῆα
Verse: 362    
ὤτρυν', ὡς ἂν πύρνα κατὰ μνηστῆρας ἀγείροι,
Verse: 363    
γνοίη θ' οἵ τινές εἰσιν ἐναίσιμοι οἵ τ' ἀθέμιστοι·
Verse: 364    
ἀλλ' οὐδ' ὧς τιν' ἔμελλ' ἀπαλεξήσειν κακότητος.
Verse: 365    
βῆ δ' ἴμεν αἰτήσων ἐνδέξια ϕῶτα ἕκαστον,
Verse: 366    
πάντοσε χεῖρ' ὀρέγων, ὡς εἰ πτωχὸς πάλαι εἴη.
Verse: 367    
οἱ δ' ἐλεαίροντες δίδοσαν, καὶ ἐθάμβεον αὐτὸν,
Verse: 368    
ἀλλήλους τ' εἴροντο, τίς εἴη καὶ πόθεν ἔλθοι.
Verse: 369    
τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·

Verse: 370       
"κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,
Verse: 371    
τοῦδε περὶ ξείνου· γὰρ μιν πρόσθεν ὄπωπα.
Verse: 372    
ἤτοι μέν οἱ δεῦρο συβώτης ἡγεμόνευεν,
Verse: 373    
αὐτὸν δ' οὐ σάϕα οἶδα, πόθεν γένος εὔχεται εἶναι."

Verse: 374       
ὣς ἔϕατ', ᾽Αντίνοος δ' ἔπεσιν νείκεσσε συβώτην·

Verse: 375       
"ὦ ἀρίγνωτε συβῶτα, τί δὲ σὺ τόνδε πόλιν δὲ
Verse: 376    
ἤγαγες... οὐχ ἅλις ἧμιν ἀλήμονές εἰσι καὶ ἄλλοι,
Verse: 377    
πτωχοὶ ἀνιηροί, δαιτῶν ἀπολυμαντῆρες...
Verse: 378    
ὄνοσαι, ὅτι τοι βίοτον κατέδουσιν ἄνακτος
Verse: 379    
ἐνθάδ' ἀγειρόμενοι, σὺ δὲ καί προθὶ τόνδε κάλεσσας..."

Verse: 380       
τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 381       
"᾽Αντίνο', οὐ μὲν καλὰ καὶ ἐσθλὸς ἐὼν ἀγορεύεις:
Verse: 382    
τίς γὰρ δὴ ξεῖνον καλεῖ ἄλλοθεν αὐτὸς ἐπελθὼν
Verse: 383    
ἄλλον γ', εἰ μὴ τῶν, οἳ δημιοεργοὶ ἔασι,
Verse: 384    
μάντιν ἰητῆρα κακῶν τέκτονα δούρων,
Verse: 385    
καὶ θέσπιν ἀοιδόν, κεν τέρπῃσιν ἀείδων;
Verse: 386    
οὗτοι γὰρ κλητοί γε βροτῶν ἐπ' ἀπείρονα γαῖαν·
Verse: 387    
πτωχὸν δ' οὐκ ἄν τις καλέοι τρύξοντα αὐτόν.
Verse: 388    
ἀλλ' αἰεὶ χαλεπὸς περὶ πάντων εἰς μνηστήρων
Verse: 389    
δμωσὶν ᾽Οδυσσῆος, περὶ δ' αὖτ' ἐμοί· αὐτὰρ ἔγωγε
Verse: 390    
οὐκ ἀλέγω, εἵως μοι ἐχέϕρων Πηνελόπεια
Verse: 391    
ζώει ἐνὶ μεγάροις καὶ Τηλέμαχος θεοειδής."

Verse: 392       
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 393       
"σίγα, μή μοι τοῦτον ἀμείβεο πόλλ' ἐπέεσσιν·
Verse: 394    
᾽Αντίνοος δ' εἴωθε κακῶς ἐρεθιζέμεν αἰεὶ
Verse: 395    
μύθοισιν χαλεποῖσιν, ἐποτρύνει δὲ καὶ ἄλλους."

Verse: 396       
ῥα καὶ ᾽Αντίνοον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 397       
"᾽Αντίνο', μευ καλὰ πατὴρ ὣς κήδεαι υἷος,
Verse: 398    
ὃς τὸν ξεῖνον ἄνωγας ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι
Verse: 399    
μύθῳ ἀναγκαίῳ· μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειε.
Verse: 400    
δός οἱ ἑλών· οὔ τοι ϕθονέω· κέλομαι γὰρ ἔγωγε.
Verse: 401    
μήτ' οὖν μητέρ' ἐμὴν ἅζευ τό γε μήτέ τιν' ἄλλον
Verse: 402    
δμώων, οἳ κατὰ δώματ' ᾽Οδυσσῆος θείοιο.
Verse: 403    
ἀλλ' οὔ τοι τοιοῦτον ἐνὶ στήθεσσι νόημα·
Verse: 404    
αὐτὸς γὰρ ϕαγέμεν πολὺ βούλεαι δόμεν ἄλλῳ."

Verse: 405       
τὸν δ' αὖτ' ᾽Αντίνοος ἀπαμειβόμενος προσέειπε·

Verse: 406       
"Τηλέμαχ' ὑψαγόρη, μένος ἄσχετε, ποῖον ἔειπες.
Verse: 407    
εἴ οἱ τόσσον πάντες ὀρέξειαν μνηστῆρες,
Verse: 408    
καί κέν μιν τρεῖς μῆνας ἀπόπροθεν οἶκος ἐρύκοι."

Verse: 409       
ὣς ἄρ' ἔϕη, καὶ θρῆνυν ἑλὼν ὑπέϕηνε τραπέζης
Verse: 410    
κείμενον, ' ἔπεχεν λιπαροὺς πόδας εἰλαπινάζων.
Verse: 411    
οἱ δ' ἄλλοι πάντες δίδοσαν, πλῆσαν δ' ἄρα πήρην
Verse: 412    
σίτου καὶ κρειῶν. τάχα δὴ καὶ ἔμελλεν ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 413    
αὖτις ἐπ' οὐδὸν ἰὼν προικὸς γεύσασθαι ᾽Αχαιῶν·
Verse: 414    
στῆ δὲ παρ' ᾽Αντίνοον, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε·

Verse: 415       
"δός, ϕίλος: οὐ μέν μοι δοκέεις κάκιστος ᾽Αχαιῶν
Verse: 416    
ἔμμεναι, ἀλλ' ὤριστος, ἐπεὶ βασιλῆι ἔοικας.
Verse: 417    
τῶ σε χρὴ δόμεναι καὶ λώιον ἠέ περ ἄλλοι
Verse: 418    
σίτου· ἐγὼ δέ κέ σε κλείω κατ' ἀπείρονα γαῖαν.
Verse: 419    
καὶ γὰρ ἐγώ ποτε οἶκον ἐν ἀνθρώποισιν ἔναιον
Verse: 420    
ὄλβιος ἀϕνειὸν καὶ πολλάκι δόσκον ἀλήτῃ
Verse: 421    
τοίῳ, ὁποῖος ἔοι καὶ ὅτευ κεχρημένος ἔλθοι·
Verse: 422    
ἦσαν δὲ δμῶες μάλα μυρίοι ἄλλά τε πολλὰ,
Verse: 423    
οἷσίν τ' εὖ ζώουσι καὶ ἀϕνειοὶ καλέονται.
Verse: 424    
ἀλλὰ Ζεὺς ἀλάπαξε Κρονίων ἤθελε γάρ που ,
Verse: 425    
ὅς μ' ἅμα ληιστῆρσι πολυπλάγκτοισιν ἀνῆκεν
Verse: 426    
Αἴγυπτόν δ' ἰέναι, δολιχὴν ὁδόν, ὄϕρ' ἀπολοίμην.
Verse: 427    
στῆσα δ' ἐν Αἰγύπτῳ ποταμῷ νέας ἀμϕιελίσσας.
Verse: 428    
ἔνθ' ἤτοι μὲν ἐγὼ κελόμην ἐρίηρας ἑταίρους
Verse: 429    
αὐτοῦ πὰρ νήεσσι μένειν καὶ νῆας ἔρυσθαι,
Verse: 430    
ὀπτῆρας δὲ κατὰ σκοπιὰς ὤτρυνα νέεσθαι·
Verse: 431    
οἱ δ' ὕβρει εἴξαντες, ἐπισπόμενοι μένειὴ σϕῷ,
Verse: 432    
αἶψα μάλ' Αἰγυπτίων ἀνδρῶν περικαλλέας ἀγροὺς
Verse: 433    
πόρθεον, ἐκ δὲ γυναῖκας ἄγον καὶ νήπια τέκνα,
Verse: 434    
αὐτούς τε κτεῖνον· τάχα δ' ἐς πόλιν ἵκετ' ἀυτή.
Verse: 435    
οἱ δὲ βοῆς ἀίοντες ἅμ' ἠοῖ ϕαινομένηϕιν
Verse: 436    
ἦλθον· πλῆτο δὲ πᾶν πεδίον πεζῶν τε καὶ ἵππων
Verse: 437    
χαλκοῦ τε στεροπῆς. ἐν δὲ Ζεὺς τερπικέραυνος
Verse: 438    
ϕύζαν ἐμοῖς ἑτάροισι κακὴν βάλεν, οὐδέ τις ἔτλη
Verse: 439    
στῆναι ἐναντίβιον· περὶ γὰρ κακὰ πάντοθεν ἔστη.
Verse: 440    
ἔνθ' ἡμέων πολλοὺς μὲν ἀπέκτανον ὀξέι χαλκῷ,
Verse: 441    
τοὺς δ' ἄναγον ζωούς, σϕίσιν ἐργάζεσθαι ἀνάγκῃ.
Verse: 442    
αὐτὰρ ἔμ' ἐς Κύπρον ξείνῳ δόσαν ἀντιάσαντι,
Verse: 443    
Δμήτορι ᾽Ιασίδῃ, ὃς Κύπρου ἶϕι ἄνασσεν.
Verse: 444    
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ' ἵκω πήματα πάσχων."

Verse: 445       
τὸν δ' αὖτ' ᾽Αντίνοος ἀπαμείβετο ϕώνησέν τε·

Verse: 446       
"τίς δαίμων τόδε πῆμα προσήγαγε δαιτὸς ἀνίην;
Verse: 447    
στῆθ' οὕτως ἐς μέσσον, ἐμῆς ἀπάνευθε τραπέζης,
Verse: 448    
μὴ τάχα πικρὴν Αἴγυπτον καὶ Κύπρον ἴδηαι·
Verse: 449    
ὥς τις θαρσαλέος καὶ ἀναιδής ἐσσι προί:κτης.
Verse: 450    
ἑξείης πάντεσσι παρίστασαι· οἱ δὲ διδοῦσι
Verse: 451    
μαψιδίως, ἐπεὶ οὔ τις ἐπίσχεσις οὐδ' ἐλεητὺς
Verse: 452    
ἀλλοτρίων χαρίσασθαι, ἐπεὶ πάρα πολλὰ ἑκάστῳ."

Verse: 453       
τὸν δ' ἀναχωρήσας προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 454       
"ὢ πόποι, οὐκ ἄρα σοίγ' ἐπὶ εἴδειὴ καὶ ϕρένες ἦσαν.
Verse: 455    
οὐ σύγ' ἂν ἐξ οἴκου σῷ ἐπιστάτῃ οὐδ' ἅλα δοίης,
Verse: 456    
ὃς νῦν ἀλλοτρίοισι παρήμενος οὔ τί μοι ἔτλης
Verse: 457    
σίτου ἀποπροελὼν δόμεναι· τὰ δὲ πολλὰ πάρεστιν."

Verse: 458       
ὣς ἔϕατ', ᾽Αντίνοος δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
Verse: 459    
καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 460       
"νῦν δή σ' οὐκέτι καλὰ δι' ἐκ μεγάροιό γ' ὀίω
Verse: 461    
ἂψ ἀναχωρήσειν, ὅτε δὴ καὶ ὀνείδεα βάζεις."

Verse: 462       
ὣς ἄρ' ἔϕη, καὶ θρῆνυν ἑλὼν βάλε δεξιὸν ὦμον,
Verse: 463    
πρυμνότατον κατὰ νῶτον. δ' ἐστάθη ἠύτε πέτρη
Verse: 464    
ἔμπεδον, οὐδ' ἄρα μιν σϕῆλεν βέλος ᾽Αντινόοιο·
Verse: 465    
ἀλλ' ἀκέων κίνησε κάρη κακὰ βυσσοδομεύων.
Verse: 466    
ἂψ δ' γ' ἐπ' οὐδὸν ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο, κὰδ δ' ἄρα πήρην
Verse: 467    
θῆκεν ἐυπλείην, μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπε·

Verse: 468       
"κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,
Verse: 469    
ὄϕρ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
Verse: 470    
οὐ μὰν οὔτ' ἄχος ἐστὶ μετὰ ϕρεσὶν οὔτέ τι πένθος,
Verse: 471    
ὁππότ' ἀνὴρ περὶ οἷσι μαχειόμενος κτεάτεσσι
Verse: 472    
βλήεται, περὶ βουσὶν ἀργεννῇς ὀίεσσιν·
Verse: 473    
αὐτὰρ ἔμ' ᾽Αντίνοος βάλε γαστέρος εἵνεκα λυγρῆς,
Verse: 474    
οὐλομένης, πολλὰ κάκ' ἀνθρώποισι δίδωσιν.
Verse: 475    
ἀλλ' εἴ που πτωχῶν γε θεοὶ καὶ ᾽Ερινύες εἰσίν,
Verse: 476    
᾽Αντίνοον πρὸ γάμοιο τέλος θανάτοιο κιχείη."

Verse: 477       
τὸν δ' αὖτ' ᾽Αντίνοος προσέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 478       
"ἔσθι' ἕκηλος, ξεῖνε, καθήμενος, ἄπιθ' ἄλλῃ,
Verse: 479    
μή σε νέοι διὰ δώματ' ἐρύσσωσ', οἷ' ἀγορεύεις,
Verse: 480    
ποδὸς καὶ χειρός, ἀποδρύψωσι δὲ πάντα."

Verse: 481       
ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ὑπερϕιάλως νεμέσησαν.
Verse: 482    
ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·

Verse: 483       
"᾽Αντίνο', οὐ μὲν κάλ' ἔβαλες δύστηνον ἀλήτην,
Verse: 484    
οὐλόμεν', εἰ δή που τις ἐπουράνιος θεός ἐστι.
Verse: 485    
καί τε θεοὶ ξείνοισιν ἐοικότες ἀλλοδαποῖσι,
Verse: 486    
παντοῖοι τελέθοντες, ἐπιστρωϕῶσι πόληας,
Verse: 487    
ἀνθρώπων ὕβρίν τε καὶ εὐνομίην ἐϕορῶντες."

Verse: 488       
ὣς ἄρ' ἔϕαν μνηστῆρες, δ' οὐκ ἐμπάζετο μύθων.
Verse: 489    
Τηλέμαχος δ' ἐν μὲν κραδίῃ μέγα πένθος ἄεξε
Verse: 490    
βλημένου, οὐδ' ἄρα δάκρυ χαμαὶ βάλεν ἐκ βλεϕάροιιν,
Verse: 491    
ἀλλ' ἀκέων κίνησε κάρη κακὰ βυσσοδομεύων.

Verse: 492       
τοῦ δ' ὡς οὖν ἤκουσε περίϕρων Πηνελόπεια
Verse: 493    
βλημένου ἐν μεγάρῳ, μετ' ἄρα δμῳῇσιν ἔειπεν·

Verse: 494       
"αἴθ' οὕτως αὐτόν σε βάλοι κλυτότοξος ᾽Απόλλων."

Verse: 495       
τὴν δ' αὖτ' Εὐρυνόμη ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν·

Verse: 496       
"εἰ γὰρ ἐπ' ἀρῇσιν τέλος ἡμετέρῃσι γένοιτο·
Verse: 497    
οὐκ ἄν τις τούτων γε ἐύθρονον ᾽Ηῶ ἵκοιτο."

Verse: 498       
τὴν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 499       
"μαῖ', ἐχθροὶ μὲν πάντες, ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται·
Verse: 500    
᾽Αντίνοος δὲ μάλιστα μελαίνῃ κηρὶ ἔοικε.
Verse: 501    
ξεῖνός τις δύστηνος ἀλητεύει κατὰ δῶμα
Verse: 502    
ἀνέρας αἰτίζων· ἀχρημοσύνη γὰρ ἀνώγει·
Verse: 503    
ἔνθ' ἄλλοι μὲν πάντες ἐνέπλησάν τε δόσαν τε,
Verse: 504    
οὗτος δὲ θρήνυι πρυμνὸν βάλε δεξιὸν ὦμον."

Verse: 505       
μὲν ἄρ' ὣς ἀγόρευε μετὰ δμῳῇσι γυναιξὶν
Verse: 506    
ἡμένη ἐν θαλάμῳ· δ' ἐδείπνει δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 507    
δ' ἐπὶ οἷ καλέσασα προσηύδα δῖον ὑϕορβόν·

Verse: 508       
"ἔρχεο, δῖ' Εὔμαιε, κιὼν τὸν ξεῖνον ἄνωχθι
Verse: 509    
ἐλθέμεν, ὄϕρά τί μιν προσπτύξομαι ἠδ' ἐρέωμαι,
Verse: 510    
εἴ που ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος ἠὲ πέπυσται
Verse: 511    
ἴδεν ὀϕθαλμοῖσι· πολυπλάγκτῳ γὰρ ἔοικε."

Verse: 512       
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 513       
"εἰ γάρ τοι, βασίλεια, σιωπήσειαν ᾽Αχαιοί·
Verse: 514    
οἷ' γε μυθεῖται, θέλγοιτό κέ τοι ϕίλον ἦτορ.
Verse: 515    
τρεῖς γὰρ δή μιν νύκτας ἔχον, τρία δ' ἤματ' ἔρυξα
Verse: 516    
ἐν κλισίῃ· πρῶτον γὰρ ἔμ' ἵκετο νηὸς ἀποδράς:
Verse: 517    
ἀλλ' οὔ πω κακότητα διήνυσεν ἣν ἀγορεύων.
Verse: 518    
ὡς δ' ὅτ' ἀοιδὸν ἀνὴρ ποτιδέρκεται, ὅς τε θεῶν ἒξ
Verse: 519    
ἀείδῃ δεδαὼς ἔπε' ἱμερόεντα βροτοῖσι,
Verse: 520    
τοῦ δ' ἄμοτον μεμάασιν ἀκουέμεν, ὁππότ' ἀείδῃ·
Verse: 521    
ὣς ἐμὲ κεῖνος ἔθελγε παρήμενος ἐν μεγάροισι.
Verse: 522    
ϕησὶ δ' ᾽Οδυσσῆος ξεῖνος πατρώιος εἶναι,
Verse: 523    
Κρήτῃ ναιετάων, ὅθι Μίνωος γένος ἐστίν.
Verse: 524    
ἔνθεν δὴ νῦν δεῦρο τόδ' ἵκετο πήματα πάσχων
Verse: 525    
προπροκυλινδόμενος: στεῦται δ' ᾽Οδυσῆος ἀκοῦσαι
Verse: 526    
ἀγχοῦ, Θεσπρωτῶν ἀνδρῶν ἐν πίονι δήμῳ,
Verse: 527    
ζωοῦ· πολλὰ δ' ἄγει κειμήλια ὅν δὲ δόμον δέ."

Verse: 528       
τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 529       
"ἔρχεο, δεῦρο κάλεσσον, ἵν' ἀντίον αὐτὸς ἐνίσπῃ.
Verse: 530    
οὗτοι δ' ἠὲ θύρῃσι καθήμενοι ἑψιαάσθων
Verse: 531    
αὐτοῦ κατὰ δώματ', ἐπεί σϕισι θυμὸς ἐυ?ϕρων.
Verse: 532    
αὐτῶν μὲν γὰρ κτήματ' ἀκήρατα κεῖτ' ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 533    
σῖτος καὶ μέθυ ἡδύ· τὰ μέν τ' οἰκῆες ἔδουσιν,
Verse: 534    
οἱ δ' εἰς ἡμετέρου πωλεύμενοι ἤματα πάντα,
Verse: 535    
βοῦς ἱερεύοντες καὶ ὄις καὶ πίονας αἶγας,
Verse: 536    
εἰλαπινάζουσιν πίνουσί τε αἴθοπα οἶνον,
Verse: 537    
μαψιδίως: τὰ δὲ πολλὰ κατάνεται· οὐ γὰρ ἔπ' ἀνήρ,
Verse: 538    
οἷος ᾽Οδυσσεὺς ἔσκεν, ἀρὴν ἀπὸ οἴκου ἀμῦναι.
Verse: 539    
εἰ δ' ᾽Οδυσεὺς ἔλθοι καὶ ἵκοιτ' ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 540    
αἶψά κε σὺν παιδὶ βίας ἀποτίσεται ἀνδρῶν."

Verse: 541       
ὣς ϕάτο, Τηλέμαχος δὲ μέγ' ἔπταρεν, ἀμϕὶ δὲ δῶμα
Verse: 542    
σμερδαλέον κονάβησε· γέλασσε δὲ Πηνελόπεια,
Verse: 543    
αἶψα δ' ἄρ' Εὔμαιον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 544       
"ἔρχεό μοι, τὸν ξεῖνον ἐναντίον ὧδε κάλεσσον.
Verse: 545    
οὐχ ὁράᾳς μοι υἱὸς ἐπέπταρε πᾶσιν ἔπεσσι;
Verse: 546    
τῶ κε καὶ οὐκ ἀτελὴς θάνατος μνηστῆρσι γένοιτο
Verse: 547    
πᾶσι μάλ', οὐδέ κέ τις θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξει.
Verse: 548    
ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δ' ἐνὶ ϕρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
Verse: 549    
αἴ κ' αὐτὸν γνώω νημερτέα πάντ' ἐνέποντα,
Verse: 550    
ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά."

Verse: 551       
ὣς ϕάτο, βῆ δὲ συϕορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσεν·
Verse: 552    
ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 553       
"ξεῖνε πάτερ, καλέει σε περίϕρων Πηνελόπεια,
Verse: 554    
μήτηρ Τηλεμάχοιο· μεταλλῆσαί τί θυμὸς
Verse: 555    
ἀμϕὶ πόσει κέλεται, καὶ κήδεά περ πεπαθυίῃ.
Verse: 556    
εἰ δέ κέ σε γνώῃ νημερτέα πάντ' ἐνέποντα,
Verse: 557    
ἕσσει σε χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, τῶν σὺ μάλιστα
Verse: 558    
χρηίζεις: σῖτον δὲ καὶ αἰτίζων κατὰ δῆμον
Verse: 559    
γαστέρα βοσκήσεις: δώσει δέ τοι ὅς κ' ἐθέλῃσι."

Verse: 560       
τὸν δ' αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 561       
"Εὔμαι', αἶψά κ' ἐγὼ νημερτέα πάντ' ἐνέποιμι
Verse: 562    
κούρῃ ᾽Ικαρίοιο, περίϕρονι Πηνελοπείῃ·
Verse: 563    
οἶδα γὰρ εὖ περὶ κείνου, ὁμὴν δ' ἀνεδέγμεθ' ὀιζύν.
Verse: 564    
ἀλλὰ μνηστήρων χαλεπῶν ὑποδείδι' ὅμιλον,
Verse: 565    
τῶν ὕβρις τε βίη τε σιδήρεον οὐρανὸν ἵκει.
Verse: 566    
καὶ γὰρ νῦν, ὅτε μ' οὗτος ἀνὴρ κατὰ δῶμα κιόντα
Verse: 567    
οὔ τι κακὸν ῥέξαντα βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν,
Verse: 568    
οὔτέ τι Τηλέμαχος τό γ' ἐπήρκεσεν οὔτέ τις ἄλλος.
Verse: 569    
τῶ νῦν Πηνελόπειαν ἐνὶ μεγάροισιν ἄνωχθι
Verse: 570    
μεῖναι, ἐπειγομένην περ, ἐς ἠέλιον καταδύντα·
Verse: 571    
καὶ τότε μ' εἰρέσθω πόσιος πέρι νόστιμον ἦμαρ
Verse: 572    
ἀσσοτέρω καθίσασα παραὶ πυρί· εἵματα γάρ τοι
Verse: 573    
λύγρ' ἔχω· οἶσθα καὶ αὐτός, ἐπεί σε πρῶθ' ἱκέτευσα."

Verse: 574       
ὣς ϕάτο, βῆ δὲ συϕορβός, ἐπεὶ τὸν μῦθον ἄκουσε.
Verse: 575    
τὸν δ' ὑπὲρ οὐδοῦ βάντα προσηύδα Πηνελόπεια·

Verse: 576       
"οὐ σύγ' ἄγεις, Εὔμαιε; τί τοῦτ' ἐνόησεν ἀλήτης...
Verse: 577    
τινά που δείσας ἐξαίσιον, ἦε καὶ ἄλλως
Verse: 578    
αἰδεῖται κατὰ δῶμα; κακὸς δ' αἰδοῖος ἀλήτης."

Verse: 579       
τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 580       
"μυθεῖται κατὰ μοῖραν, πέρ κ' οἴοιτο καὶ ἄλλος,
Verse: 581    
ὕβριν ἀλυσκάζων ἀνδρῶν ὑπερηνορεόντων.
Verse: 582    
ἀλλά σε μεῖναι ἄνωγεν ἐς ἠέλιον καταδύντα.
Verse: 583    
καὶ δὲ σοὶ ὧδ' αὐτῇ πολὺ κάλλιον, βασίλεια,
Verse: 584    
οἴην πρὸς ξεῖνον ϕάσθαι ἔπος ἠδ' ἐπακοῦσαι."

Verse: 585       
τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 586       
"οὐκ ἄϕρων ξεῖνος ὀίεται, ὥς περ ἂν εἴη·
Verse: 587    
οὐ γάρ που τινες ὧδε καταθνητῶν ἀνθρώπων
Verse: 588    
ἀνέρες ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωνται."

Verse: 589       
μὲν ἄρ' ὣς ἀγόρευεν, δ' ᾤχετο δῖος ὑϕορβὸς
Verse: 590    
μνηστήρων ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ διεπέϕραδε πάντα.
Verse: 591    
αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα,
Verse: 592    
ἄγχι σχὼν κεϕαλήν, ἵνα μὴ πευθοίαθ' οἱ ἄλλοι·

Verse: 593       
"ὦ ϕίλ', ἐγὼ μὲν ἄπειμι σύας καὶ κεῖνα ϕυλάξων,
Verse: 594    
σὸν καὶ ἐμὸν βίοτον· σοὶ δ' ἐνθάδε πάντα μελόντων.
Verse: 595    
αὐτὸν μὲν σε πρῶτα σάω, καὶ ϕράζεο θυμῷ
Verse: 596    
μή τι πάθῃς: πολλοὶ δὲ κακὰ ϕρονέουσιν ᾽Αχαιῶν,
Verse: 597    
τοὺς Ζεὺς ἐξολέσειε πρὶν ἡμῖ῍ν πῆμα γενέσθαι."

Verse: 598       
τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 599       
"ἔσσεται οὕτως, ἄττα· σὺ δ' ἔρχεο δειελιήσας:
Verse: 600    
ἠῶθεν δ' ἰέναι καὶ ἄγειν ἱερήια καλά.
Verse: 601    
αὐτὰρ ἐμοὶ τάδε πάντα καὶ ἀθανάτοισι μελήσει."

Verse: 602       
ὣς ϕάθ', δ' αὖτις ἄρ' ἕζετ' ἐυξέστου ἐπὶ δίϕρου.
Verse: 603    
πλησάμενος δ' ἄρα θυμὸν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος
Verse: 604    
βῆ ' ἴμεναι μεθ' ὕας, λίπε δ' ἕρκεά τε μέγαρόν τε
Verse: 605    
πλεῖον δαιτυμόνων· οἱ δ' ὀρχηστυῖ καὶ ἀοιδῇ
Verse: 606    
τέρποντἤδη γὰρ καὶ ἐπήλυθε δείελον ἦμαρ.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.