TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 24
Previous part

Chapter: 24    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ω


Verse: 1       Ερμῆς δὲ ψυχὰς Κυλλήνιος ἐξεκαλεῖτο
Verse: 2    ἀνδρῶν μνηστήρων· ἔχε δὲ ῥάβδον μετὰ χερσὶ
Verse: 3    καλὴν, χρυσείην, τῇ τ' ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει,
Verse: 4    ὧν ἐθέλει, τοὺς δ' αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
Verse: 5    τῇ ῥ' ἄγε κινήσας, ταὶ δὲ τρίζουσαι ἕποντο.
Verse: 6    ὡς δ' ὅτε νυκτερίδες μυχῷ ἄντρου θεσπεσίοιο
Verse: 7    τρίζουσαι ποτέονται, ἐπεί κέ τις ἀποπέσῃσιν
Verse: 8    ὁρμαθοῦ ἐκ πέτρης, ἀνά τ' ἀλλήλῃσιν ἔχονται,
Verse: 9    ὣς αἱ τετριγυῖαι ἅμ' ἤισαν· ἦρχε δ' ἄρά σϕιν
Verse: 10    ῾Ερμείας ἀκάκητα κατ' εὐρώεντα κέλευθα.
Verse: 11    πὰρ δ' ἴσαν ᾽Ωκεανοῦ τε ῥοὰς καὶ Λευκάδα πέτρην,
Verse: 12    ἠδὲ παρ' ᾽Ηελίοιο πύλας καὶ δῆμον ᾽Ονείρων
Verse: 13    ἤισαν· αἶψα δ' ἵκοντο κατ' ἀσϕοδελὸν λειμῶνα,
Verse: 14    ἔνθά τε ναίουσι ψυχαί, εἴδωλα καμόντων.

Verse: 15       εὗρον δὲ ψυχὴν Πηληιάδεω ᾽Αχιλῆος
Verse: 16    καὶ Πατροκλῆος καὶ ἀμύμονος ᾽Αντιλόχοιο
Verse: 17    Αἴαντός θ', ὃς ἄριστος ἔην εἶδός τε δέμας τε
Verse: 18    τῶν ἄλλων Δαναῶν μετ' ἀμύμονα Πηλείωνα.
Verse: 19    ὣς οἱ μὲν περὶ κεῖνον ὁμίλεον· ἀγχίμολον δὲ
Verse: 20    ἤλυθ' ἔπι ψυχὴ ᾽Αγαμέμνονος ᾽Ατρείδαο
Verse: 21    ἀχνυμένη· περὶ δ' ἄλλαι ἀγηγέραθ', ὅσσαι ἅμ' αὐτῷ
Verse: 22    οἴκῳ ἐν Αἰγίσθοιο θάνον καὶ πότμον ἐπέσπον.
Verse: 23    τὸν προτέρη ψυχὴ προσεϕώνεε Πηλείωνος:

Verse: 24       "᾽Ατρείδη, περὶ μέν σε ϕάμεν Διὶ τερπικεραύνῳ
Verse: 25    ἀνδρῶν ἡρώων ϕίλον ἔμμεναι ἤματα πάντα,
Verse: 26    οὕνεκα πολλοῖσίν τε καὶ ἰϕθίμοισιν ἄνασσες
Verse: 27    δήμῳ ἔνι Τρώων, ὅθι πάσχομεν ἄλγε' ᾽Αχαιοί.
Verse: 28    ἦ τ' ἄρα καὶ σοὶ πρωὶ παραστήσεσθαι ἔμελλε
Verse: 29    Μοῖρ' ὀλοή, τὴν οὔ τις ἀλεύεται, ὅς κε γένηται.
Verse: 30    ὡς ὄϕελες τιμῆς ἀπονήμενος, ἧς περ ἄνασσες,
Verse: 31    δήμῳ ἔνι Τρώων θάνατον καὶ πότμον ἐπισπεῖν·
Verse: 32    τῶ κέν τοι τύμβον μὲν ἐποίησαν Παναχαιοί,
Verse: 33    ἠδέ κε καὶ σῷ παιδὶ μέγα κλέος ἤρα' ὀπίσσω·
Verse: 34    νῦν δ' ἄρα σ' οἰκτίστῳ θανάτῳ εἵμαρτο ἁλῶναι."

Verse: 35       τὸν δ' αὖτε ψυχὴ προσεϕώνεεν ᾽Ατρείδαο·

Verse: 36       "ὄλβιε Πηλέος υἱέ, θεοῖσ' ἐπιείκελ' ᾽Αχιλλεῦ,
Verse: 37    ὃς θάνες ἐν Τροίῃ ἑκὰς ῎Αργεος: ἀμϕὶ δέ σ' ἄλλοι
Verse: 38    κτείνοντο Τρώων καὶ ᾽Αχαιῶν υἷες ἄριστοι,
Verse: 39    μαρνάμενοι περὶ σεῖο· σὺ δ' ἐν στροϕάλιγγι κονίης
Verse: 40    κεῖσο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ἱπποσυνάων.
Verse: 41    ἡμεῖς δὲ πρόπαν ἦμαρ ἐμαρνάμεθ'· οὐδέ κε πάμπαν
Verse: 42    παυσάμεθα πτολέμου, εἰ μὴ Ζεὺς λαίλαπι παῦσεν.
Verse: 43    αὐτὰρ ἐπεί σ' ἐπὶ νῆας ἐνείκαμεν ἐκ πολέμοιο,
Verse: 44    κάτθεμεν ἐν λεχέεσσι, καθήραντες χρόα καλὸν
Verse: 45    ὕδατί τε λιαρῷ καὶ ἀλείϕατι· πολλὰ δέ σ' ἀμϕὶ
Verse: 46    δάκρυα θερμὰ χέον Δαναοὶ κείροντό τε χαίτας.
Verse: 47    μήτηρ δ' ἐξ ἁλὸς ἦλθε σὺν ἀθανάτῃσ' ἁλίῃσιν
Verse: 48    ἀγγελίης ἀίουσα· βοὴ δ' ἐπὶ πόντον ὀρώρει
Verse: 49    θεσπεσίη, ὑπὸ δὲ τρόμος ἔλλαβε πάντας ᾽Αχαιούς.
Verse: 50    καί νύ κ' ἀναί:ξαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας,
Verse: 51    εἰ μὴ ἀνὴρ κατέρυκε παλαιά τε πολλά τε εἰδώς,
Verse: 52    Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη ϕαίνετο βουλή·
Verse: 53    ὅ σϕιν ἐυϕρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
Verse: 54    'ἴσχεσθ', ᾽Αργεῖοι· μὴ ϕεύγετε, κοῦροι ᾽Αχαιῶν.
Verse: 55    μήτηρ ἐξ ἁλὸς ἧδε σὺν ἀθανάτῃς ἁλίῃσιν
Verse: 56    ἔρχεται, οὗ παιδὸς τεθνηότος ἀντιόωσα.'
Verse: 57    ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἔσχοντο ϕόβου μεγάθυμοι ᾽Αχαιοί.
Verse: 58    ἀμϕὶ δέ σ' ἔστησαν κοῦραι ἁλίοιο γέροντος
Verse: 59    οἴκτρ' ὀλοϕυρόμεναι, περὶ δ' ἄμβροτα εἵματα ἕσσαν.
Verse: 60    Μοῦσαι δ' ἐννέα πᾶσαι ἀμειβόμεναι ὀπὶ καλῇ
Verse: 61    θρήνεον. ἔνθά κεν οὔ τιν' ἀδάκρυτόν γ' ἐνόησας
Verse: 62    ᾽Αργείων· τοῖον γὰρ ὑπώρορε Μοῦσα λίγεια.
Verse: 63    ἑπτὰ δὲ καὶ δέκα μέν σε ὁμῶς νύκτάς τε καὶ ἦμαρ
Verse: 64    κλαίομεν ἀθάνατοί τε θεοὶ θνητοί τ' ἄνθρωποι·
Verse: 65    ὀκτωκαιδεκάτῃ δ' ἔδομεν πυρί, πολλὰ δέ σ' αμϕ/ὶ
Verse: 66    μῆλα κατεκτάνομεν μάλα πίονα καὶ ἕλικας βοῦς.
Verse: 67    καίεο δ' ἔν τ' ἐσθῆτι θεῶν καὶ ἀλείϕατι πολλῷ
Verse: 68    καὶ μέλιτι γλυκερῷ· πολλοὶ δ' ἥρωες ᾽Αχαιοὶ
Verse: 69    τεύχεσιν ἐρρώσαντο πυρὴν πέρι καιομένοιο,
Verse: 70    πεζοί θ' ἱππῆές τε· πολὺς δ' ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
Verse: 71    αὐτὰρ ἐπεὶ δή σε ϕλὸξ ἤνυσεν ῾Ηϕαίστοιο,
Verse: 72    ἠῶθεν δή τοι λέγομεν λεύκ' ὀστέ', ᾽Αχιλλεῦ,
Verse: 73    οἴνῳ ἐν ἀκρήτῳ καὶ ἀλείϕατι. δῶκε δὲ μήτηρ
Verse: 74    χρύσεον ἀμϕιϕορῆα· Διωνύσοιο δὲ δῶρον
Verse: 75    ϕάσκ' ἔμεναι, ἔργον δὲ περικλυτοῦ ῾Ηϕαίστοιο.
Verse: 76    ἐν τῷ τοι κεῖται λεύκ' ὀστέα, ϕαίδιμ' ᾽Αχιλλεῦ,
Verse: 77    μίγδα δὲ Πατρόκλοιο Μενοιτιάδαο θανόντος,
Verse: 78    χωρὶς δ' ᾽Αντιλόχοιο, τὸν ἔξοχα τῖες ἁπάντων
Verse: 79    τῶν ἄλλων ἑτάρων μετὰ Πάτροκλόν γε θανόντα.
Verse: 80    ἀμϕ' αὐτοῖσι δ' ἔπειτα μέγαν καὶ ἀμύμονα τύμβον
Verse: 81    χεύαμεν ᾽Αργείων ἱερὸς στρατὸς αἰχμητάων
Verse: 82    ἀκτῇ ἔπι προὐχούσῃ, ἐπὶ πλατεῖ ῾Ελλησπόντῳ,
Verse: 83    ὥς κεν τηλεϕανὴς ἐκ ποντόϕιν ἀνδράσιν εἴη
Verse: 84    τοῖς, οἳ νῦν γεγάασι καὶ οἳ μετόπισθεν ἔσονται.
Verse: 85    μήτηρ δ' αἰτήσασα θεοὺς περικαλλέ' ἄεθλα
Verse: 86    θῆκε μέσῳ ἐν ἀγῶνι ἀριστήεσσιν ᾽Αχαιῶν.
Verse: 87    ἤδη μὲν πολέων τάϕῳ ἀνδρῶν ἀντεβόλησας
Verse: 88    ἡρώων, ὅτε κέν ποτ' ἀποϕθιμένου βασιλῆος
Verse: 89    ζώννυνταί τε νέοι καὶ ἐπεντύνονται ἄεθλα·
Verse: 90    ἀλλά κε κεῖνα μάλιστα ἰδὼν θηήσαο θυμῷ,
Verse: 91    οἷ' ἐπὶ σοὶ κατέθηκε θεὰ περικαλλέ' ἄεθλα,
Verse: 92    ἀργυρόπεζα Θέτις: μάλα γὰρ ϕίλος ἦσθα θεοῖσιν.
Verse: 93    ὣς σὺ μὲν οὐδὲ θανὼν ὄνομ' ὤλεσας, ἀλλά τοι αἰεὶ
Verse: 94    πάντας ἐπ' ἀνθρώπους κλέος ἔσσεται ἐσθλόν, ᾽Αχιλλεῦ·
Verse: 95    αὐτὰρ ἐμοὶ τί τόδ' ἦδος, ἐπεὶ πόλεμον τολύπευσα;
Verse: 96    ἐν νόστῳ γάρ μοι Ζεὺς μήσατο λυγρὸν ὄλεθρον
Verse: 97    Αἰγίσθου ὑπὸ χερσὶ καὶ οὐλομένης ἀλόχοιο."

Verse: 98       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 99    ἀγχίμολον δέ σϕ' ἦλθε διάκτορος ᾽Αργειϕόντης
Verse: 100    ψυχὰς μνηστήρων κατάγων ᾽Οδυσῆι δαμέντων·
Verse: 101    τὼ δ' ἄρα θαμβήσαντ' ἰθὺς κίον, ὡς ἐσιδέσθην
Verse: 102    ἔγνω δὲ ψυχὴ ᾽Αγαμέμνονος ᾽Ατρείδαο
Verse: 103    παῖδα ϕίλον Μελανῆος, ἀγακλυτὸν ᾽Αμϕιμέδοντα·
Verse: 104    ξεῖνος γάρ οἱ ἔην ᾽Ιθάκῃ ἔνι οἰκία ναίων.
Verse: 105    τὸν προτέρη ψυχὴ προσεϕώνεεν ᾽Ατρείδαο·

Verse: 106       "᾽Αμϕίμεδον, τί παθόντες ἐρεμνὴν γαῖαν ἔδυτε
Verse: 107    πάντες κεκριμένοι καὶ ὁμήλικες... οὐδέ κεν ἄλλως
Verse: 108    κρινάμενος λέξαιτο κατὰ πτόλιν ἄνδρας ἀρίστους.
Verse: 109    ἢ ὔμμ' ἐν νήεσσι Ποσειδάων ἐδάμασσεν
Verse: 110    ὄρσας ἀργαλέους ἀνέμους καὶ κύματα μακρά,
Verse: 111    ἦ που ἀνάρσιοι ἄνδρες ἐδηλήσαντ' ἐπὶ χέρσου
Verse: 112    βοῦς περιταμνομένους ἠδ' οἰῶν πώεα καλά,
Verse: 113    ἦε περὶ πτόλιος μαχεούμενοι ἠδὲ γυναικῶν;
Verse: 114    εἰπέ μοι εἰρομένῳ· ξεῖνος δέ τοι εὔχομαι εἶναι.
Verse: 115    ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε κεῖσε κατήλυθον ὑμέτερον δῶ,
Verse: 116    ὀτρυνέων ᾽Οδυσῆα σὺν ἀντιθέῳ Μενελάῳ
Verse: 117    ῎Ιλιον εἰς ἅμ' ἕπεσθαι ἐυσσέλμων ἐπὶ νηῶν;
Verse: 118    μηνὶ δ' ἐν οὔλῳ πάντα περήσαμεν εὐρέα πόντον,
Verse: 119    σπουδῇ παρπεπιθόντες ᾽Οδυσσῆα πτολίπορθον."

Verse: 120       τὸν δ' αὖτε ψυχὴ προσεϕώνεεν ᾽Αμϕιμέδοντος:

Verse: 122       "μέμνημαι τάδε πάντα, Διοτρεϕές, ὡς ἀγορεύεις:
Verse: 123    σοὶ δ' ἐγὼ εὖ μάλα πάντα καὶ ἀτρεκέως καταλέξω,
Verse: 124    ἡμετέρου θανάτοιο κακὸν τέλος, οἷον ἐτύχθη.
Verse: 125    μνώμεθ' ᾽Οδυσσῆος δὴν οἰχομένοιο δάμαρτα·
Verse: 126    ἡ δ' οὔτ' ἠρνεῖτο στυγερὸν γάμον οὔτ' ἐτελεύτα,
Verse: 127    ἡμῖν ϕραζομένη θάνατον καὶ κῆρα μέλαιναν,
Verse: 128    ἀλλὰ δόλον τόνδ' ἄλλον ἐνὶ ϕρεσὶ μερμήριξε·
Verse: 129    στησαμένη μέγαν ἱστὸν ἐνὶ μεγάροισιν ὕϕαινε,
Verse: 130    λεπτὸν καὶ περίμετρον· ἄϕαρ δ' ἡμῖν μετέειπε·
Verse: 131    'κοῦροι, ἐμοὶ μνηστῆρες, ἐπεὶ θάνε δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 132    μίμνετ' ἐπειγόμενοι τὸν ἐμὸν γάμον, εἰς ὅ κε ϕᾶρος
Verse: 133    ἐκτελέσω -- μή μοι μεταμώνια νήματ' ὄληται--
Verse: 134    Λαέρτῃ ἥρωι ταϕήιον, εἰς ὅτε κέν μιν
Verse: 135    μοῖρ' ὀλοὴ καθέλῃσι τανηλεγέος θανάτοιο,
Verse: 136    μή τίς μοι κατὰ δῆμον ᾽Αχαιιάδων νεμεσήσῃ,
Verse: 137    αἴ κεν ἄτερ σπείρου κεῖται πολλὰ κτεατίσσας.'
Verse: 138    ὣς ἔϕαθ', ἡμῖν δ' αὖτ' ἐπεπείθετο θυμὸς ἀγήνωρ.
Verse: 139    ἔνθα καὶ ἠματίη μὲν ὑϕαίνεσκεν μέγαν ἱστόν,
Verse: 140    νύκτας δ' ἀλλύεσκεν, ἐπὴν δαί:δας παραθεῖτο.
Verse: 141    ὣς τρίετες μὲν ἔληθε δόλῳ καὶ ἔπειθεν ᾽Αχαιούς:
Verse: 142    ἀλλ' ὅτε τέτρατον ἦλθεν ἔτος καὶ ἐπήλυθον ὧραι,
Verse: 144    καὶ τότε δή τις ἔειπε γυναικῶν, ἣ σάϕα ᾔδη,
Verse: 145    καὶ τήν γ' ἀλλύουσαν ἐϕεύρομεν ἀγλαὸν ἱστόν.
Verse: 146    ὣς τὸ μὲν ἐξετέλεσσε καὶ οὐκ ἐθέλουσ', ὑπ' ἀνάγκης.
Verse: 147    εὖθ' ἡ ϕᾶρος ἔδειξεν, ὑϕήνασα μέγαν ἱστόν,
Verse: 148    πλύνασ', ἠελίῳ ἐναλίγκιον ἠὲ σελήνῃ,
Verse: 149    καὶ τότε δή ῥ' ᾽Οδυσῆα κακός ποθεν ἤγαγε δαίμων
Verse: 150    ἀγροῦ ἐπ' ἐσχατιήν, ὅθι δώματα ναῖε συβώτης.
Verse: 151    ἔνθ' ἦλθεν ϕίλος υἱὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο
Verse: 152    ἐκ Πύλου ἠμαθόεντος ἰὼν σὺν νηὶ μελαίνῃ·
Verse: 153    τὼ δὲ μνηστῆρσιν θάνατον κακὸν ἀρτύναντε
Verse: 154    ἵκοντο προτὶ ἄστυ περικλυτόν, ἤτοι ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 155    ὕστερος, αὐτὰρ Τηλέμαχος πρόσθ' ἡγεμόνευε.
Verse: 156    τὸν δὲ συβώτης ἦγε κακὰ χροὶ: εἵματ' ἔχοντα,
Verse: 157    πτωχῷ λευγαλέῳ ἐναλίγκιον ἠδὲ γέροντι
Verse: 158    σκηπτόμενον· τὰ δὲ λυγρὰ περὶ χροὶ: εἵματα ἕστο·
Verse: 159    οὐδέ τις ἡμείων δύνατο γνῶναι τὸν ἐόντα
Verse: 160    ἐξαπίνης προϕανέντ', οὐδ' οἳ προγενέστεροι ἦσαν,
Verse: 161    ἀλλ' ἔπεσίν τε κακοῖσιν ἐνίσσομεν ἠδὲ βολῇσιν.
Verse: 162    αὐτὰρ ὁ τέως μὲν ἐτόλμα ἐνὶ μεγάροισιν ἑοῖσι
Verse: 163    βαλλόμενος καὶ ἐνισσόμενος τετληότι θυμῷ·
Verse: 164    ἀλλ' ὅτε δή μιν ἔγειρε Διὸς νόος αἰγιόχοιο,
Verse: 165    σὺν μὲν Τηλεμάχῳ περικαλλέα τεύχε' ἀείρας
Verse: 166    ἐς θάλαμον κατέθηκε καὶ ἐκλήισσεν ὀχῆας,
Verse: 167    αὐτὰρ ὁ ἣν ἄλοχον πολυκερδίῃσιν ἄνωγε
Verse: 168    τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον,
Verse: 169    ἡμῖν αἰνομόροισιν ἀέθλια καὶ ϕόνου ἀρχήν.
Verse: 170    οὐδέ τις ἡμείων δύνατο κρατεροῖο βιοῖο
Verse: 171    νευρὴν ἐντανύσαι, πολλὸν δ' ἐπιδευέες ἦμεν.
Verse: 172    ἀλλ' ὅτε χεῖρας ἵκανεν ᾽Οδυσσῆος μέγα τόξον,
Verse: 173    ἔνθ' ἡμεῖς μὲν πάντες ὁμοκλέομεν ἐπέεσσι
Verse: 174    τόξον μὴ δόμεναι, μηδ' εἰ μάλα πόλλ' ἀγορεύοι·
Verse: 175    Τηλέμαχος δέ μιν οἶος ἐποτρύνων ἐκέλευσεν.
Verse: 176    αὐτὰρ ὁ δέξατο χειρὶ πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 177    ῥηιδίως δ' ἐτάνυσσε βιόν, διὰ δ' ἧκε σιδήρου·
Verse: 178    στῆ δ' ἄρ' ἐπ' οὐδὸν ἰών, ταχέας δ' ἐκχεύατ' ὀιστοὺς
Verse: 179    δεινὸν παπταίνων, βάλε δ' ᾽Αντίνοον βασιλῆα.
Verse: 180    αὐτὰρ ἔπειτ' ἄλλοις ἐϕίει βέλεα στονόεντα
Verse: 181    ἄντα τιτυσκόμενος: τοὶ δ' ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
Verse: 182    γνωτὸν δ' ἦν ὅ ῥά τίς σϕι θεῶν ἐπιτάρροθος ἦεν·
Verse: 183    αὐτίκα γὰρ κατὰ δώματ' ἐπισπόμενοι μένειὴ σϕῷ
Verse: 184    κτεῖνον ἐπιστροϕάδην, τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ' ἀεικὴς
Verse: 185    κράτων τυπτομένων, δάπεδον δ' ἅπαν αἵματι θῦεν.
Verse: 186    ὣς ἡμεῖς, ᾽Αγάμεμνον, ἀπωλόμεθ', ὧν ἔτι καὶ νῦν
Verse: 187    σώματ' ἀκηδέα κεῖται ἐνὶ μεγάροις ᾽Οδυσῆος:
Verse: 188    οὐ γάρ πω ἴσασι ϕίλοι κατὰ δώμαθ' ἑκάστου,
Verse: 189    οἵ κ' ἀπονίψαντες μέλανα βρότον ἐξ ὠτειλέων
Verse: 190    κατθέμενοι γοάοιεν· ὃ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων."

Verse: 191       τὸν δ' αὖτε ψυχὴ προσεϕώνεεν ᾽Ατρείδαο·

Verse: 192       "ὄλβιε Λαέρταο πάι, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 193    ἦ ἄρα σὺν μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν·
Verse: 194    ὡς ἀγαθαὶ ϕρένες ἦσαν ἀμύμονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 195    κούρῃ ᾽Ικαρίου, ὡς εὖ μέμνητ' ᾽Οδυσῆος,
Verse: 196    ἀνδρὸς κουριδίου. τώ οἱ κλέος οὔ ποτ' ὀλεῖται
Verse: 197    ἧς ἀρετῆς, τεύξουσι δ' ἐπιχθονίοισιν ἀοιδὴν
Verse: 198    ἀθάνατοι χαρίεσσαν ἐχέϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 199    οὐχ ὡς Τυνδαρέου κούρη κακὰ μήσατο ἔργα,
Verse: 200    κουρίδιον κτείνασα πόσιν, στυγερὴ δέ τ' ἀοιδὴ
Verse: 201    ἔσσετ' ἐπ' ἀνθρώπους, χαλεπὴν δέ τε ϕῆμιν ὀπάσσει
Verse: 202    θηλυτέρῃσι γυναιξί, καὶ ἥ κ' εὐεργὸς ἔῃσιν."

Verse: 203       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
Verse: 204    ἑστεῶτ' εἰν ᾽Αίδαο δόμοις, ὑπὸ κεύθεσι γαίης:
Verse: 205    οἱ δ' ἐπεὶ ἐκ πόλιος κατέβαν, τάχα δ' ἀγρὸν ἵκοντο
Verse: 206    καλὸν Λαέρταο τετυγμένον, ὅν ῥά ποτ' αὐτὸς
Verse: 207    Λαέρτης κτεάτισσεν, ἐπεὶ μάλα πόλλ' ἐμόγησεν.
Verse: 208    ἔνθά οἱ οἶκος ἔην, περὶ δὲ κλίσιον θέε πάντῃ,
Verse: 209    ἐν τῷ σιτέσκοντο καὶ ἵζανον ἠδὲ ἴαυον
Verse: 210    δμῶες ἀναγκαῖοι, τοί οἱ ϕίλα ἐργάζοντο.
Verse: 211    ἐν δὲ γυνὴ Σικελὴ γρηὺ:ς πέλεν, ἥ ῥα γέροντα
Verse: 212    ἐνδυκέως κομέεσκεν ἐπ' ἀγρου,῍ νόσϕι πόληος.
Verse: 213    ἔνθ' ᾽Οδυσεὺς δμώεσσι καὶ υἱέι μῦθον ἔειπεν·

Verse: 214       "ὑμεῖς μὲν νῦν ἔλθετ' ἐυκτίμενον δόμον εἴσω,
Verse: 215    δεῖπνον δ' αἶψα συῶν ἱερεύσατε ὅς τις ἄριστος:
Verse: 216    αὐτὰρ ἐγὼ πατρὸς πειρήσομαι ἡμετέροιο,
Verse: 217    αἴ κέ μ' ἐπιγνώῃ καὶ ϕράσσεται ὀϕθαλμοῖσιν,
Verse: 218    ἠέ κεν ἀγνοιῇσι πολὺν χρόνον ἀμϕὶς ἐόντα."

Verse: 219       ὣς εἰπὼν δμώεσσιν ᾽Αρήια τεύχε' ἔδωκεν.
Verse: 220    οἱ μὲν ἔπειτα δόμον δὲ θοῶς κίον, αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 221    ἄσσον ἴεν πολυκάρπου ἀλωῆς πειρητίζων.
Verse: 222    οὐ δ' εὗρεν Δολίον, μέγαν ὄρχατον ἐσκαταβαίνων,
Verse: 223    οὐδέ τινα δμώων οὐδ' υἱῶν· ἀλλ' ἄρα τοί γε
Verse: 224    αἱμασιὰς λέξοντες ἀλωῆς ἔμμεναι ἕρκος
Verse: 225    ᾤχοντ', αὐτὰρ ὁ τοῖσι γέρων ὁδὸν ἡγεμόνευε.
Verse: 226    τὸν δ' οἶον πατέρ' εὗρεν ἐυκτιμένῃ ἐν ἀλωῇ,
Verse: 227    λιστρεύοντα ϕυτόν· ῥυπόωντα δὲ ἕστο χιτῶνα,
Verse: 228    ῥαπτὸν, ἀεικέλιον, περὶ δὲ κνήμῃσι βοείας
Verse: 229    κνημῖδας ῥαπτὰς δέδετο, γραπτῦς ἀλεείνων,
Verse: 230    χειρῖδάς τ' ἐπὶ χερσὶ βάτων ἕνεκ'· αὐτὰρ ὕπερθεν
Verse: 231    αἰγείην κυνέην κεϕαλῇ ἔχε, πένθος ἀέξων.
Verse: 232    τὸν δ' ὡς οὖν ἐνόησε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 233    γήραιὴ τειρόμενον, μέγα δὲ ϕρεσὶ πένθος ἔχοντα,
Verse: 234    στὰς ἄρ' ὑπὸ βλωθρὴν ὄγχνην κατὰ δάκρυον εἶβε.
Verse: 235    μερμήριξε δ' ἔπειτα κατὰ ϕρένα καὶ κατὰ θυμὸν
Verse: 236    κύσσαι καὶ περιϕῦναι ἑὸν πατέρ' ἠδὲ ἕκαστα
Verse: 237    εἰπεῖν, ὡς ἔλθοι καὶ ἵκοιτ' ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 238    ἦ πρῶτ' ἐξερέοιτο ἕκαστά τε πειρήσαιτο.
Verse: 239    ὧδε δέ οἱ ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
Verse: 240    πρῶτον κερτομίοις ἐπέεσσιν πειρηθῆναι.
Verse: 241    τὰ ϕρονέων ἰθὺς κίεν αὐτοῦ δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 242    ἤτοι ὁ μὲν κατέχων κεϕαλὴν ϕυτὸν ἀμϕελάχαινε·
Verse: 243    τὸν δὲ παριστάμενος προσεϕώνεε ϕαίδιμος υἱός:

Verse: 244       "ὦ γέρον, οὐκ ἀδαημονίη σ' ἔχει ἀμϕιπολεύειν
Verse: 245    ὄρχατον, ἀλλ' εὖ τοι κομιδὴ ἔχει, οὐδέ τι πάμπαν,
Verse: 246    οὐ ϕυτόν, οὐ συκῆ, οὐκ ἄμπελος, οὐ μὲν ἐλαίη,
Verse: 247    οὐκ ὄγχνη, οὐ πρασιή τοι ἄνευ κομιδῆς κατὰ κῆπον.
Verse: 248    ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δὲ μὴ χόλον ἔνθεο θυμῷ·
Verse: 249    αὐτόν σ' οὐκ ἀγαθὴ κομιδὴ ἔχει, ἀλλ' ἅμα γῆρας
Verse: 250    λυγρὸν ἔχεις αὐχμεῖς τε κακῶς καὶ ἀεικέα ἕσσαι.
Verse: 251    οὐ μὲν ἀεργίης γε ἄναξ ἕνεκ' οὔ σε κομίζει,
Verse: 252    οὐδέ τί τοι δούλειον ἐπιπρέπει εἰσοράασθαι
Verse: 253    εἶδος καὶ μέγεθος: βασιλῆι γὰρ ἀνδρὶ ἔοικας.
Verse: 254    τοιούτῳ δὲ ἔοικας, ἐπεὶ λούσαιτο ϕάγοι τε,
Verse: 255    εὑδέμεναι μαλακῶς: ἡ γὰρ δίκη ἐστὶ γερόντων.
Verse: 256    ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
Verse: 257    τεῦ δμώς εἰς ἀνδρῶν; τεῦ δ' ὄρχατον ἀμϕιπολεύεις...
Verse: 258    καί μοι τοῦτ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄϕρ' ἔυ εἰδῶ,
Verse: 259    εἰ ἐτεόν γ' ᾽Ιθάκην τήνδ' ἱκόμεθ', ὥς μοι ἔειπεν
Verse: 260    οὗτος ἀνὴρ νῦν δὴ ξυμβλήμενος ἐνθάδ' ἰόντι,
Verse: 261    οὔ τι μάλ' ἀρτίϕρων, ἐπεὶ οὐ τόλμησεν ἕκαστα
Verse: 262    εἰπεῖν ἠδ' ἐπακοῦσαι ἐμὸν ἔπος, ὡς ἐρέεινον
Verse: 263    ἀμϕὶ ξείνῳ ἐμῷ, ἤ που ζώει τε καὶ ἔστιν,
Verse: 264    ἦ ἤδη τέθνηκε καὶ εἰν ᾽Αίδαο δόμοισιν.
Verse: 265    ἐκ γάρ τοι ἐρέω, σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον·
Verse: 266    ἄνδρά ποτε ξείνισσα ϕίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ
Verse: 267    ἡμέτερον δ' ἐλθόντα, καὶ οὔ πώ τις βροτὸς ἄλλος
Verse: 268    ξείνων τηλεδαπῶν ϕιλίων ἐμὸν ἵκετο δῶμα·
Verse: 269    εὔχετο δ' ἐξ ᾽Ιθάκης γένος ἔμμεναι, αὐτὰρ ἔϕασκε
Verse: 270    Λαέρτην ᾽Αρκεισιάδην πατέρ' ἔμμεναι αὐτῷ.
Verse: 271    τὸν μὲν ἐγὼ πρὸς δώματ' ἄγων ἔυ ἐξείνισσα,
Verse: 272    ἐνδυκέως ϕιλέων, πολλῶν κατὰ οἶκον ἐόντων,
Verse: 273    καί οἱ δῶρα πόρον ξεινήια, οἷα ἐῴκει.
Verse: 274    χρυσοῦ μέν οἱ δῶκ' εὐεργέος ἑπτὰ τάλαντα,
Verse: 275    δῶκα δέ οἱ κρητῆρα πανάργυρον, ἀνθεμόεντα,
Verse: 276    δώδεκα δ' ἁπλοί:δας χλαίνας, τόσσους δὲ τάπητας,
Verse: 277    τόσσα δὲ ϕάρεα καλά, τόσους δ' ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας,
Verse: 278    χωρὶς δ' αὖτε γυναῖκας ἀμύμονα ἔργ' εἰδυίας
Verse: 279    τέσσαρας, εἰδαλίμας, ἃς ἤθελεν αὐτὸς ἑλέσθαι."

Verse: 280       τὸν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα πατὴρ κατὰ δάκρυον εἴβων·

Verse: 281       "ξεῖν', ἤτοι μὲν γαῖαν ἱκάνεις, ἣν ἐρεείνεις,
Verse: 282    ὑβρισταὶ δ' αὐτὴν καὶ ἀτάσθαλοι ἄνδρες ἔχουσι.
Verse: 283    δῶρα δ' ἐτώσια ταῦτα χαρίζεο, μυρί' ὀπάζων·
Verse: 284    εἰ γάρ μιν ζωόν γε κίχεις ᾽Ιθάκης ἐνὶ δήμῳ,
Verse: 285    τῶ κέν σ' εὖ δώροισιν ἀμειψάμενος ἀπέπεμψε
Verse: 286    καὶ ξενίῃ ἀγαθῇ· ἡ γὰρ θέμις, ὅς τις ὑπάρξῃ.
Verse: 287    ἀλλ' ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
Verse: 288    πόστον δὴ ἔτος ἐστίν, ὅτε ξείνισσας ἐκεῖνον
Verse: 289    σὸν ξεῖνον δύστηνον, ἐμὸν παῖδ', εἴ ποτ' ἔην γε,
Verse: 290    δύσμορον; ὅν που τῆλε ϕίλων καὶ πατρίδος αἴης
Verse: 291    ἠέ που ἐν πόντῳ ϕάγον ἰχθύες, ἢ ἐπὶ χέρσου
Verse: 292    θηρσὶ καὶ οἰωνοῖσιν ἕλωρ γένετ'· οὐδέ ἑ μήτηρ
Verse: 293    κλαῦσε περιστείλασα πατήρ θ', οἵ μιν τεκόμεσθα·
Verse: 294    οὐδ' ἄλοχος πολύδωρος, ἐχέϕρων Πηνελόπεια,
Verse: 295    κώκυσ' ἐν λεχέεσσιν ἑὸν πόσιν, ὡς ἐπεῴκει,
Verse: 296    ὀϕθαλμοὺς καθελοῦσα· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ θανόντων.
Verse: 297    καί μοι τοῦτ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄϕρ' ἔυ εἰδῶ·
Verse: 298    τίς, πόθεν εἰς ἀνδρῶν; πόθι τοι πόλις ἠδὲ τοκῆες...
Verse: 299    ποῦ δαὶ νηῦς ἕστηκε θοή, ἥ σ' ἤγαγε δεῦρο
Verse: 300    ἀντιθέους θ' ἑτάρους... ἦ ἔμπορος εἰλήλουθας
Verse: 301    νηὸς ἐπ' ἀλλοτρίης, οἱ δ' ἐκβήσαντες ἔβησαν;"

Verse: 302       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 303       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι πάντα μάλ' ἀτρεκέως καταλέξω.
Verse: 304    εἰμὶ μὲν ἐξ ᾽Αλύβαντος, ὅθι κλυτὰ δώματα ναίω,
Verse: 305    υἱὸς ᾽Αϕείδαντος Πολυπημονίδαο ἄνακτος:
Verse: 306    αὐτὰρ ἔμοιγ' ὄνομ' ἐστὶν ᾽Επήριτος: ἀλλά με δαίμων
Verse: 307    πλάγξ' ἀπὸ Σικανίης δεῦρ' ἐλθέμεν οὐκ ἐθέλοντα·
Verse: 308    νηῦς δέ μοι ἧδ' ἕστηκεν ἐπ' ἀγροῦ νόσϕι πόληος.
Verse: 309    αὐτὰρ ᾽Οδυσσῆι τόδε δὴ πέμπτον ἔτος ἐστίν,
Verse: 310    ἐξ οὗ κεῖθεν ἔβη καὶ ἐμῆς ἀπελήλυθε πάτρης,
Verse: 311    δύσμορος: ἦ τέ οἱ ἐσθλοὶ ἔσαν ὄρνιθες ἰόντι,
Verse: 312    δεξιοί, οἷς χαίρων μὲν ἐγὼν ἀπέπεμπον ἐκεῖνον,
Verse: 313    χαῖρε δὲ κεῖνος ἰών· θυμὸς δ' ἔτι νῶιν ἐώλπει
Verse: 314    μίξεσθαι ξενίῃ ἠδ' ἀγλαὰ δῶρα διδώσειν."

Verse: 315       ὣς ϕάτο, τὸν δ' ἄχεος νεϕέλη ἐκάλυψε μέλαινα·
Verse: 316    ἀμϕοτέρῃσι δὲ χερσὶν ἑλὼν κόνιν αἰθαλόεσσαν
Verse: 317    χεύατο κὰκ κεϕαλῆς πολιῆς, ἁδινὰ στεναχίζων.
Verse: 318    τοῦ δ' ὠρίνετο θυμός, ἀνὰ ῥῖνας δέ οἱ ἤδη
Verse: 319    δριμὺ μένος προύτυψε ϕίλον πατέρ' εἰσορόωντι.
Verse: 320    κύσσε δέ μιν περιϕὺς ἐπιάλμενος ἠδὲ προσηύδα·

Verse: 321       "κεῖνος μέν τοι ὅδ' αὐτὸς ἐγώ, πάτερ, ὃν σὺ μεταλλᾷς,
Verse: 322    ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτειὴ ἐς πατρίδα γαῖαν.
Verse: 323    ἀλλ' ἴσχεο κλαυθμοῖο γόοιό τε δακρυόεντος.
Verse: 324    ἐκ γάρ τοι ἐρέω· μάλα δὲ χρὴ σπευδέμεν ἔμπης:
Verse: 325    μνηστῆρας κατέπεϕνον ἐν ἡμετέροισι δόμοισι,
Verse: 326    λώβην τινύμενος θυμαλγέα καὶ κακὰ ἔργα."

Verse: 327       τὸν δ' αὖ Λαέρτης ἀπαμείβετο ϕώνησέν τε·

Verse: 328       "εἰ μὲν δὴ ᾽Οδυσεύς γε, ἐμὸς παῖς, ἐνθάδ' ἱκάνεις,
Verse: 329    σῆμ δ' v τί μοι νῦν εἰπὲ ἀριϕραδές, ὄϕρα πεποίθω."

Verse: 330       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 331       "οὐλὴν μὲν πρῶτον τῆνδε ϕράσαι ὀϕθαλμοῖσι,
Verse: 332    τὴν ἐν Παρνησῷ μ' ἔλασεν σῦς λευκῷ ὀδόντι
Verse: 333    οἰχόμενον· σὺ δέ με προί:εις καὶ πότνια μήτηρ
Verse: 334    ἐς πατέρ' Αὐτόλυκον μητρὸς ϕίλον, ὄϕρ' ἀνελοίμην
Verse: 335    δῶρα, τὰ δεῦρο μολών μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν.
Verse: 336    εἰ δ' ἄγε τοι καὶ δένδρε' ἐυκτιμένην κατ' ἀλωὴν
Verse: 337    εἴπω, ἅ μοί ποτ' ἔδωκας, ἐγὼ δ' ᾔτεόν σε ἕκαστα
Verse: 338    παιδνὸς ἐών, κατὰ κῆπον ἐπισπόμενος: διὰ δ' αὐτῶν
Verse: 339    ἱκνεύμεσθα, σὺ δ' ὠνόμασας καὶ ἔειπες ἕκαστα.
Verse: 340    ὄγχνας μοι δῶκας τρεισκαίδεκα καὶ δέκα μηλέας,
Verse: 341    συκέας τεσσαράκοντ'· ὄρχους δέ μοι ὧδ' ὀνόμηνας
Verse: 342    δώσειν πεντήκοντα, διατρύγιος δὲ ἕκαστος
Verse: 343    ἤην· ἔνθα δ' ἀνὰ σταϕυλαὶ παντοῖαι ἔασιν,
Verse: 344    ὁππότε δὴ Διὸς ὧραι ἐπιβρίσειαν ὕπερθεν."

Verse: 345       ὣς ϕάτο, τοῦ δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ,
Verse: 346    σήματ' ἀναγνόντος, τά οἱ ἔμπεδα πέϕραδ' ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 347    ἀμϕὶ δὲ παιδὶ ϕίλῳ βάλε πήχεε· τὸν δὲ ποτὶ οἷ
Verse: 348    εἷλεν ἀποψύχοντα πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 349    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἔμπνυτο καὶ ἐς ϕρένα θυμὸς ἀγέρθη,
Verse: 350    ἐξαῦτις μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπε·

Verse: 351       "Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥα ἔτ' ἐστὲ θεοὶ κατὰ μακρὸν ῎Ολυμπον,
Verse: 352    εἰ ἐτεὸν μνηστῆρες ἀτάσθαλον ὕβριν ἔτισαν.
Verse: 353    νῦν δ' αἰνῶς δείδοικα κατὰ ϕρένα, μὴ τάχα πάντες
Verse: 354    ἐνθάδ' ἐπέλθωσιν ᾽Ιθακήσιοι, ἀγγελίας δὲ
Verse: 355    πάντῃ ἐποτρύνωσι Κεϕαλλήνων πολίεσσι."

Verse: 356       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 357       "θάρσει· μή τοι ταῦτα μετὰ ϕρεσὶ σῇσι μελόντων.
Verse: 358    ἀλλ' ἴομεν προτὶ οἶκον, ὃς ὀρχάτου ἐγγύθι κεῖται·
Verse: 359    ἔνθα δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην
Verse: 360    προύπεμψ', ὡς ἂν δεῖπνον ἐϕοπλίσσωσι τάχιστα."

Verse: 361       ὣς ἄρα ϕωνήσαντε βάτην πρὸς δώματα καλά.
Verse: 362    οἱ δ' ὅτε δή ῥ' ἵκοντο δόμους εὐναιετάοντας,
Verse: 363    εὗρον Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην
Verse: 364    ταμνομένους κρέα πολλὰ κερῶντάς τ' αἴθοπα οἶνον.

Verse: 365       τόϕρα δὲ Λαέρτην μεγαλήτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 366    ἀμϕίπολος Σικελὴ λοῦσεν καὶ χρῖσεν ἐλαίῳ,
Verse: 367    ἀμϕὶ δ' ἄρα χλαῖναν καλὴν βάλεν· αὐτὰρ ᾽Αθήνη
Verse: 368    ἄγχι παρισταμένη μέλε' ἤλδανε ποιμένι λαῶν,
Verse: 369    μείζονα δ' ἠὲ πάρος καὶ πάσσονα θῆκεν ἰδέσθαι.
Verse: 370    ἐκ δ' ἀσαμίνθου βῆ· θαύμαζε δέ μιν ϕίλος υἱός,
Verse: 371    ὡς ἴδεν ἀθανάτοισι θεοῖς ἐναλίγκιον ἄντην·
Verse: 372    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 373       "ὦ πάτερ, ἦ μάλα τίς σε θεῶν αἰειγενετάων
Verse: 374    εἶδός τε μέγεθός τε ἀμείνονα θῆκεν ἰδέσθαι."

Verse: 375       τὸν δ' αὖ Λαέρτης πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 376       "αἲ γάρ, Ζεῦ τε πάτερ καὶ ᾽Αθηναίη καὶ ῎Απολλον,
Verse: 377    οἷος Νήρικον εἷλον, ἐυκτίμενον πτολίεθρον,
Verse: 378    ἀκτὴν ἠπείροιο, Κεϕαλλήνεσσιν ἀνάσσων,
Verse: 379    τοῖος ἐών τοι χθιζὸς ἐν ἡμετέροισι δόμοισι,
Verse: 380    τεύχε' ἔχων ὤμοισιν, ἐϕεστάμεναι καὶ ἀμύνειν
Verse: 381    ἄνδρας μνηστῆρας: τῶ κέ σϕεων γούνατ' ἔλυσα
Verse: 382    πολλῶν ἐν μεγάροισι, σὺ δὲ ϕρένας ἔνδον ἐγήθεις."

Verse: 383       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον.
Verse: 384    οἱ δ' ἐπεὶ οὖν παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,
Verse: 385    ἑξείης ἕζοντο κατὰ κλισμούς τε θρόνους τε.
Verse: 386    ἔνθ' οἱ μὲν δείπνῳ ἐπεχείρεον· ἀγχίμολον δὲ
Verse: 387    ἦλθ' ὁ γέρων Δολίος, σὺν δ' υἱεῖς τοῖο γέροντος,
Verse: 388    ἐξ ἔργων μογέοντες, ἐπεὶ προμολοῦσα κάλεσσε
Verse: 389    μήτηρ, γρηῦς Σικελή, ἥ σϕεας τρέϕε καί ῥα γέροντα
Verse: 390    ἐνδυκέως κομέεσκεν, ἐπεὶ κατὰ γῆρας ἔμαρψεν.
Verse: 391    οἱ δ' ὡς οὖν ᾽Οδυσῆα ἴδον ϕράσσαντό τε θυμῷ,
Verse: 392    ἔσταν ἐνὶ μεγάροισι τεθηπότες: αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 393    μειλιχίοις ἐπέεσσι καθαπτόμενος προσέειπεν·

Verse: 394       "ὦ γέρον, ἷἡζ' ἐπὶ δεῖπνον, ἀπεκλελάθεσθε δὲ θάμβευς:
Verse: 395    δηρὸν γὰρ σίτῳ ἐπιχειρήσειν μεμαῶτες
Verse: 396    μίμνομεν ἐν μεγάροις, ὑμέας ποτιδέγμενοι αἰεί."

Verse: 397       ὣς ἄρ' ἔϕη, Δολίος δ' ἰθὺς κίε χεῖρε πετάσσας
Verse: 398    ἀμϕοτέρας, ᾽Οδυσεῦς δὲ λαβὼν κύσε χεῖρ' ἐπὶ καρπω,῍/
Verse: 399    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 400       "ὦ ϕίλ', ἐπεὶ νόστησας ἐελδομένοισι μάλ' ἡμῖν
Verse: 401    οὐδ' ἔτ' ὀιομένοισι, θεοὶ δέ σε ἤγαγον αὐτοί,
Verse: 402    οὖλέ τε καὶ μέγα χαῖρε, θεοὶ δέ τοι ὄλβια δοῖεν.
Verse: 403    καί μοι τοῦτ' ἀγόρευσον ἐτήτυμον, ὄϕρ' ἔυ εἰδῶ,
Verse: 404    ἢ ἤδη σάϕα οἶδε περίϕρων Πηνελόπεια
Verse: 405    νοστήσαντά σε δεῦρ', ἦ ἄγγελον ὀτρύνωμεν."

Verse: 406       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 407       "ὦ γέρον, ἤδη οἶδε· τί σε χρὴ ταῦτα πένεσθαι;"

Verse: 408       ὣς ϕάθ', ὁ δ' αὖτις ἄρ' ἕζετ' ἐυξέστου ἐπὶ δίϕρου.
Verse: 409    ὣς δ' αὔτως παῖδες Δολίου κλυτὸν ἀμϕ' ᾽Οδυσῆα
Verse: 410    δεικανόωντ' ἐπέεσσι καὶ ἐν χείρεσσι ϕύοντο,
Verse: 411    ἑξείης δ' ἕζοντο παραὶ Δολίον, πατέρα σϕόν.

Verse: 412       ὣς οἱ μὲν περὶ δεῖπνον ἐνὶ μεγάροισι πένοντο·
Verse: 413    ὄσσα δ' ἄρ' ἄγγελος ὦκα κατὰ πτόλιν ᾤχετο πάντῃ,
Verse: 414    μνηστήρων στυγερὸν θάνατον καὶ κῆρ' ἐνέπουσα.
Verse: 415    οἱ δ' ἄρ' ὁμῶς ἀί:οντες ἐϕοίτων ἄλλοθεν ἄλλος
Verse: 416    μυχμῷ τε στοναχῇ τε δόμων προπάροιθ' ᾽Οδυσῆος,
Verse: 417    ἐκ δὲ νέκυς οἴκων ϕόρεον καὶ θάπτον ἕκαστοι,
Verse: 418    τοὺς δ' ἐξ ἀλλάων πολίων οἶκον δὲ ἕκαστον
Verse: 419    πέμπον ἄγειν ἁλιεῦσι θοῇς ἐπὶ νηυσὶ τιθέντες:
Verse: 420    αὐτοὶ δ' εἰς ἀγορὴν κίον ἁθρόοι, ἀχνύμενοι κῆρ.
Verse: 421    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἤγερθεν ὁμηγερέες τε γένοντο,
Verse: 422    τοῖσιν δ' Εὐπείθης ἀνά θ' ἵστατο καὶ μετέειπε·
Verse: 423    παιδὸς γάρ οἱ ἄλαστον ἐνὶ ϕρεσὶ πένθος ἔκειτο,
Verse: 424    ᾽Αντινόου, τὸν πρῶτον ἐνήρατο δῖος ᾽Οδυσσεύς:
Verse: 425    τοῦ ὅ γε δάκρυ χέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·

Verse: 426       "ὦ ϕίλοι, ἦ μέγα ἔργον ἀνὴρ ὅδε μήσατ' ᾽Αχαιούς:
Verse: 427    τοὺς μὲν σὺν νήεσσιν ἄγων πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
Verse: 428    ὤλεσε μὲν νῆας γλαϕυράς, ἀπὸ δ' ὤλεσε λαούς,
Verse: 429    τοὺς δ' ἐλθὼν ἔκτεινε Κεϕαλλήνων ὄχ' ἀρίστους.
Verse: 430    ἀλλ' ἄγετε, πρὶν τοῦτον ἢ ἐς Πύλον ὦκα ἱκέσθαι
Verse: 431    ἢ καὶ ἐς ῎Ηλιδα δῖαν, ὅθι κρατέουσιν ᾽Επειοί,
Verse: 432    ἴομεν· ἢ καὶ ἔπειτα κατηϕέες ἐσσόμεθ' αἰεί·
Verse: 433    λώβη γὰρ τάδε γ' ἐστὶ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι,
Verse: 434    εἰ δὴ μὴ παίδων τε κασιγνήτων τε ϕονῆας
Verse: 435    τισόμεθ'. οὐκ ἂν ἔμοιγε μετὰ ϕρεσὶν ἡδὺ γένοιτο
Verse: 436    ζωέμεν, ἀλλὰ τάχιστα θανὼν ϕθιμένοισι μετείην.
Verse: 437    ἀλλ' ἴομεν, μὴ ϕθέωσι περαιωθέντες ἐκεῖνοι."

Verse: 438       ὣς ϕάτο δάκρυ χέων, οἶκτος δ' ἕλε πάντας ᾽Αχαιούς.
Verse: 439    ἀγχίμολον δέ σϕ' ἦλθε Μέδων καὶ θεῖος ἀοιδὸς
Verse: 440    ἐκ μεγάρων ᾽Οδυσῆος, ἐπεί σϕεας ὕπνος ἀνῆκεν,
Verse: 441    ἔσταν δ' ἐν μέσσοισι· τάϕος δ' ἕλεν ἄνδρα ἕκαστον.
Verse: 442    τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς:

Verse: 443       "κέκλυτε δὴ νῦν μευ, ᾽Ιθακήσιοι· οὐ γὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 444    ἀθανάτων ἀέκητι θεῶν τάδε μήσατο ἔργα·
Verse: 445    αὐτὸς ἐγὼν εἶδον θεὸν ἄμβροτον, ὅς ῥ' ᾽Οδυσῆι
Verse: 446    ἐγγύθεν ἑστήκει καὶ Μέντορι πάντα ἐῴκει.
Verse: 447    ἀθάνατος δὲ θεὸς τοτὲ μὲν προπάροιθ' ᾽Οδυσῆος
Verse: 448    ϕαίνετο θαρσύνων, τοτὲ δὲ μνηστῆρας ὀρίνων
Verse: 449    θῦνε κατὰ μέγαρον· τοὶ δ' ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον."

Verse: 450       ὣς ϕάτο, τοὺς δ' ἄρα πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος ᾕρει.
Verse: 451    τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε γέρων ἥρως ῾Αλιθέρσης
Verse: 452    Μαστορίδης: ὁ γὰρ οἶος ὅρα πρόσσω καὶ ὀπίσσω·
Verse: 453    ὅ σϕιν ἐυϕρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·

Verse: 454       "κέκλυτε δὴ νῦν μευ, ᾽Ιθακήσιοι, ὅττι κεν εἴπω.
Verse: 455    ὑμετέρῃ κακότητι, ϕίλοι, τάδε ἔργα γένοντο·
Verse: 456    οὐ γὰρ ἐμοὶ πείθεσθ', οὐ Μέντορι ποιμένι λαῶν,
Verse: 457    ὑμετέρους παῖδας καταπαυέμεν ἀϕροσυνάων,
Verse: 458    οἳ μέγα ἔργον ἔρεξαν ἀτασθαλίῃσι κακῇσι,
Verse: 459    κτήματα κείροντες καὶ ἀτιμάζοντες ἄκοιτιν
Verse: 460    ἀνδρὸς ἀριστῆος: τὸν δ' οὐκέτι ϕάντο νέεσθαι.
Verse: 461    καὶ νῦν ὧδε γένοιτο· πίθεσθέ μοι ὡς ἀγορεύω·
Verse: 462    μὴ ἴομεν, μή που τις ἐπισπαστὸν κακὸν εὕρῃ."

Verse: 463       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρ' ἀνήιξαν μεγάλῳ ἀλαλητῷ
Verse: 464    ἡμίσεων πλείους. τοὶ δ' ἁθρόοι αὐτόθι μεῖναν·
Verse: 465    οὐ γάρ σϕιν ἅδε μῦθος ἐνὶ ϕρεσίν, ἀλλ' Εὐπείθει
Verse: 466    πείθοντ'· αἶψα δ' ἔπειτ' ἐπὶ τεύχεα ἐσσεύοντο.
Verse: 467    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἕσσαντο περὶ χροὶ: νώροπα χαλκόν,
Verse: 468    ἁθρόοι ἠγερέθοντο πρὸ ἄστεος εὐρυχόροιο.
Verse: 469    τοῖσιν δ' Εὐπείθης ἡγήσατο νηπιέῃσι·
Verse: 470    ϕῆ δ' ὅ γε τίσεσθαι παιδὸς ϕόνον, οὐδ' ἄρ' ἔμελλεν
Verse: 471    ἂψ ἀπονοστήσειν, ἀλλ' αὐτοῦ πότμον ἐϕέψειν.
Verse: 472    αὐτὰρ ᾽Αθηναίη Ζῆνα Κρονίωνα προσηύδα·

Verse: 473       "ὦ πάτερ ἡμέτερε, Κρονίδη, ὕπατε κρειόντων,
Verse: 474    εἰπέ μοι εἰρομένῃ· τί νύ τοι νόος ἔνδοθι κεύθει;
Verse: 475    ἢ προτέρω πόλεμόν τε κακὸν καὶ ϕύλοπιν αἰνὴν
Verse: 476    τεύξεις, ἦ ϕιλότητα μετ' ἀμϕοτέροισι τίθησθα;"

Verse: 477       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη νεϕεληγερέτα Ζεύς:

Verse: 478       "τέκνον ἐμόν, τί με ταῦτα διείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς...
Verse: 479    οὐ γὰρ δὴ τοῦτον μὲν ἐβούλευσας νόον αὐτή,
Verse: 480    ὡς ἤτοι κείνους ᾽Οδυσεὺς ἀποτίσεται ἐλθών;
Verse: 481    ἕρξον ὅπως ἐθέλεις: ἐρέω δέ τοι ὡς ἐπέοικεν.
Verse: 482    ἐπεὶ δὴ μνηστῆρας ἐτίσατο δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 483    ὅρκια πιστὰ ταμόντες ὁ μὲν βασιλευέτω αἰεί,
Verse: 484    ἡμεῖς δ' αὖ παίδων τε κασιγνήτων τε ϕόνοιο
Verse: 485    ἔκλησιν θέωμεν· τοὶ δ' ἀλλήλους ϕιλεόντων
Verse: 486    ὡς τὸ πάρος, πλοῦτος δὲ καὶ εἰρήνη ἅλις ἔστω."

Verse: 487       ὣς εἰπὼν ὤτρυνε πάρος μεμαυῖαν ᾽Αθήνην,
Verse: 488    βῆ δὲ κατ' Οὐλύμποιο καρήνων ἀίξασα.

Verse: 489       οἱ δ' ἐπεὶ οὖν σίτοιο μελίϕρονος ἐξ ἔρον ἕντο,
Verse: 490    τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 491       "ἐξελθών τις ἴδοι, μὴ δὴ σχεδὸν ὦσι κιόντες."

Verse: 492       ὣς ἔϕατ'· ἐκ δ' υἱὸς Δολίου κίεν, ὡς ἐκέλευε·
Verse: 493    στῆ δ' ἄρ' ἐπ' οὐδὸν ἰών, τοὺς δὲ σχεδὸν εἴσιδε πάντας:
Verse: 494    αἶψα δ' ᾽Οδυσσῆα ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 495       "οἷδε δὴ ἐγγὺς ἔασ'· ἀλλ' ὁπλιζώμεθα θᾶσσον."

Verse: 496       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ὤρνυντο καὶ ἐν τεύχεσσι δύοντο,
Verse: 497    τέσσαρες ἀμϕ' ᾽Οδυσῆ', ἓξ δ' υἱεῖς οἱ Δολίοιο·
Verse: 498    ἐν δ' ἄρα Λαέρτης Δολίος τ' ἐς τεύχε' ἔδυνον,
Verse: 499    καὶ πολιοί περ ἐόντες, ἀναγκαῖοι πολεμισταί.
Verse: 500    αὐτὰρ ἐπεί ῥ' ἕσσαντο περὶ χροὶ: νώροπα χαλκόν,
Verse: 501    ὤιξάν ῥα θύρας, ἐκ δ' ἤιον, ἦρχε δ' ᾽Οδυσσεύς.

Verse: 502       τοῖσι δ' ἐπ' ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν ᾽Αθήνη,
Verse: 503    Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν.
Verse: 504    τὴν μὲν ἰδὼν γήθησε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:
Verse: 505    αἶψα δὲ Τηλέμαχον προσεϕώνεεν ὃν ϕίλον υἱόν·

Verse: 506       "Τηλέμαχ', ἤδη μὲν τόδε γ' εἴσεαι αὐτὸς ἐπελθών,
Verse: 507    ἀνδρῶν μαρναμένων ἵνα τε κρίνονται ἄριστοι,
Verse: 508    μή τι καταισχύνειν πατέρων γένος, οἳ τὸ πάρος περ
Verse: 509    ἀλκῇ τ' ἠνορέῃ τε κεκάσμεθα πᾶσαν ἐπ' αἶαν."

Verse: 510       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 511       "ὄψεαι, αἴ κ' ἐθέλῃσθα, πάτερ ϕίλε, τῷδ' ἐνὶ θυμῷ
Verse: 512    οὔ τι καταισχύνοντα τεὸν γένος, ὡς ἀγορεύεις."

Verse: 513       ὣς ϕάτο, Λαέρτης δὲ χάρη καὶ μῦθον ἔειπε·

Verse: 514       "τίς νύ μοι ἡμέρη η ἧδε, θεοὶ ϕίλοι; ἦ μάλα χαίρω·
Verse: 515    υἱός θ' υἱωνός τ' ἀρετῆς πέρι δῆριν ἔχουσι."

Verse: 516       τὸν δὲ παρισταμένη προσέϕη γλαυκῶπις ᾽Αθήνη·

Verse: 517       "ὦ ᾽Αρκεισιάδη, πάντων πολὺ ϕίλταθ' ἑταίρων,
Verse: 518    εὐξάμενος κούρῃ γλαυκώπιδι καὶ Διὶ πατρί,
Verse: 519    αἶψα μάλ' ἀμπεπαλὼν προί:ει δολιχόσκιον ἔγχος."

Verse: 520       ὣς ϕάτο, καί ῥ' ἔμπνευσε μένος μέγα Παλλὰς ᾽Αθήνη.
Verse: 521    εὐξάμενος δ' ἄρ' ἔπειτα Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
Verse: 522    αἶψα μάλ' ἀμπεπαλὼν προί:ει δολιχόσκιον ἔγχος,
Verse: 523    καὶ βάλεν Εὐπείθεα κόρυθος διὰ χαλκοπαρῄου.
Verse: 524    ἡ δ' οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός:
Verse: 525    δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχε' ἐπ' αὐτῷ.
Verse: 526    ἐν δ' ἔπεσον προμάχοις ᾽Οδυσεὺς καὶ ϕαίδιμος υἱός,
Verse: 527    τύπτον δὲ ξίϕεσίν τε καὶ ἔγχεσιν ἀμϕιγύοισι.
Verse: 528    καί νύ κε δὴ πάντάς τ' ὄλεσαν καὶ ἔθῆκαν ἀνόστους,
Verse: 529    εἰ μὴ ᾽Αθηναίη, κούρη Διὸς αἰγιόχοιο,
Verse: 530    ἤυσεν ϕωνῇ, κατὰ δὲ σχέθε λαὸν ἅπαντα·

Verse: 531       "ἴσχεσθε πτολέμου, ᾽Ιθακήσιοι, ἀργαλέοιο,
Verse: 532    ὥς κεν ἀναιμωτί γε διακρινθῆτε τάχιστα."

Verse: 533       ὣς ϕάτ' ᾽Αθηναίη, τοὺς δὲ χλωρὸν δέος εἷλε.
Verse: 534    τῶν δ' ἄρα δεισάντων ἐκ χειρῶν ἔπτατο τεύχεα,
Verse: 535    πάντα δ' ἐπὶ χθονὶ πῖπτε, θεᾶς ὄπα ϕωνησάσης:
Verse: 536    πρὸς δὲ πόλιν τρωπῶντο λιλαιόμενοι βιότοιο.
Verse: 537    σμερδαλέον δ' ἐβόησε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 538    οἴμησεν δὲ ἀλεὶς ὥς τ' αἰετὸς ὑψιπετήεις.
Verse: 539    καὶ τότε δὴ Κρονίδης ἀϕίει ψολόεντα κεραυνόν,
Verse: 540    κὰδ δ' ἔπεσε πρόσθε γλαυκώπιδος ὀβριμοπάτρης.
Verse: 541    δὴ τότ' ᾽Οδυσσῆα προσέϕη γλαυκῶπις ᾽Αθήνη·

Verse: 542       "Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 543    ἴσχεο, παῦε δὲ νεῖκος ὁμοιίου πολέμοιο,
Verse: 544    μή πως τοι Κρονίδης κεχολώσεται εὐρύοπα Ζεύς."

Verse: 545       ὣς ϕάτ' ᾽Αθηναίη, ὁ δ' ἐπείθετο, χαῖρε δὲ θυμῷ.
Verse: 546    ὅρκια δ' αὖ κατόπισθε μετ' ἀμϕοτέροισιν ἔθηκε
Verse: 547    Παλλὰς ᾽Αθηναίη, κούρη Διὸς αἰγιόχοιο,
Verse: 548    Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν.

This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.