TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 18
Previous part

Chapter: 18    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Σ


Verse: 1       ῎Ηλθε δ' ἐπὶ πτωχὸς πανδήμιος, ὃς κατὰ ἄστυ
Verse: 2    πτωχεύεσκ' ᾽Ιθάκης, μετὰ δ' ἔπρεπε γαστέρι μάργῃ
Verse: 3    ἀζηχὲς ϕαγέμεν καὶ πιέμεν· οὐ δέ οἱ ἦν ἲς
Verse: 4    οὐδὲ βίη, εἶδος δὲ μάλα μέγας ἦν ὁράασθαι.
Verse: 5    ᾽Αρναῖος δ' ὄνομ' ἔσκε· τὸ γὰρ θέτο πότνια μήτηρ
Verse: 6    ἐκ γενετῆς: ῎Ιρον δὲ νέοι κίκλησκον ἅπαντες,
Verse: 7    οὕνεκ' ἀπαγγέλλεσκε κιών, ὅτε που τις ἀνώγοι.
Verse: 8    ὅς ῥ' ἐλθὼν ᾽Οδυσῆα διώκετο οἷο δόμοιο,
Verse: 9    καί μιν νεικείων ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 10       "εἶκε, γέρον, προθύρου, μὴ δὴ τάχα καὶ ποδὸς ἕλκῃ.
Verse: 11    οὐκ ἀίεις ὅτι δή μοι ἐπιλλίζουσιν ἅπαντες,
Verse: 12    ἑλκέμεναι δὲ κέλονται; ἐγὼ δ' αἰσχύνομαι ἔμπης.
Verse: 13    ἀλλ' ἄνα, μὴ τάχα νῶιν ἔρις καὶ χερσὶ γένηται."

Verse: 14       τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 15       "δαιμόνι', οὔτέ τί σε ῥέζω κακὸν οὔτ' ἀγορεύω,
Verse: 16    οὔτέ τινὰ ϕθονέω δόμεναι καὶ πόλλ' ἀνελόντα.
Verse: 17    οὐδὸς δ' ἀμϕοτέρους ὅδε χείσεται, οὐδέ τί σε χρὴ
Verse: 18    ἀλλοτρίων ϕθονέειν· δοκέεις δέ μοι εἶναι ἀλήτης
Verse: 19    ὥς περ ἐγών· ὄλβον δὲ θεοὶ μέλλουσιν ὀπάζειν.
Verse: 20    χερσὶ δὲ μή τι λίην προκαλίζεο, μή με χολώσῃς,
Verse: 21    μή σε γέρων περ ἐὼν στῆθος καὶ χείλεα ϕύρσω
Verse: 22    αἵματος. ἡσυχίη δ' ἂν ἐμοὶ καὶ μᾶλλον ἔτ' εἴη
Verse: 23    αὔριον· οὐ μὲν γάρ τί σ' ὑποστρέψεσθαι ὀίω
Verse: 24    δεύτερον ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος."

Verse: 25       τὸν δὲ χολωσάμενος προσεϕώνεεν ῎Ιρος ἀλήτης:

Verse: 26       "ὢ πόποι, ὡς ὁ μολοβρὸς ἐπιτροχάδην ἀγορεύει,
Verse: 27    γρηί καμινοῖ ἶσος: ὃν ἂν κακὰ μητισαίμην
Verse: 28    κόπτων ἀμϕοτέρῃσι, χαμαὶ δέ κε πάντας ὀδόντας
Verse: 29    γναθμῶν ἐξελάσαιμι συὸς ὣς ληιβοτείρης.
Verse: 30    ζῶσαι νῦν, ἵνα πάντες ἐπιγνώωσι καὶ οἶδε
Verse: 31    μαρναμένους: πῶς δ' ἂν σὺ νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχοιο;"

Verse: 32       ὣς οἱ μὲν προπάροιθε θυράων ὑψηλάων
Verse: 33    οὐδοῦ ἔπι ξεστοῦ πανθυμαδὸν ὀκριόωντο.
Verse: 34    τοῖιν δὲ ξυνέηχ' ἱερὸν μένος ᾽Αντινόοιο,
Verse: 35    ἡδὺ δ' ἄρ' ἐκγελάσας μετεϕώνει μνηστήρεσσιν·

Verse: 36       "ὦ ϕίλοι, οὐ μέν πώ τι πάρος τοιοῦτον ἐτύχθη,
Verse: 37    οἵην τερπωλὴν θεὸς ἤγαγεν ἐς τόδε δῶμα.
Verse: 38    ὁ ξεῖνός τε καὶ ῎Ιρος ἐρίζετον ἀλλήλοιιν
Verse: 39    χερσὶ μαχέσασθαι. ἀλλὰ ξυνελάσσομεν ὦκα."

Verse: 40       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀνήιξαν γελόωντες,
Verse: 41    ἀμϕὶ δ' ἄρα πτωχοὺς κακοείμονας ἠγερέθοντο.
Verse: 42    τοῖσιν δ' ᾽Αντίνοος μετέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 43       "κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγήνορες, ὄϕρά τι εἴπω.
Verse: 44    γαστέρες αἶδ' αἰγῶν κέατ' ἐν πυρί, τὰς ἐπὶ δόρπῳ
Verse: 45    κατθέμεθα κνίσης τε καὶ αἵματος ἐμπλήσαντες.
Verse: 46    ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
Verse: 47    τάων ἥν κ' ἐθέλῃσιν ἀναστὰς αὐτὸς ἑλέσθω·
Verse: 48    αἰεὶ δ' αὖθ' ἥμιν μεταδαίσεται, οὐδέ τιν' ἄλλον
Verse: 49    πτωχὸν ἔσω μίσγεσθαι ἐάσομεν αἰτήσοντα."

Verse: 50       ὣς ἔϕατ' ᾽Αντίνοος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος.
Verse: 51    τοῖς δὲ δολοϕρονέων μετέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 52       "ὦ ϕίλοι, οὔ πως ἐστι νεωτέρῳ ἀνδρὶ μάχεσθαι
Verse: 53    ἄνδρα γέροντα, δύῃ ἀρημένον· ἀλλά με γαστὴρ
Verse: 54    ὀτρύνει κακοεργός, ἵνα πληγῇσι δαμείω.
Verse: 55    ἀλλ' ἄγε νῦν μοι πάντες ὀμόσσατε καρτερὸν ὅρκον,
Verse: 56    μή τις ἐπ' ῎Ιρῳ ἦρα ϕέρων ἐμὲ χειρὶ βαρείῃ
Verse: 57    πλήξῃ ἀτασθάλλων, τούτῳ δέ με ἶϕι δαμάσσῃ."

Verse: 58       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπώμνυον ὡς ἐκέλευεν.
Verse: 59    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ὄμοσάν τε τελεύτησάν τε τὸν ὅρκον,
Verse: 60    τοῖς δ' αὖτις μετέειϕ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·

Verse: 61       "ξεῖν', εἴ σ' ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
Verse: 62    τοῦτον ἀλέξασθαι, τῶν δ' ἄλλων μή τιν' ᾽Αχαιῶν
Verse: 63    δείδιθ', ἐπεὶ πλεόνεσσι μαχήσεται ὅς κέ σε θείνῃ.
Verse: 64    ξεινοδόκος μὲν ἐγών, ἐπὶ δ' αἰνεῖτον βασιλῆε,
Verse: 65    ᾽Αντίνοός τε καὶ Εὐρύμαχος, πεπνυμένω ἄμϕω."

Verse: 66       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπῄνεον. αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 67    ζώσατο μὲν ῥάκεσιν περὶ μήδεα, ϕαῖνε δὲ μηροὺς
Verse: 68    καλούς τε μεγάλους τε, ϕάνεν δέ οἱ εὐρέες ὦμοι
Verse: 69    στήθεά τε στιβαροί τε βραχίονες: αὐτὰρ ᾽Αθήνη
Verse: 70    ἄγχι παρισταμένη μέλε' ἤλδανε ποιμένι λαῶν.
Verse: 71    μνηστῆρες δ' ἄρα πάντες ὑπερϕιάλως ἀγάσαντο·
Verse: 72    ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

Verse: 73       "ἦ τάχα ῎Ιρος ῎Αιρος ἐπίσπαστον κακὸν ἕξει,
Verse: 74    οἵην ἐκ ῥακέων ὁ γέρων ἐπιγουνίδα ϕαίνει."

Verse: 75       ὣς ἄρ' ἔϕαν, ῎Ιρῳ δὲ κακῶς ὠρίνετο θυμός.
Verse: 76    ἀλλὰ καὶ ὧς δρηστῆρες ἄγον ζώσαντες ἀνάγκῃ
Verse: 77    δειδιότα· σάρκες δὲ περιτρομέοντο μέλεσσιν.
Verse: 78    ᾽Αντίνοος δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 79       "νῦν μὲν μήτ' εἴης, βουγάιε, μήτε γένοιο,
Verse: 80    εἰ δὴ τοῦτόν γε τρομέεις καὶ δείδιας αἰνῶς,
Verse: 81    ἄνδρα γέροντα, δύῃ ἀρημένον, ἥ μιν ἱκάνει.
Verse: 82    ἀλλ' ἔκ τοι ἐρέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
Verse: 83    αἴ κέν σ' οὗτος νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
Verse: 84    πέμψω σ' ἤπειρόν δέ, βαλὼν ἐν νηὶ μελαίνῃ,
Verse: 85    εἰς ῎Εχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων,
Verse: 86    ὅς κ' ἀπὸ ῥῖνα τάμῃσι καὶ οὔατα νηλέι χαλκῷ,
Verse: 87    μήδεά τ' ἐξερύσας δώῃ κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι."

Verse: 88       ὣς ϕάτο, τῷ δ' ἔτι μᾶλλον ὑπὸ τρόμος ἔλλαβε γυῖα.
Verse: 89    ἐς μέσσον δ' ἄναγον· τὼ δ' ἄμϕω χεῖρας ἀνέσχον.
Verse: 90    δὴ τότε μερμήριξε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 91    ἢ ἐλάσει' ὥς μιν ψυχὴ λίποι αὖθι πεσόντα,
Verse: 92    ἦέ μιν ἦκ' ἐλάσειε τανύσσειέν τ' ἐπὶ γαίῃ.
Verse: 93    ὧδε δέ οἱ ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
Verse: 94    ἦκ' ἐλάσαι, ἵνα μή μιν ἐπιϕρασσαίατ' ᾽Αχαιοί.
Verse: 95    δὴ τότ' ἀνασχομένω ὁ μὲν ἤλασε δεξιὸν ὦμον
Verse: 96    ῎Ιρος, ὁ δ' αὐχέν' ἔλασσεν ὑπ' οὔατος, ὀστέα δ' εἴσω
Verse: 97    ἔθλασεν· αὐτίκα δ' ἦλθεν ἀνὰ στόμα ϕοίνιον αἷμα,
Verse: 98    κὰδ δ' ἔπεσ' ἐν κονίῃσι μακών, σὺν δ' ἤλασ' ὀδόντας
Verse: 99    λακτίζων ποσὶ γαῖαν. ἀτὰρ μνηστῆρες ἀγαυοὶ
Verse: 100    χεῖρας ἀνασχόμενοι γέλῳ ἔκθανον. αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 101    ἕλκε δι' ἐκ προθύροιο λαβὼν ποδός, ὄϕρ' ἵκετ' αὐλὴν
Verse: 102    αἰθούσης τε θύρας: καί μιν ποτὶ ἑρκίον αὐλῆς
Verse: 103    εἷσεν ἀνακλίνας, σκῆπτρον δέ οἱ ἔμβαλε χειρί
Verse: 104    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 105       "ἐνταυθοῖ νῦν ἧσο σύας τε κύνας τ' ἀπερύκων,
Verse: 106    μηδὲ σύγε ξείνων καὶ πτωχῶν κοίρανος εἶναι
Verse: 107    λυγρὸς ἐών, μή που τι κακὸν καὶ μεῖζον ἐπαύρῃ."

Verse: 108       ἦ ῥα καὶ ἀμϕ' ὤμοισιν ἀεικέα βάλλετο πήρην,
Verse: 109    πυκνὰ ῥωγαλέην· ἐν δὲ στρόϕος ἦεν ἀορτήρ.
Verse: 110    ἂψ δ' ὅ γ' ἐπ' οὐδὸν ἰὼν κατ' ἄρ' ἕζετο. τοὶ δ' ἴσαν εἴσω
Verse: 111    ἡδὺ γελώοντες καὶ δεικανόωντ' ἐπέεσσιν·
Verse: 111kՙ    ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·

Verse: 112       "Ζεύς τοι δοίη, ξεῖνε, καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
Verse: 113    ὅττι μάλιστ' ἐθέλεις καί τοι ϕίλον ἔπλετο θυμῷ,
Verse: 114    ὃς τοῦτον τὸν ἄναλτον ἀλητεύειν ἀπέπαυσας
Verse: 115    ἐν δήμῳ· τάχα γάρ μιν ἀνάξομεν ἤπειρόν δὲ
Verse: 116    εἰς ῎Εχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων."

Verse: 117       ὣς ἄρ' ἔϕαν, χαῖρεν δὲ κλεηδόνι δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 118    ᾽Αντίνοος δ' ἄρα οἱ μεγάλην παρὰ γαστέρα θῆκεν,
Verse: 119    ἐμπλείην κνίσης τε καὶ αἵματος: ᾽Αμϕίνομος δὲ
Verse: 120    ἄρτους ἐκ κανέοιο δύω παρέθηκεν ἀείρας
Verse: 121    καὶ δέπαιὴ χρυσέῳ δειδίσκετο ϕώνησέν τε·

Verse: 122       "χαῖρε, πάτερ ὦ ξεῖνε· γένοιτό τοι ἔς περ ὀπίσσω
Verse: 123    ὄλβος: ἀτὰρ μὲν νῦν γε κακοῖσ' ἔχεαι πολέεσσι."

Verse: 124       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 125       "᾽Αμϕίνομ', ἦ μάλα μοι δοκέεις πεπνυμένος εἶναι·
Verse: 126    τοίου γὰρ καὶ πατρός, ἐπεὶ κλέος ἐσθλὸν ἄκουον,
Verse: 127    Νῖσον Δουλιχιῆα ἐύν τ' ἔμεν ἀϕνειόν τε·
Verse: 128    τοῦ σ' ἔκ ϕασι γενέσθαι, ἐπητῇ δ' ἀνδρὶ ἔοικας.
Verse: 129    τοὔνεκά τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον·
Verse: 130    οὐδὲν ἀκιδνότερον γαῖα τρέϕει ἀνθρώποιο
Verse: 131    πάντων, ὅσσά τε γαῖαν ἔπι πνείει τε καὶ ἕρπει.
Verse: 132    οὐ μὲν γάρ ποτέ ϕησι κακὸν πείσεσθαι ὀπίσσω,
Verse: 133    ὄϕρ' ἀρετὴν παρέχωσι θεοὶ καὶ γούνατ' ὀρώρῃ·
Verse: 134    ἀλλ' ὅτε δὴ καὶ λυγρὰ θεοὶ μάκαρες τελέσωσι,
Verse: 135    καὶ τὰ ϕέρει ἀεκαζόμενος τετληότι θυμῷ.
Verse: 136    τοῖος γὰρ νόος ἐστὶν ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
Verse: 137    οἷον ἐπ' ἦμαρ ἄγῃσι πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε.
Verse: 138    καὶ γὰρ ἐγώ ποτ' ἔμελλον ἐν ἀνδράσιν ὄλβιος εἶναι·
Verse: 139    πολλὰ δ' ἀτάσθαλ' ἔρεξα βίῃ καὶ κάρτειὴ εἴκων,
Verse: 140    πατρί τ' ἐμῷ πίσυνος καὶ ἐμοῖσι κασιγνήτοισι.
Verse: 141    Τὼ μή τίς ποτε πάμπαν ἀνὴρ ἀθεμίστιος εἴη,
Verse: 142    ἀλλ' ὅ γε σιγῇ δῶρα θεῶν ἔχοι, ὅττι διδοῖεν.
Verse: 143    οἷ' ὁρόω μνηστῆρας ἀτάσθαλα μηχανόωντας,
Verse: 144    κτήματα κείροντας καὶ ἀτιμάζοντας ἄκοιτιν
Verse: 145    ἀνδρός, ὃν οὐκέτι ϕημὶ ϕίλων καὶ πατρίδος αἴης
Verse: 146    δηρὸν ἀπέσσεσθαι· μάλα δὲ σχεδόν. ἀλλά σε δαίμων
Verse: 147    οἴκαδ' ὑπεξαγάγοι, μηδ' ἀντιάσειας ἐκείνῳ,
Verse: 148    ὁππότε νοστήσειε ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
Verse: 149    οὐ γὰρ ἀναιμωτί γε διακρινέεσθαι ὀίω
Verse: 150    μνηστῆρας καὶ κεῖνον, ἐπεί κε μέλαθρον ὑπέλθῃ."

Verse: 151       ὣς ϕάτο, καὶ σπείσας ἔπιεν μελιηδέα οἶνον,
Verse: 152    ἂψ δ' ἐν χερσὶν ἔθηκε δέπας κοσμήτορι λαῶν.
Verse: 153    αὐτὰρ ὁ βῆ διὰ δῶμα ϕίλον τετιημένος ἦτορ,
Verse: 154    νευστάζων κεϕαλῇ· δὴ γὰρ κακὸν ὄσσετο θυμῷ.
Verse: 155    ἀλλ' οὐδ' ὧς ϕύγε κῆρα· πέδησε δὲ καὶ τὸν ᾽Αθήνη
Verse: 156    Τηλεμάχου ὑπὸ χερσὶ καὶ ἔγχειὴ ἶϕι δαμῆναι.
Verse: 157    ἂψ δ' αὖτις κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.

Verse: 158       τῇ δ' ἄρ' ἐπὶ ϕρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις ᾽Αθήνη,
Verse: 159    κούρῃ ᾽Ικαρίοιο, περίϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 160    μνηστήρεσσι ϕανῆναι, ὅπως πετάσειε μάλιστα
Verse: 161    θυμὸν μνηστήρων ἰδὲ τιμήεσσα γένοιτο
Verse: 162    μᾶλλον πρὸς πόσιός τε καὶ υἱέος ἢ πάρος ἦεν.
Verse: 163    ἀχρεῖον δ' ἐγέλασσεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 164       "Εὐρυνόμη, θυμός μοι ἐέλδεται, οὔ τι πάρος γε,
Verse: 165    μνηστήρεσσι ϕανῆναι ἀπεχθομένοισί περ ἔμπης:
Verse: 166    παιδὶ δέ κεν εἴποιμι ἔπος, τό κε κέρδιον εἴη,
Verse: 167    μὴ πάντα μνηστῆρσιν ὑπερϕιάλοισιν ὁμιλεῖν,
Verse: 168    οἵ τ' εὖ μὲν βάζουσι, κακῶς δ' ὄπιθε ϕρονέουσι."

Verse: 169       τὴν δ' αὖτ' Εὐρυνόμη ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπε·

Verse: 170       "ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα, τέκος, κατὰ μοῖραν ἔειπες.
Verse: 171    ἀλλ' ἴθι καὶ σῷ παιδὶ ἔπος ϕάο μηδ' ἐπίκευθε
Verse: 172    χρῶτ' ἀπονιψαμένη καὶ ἐπιχρίσασα παρειάς:
Verse: 173    μηδ' οὕτω δακρύοισι πεϕυρμένη ἀμϕὶ πρόσωπα
Verse: 174    ἔρχευ, ἐπεὶ κάκιον πενθήμεναι ἄκριτον αἰεί.
Verse: 175    ἤδη μὲν γάρ τοι παῖς τηλίκος, ὃν σὺ μάλιστα
Verse: 176    ἠρῶ ἀθανάτοισι γενειήσαντα ἰδέσθαι."

Verse: 177       τὴν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 178       "Εὐρυνόμη, μὴ ταῦτα παραύδα κηδομένη περ,
Verse: 179    χρῶτ' ἀπονίπτεσθαι καὶ ἐπιχρίεσθαι ἀλοιϕῇ·
Verse: 180    ἀγλαί:ην γὰρ ἐμοιγε θεοί, τοὶ ῎Ολυμπον ἔχουσιν,
Verse: 181    ὤλεσαν, ἐξ οὗ κεῖνος ἔβη κοίλῃς ἐνὶ νηυσίν.
Verse: 182    ἀλλά μοι Αὐτονόην τε καὶ ῾Ιπποδάμειαν ἄνωχθι
Verse: 183    ἐλθέμεν, ὄϕρα κέ μοι παρστήετον ἐν μεγάροισιν.
Verse: 184    οἴη δ' οὐκ εἴσειμι μετ' ἀνέρας: αἰδέομαι γάρ."

Verse: 185       ὣς ἄρ' ἔϕη, γρηὺ:ς δὲ δι' ἐκ μεγάροιο βεβήκει
Verse: 186    ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.

Verse: 187       ἔνθ' αὖτ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις ᾽Αθήνη.
Verse: 188    κούρῃ ᾽Ικαρίοιο κατὰ γλυκὺν ὕπνον ἔχευεν·
Verse: 189    εὗδε δ' ἀνακλινθεῖσα, λύθεν δέ οἱ ἅψεα πάντα,
Verse: 190    αὐτοῦ ἐνὶ κλιντῆρι· τέως δ' ἄρα δῖα θεάων
Verse: 191    ἄμβροτα δῶρα δίδου, ἵνα μιν θησαίατ' ᾽Αχαιοί.
Verse: 192    κάλλειὴ μέν οἱ πρῶτα προσώπατα καλὰ κάθηρεν
Verse: 193    ἀμβροσίῳ, οἵῳ περ ἐυστέϕανος Κυθέρεια
Verse: 194    χρίεται, εὖτ' ἂν ἴῃ Χαρίτων χορὸν ἱμερόεντα·
Verse: 195    καί μιν μακροτέρην καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι,
Verse: 196    λευκοτέρην δ' ἄρα μιν θῆκε πριστοῦ ἐλέϕαντος.
Verse: 197    ἡ μὲν ἄρ' ὣς ἕρξασ' ἀπεβήσετο δῖα θεάων·
Verse: 198    ἦλθον δ' ἀμϕίπολοι λευκώλενοι ἐκ μεγάροιο
Verse: 199    ϕθόγγῳ ἐπερχόμεναι. τὴν δὲ γλυκὺς ὕπνος ἀνῆκε,
Verse: 200    καί ῥ' ἀπομόρξατο χερσὶ παρειὰς ϕώνησέν τε·

Verse: 201       "ἦ με μάλ' αἰνοπαθῆ μαλακὸν περὶ κῶμ' ἐκάλυψεν.
Verse: 202    αἴθέ μοι ὣς μαλακὸν θάνατον πόροι ῎Αρτεμις ἁγνὴ
Verse: 203    αὐτίκα νῦν, ἵνα μηκέτ' ὀδυρομένη κατὰ θυμὸν
Verse: 204    αἰῶνα ϕθινύθω, πόσιος ποθέουσα ϕίλοιο
Verse: 205    παντοίην ἀρετήν, ἐπεὶ ἔξοχος ἦεν ᾽Αχαιῶν."

Verse: 206       ὣς ϕαμένη κατέβαιν' ὑπερώια σιγαλόεντα,
Verse: 207    οὐκ οἴη· ἅμα τῇ γε καὶ ἀμϕίπολοι δύ' ἕποντο.
Verse: 208    ἡ δ' ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀϕίκετο δῖα γυναικῶν,
Verse: 209    στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο
Verse: 210    ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα·
Verse: 211    ἀμϕίπολος δ' ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
Verse: 212    τῶν δ' αὐτοῦ λύτο γούνατ', ἔρῳ δ' ἄρα θυμὸν ἔθελχθεν,
Verse: 213    πάντες δ' ἠρήσαντο παραὶ λεχέεσσι κλιθῆναι.
Verse: 214    ἡ δ' αὖ Τηλέμαχον προσεϕώνεεν, ὃν ϕίλον υἱόν·

Verse: 215       "Τηλέμαχ', οὐκέτι τοι ϕρένες ἔμπεδοι οὐδὲ νόημα·
Verse: 216    παῖς ἔτ' ἐὼν καὶ μᾶλλον ἐνὶ ϕρεσὶ κέρδε' ἐνώμας.
Verse: 217    νῦν δ', ὅτε δὴ μέγας ἐσσὶ καὶ ἥβης μέτρον ἱκάνεις,
Verse: 218    καί κέν τις ϕαίη γόνον ἔμμεναι ὀλβίου ἀνδρὸς
Verse: 219    ἐς μέγεθος καὶ κάλλος ὁρώμενος, ἀλλότριος ϕώς,
Verse: 220    οὐκέτι τοι ϕρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὐδὲ νόημα.
Verse: 221    οἷον δὴ τόδε ἔργον ἐνὶ μεγάροισιν ἐτύχθη,
Verse: 222    ὃς τὸν ξεῖνον ἔασας ἀεικισθήμεναι οὕτω.
Verse: 223    πῶς νῦν, εἴ τι ξεῖνος ἐν ἡμετέροισι δόμοισιν
Verse: 224    ἥμενος ὧδε πάθοι ῥυστακτύος ἐξ ἀλεγεινῆς...
Verse: 225    σοί κ' αἶσχος λώβη τε μετ' ἀνθρώποισι πέλοιτο."

Verse: 226       τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 227       "μῆτερ ἐμή, τὸ μὲν οὔ σε νεμεσσῶμαι κεχολῶσθαι·
Verse: 228    αὐτὰρ ἐγὼ θυμῷ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
Verse: 229    ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρεια· πάρος δ' ἔτι νήπιος ἦα.
Verse: 230    ἀλλά τοι οὐ δύναμαι πεπνυμένα πάντα νοῆσαι·
Verse: 231    ἐκ γάρ με πλήσσουσι παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος
Verse: 232    οἶδε κακὰ ϕρονέοντες, ἐμοὶ δ' οὐκ εἰσὶν ἀρωγοί.
Verse: 233    οὐ μέν τοι ξείνου γε καὶ ῎Ιρου μῶλος ἐτύχθη
Verse: 234    μνηστήρων ἰότητι, βίῃ δ' ὅ γε ϕέρτερος ἦεν.
Verse: 235    αἲ γάρ, Ζεῦ τε πάτερ καὶ ᾽Αθηναίη καὶ ῎Απολλον,
Verse: 236    οὕτω νῦν μνηστῆρες ἐν ἡμετέροισι δόμοισι
Verse: 237    νεύοιεν κεϕαλὰς δεδμημένοι, οἱ μὲν ἐν αὐλῇ,
Verse: 238    οἱ δ' ἔντοσθε δόμοιο, λελῦτο δὲ γυῖα ἑκάστου,
Verse: 239    ὡς νῦν ῎Ιρος ἐκεῖνος ἐπ' αὐλείῃσι θύρῃσιν
Verse: 240    ἧσται νευστάζων κεϕαλῇ, μεθύοντι ἐοικώς,
Verse: 241    οὐδ' ὀρθὸς δύναται στῆναι ποσὶν οὐδὲ νέεσθαι
Verse: 242    οἴκαδ', ὅπῃ οἱ νόστος, ἐπεὶ ϕίλα γυῖα λέλυνται."

Verse: 243       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον.
Verse: 244    Εὐρύμαχος δ' ἐπέεσσι προσηύδα Πηνελόπειαν·

Verse: 245       "κούρη ᾽Ικαρίοιο, περίϕρον Πηνελόπεια,
Verse: 246    εἰ πάντες σε ἴδοιεν ἀν' ῎Ιασον ῎Αργος ᾽Αχαιοί,
Verse: 247    πλέονές κε μνηστῆρες ἐν ὑμετέροισι δόμοισιν
Verse: 248    ἠῶθεν δαινύατ', ἐπεὶ περίεσσι γυναικῶν
Verse: 249    εἶδός τε μέγεθός τε ἰδὲ ϕρένας ἔνδον ἐίσας."

Verse: 250       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 251       "Εὐρύμαχ', ἤτοι ἐμὴν ἀρετὴν εἶδός τε δέμας τε
Verse: 252    ὤλεσαν ἀθάνατοι, ὅτε ῎Ιλιον εἰσανέβαινον
Verse: 253    ᾽Αργεῖοι, μετὰ τοῖσι δ' ἐμὸς πόσις ᾖεν ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 254    εἰ κεῖνός γ' ἐλθὼν τὸν ἐμὸν βίον ἀμϕιπολεύοι,
Verse: 255    μεῖζόν κε κλέος εἴη ἐμὸν καὶ κάλλιον οὕτω.
Verse: 256    νῦν δ' ἄχομαι· τόσα γάρ μοι ἐπέσσευεν κακὰ δαίμων.
Verse: 257    ἦ μὲν δὴ ὅτε τ' ᾖε λιπὼν κάτα πατρίδα γαῖαν,
Verse: 258    δεξιτερὴν ἐπὶ καρπῷ ἑλὼν ἐμὲ χεῖρα προσηύδα·
Verse: 259    'ὦ γύναι, οὐ γὰρ ὀίω ἐυκνήμιδας ᾽Αχαιοὺς
Verse: 260    ἐκ Τροίης εὖ πάντας ἀπήμονας ἀπονέεσθαι·
Verse: 261    καὶ γὰρ Τρῶάς ϕασι μαχητὰς ἔμμεναι ἄνδρας,
Verse: 262    ἠμὲν ἀκοντιστὰς ἠδὲ ῥυτῆρας ὀιστῶν
Verse: 263    ἵππων τ' ὠκυπόδων ἐπιβήτορας, οἵ τε τάχιστα
Verse: 264    ἔκριναν μέγα νεῖκος ὁμοιίου πτολέμοιο.
Verse: 265    τῶ οὐκ οἶδ', ἤ κέν μ' ἀνέσει θεός, ἦ κεν ἁλώω
Verse: 266    αὐτοῦ ἐνὶ Τροίῃ· σοὶ δ' ἐνθάδε πάντα μελόντων.
Verse: 267    μεμνῆσθαι πατρὸς καὶ μητέρος ἐν μεγάροισιν
Verse: 268    ὡς νῦν, ἢ ἔτι μᾶλλον ἐμεῦ ἀπὸ νόσϕιν ἐόντος:
Verse: 269    αὐτὰρ ἐπὴν δὴ παῖδα γενειήσαντα ἴδηαι,
Verse: 270    γήμασθ' ᾧ κ' ἐθέλῃσθα τεὸν κατὰ δῶμα λιποῦσα.'
Verse: 271    κεῖνος τὼς ἀγόρευε· τὰ δὴ νῦν πάντα τελεῖται.
Verse: 272    νὺξ δ' ἔσται, ὅτε δὴ στυγερὸς γάμος ἀντιβολήσει
Verse: 273    οὐλομένης ἐμέθεν, τῆς τε Ζεὺς ὄλβον ἀπηύρα.
Verse: 274    ἀλλὰ τόδ' αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει·
Verse: 275    μνηστήρων οὐχ ἧδε δίκη τὸ πάροιθε τέτυκτο.
Verse: 276    οἵ τ' ἀγαθήν τε γυναῖκα καὶ ἀϕνειοῖο θύγατρα
Verse: 277    μνηστεύειν ἐθέλωσι καὶ ἀλλήλοις ἐρίσωσιν,
Verse: 278    αὐτοὶ τοί γ' ἀπάγουσι βόας καὶ ἴϕια μῆλα,
Verse: 279    κούρης δαῖτα ϕίλοισι, καὶ ἀγλαὰ δῶρα διδοῦσιν·
Verse: 280    ἀλλ' οὐκ ἀλλότριον βίοτον νήποινον ἔδουσιν."

Verse: 281       ὣς ϕάτο, γήθησεν δὲ πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 282    οὕνεκα τῶν μὲν δῶρα παρέλκετο, θέλγε δὲ θυμὸν
Verse: 283    μειλιχίοις ἐπέεσσι, νόος δέ οἱ ἄλλα μενοίνα.

Verse: 284       τὴν δ' αὖτ' ᾽Αντίνοος προσέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 285       "κούρη ᾽Ικαρίοιο, περίϕρον Πηνελόπεια,
Verse: 286    δῶρα μὲν ὅς κ' ἐθέλῃσιν ᾽Αχαιῶν ἐνθάδ' ἐνεῖκαι,
Verse: 287    δέξασθ'· οὐ γὰρ καλὸν ἀνήνασθαι δόσιν ἐστίν·
Verse: 288    ἡμεῖς δ' οὔτ' ἐπὶ ἔργα πάρος γ' ἴμεν οὔτέ πῃ ἄλλῃ,
Verse: 289    πρίν γέ σε τῷ γήμασθαι ᾽Αχαιῶν ὅς τις ἄριστος."

Verse: 290       ὣς ἔϕατ' ᾽Αντίνοος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος:
Verse: 291    δῶρα δ' ἄρ' οἰσέμεναι πρόεσαν κήρυκα ἕκαστος.
Verse: 292    ᾽Αντινόῳ μὲν ἔνεικε μέγαν περικαλλέα πέπλον,
Verse: 293    ποικίλον· ἐν δ' ἄρ' ἔσαν περόναι δυοκαίδεκα πᾶσαι
Verse: 294    χρύσειαι, κληῖσιν ἐυγνάμπτοις ἀραρυῖαι.
Verse: 295    ὅρμον δ' Εὐρυμάχῳ πολυδαίδαλον αὐτίκ' ἔνεικε,
Verse: 296    χρύσεον, ἠλέκτροισιν ἐερμένον ἠέλιον ὥς.
Verse: 297    ἕρματα δ' Εὐρυδάμαντι δύω θεράποντες ἔνεικαν
Verse: 298    τρίγληνα, μορόεντα· χάρις δ' ἀπελάμπετο πολλή.
Verse: 299    ἐκ δ' ἄρα Πεισάνδροιο Πολυκτορίδαο ἄνακτος
Verse: 300    ἴσθμιον ἤνεικεν θεράπων, περικαλλὲς ἄγαλμα.
Verse: 301    ἄλλο δ' ἄρ' ἄλλος δῶρον ᾽Αχαιῶν καλὸν ἔνεικεν.

Verse: 302       ἡ μὲν ἔπειτ' ἀνέβαιν' ὑπερώια δῖα γυναικῶν,
Verse: 303    τῇ δ' ἄρ' ἅμ' ἀμϕίπολοι ἔϕερον περικαλλέα δῶρα.
Verse: 304    οἱ δ' εἰς ὀρχηστύν τε καὶ ἱμερόεσσαν ἀοιδὴν
Verse: 305    τρεψάμενοι τέρποντο, μένον δ' ἐπὶ ἕσπερον ἐλθεῖν.
Verse: 306    τοῖσι δὲ τερπομένοισι μέλας ἐπὶ ἕσπερος ἦλθεν·
Verse: 307    αὐτίκα λαμπτῆρας τρεῖς ἵστασαν ἐν μεγάροισιν,
Verse: 308    ὄϕρα ϕαείνοιεν· περὶ δὲ ξύλα κάγκαν' ἔθηκαν,
Verse: 309    αὗα πάλαι, περίκηλα, νέον κεκεασμένα χαλκῷ,
Verse: 310    καὶ δαί:δας μετέμισγον· ἀμοιβηδὶς δ' ἀνέϕαινον
Verse: 311    δμῳαὶ ᾽Οδυσσῆος ταλασίϕρονος. αὐτὰρ ὁ τῇσιν
Verse: 312    αὐτὸς διογενὴς μετέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 313       "δμῳαὶ ᾽Οδυσσῆος, δὴν οἰχομένοιο ἄνακτος,
Verse: 314    ἔρχεσθε πρὸς δώμαθ', ἵν' αἰδοίη βασίλεια·
Verse: 315    τῇ δὲ παρ' ἠλάκατα στροϕαλίζετε, τέρπετε δ' αὐτὴν
Verse: 316    ἥμεναι ἐν μεγάρῳ, ἢ εἴρια πείκετε χερσίν·
Verse: 317    αὐτὰρ ἐγὼ τούτοισι ϕάος πάντεσσι παρέξω.
Verse: 318    ἤν περ γάρ κ' ἐθέλωσιν ἐύθρονον ᾽Ηῶ μίμνειν,
Verse: 319    οὔ τί με νικήσουσι· πολυτλήμων δὲ μάλ' εἰμί."

Verse: 320       ὣς ἔϕαθ', αἱ δ' ἐγέλασσαν, ἐς ἀλλήλας δὲ ἴδοντο.
Verse: 321    τὸν δ' αἰσχρῶς ἐνένιπε Μελανθὼ καλλιπάρῃος,
Verse: 322    τὴν Δολίος μὲν ἔτικτε, κόμισσε δὲ Πηνελόπεια,
Verse: 323    παῖδα δὲ ὣς ἀτίταλλε, δίδου δ' ἄρ' ἀθύρματα θυμῷ·
Verse: 324    ἀλλ' οὐδ' ὧς ἔχε πένθος ἐνὶ ϕρεσὶ Πηνελοπείης,
Verse: 325    ἀλλ' ἥ γ' Εὐρυμάχῳ μισγέσκετο καὶ ϕιλέεσκεν.
Verse: 326    ἥ ῥ' ᾽Οδυσῆ' ἐνένιπεν ὀνειδείοις ἐπέεσσι·

Verse: 327       "ξεῖνε τάλαν, σύγε τις ϕρένας ἐκπεπαταγμένος ἐσσί,
Verse: 328    οὐδ' ἐθέλεις εὕδειν χαλκήιον ἐς δόμον ἐλθὼν
Verse: 329    ἠέ που ἐς λέσχην, ἀλλ' ἐνθάδε πόλλ' ἀγορεύεις
Verse: 330    θαρσαλέως πολλοῖσι μετ' ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ
Verse: 331    ταρβεῖς. ἦ ῥά σε οἶνος ἔχει ϕρένας, ἤ νύ τοι αἰεὶ
Verse: 332    τοιοῦτος νόος ἐστίν, ὃ καὶ μεταμώνια βάζεις.
Verse: 333    ἦ ἀλύεις, ὅτι ῎Ιρον ἐνίκησας τὸν ἀλήτην;
Verse: 334    μή τίς τοι τάχα ῎Ιρου ἀμείνων ἄλλος ἀναστῇ,
Verse: 335    ὅς τίς σ' ἀμϕὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσι
Verse: 336    δώματος ἐκπέμψῃσι ϕορύξας αἵματι πολλῷ."

Verse: 337       τὴν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 338       "ἦ τάχα Τηλεμάχῳ ἐρέω, κύον, οἷ' ἀγορεύεις,
Verse: 339    κεῖσ' ἐλθών, ἵνα σ' αὖθι διὰ μελειὴστὶ τάμῃσιν."

Verse: 340       ὣς εἰπὼν ἐπέεσσι διεπτοίησε γυναῖκας.
Verse: 341    βὰν δ' ἴμεναι διὰ δῶμα, λύθεν δ' ὑπὸ γυῖα ἑκάστης
Verse: 342    ταρβοσύνῃ· ϕὰν γάρ μιν ἀληθέα μυθήσασθαι.
Verse: 343    αὐτὰρ ὁ πὰρ λαμπτῆρσι ϕαείνων αἰθομένοισιν
Verse: 344    ἑστήκει ἐς πάντας ὁρώμενος: ἄλλα δέ οἱ κῆρ
Verse: 345    ὥρμαινε ϕρεσὶν ᾗσιν, ἅ ῥ' οὐκ ἀτέλεστα γένοντο.

Verse: 346       μνηστῆρας δ' οὐ πάμπαν ἀγήνορας εἴα ᾽Αθήνη
Verse: 347    λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγέος, ὄϕρ' ἔτι μᾶλλον
Verse: 348    δύη ἄχος κραδίην Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος.
Verse: 349    τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος, Πολύβου πάις, ἦρχ' ἀγορεύειν,
Verse: 350    κερτομέων ᾽Οδυσῆα· γέλω δ' ἑτάροισιν ἔτευχε·

Verse: 351       "κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης,
Verse: 352    ὄϕρ' εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
Verse: 353    οὐκ ἀθεεὶ ὅδ' ἀνὴρ ᾽Οδυσήιον ἐς δόμον ἵκει·
Verse: 354    ἔμπης μοι δοκέει δαί:δων σέλας ἔμμεναι αὐτοῦ
Verse: 355    κὰκ κεϕαλῆς, ἐπεὶ οὔ οἱ ἔνι τρίχες οὐδ' ἠβαιαί."
Verse: 356    ἦ ῥ', ἅμα τε προσέειπεν ᾽Οδυσσῆα πτολίπορθον·

Verse: 357       "ξεῖν', ἦ ἄρ κ' ἐθέλοις θητευέμεν, εἴ σ' ἀνελοίμην,
Verse: 358    ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιῆς ή μισθὸς δέ τοι ἄρκιος ἔσται ή
Verse: 359    αἱμασιάς τε λέγων καὶ δένδρεα μακρὰ ϕυτεύων;
Verse: 360    ἔνθα κ' ἐγὼ σῖτον μὲν ἐπηετανὸν παρέχοιμι,
Verse: 361    εἵματα δ' ἀμϕιέσαιμι ποσίν θ' ὑποδήματα δοίην.
Verse: 362    ἀλλ' ἐπεὶ οὖν δὴ ἔργα κάκ' ἔμμαθες, οὐκ ἐθελήσεις
Verse: 363    ἔργον ἐποίχεσθαι, ἀλλὰ πτώσσειν κατὰ δῆμον
Verse: 364    βούλεαι, ὄϕρ' ἂν ἔχῃς βόσκειν σὴν γαστέρ' ἄναλτον."

Verse: 365       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 366       "Εὐρύμαχ', εἰ γὰρ νῶιν ἔρις ἔργοιο γένοιτο
Verse: 367    ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται,
Verse: 368    ἐν ποίῃ, δρέπανον μὲν ἐγὼν εὐκαμπὲς ἔχοιμι,
Verse: 369    καὶ δὲ σὺ τοῖον ἔχοις, ἵνα πειρησαίμεθα ἔργου
Verse: 370    νήστιες ἄχρι μάλα κνέϕαος, ποίη δὲ παρείη·
Verse: 371    εἰ δ' αὖ καὶ βόες εἶεν ἐλαυνέμεν, οἵ περ ἄριστοι,
Verse: 372    αἴθωνες, μεγάλοι, ἄμϕω κεκορηότε ποίης,
Verse: 373    ἥλικες, ἰσοϕόροι, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν,
Verse: 374    τετράγυον δ' εἴη, εἴκοι δ' ὑπὸ βῶλος ἀρότρῳ·
Verse: 375    τῶ κέ μ' ἴδοις, εἰ ὦλκα διηνεκέα προταμοίμην.
Verse: 376    εἰ δ' αὖ καὶ πόλεμόν ποθεν ὁρμήσειε Κρονίων
Verse: 377    σήμερον, αὐτὰρ ἐμοὶ σάκος εἴη καὶ δύο δοῦρε
Verse: 378    καὶ κυνέη πάγχαλκος, ἐπὶ κροτάϕοις ἀραρυῖα·
Verse: 379    τῶ κέ μ' ἴδοις πρώτοισιν ἐνὶ προμάχοισι μιγέντα
Verse: 380    οὐδ' ἄν μοι τὴν γαστέρ' ὀνειδίζων ἀγορεύοις.
Verse: 381    ἀλλὰ μάλ' ὑβρίζεις καί τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής:
Verse: 382    καί που τις δοκέεις μέγας ἔμμεναι ἠδὲ κραταιός,
Verse: 383    οὕνεκα πὰρ παύροισι καὶ οὐκ ἀγαθοῖσιν ὁμιλεῖς.
Verse: 384    εἰ δ' ᾽Οδυσεὺς ἔλθοι καὶ ἵκοιτ' ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 385    αἶψά κέ τοι τὰ θύρετρα, καὶ εὐρέα περ μάλ' ἐόντα,
Verse: 386    ϕεύγοντι στείνοιτο δι' ἐκ προθύροιο θύραζε."

Verse: 387       ὣς ἔϕατ', Εὐρύμαχος δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον
Verse: 388    καί μιν ὑπόδρα ἰδὼν ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 389       "ἆ δείλ', ἦ τάχα τοι τελέω κακόν, οἷ' ἀγορεύεις
Verse: 390    θαρσαλέως πολλοῖσι μετ' ἀνδράσιν, οὐδέ τι θυμῷ
Verse: 391    ταρβεῖς ἦ ῥά σε οἶνος ἔχει ϕρένας, ἤ νύ τοι αἰεὶ
Verse: 392    τοιοῦτος νόος ἐστίν, ὃ καὶ μεταμώνια βάζεις."

Verse: 394       ὣς ἄρα ϕωνήσας σϕέλας ἔλλαβεν· αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 395    ᾽Αμϕινόμου πρὸς γοῦνα καθέζετο Δουλιχιῆος
Verse: 396    Εὐρύμαχον δείσας. ὁ δ' ἄρ' οἰνοχόον βάλε χεῖρα
Verse: 397    δεξιτερήν· πρόχοος δὲ χαμαὶ βόμβησε πεσοῦσα,
Verse: 398    αὐτὰρ ὅ γ' οἰμώξας πέσεν ὕπτιος ἐν κονίῃσι.
Verse: 399    μνηστῆρες δ' ὁμάδησαν ἀνὰ μέγαρα σκιόεντα,
Verse: 400    ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

Verse: 401       "αἴθ' ὤϕελλ' ὁ ξεῖνος ἀλώμενος ἄλλοθ' ὀλέσθαι
Verse: 402    πρὶν ἐλθεῖν· τῶ κ' οὔ τι τόσον κέλαδον μετέθηκε.
Verse: 403    νῦν δὲ περὶ πτωχῶν ἐριδαίνομεν, οὐδέ τι δαιτὸς
Verse: 404    ἐσθλῆς ἔσσεται ἦδος, ἐπεὶ τὰ χερείονα νικᾷ."

Verse: 405       τοῖσι δὲ καὶ μετέειϕ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·

Verse: 406       "δαιμόνιοι, μαίνεσθε καὶ οὐκέτι κεύθετε θυμῷ
Verse: 407    βρωτὺν οὐδὲ ποτῆτα· θεῶν νύ τις ὔμμ' ὀροθύνει.
Verse: 408    ἀλλ' εὖ δαισάμενοι κατακείετε οἴκαδ' ἰόντες,
Verse: 409    ὁππότε θυμὸς ἄνωγε· διώκω δ' οὔ τιν' ἔγωγε."

Verse: 410       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ὀδὰξ ἐν χείλεσι ϕύντες
Verse: 411    Τηλέμαχον θαύμαζον, ὃ θαρσαλέως ἀγόρευε.
Verse: 412    τοῖσιν δ' ᾽Αμϕίνομος ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Verse: 414       "ὦ ϕίλοι, οὐκ ἂν δή τις ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ
Verse: 415    ἀντιβίοις ἐπέεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι.
Verse: 416    μήτε τι τὸν ξεῖνον στυϕελίζετε μήτέ τιν' ἄλλον
Verse: 417    δμώων, οἳ κατὰ δώματ' ᾽Οδυσσῆος θείοιο.
Verse: 418    ἀλλ' ἄγετ', οἰνοχόος μὲν ἐπαρξάσθω δεπάεσσιν,
Verse: 419    ὄϕρα σπείσαντες κατακείομεν οἴκαδ' ἰόντες:
Verse: 420    τὸν ξεῖνον δὲ ἐῶμεν ἐνὶ μεγάροις ᾽Οδυσῆος
Verse: 421    Τηλεμάχῳ μελέμεν· τοῦ γὰρ ϕίλον ἵκετο δῶμα."

Verse: 422       ὣς ϕάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπε.
Verse: 423    τοῖσιν δὲ κρητῆρα κεράσσατο Μούλιος ἥρως,
Verse: 424    κῆρυξ Δουλιχιεύς: θεράπων δ' ἦν ᾽Αμϕινόμοιο·
Verse: 425    νώμησεν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπισταδόν. οἱ δὲ θεοῖσι
Verse: 426    λείψαντες μακάρεσσι πίον μελιηδέα οἶνον.
Verse: 427    αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τε πίον θ' ὅσον ἤθελε θυμός,
Verse: 428    βάν ῥ' ἴμεναι κείοντες ἑὰ πρὸς δώμαθ' ἕκαστος.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.