TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 23
Previous part

Chapter: 23    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Ψ


Verse: 1       Γρηὺ:ς δ' εἰς ὑπερῷ' ἀνεβήσετο καγχαλόωσα,
Verse: 2    δεσποίνῃ ἐρέουσα ϕίλον πόσιν ἔνδον ἐόντα·
Verse: 3    γούνατα δ' ἐρρώσαντο, πόδες δ' ὑπερικταίνοντο.
Verse: 4    στῆ δ' ἄρ' ὑπὲρ κεϕαλῆς καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·

Verse: 5       "ἔγρεο, Πηνελόπεια, ϕίλον τέκος, ὄϕρα ἴδηαι
Verse: 6    ὀϕθαλμοῖσι τεοῖσι τά τ' ἔλδεαι ἤματα πάντα.
Verse: 7    ἦλθ' ᾽Οδυσεὺς καὶ οἶκον ἱκάνεται, ὀψέ περ ἐλθών·
Verse: 8    μνηστῆρας δ' ἔκτεινεν ἀγήνορας, οἵ θ' ἑὸν οἶκον
Verse: 9    κήδεσκον καὶ κτήματ' ἔδον βιόωντό τε παῖδα."

Verse: 10       τὴν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 11       "μαῖα ϕίλη, μάργην σε θεοὶ θέσαν, οἵ τε δύνανται
Verse: 12    ἄϕρονα ποιῆσαι καὶ ἐπίϕρονά περ μάλ' ἐόντα,
Verse: 13    καί τε χαλιϕρονέοντα σαοϕροσύνης ἐπέβησαν·
Verse: 14    οἵ σέ περ ἔβλαψαν· πρὶν δὲ ϕρένας αἰσίμη ἦσθα.
Verse: 15    τίπτέ με λωβεύεις πολυπενθέα θυμὸν ἔχουσαν
Verse: 16    ταῦτα παρ' ἐξ ἐρέουσα καὶ ἐξ ὕπνου μ' ἀνεγείρεις
Verse: 17    ἡδέος, ὅς μ' ἐπέδησε ϕίλα βλέϕαρ' ἀμϕικαλύψας...
Verse: 18    οὐ γάρ πω τοιόνδε κατέδραθον, ἐξ οὗ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 19    ᾤχετ' ἐποψόμενος Κακοί:λιον οὐκ ὀνομαστήν.
Verse: 20    ἀλλ' ἄγε νῦν κατάβηθι καὶ ἂψ ἔρχευ μέγαρον δέ.
Verse: 21    εἰ γάρ τίς μ' ἄλλη γε γυναικῶν, αἵ μοι ἔασι,
Verse: 22    ταῦτ' ἐλθοῦσ' ἤγγειλε καὶ ἐξ ὕπνου ἀνέγειρε,
Verse: 23    τῶ κε τάχα στυγερῶς μιν ἐγὼν ἀπέπεμψα νέεσθαι
Verse: 24    αὖτις ἔσω μέγαρον· σὲ δὲ τοῦτό γε γῆρας ὀνήσει."

Verse: 25       τὴν δ' αὖτε προσέειπε ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια·

Verse: 26       "οὔ τί σε λωβεύω, τέκνον ϕίλον, ἀλλ' ἔτυμόν τοι
Verse: 27    ἦλθ' ᾽Οδυσεὺς καὶ οἶκον ἱκάνεται, ὡς ἀγορεύω,
Verse: 28    ὁ ξεῖνος, τὸν πάντες ἀτίμων ἐν μεγάροισι.
Verse: 29    Τηλέμαχος δ' ἄρα μιν πάλαι ᾔδεεν ἔνδον ἐόντα,
Verse: 30    ἀλλὰ σαοϕροσύνῃσι νοήματα πατρὸς ἔκευθεν,
Verse: 31    ὄϕρ' ἀνδρῶν τίσαιτο βίην ὑπερηνορεόντων."

Verse: 32       ὣς ἔϕαθ', ἡ δ' ἐχάρη καὶ ἀπὸ λέκτροιο θοροῦσα
Verse: 33    γρηὶ περιπλέχθη, βλεϕάρων δ' ἀπὸ δάκρυον ἧκε·
Verse: 34    καί μιν ϕωνήσασ' ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 35       "εἰ δ' ἄγε δή μοι, μαῖα ϕίλη, νημερτὲς ἐνίσπες,
Verse: 36    εἰ ἐτεὸν δὴ οἶκον ἱκάνεται, ὡς ἀγορεύεις,
Verse: 37    ὅππως δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐϕῆκε
Verse: 38    μοῦνος ἐών, οἱ δ' αἰὲν ἀολλέες ἔνδον ἔμιμνον."

Verse: 39       τὴν δ' αὖτε προσέειπε ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια·

Verse: 40       "οὐκ ἴδον, οὐ πυθόμην, ἀλλὰ στόνον οἶον ἄκουσα
Verse: 41    κτεινομένων· ἡμεῖς δὲ μυχῷ θαλάμων εὐπήκτων
Verse: 42    ἥμεθ' ἀτυζόμεναι, σανίδες δ' ἔχον εὖ ἀραρυῖαι,
Verse: 43    πρίν γ' ὅτε δή με σὸς υἱὸς ἀπὸ μεγάροιο κάλεσσε
Verse: 44    Τηλέμαχος: τὸν γάρ ῥα πατὴρ προέηκε καλέσσαι.
Verse: 45    εὗρον ἔπειτ' ᾽Οδυσῆα μετὰ κταμένοισι νέκυσσιν
Verse: 46    ἑστεῶθ'· οἱ δέ μιν ἀμϕί, κραταίπεδον οὖδας ἔχοντες,
Verse: 47    κείατ' ἐπ' ἀλλήλοισιν· ἰδοῦσά κε θυμὸν ἰάνθης.
Verse: 49    νῦν δ' οἱ μὲν δὴ πάντες ἐπ' αὐλείῃσι θύρῃσιν
Verse: 50    ἁθρόοι, αὐτὰρ ὁ δῶμα θεειοῦται περικαλλές
Verse: 51    πῦρ μέγα κηάμενος: σὲ δέ με προέηκε καλέσσαι.
Verse: 52    ἀλλ' ἕπευ, ὄϕρα σϕῶιν ἐυϕροσύνης ἐπιβῆτον
Verse: 53    ἀμϕοτέρω ϕίλον ἦτορ, ἐπεὶ κακὰ πολλὰ πέποσθε.
Verse: 54    νῦν δ' ἤδη τόδε μακρὸν ἐέλδωρ ἐκτετέλεσται·
Verse: 55    ἦλθε μὲν αὐτὸς ζωὸς ἐϕέστιος, εὗρε δὲ καὶ σὲ
Verse: 56    καὶ παῖδ' ἐν μεγάροισι· κακῶς δ' οἵ πέρ μιν ἔρεζον
Verse: 57    μνηστῆρες, τοὺς πάντας ἐτείσατο ᾧ ἐνὶ οἴκῳ."

Verse: 58       τὴν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 59       "μαῖα ϕίλη, μή πω μέγ' ἐπεύχεο καγχαλόωσα.
Verse: 60    οἶσθα γὰρ ὥς κ' ἀσπαστὸς ἐνὶ μεγάροισι ϕανείη
Verse: 61    πᾶσι, μάλιστα δ' ἐμοί τε καὶ υἱέι, τὸν τεκόμεσθα·
Verse: 62    ἀλλ' οὐκ ἔσθ' ὅδε μῦθος ἐτήτυμος, ὡς ἀγορεύεις,
Verse: 63    ἀλλά τις ἀθανάτων κτεῖνε μνηστῆρας ἀγαυούς,
Verse: 64    ὕβριν ἀγασσάμενος θυμαλγέα καὶ κακὰ ἔργα·
Verse: 65    οὔ τινα γὰρ τίεσκον ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
Verse: 66    οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ὅτίς σϕεας εἰσαϕίκοιτο·
Verse: 67    τὼ δι' ἀτασθαλίας ἔπαθον κακόν. αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 68    ὤλεσε τηλοῦ νόστον ᾽Αχαιίδος, ὤλετο δ' αὐτός."

Verse: 69       τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια·

Verse: 70       "τέκνον ἐμόν, ποῖόν σε ἔπος ϕύγεν ἕρκος ὀδόντων,
Verse: 71    ἣ πόσιν ἔνδον ἐόντα παρ' ἐσχάρῃ οὔ ποτ' ἔϕησθα
Verse: 72    οἴκαδ' ἐλεύσεσθαι· θυμὸς δέ τοι αἰὲν ἄπιστος.
Verse: 73    ἀλλ' ἄγε τοι καὶ σῆμα ἀριϕραδὲς ἄλλο τι εἴπω,
Verse: 74    οὐλήν, τήν ποτέ μιν σῦς ἤλασε λευκῷ ὀδόντι.
Verse: 75    τὴν ἀπονίζουσα ϕρασάμην, ἔθελον δὲ σοὶ αὐτῇ
Verse: 76    εἰπέμεν· ἀλλά με κεῖνος ἑλὼν ἐπὶ μάστακα χερσὶν
Verse: 77    οὐκ ἔα εἰπέμεναι πολυκερδείῃσι νόοιο.
Verse: 78    ἀλλ' ἕπευ· αὐτὰρ ἐγὼν ἐμέθεν περιδώσομαι αὐτῆς,
Verse: 79    αἴ κέν σ' ἐξαπάϕω, κτεῖναί μ' οἰκτίστῳ ὀλέθρῳ."

Verse: 80       τὴν δ' ἠμείβετ' ἔπειτα περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 81       "μαῖα ϕίλη, χαλεπόν σε θεῶν αἰειγενετάων
Verse: 82    δήνεα εἴρυσθαι, μάλα περ πολύιδριν ἐοῦσαν·
Verse: 83    ἀλλ' ἔμπης ἴομεν μετὰ παῖδ' ἐμόν, ὄϕρα ἴδωμαι
Verse: 84    ἄνδρας μνηστῆρας τεθνηότας, ἠδ' ὃς ἔπεϕνεν."

Verse: 85       ὣς ϕαμένη κατέβαιν' ὑπερώια· πολλὰ δέ οἱ κῆρ
Verse: 86    ὥρμαιν', ἢ ἀπάνευθε ϕίλον πόσιν ἐξερεείνοι,
Verse: 87    ἦ παρστᾶσα κύσειε κάρη καὶ χεῖρε λαβοῦσα.
Verse: 88    ἡ δ' ἐπεὶ εἰσῆλθεν καὶ ὑπέρβη λάινον οὐδόν,
Verse: 89    ἕζετ' ἔπειτ' ᾽Οδυσῆος ἐναντίον, ἐν πυρὸς αὐγῇ,
Verse: 90    τοίχου τοῦ ἑτέρου· ὁ δ' ἄρα πρὸς κίονα μακρὴν
Verse: 91    ἧστο κάτω ὁρόων, ποτιδέγμενος εἴ τί μιν εἴποι
Verse: 92    ἰϕθίμη παράκοιτις, ἐπεὶ ἴδεν ὀϕθαλμοῖσιν.
Verse: 93    ἡ δ' ἄνεῳ δὴν ἧστο, τάϕος δέ οἱ ἦτορ ἵκανεν·
Verse: 94    ὄψει δ' ἄλλοτε μέν μιν ἐνωπαδίως ἐσίδεσκεν,
Verse: 95    ἄλλοτε δ' ἀγνώσασκε κακὰ χροὶ: εἵματ' ἔχοντα.
Verse: 96    Τηλέμαχος δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 97       "μῆτερ ἐμή, δύσμητερ, ἀπηνέα θυμὸν ἔχουσα,
Verse: 98    τίϕθ' οὕτω πατρὸς νοσϕίζεαι, οὐδὲ παρ' αὐτὸν
Verse: 99    ἑζομένη μύθοισιν ἀνείρεαι οὐδὲ μεταλλᾷς...
Verse: 100    οὐ μέν κ' ἄλλη γ' ὧδε γυνὴ τετληότι θυμῷ
Verse: 101    ἀνδρὸς ἀποσταίη, ὅς οἱ κακὰ πολλὰ μογήσας
Verse: 102    ἔλθοι ἐεικοστῷ ἔτειὴ ἐς πατρίδα γαῖαν·
Verse: 103    σοὶ δ' αἰεὶ κραδίη στερεωτέρη ἐστὶ λίθοιο."

Verse: 104       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 105       "τέκνον ἐμόν, θυμός μοι ἐνὶ στήθεσσι τέθηπεν,
Verse: 106    οὐδέ τι προσϕάσθαι δύναμαι ἔπος οὐδ' ἐρέεσθαι
Verse: 107    οὐδ' εἰς ὦπα ἰδέσθαι ἐναντίον. εἰ δ' ἐτεὸν δὴ
Verse: 108    ἔστ' ᾽Οδυσεὺς καὶ οἶκον ἱκάνεται, ἦ μάλα νῶι
Verse: 109    γνωσόμεθ' ἀλλήλων καὶ λώιον· ἔστι γὰρ ἥμιν
Verse: 110    σήμαθ', ἃ δὴ καὶ νῶι κεκρυμμένα ἴδμεν ἀπ' ἄλλων."

Verse: 111       ὣς ϕάτο, μείδησεν δὲ πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 112    αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 113       "Τηλέμαχ', ἤτοι μητέρ' ἐνὶ μεγάροισιν ἔασον
Verse: 114    πειράζειν ἐμέθεν· τάχα δὲ ϕράσεται καὶ ἄρειον.
Verse: 115    νῦν δ' ὅττι ῥυπόω, κακὰ δὲ χροὶ: εἵματα εἷμαι,
Verse: 116    τοὔνεκ' ἀτιμάζει με καὶ οὔ πώ ϕησι τὸν εἶναι.
Verse: 117    ἡμεῖς δὲ ϕραζώμεθ' ὅπως ὄχ' ἄριστα γένηται.
Verse: 118    καὶ γάρ τίς θ' ἕνα ϕῶτα κατακτείνας ἐνὶ δήμῳ,
Verse: 119    ᾧ μὴ πολλοὶ ἔωσιν ἀοσσητῆρες ὀπίσσω,
Verse: 120    ϕεύγει πηούς τε προλιπὼν καὶ πατρίδα γαῖαν·
Verse: 121    ἡμεῖς δ' ἕρμα πόληος ἀπέκταμεν, οἳ μέγ' ἄριστοι
Verse: 122    κούρων εἰν ᾽Ιθάκῃ. τὰ δέ σε ϕράζεσθαι ἄνωγα."

Verse: 123       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 124       "αὐτὸς ταῦτά γε λεῦσσε, πάτερ ϕίλε· σὴν γὰρ ἀρίστην
Verse: 125    μῆτιν ἐπ' ἀνθρώπους ϕάσ' ἔμμεναι, οὐδέ κέ τίς τοι
Verse: 126    ἄλλος ἀνὴρ ἐρίσειε καταθνητῶν ἀνθρώπων."

Verse: 129       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 130       "τοὶ γὰρ ἐγὼν ἐρέω, ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα.
Verse: 131    πρῶτα μὲν ἂρ λούσασθε καὶ ἀμϕιέσασθε χιτῶνας,
Verse: 132    δμῳὰς δ' ἐν μεγάροισιν ἀνώγετε εἵμαθ' ἑλέσθαι·
Verse: 133    αὐτὰρ θεῖος ἀοιδὸς ἔχων ϕόρμιγγα λίγειαν
Verse: 134    ἡμῖν ἡγείσθω ϕιλοπαίγμονος ὀρχηθμοῖο,
Verse: 135    ὥς κέν τις ϕαίη γάμον ἔμμεναι ἐκτὸς ἀκούων
Verse: 136    ἢ ἀν' ὁδὸν στείχων ἢ οἳ περιναιετάουσι·
Verse: 137    μὴ πρόσθε κλέος εὐρὺ ϕόνου κατὰ ἄστυ γένηται
Verse: 138    ἀνδρῶν μνηστήρων, πρίν γ' ἡμέας ἐλθέμεν ἔξω
Verse: 139    ἀγρὸν ἐς ἡμέτερον πολυδένδρεον· ἔνθα δ' ἔπειτα
Verse: 140    ϕρασσόμεθ' ὅττί κε κέρδος ᾽Ολύμπιος ἐγγυαλίξῃ."

Verse: 141       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
Verse: 142    πρῶτα μὲν οὖν λούσαντο καὶ ἀμϕιέσαντο χιτῶνας,
Verse: 143    ὅπλισθεν δὲ γυναῖκες: ὁ δ' εἵλετο θεῖος ἀοιδὸς
Verse: 144    ϕόρμιγγα γλαϕυρήν, ἐν δέ σϕισιν ἵμερον ὦρσε
Verse: 145    μολπῆς τε γλυκερῆς καὶ ἀμύμονος ὀρχηθμοῖο.
Verse: 146    τοῖσιν δὲ μέγα δῶμα περιστεναχίζετο ποσσὶν
Verse: 147    ἀνδρῶν παιζόντων καλλιζώνων τε γυναικῶν.
Verse: 148    ὧδε δέ τις εἴπεσκε δόμων ἔκτοσθεν ἀκούων·

Verse: 149       "ἦ μάλα δή τις ἔγημε πολυμνήστην βασίλειαν.
Verse: 150    σχετλίη, οὐδ' ἔτλη πόσιος οὗ κουριδίοιο
Verse: 151    εἴρυσθαι μέγα δῶμα διαμπερές, εἷος ἵκοιτο."

Verse: 152       ὣς ἄρα τις εἴπεσκε, τὰ δ' οὐκ ἴσαν ὡς ἐτέτυκτο.
Verse: 153    αὐτὰρ ᾽Οδυσσῆα μεγαλήτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 154    Εὐρυνόμη ταμίη λοῦσεν καὶ χρῖσεν ἐλαίῳ,
Verse: 155    ἀμϕὶ δέ μιν ϕᾶρος καλὸν βάλεν ἠδὲ χιτῶνα·
Verse: 156    αὐτὰρ κὰκ κεϕαλῆς χεῦεν πολὺ κάλλος ᾽Αθήνη
Verse: 157    μείζονά τ' εἰσιδέειν καὶ πάσσονα, κὰδ δὲ κάρητος
Verse: 158    οὔλας ἧκε κόμας, ὑακινθίνῳ ἄνθει ὁμοίας.
Verse: 159    ὡς δ' ὅτε τις χρυσὸν περιχεύεται ἀργύρῳ ἀνὴρ
Verse: 160    ἴδρις, ὃν ῞Ηϕαιστος δέδαεν καὶ Παλλὰς ᾽Αθήνη
Verse: 161    τέχνην παντοίην, χαρίεντα δὲ ἔργα τελείει·
Verse: 162    ὣς μὲν τῷ κατέχευε χάριν κεϕαλῇ τε καὶ ὤμοις:
Verse: 163    ἐκ δ' ἀσαμίνθου βῆ δέμας ἀθανάτοισιν ὁμοῖος:
Verse: 164    ἂψ δ' αὖτις κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη,
Verse: 165    ἀντίον ἧς ἀλόχου, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε·

Verse: 166       "δαιμονίη, περὶ σοίγε γυναικῶν θηλυτεράων
Verse: 167    κῆρ ἀτέραμνον ἔθηκαν ᾽Ολύμπια δώματ' ἔχοντες:
Verse: 168    οὐ μέν κ' ἄλλη γ' ὧδε γυνὴ τετληότι θυμῷ
Verse: 169    ἀνδρὸς ἀποσταίη, ὅς οἱ κακὰ πολλὰ μογήσας
Verse: 170    ἔλθοι ἐεικοστῷ ἔτειὴ ἐς πατρίδα γαῖαν.
Verse: 171    ἀλλ' ἄγε μοι, μαῖα, στόρεσον λέχος, ὄϕρα καὶ αὐτὸς
Verse: 172    λέξομαι· ἦ γὰρ τῇ γε σιδήρεον ἐν ϕρεσὶν ἦτορ."

Verse: 173       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 174       "δαιμόνι', οὔτ' ἄρ τι μεγαλίζομαι οὔτ' ἀθερίζω
Verse: 175    οὔτε λίην ἄγαμαι, μάλα δ' εὖ οἶδ' οἷος ἔησθα
Verse: 176    ἐξ ᾽Ιθάκης ἐπὶ νηὸς ἰὼν δολιχηρέτμοιο.
Verse: 177    ἀλλ' ἄγε οἱ στόρεσον πυκινὸν λέχος, Εὐρύκλεια,
Verse: 178    ἐκτὸς ἐυσταθέος θαλάμου, τόν ῥ'αὐτὸς ἐποίει·
Verse: 179    ἔνθά οἱ ἐκθεῖσαι πυκινὸν λέχος ἐμβάλετ' εὐνήν,
Verse: 180    κώεα καὶ χλαίνας καὶ ῥήγεα σιγαλόεντα."

Verse: 181       ὣς ἄρ' ἔϕη πόσιος πειρωμένη· αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 182    ὀχθήσας ἄλοχον προσεϕώνεε κέδν' εἰδυῖαν·

Verse: 183       "ὦ γύναι, ἦ μάλα τοῦτο ἔπος θυμαλγὲς ἔειπες.
Verse: 184    τίς δέ μοι ἄλλοσ' ἔθῆκε λέχος... χαλεπὸν δέ κεν εἴη
Verse: 185    καὶ μάλ' ἐπισταμένῳ, ὅτε μὴ θεὸς αὐτὸς ἐπελθὼν
Verse: 186    ῥηιδίως ἐθέλων θείη ἄλλῃ ἐνὶ χώρῃ.
Verse: 187    ἀνδρῶν δ' οὔ κέν τις ζωὸς βροτός, οὐδὲ μάλ' ἡβῶν,
Verse: 188    ῥεῖα μετοχλίσσειεν, ἐπεὶ μέγα σῆμα τέτυκται
Verse: 189    ἐν λέχει ἀσκητῷ· τὸ δ' ἐγὼ κάμον οὐδέ τις ἄλλος.
Verse: 190    θάμνος ἔϕυ τανύϕυλλος ἐλαίης ἕρκεος ἐντός,
Verse: 191    ἀκμηνὸς, θαλέθων· πάχετος δ' ἦν ἠύτε κίων.
Verse: 192    τῷ δ' ἐγὼ ἀμϕιβαλὼν θάλαμον δέμον, ὄϕρ' ἐτέλεσσα,
Verse: 193    πυκνῇσιν λιθάδεσσι, καὶ εὖ καθύπερθεν ἔρεψα,
Verse: 194    κολλητὰς δ' ἐπέθηκα θύρας, πυκινῶς ἀραρυίας.
Verse: 195    καὶ τότ' ἔπειτ' ἀπέκοψα κόμην τανυϕύλλου ἐλαίης,
Verse: 196    κορμὸν δ' ἐκ ῥίζης προταμὼν ἀμϕέξεσα χαλκῷ
Verse: 197    εὖ καὶ ἐπισταμένως, καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνα,
Verse: 198    ἑρμῖν' ἀσκήσας, τέτρηνα δὲ πάντα τερέτρῳ.
Verse: 199    ἐκ δὲ τοῦ ἀρχόμενος λέχος ἔξεον, ὄϕρ' ἐτέλεσσα,
Verse: 200    δαιδάλλων χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ ἠδ' ἐλέϕαντι·
Verse: 201    ἐν δ' ἐτάνυσσ' ἱμάντα βοὸς ϕοίνικι ϕαεινόν.
Verse: 202    οὕτω τοι τόδε σῆμα πιϕαύσκομαι· οὐδέ τι οἶδα,
Verse: 203    ἤ μοι ἔτ' ἔμπεδόν ἐστι, γύναι, λέχος, ἦέ τις ἤδη
Verse: 204    ἀνδρῶν ἄλλοσ' ἔθηκε, ταμὼν ὕπο πυθμέν' ἐλαίης."

Verse: 205       ὣς ϕάτο, τῆς δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ,
Verse: 206    σήματ' ἀναγνούσῃ, τά οἱ ἔμπεδα πέϕραδ' ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 207    δακρύσασα δ' ἔπειτ' ἰθὺς κίεν, ἀμϕὶ δὲ χεῖρας
Verse: 208    δειρῇ βάλλ' ᾽Οδυσῆι, κάρη δ' ἔκυσ' ἠδὲ προσηύδα·

Verse: 209       "μή μοι, ᾽Οδυσσεῦ, σκύζευ, ἐπεὶ τά περ ἄλλα μάλιστα
Verse: 210    ἀνθρώπων πέπνυσο· θεοὶ δ' ὤπαζον ὀιζύν,
Verse: 211    οἳ νῶιν ἀγάσαντο παρ' ἀλλήλοισι μένοντε
Verse: 212    ἥβης ταρπῆναι καὶ γήραος οὐδὸν ἱκέσθαι.
Verse: 213    αὐτὰρ μὴ νῦν μοι τόδε χώεο μηδὲ νεμέσσα,
Verse: 214    οὕνεκά σ' οὐ τὸ πρῶτον, ἐπεὶ ἴδον, ὧδ' ἀγάπησα.
Verse: 215    αἰεὶ γάρ μοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι ϕίλοισιν
Verse: 216    ἐρρίγει, μή τίς με βροτῶν ἀπάϕοιτ' ἐπέεσσιν
Verse: 217    ἐλθών· πολλοὶ γὰρ κακὰ κέρδεα βουλεύουσιν.
Verse: 218    οὐδέ κεν ᾽Αργείη ῾Ελένη, Διὸς ἐκγεγαυῖα,
Verse: 219    ἀνδρὶ παρ' ἀλλοδαπῷ ἐμίγη ϕιλότητι καὶ εὐνῇ,
Verse: 220    εἰ ᾔδη ὅ μιν αὖτις ᾽Αρήιοι υἷες ᾽Αχαιῶν
Verse: 221    ἀξέμεναι οἶκον δὲ ϕίλην ἐς πατρίδ' ἔμελλον.
Verse: 222    τὴν δ' ἤτοι ῥέξαι θεὸς ὤρορεν ἔργον ἀεικές:
Verse: 223    τὴν δ' ἄτην οὐ πρόσθεν ἑῷ ἐγκάτθετο θυμῷ
Verse: 224    λυγρήν, ἐξ ἧς πρῶτα καὶ ἡμέας ἵκετο πένθος.
Verse: 225    νῦν δ', ἐπεὶ ἤδη σήματ' ἀριϕραδέα κατέλεξας
Verse: 226    εὐνῆς ἡμετέρης, τὴν οὐ βροτὸς ἄλλος ὀπώπει,
Verse: 227    ἀλλ' οἶοι σύ τ' ἐγώ τε καὶ ἀμϕίπολος μία μούνη,
Verse: 228    ᾽Ακτορίς, ἥν μοι δῶκε πατὴρ ἔτι δεῦρο κιούσῃ,
Verse: 229    ἣ νῶιν εἴρυτο θύρας πυκινοῦ θαλάμοιο,
Verse: 230    πείθεις δή μευ θυμόν ἀπηνέα περ μάλ' ἐόντα."

Verse: 231       ὣς ϕάτο, τῷ δ' ἔτι μᾶλλον ὑϕ' ἵμερον ὦρσε γόοιο·
Verse: 232    κλαῖε δ' ἔχων ἄλοχον θυμαρέα, κέδν' εἰδυῖαν.
Verse: 233    ὡς δ' ὅτ' ἂν ἀσπάσιος γῆ νηχομένοισι ϕανήῃ,
Verse: 234    ὧν τε Ποσειδάων εὐεργέα νῆ' ἐνὶ πόντῳ
Verse: 235    ῥαίσῃ, ἐπειγομένην ἀνέμῳ καὶ κύματι πηγῷ·
Verse: 236    παῦροι δ' ἐξέϕυγον πολιῆς ἁλὸς ἤπειρον δὲ
Verse: 237    νηχόμενοι, πολλὴ δὲ περὶ χροὶ: τέτροϕεν ἅλμη,
Verse: 238    ἀσπάσιοι δ' ἐπέβαν γαίης, κακότητα ϕυγόντες:
Verse: 239    ὣς ἄρα τῇ ἀσπαστὸς ἔην πόσις εἰσοροώσῃ,
Verse: 240    δειρῆς δ' οὔ πω πάμπαν ἀϕίετο πήχεε λευκώ.
Verse: 241    καί νύ κ' ὀδυρομένοισι ϕάνη ῥοδοδάκτυλος ᾽Ηώς,
Verse: 242    εἰ μὴ ἄρ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις ᾽Αθήνη.
Verse: 243    νύκτα μὲν ἐν περάτῃ δολιχὴν σχέθεν, ᾽Ηῶ δ' αὖτε
Verse: 244    ῥύσατ' ἐπ' ᾽Ωκεανῷ χρυσόθρονον, οὐδ' ἔα ἵππους
Verse: 245    ζεύγνυσθ' ὠκύποδας, ϕάος ἀνθρώποισι ϕέροντας,
Verse: 246    Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' ᾽Ηῶ πῶλοι ἄγουσι.
Verse: 247    καὶ τότ' ἄρ' ἣν ἄλοχον προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 248       "ὦ γύναι, οὐ γάρ πω πάντων ἐπὶ πείρατ' ἀέθλων
Verse: 249    ἤλθομεν, ἀλλ' ἔτ' ὄπισθεν ἀμέτρητος πόνος ἔσται,
Verse: 250    πολλὸς καὶ χαλεπός, τὸν ἐμὲ χρὴ πάντα τελέσσαι.
Verse: 251    ὣς γάρ μοι ψυχὴ μαντεύσατο Τειρεσίαο
Verse: 252    ἤματι τῷ, ὅτε δὴ κατέβην δόμον ῎Αιδος εἴσω,
Verse: 253    νόστον ἑταίροισιν διζήμενος ἠδ' ἐμοὶ αὐτῷ.
Verse: 254    ἀλλ' ἔρχευ, λέκτρον δ' ἴομεν, γύναι, ὄϕρα καὶ ἤδη
Verse: 255    ὕπνῳ ὕπο γλυκερῷ ταρπώμεθα κοιμηθέντε."

Verse: 256       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 257       "εὐνὴ μὲν δὴ σοίγε τότ' ἔσσεται, ὁππότε θυμῷ
Verse: 258    σῷ ἐθέλῃς, ἐπεὶ ἄρ σε θεοὶ ποίησαν ἱκέσθαι
Verse: 259    οἶκον ἐυκτίμενον καὶ σὴν ἐς πατρίδα γαῖαν·
Verse: 260    ἀλλ' ἐπεὶ ἐϕράσθης καί τοι θεὸς ἔμβαλε θυμῷ,
Verse: 261    εἴπ' ἄγε μοι τὸν ἄεθλον, ἐπεὶ καὶ ὄπισθεν, ὀίω,
Verse: 262    πεύσομαι, αὐτίκα δ' ἐστὶ δαήμεναι οὔ τι χέρειον."

Verse: 263       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 264       "δαιμονίη, τί τ' ἄρ' αὖ με μάλ' ὀτρύνουσα κελεύεις
Verse: 265    εἰπέμεν; αὐτὰρ ἐγὼ μυθήσομαι οὐδ' ἐπικεύσω.
Verse: 266    οὐ μέν τοι θυμὸς κεχαρήσεται· οὐδὲ γὰρ αὐτὸς
Verse: 267    χαίρω, ἐπεὶ μάλα πολλὰ βροτῶν ἐπὶ ἄστε' ἄνωγεν
Verse: 268    ἐλθεῖν, ἐν χείρεσσιν ἔχοντ' εὐῆρες ἐρετμόν,
Verse: 269    εἰς ὅ κε τοὺς ἀϕίκωμαι, οἳ οὐκ ἴσασι θάλασσαν
Verse: 270    ἀνέρες, οὐδέ θ' ἅλεσσι μεμιγμένον εἶδαρ ἔδουσιν·
Verse: 271    οὐδ' ἄρα τοὶ γ' ἴσασι νέας ϕοινικοπαρῄους,
Verse: 272    οὐδ' εὐήρε' ἐρετμά, τά τε πτερὰ νηυσὶ πέλονται.
Verse: 273    σῆμα δέ μοι τόδ' ἔειπεν ἀριϕραδές, οὐδέ σε κεύσω·
Verse: 274    ὁππότε κεν δή μοι ξυμβλήμενος ἄλλος ὁδίτης
Verse: 275    ϕήῃ ἀθηρηλοιγὸν ἔχειν ἀνὰ ϕαιδίμῳ ὤμῳ,
Verse: 276    καὶ τότε μ' ἐν γαίῃ πήξαντ' ἐκέλευσεν ἐρετμόν,
Verse: 277    ἕρξανθ' ἱερὰ καλὰ Ποσειδάωνι ἄνακτι,
Verse: 278    ἀρνειὸν ταῦρόν τε συῶν τ' ἐπιβήτορα κάπρον,
Verse: 279    οἴκαδ' ἀποστείχειν, ἕρδειν θ' ἱερὰς ἑκατόμβας
Verse: 280    ἀθανάτοισι θεοῖσι, τοὶ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσι,
Verse: 281    πᾶσι μάλ' ἑξείης. θάνατος δέ μοι ἐξ ἁλὸς αὐτῷ
Verse: 282    ἀβληχρὸς μάλα τοῖος ἐλεύσεται, ὅς κέ με πέϕνῃ
Verse: 283    γήρᾳ ὕπο λιπαρῷ ἀρημένον· ἀμϕὶ δὲ λαοὶ
Verse: 284    ὄλβιοι ἔσσονται. τὰ δέ μοι ϕάτο πάντα τελεῖσθαι."

Verse: 285       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 286       "εἰ μὲν δὴ γῆράς γε θεοὶ τελέουσιν ἄρειον,
Verse: 287    ἐλπωρή τοι ἔπειτα κακῶν ὑπάλυξιν ἔσεσθαι."
Verse: 288    ὥς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
Verse: 289    τόϕρα δ' ἄρ' Εὐρυνόμη τε ἰδὲ τροϕὸς ἔντυον εὐνὴν
Verse: 290    ἐσθῆτος μαλακῆς, δαί:δων ὕπο λαμπομενάων.
Verse: 291    αὐτὰρ ἐπεὶ στόρεσαν πυκινὸν λέχος ἐγκονέουσαι,
Verse: 292    γρηὺ:ς μὲν κείουσα πάλιν οἶκον δὲ βεβήκει,
Verse: 293    τοῖσιν δ' Εὐρυνόμη θαλαμηπόλος ἡγεμόνευεν
Verse: 294    ἐρχομένοισι λέχος δέ, δάος μετὰ χερσὶν ἔχουσα·
Verse: 295    ἐς θάλαμον δ' ἀγαγοῦσα πάλιν κίεν. οἱ μὲν ἔπειτα
Verse: 296    ἀσπάσιοι λέκτροιο παλαιοῦ θεσμὸν ἵκοντο·
   
Verse: 297    αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτης
Verse: 298    παῦσαν ἄρ' ὀρχηθμοῖο πόδας, παῦσαν δὲ γυναῖκας,
Verse: 299    αὐτοὶ δ' εὐνάζοντο κατὰ μέγαρα σκιόεντα.

Verse: 300       τὼ δ' ἐπεὶ οὖν ϕιλότητος ἐταρπήτην ἐρατεινῆς,
Verse: 301    τερπέσθην μύθοισι, πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντε,
Verse: 302    ἡ μὲν ὅσ' ἐν μεγάροισιν ἀνέσχετο δῖα γυναικῶν,
Verse: 303    ἀνδρῶν μνηστήρων ἐσορῶσ' ἀίδηλον ὅμιλον,
Verse: 304    οἳ ἕθεν εἵνεκα πολλά, βόας καὶ ἴϕια μῆλα,
Verse: 305    ἔσϕαζον, πολλὸς δὲ πίθων ἠϕύσσετο οἶνος:
Verse: 306    αὐτὰρ ὁ Διογενὴς ᾽Οδυσεύς, ὅσα κήδε' ἔθηκεν
Verse: 307    ἀνθρώποις ὅσα τ' αὐτὸς ὀιζύσας ἐμόγησε,
Verse: 308    πάντ' ἔλεγ'· ἡ δ' ἄρ' ἐτέρπετ' ἀκούουσ', οὐδέ οἱ ὕπνος
Verse: 309    πῖπτεν ἐπὶ βλεϕάροισι πάρος καταλέξαι ἅπαντα.

Verse: 310       ἤρξατο δ' ὡς πρῶτον Κίκονας δάμασ', αὐτὰρ ἔπειτα
Verse: 311    ἦλθεν Λωτοϕάγων ἀνδρῶν πίειραν ἄρουραν·
Verse: 312    ἠδ' ὅσα Κύκλωψ ἕρξε, καὶ ὡς ἀπετίσατο ποινὴν
Verse: 313    ἰϕθίμων ἑτάρων, ουἠς ἤσθιεν οὐδ' ἐλέαιρεν·
Verse: 314    ἠδ' ὡς Αἰόλον ἵκεθ', ὅ μιν πρόϕρων ὑπέδεκτο
Verse: 315    καὶ πέμπ', ου 'δέ πω αἶσα ϕίλην ἐς πατρίδ' ἱκέσθαι
Verse: 316    ἤην, ἀλλά μιν αὖτις ἀναρπάξασα θύελλα
Verse: 317    πόντον ἐπ' ἰχθυόεντα ϕέρεν βαρέα στενάχοντα·
Verse: 318    ἠδ' ὡς Τηλέπυλον Λαιστρυγονίην ἀϕίκανεν,
Verse: 319    οἳ νῆάς τ' ὄλεσαν καὶ ἐυὴκνήμιδας ἑταίρους.
Verse: 321    καὶ Κίρκης κατέλεξε δόλον πολυμηχανίην τε,
Verse: 322    ἠδ' ὡς εἰς ᾽Αίδεω δόμον ἤλυθεν εὐρώεντα,
Verse: 323    ψυχῇ χρησόμενος Θηβαίου Τειρεσίαο,
Verse: 324    νηὶ πολυκλήιδι, καὶ εἴσιδε πάντας ἑταίρους
Verse: 325    μητέρα θ', ἥ μιν ἔτικτε καὶ ἔτρεϕε τυτθὸν ἐόντα·
Verse: 326    ἠδ' ὡς Σειρήνων ἁδινάων ϕθόγγον ἄκουσεν,
Verse: 327    ὥς θ' ἵκετο Πλαγκτὰς πέτρας δεινήν τε Χάρυβδιν
Verse: 328    Σκύλλην θ', ἣν οὐ πώποτ' ἀκήριοι ἄνδρες ἄλυξαν·
Verse: 329    ἠδ' ὡς ᾽Ηελίοιο βόας κατέπεϕνον ἑταῖροι·
Verse: 330    ἠδ' ὡς νῆα θοὴν ἔβαλε ψολόεντι κεραυνῷ
Verse: 331    Ζεὺς ὑψιβρεμέτης, ἀπὸ δ' ἔϕθιθεν ἐσθλοὶ ἑταῖροι
Verse: 332    πάντες ὁμῶς, αὐτὸς δὲ κακὰς ὑπὸ κῆρας ἄλυξεν·
Verse: 333    ὥς θ' ἵκετ' ᾽Ωγυγίην νῆσον Νύμϕην τε Καλυψώ,
Verse: 334    ἣ δή μιν κατέρυκε λιλαιομένη πόσιν εἶναι
Verse: 335    ἐν σπέεσι γλαϕυροῖσι, καὶ ἔτρεϕεν ἠδὲ ἔϕασκε
Verse: 336    θήσειν ἀθάνατον καὶ ἀγήρων ἤματα πάντα·
Verse: 337    ἀλλὰ τοῦ οὔ ποτε θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθεν·
Verse: 338    ἠδ' ὡς ἐς Φαίηκας ἀϕίκετο πολλὰ μογήσας,
Verse: 339    οἳ δή μιν περὶ κῆρι θεὸν ὣς τιμήσαντο
Verse: 340    καὶ πέμψαν σὺν νηὶ ϕίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
Verse: 341    χαλκόν τε χρυσόν τε ἅλις ἐσθῆτά τε δόντες.
Verse: 342    τοῦτ' ἄρα δεύτατον εἶπεν ἔπος, ὅτε οἱ γλυκὺς ὕπνος
Verse: 343    λυσιμελὴς ἐπόρουσε λύων μελεδήματα θυμοῦ.

Verse: 344       ἡ δ' αὖτ' ἄλλ' ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις ᾽Αθήνη·
Verse: 345    ὁππότε δή ῥ' ᾽Οδυσῆα ἐέλπετο ὃν κατὰ θυμὸν
Verse: 346    εὐνῆς ἧς ἀλόχου ταρπήμεναι ἠδὲ καὶ ὕπνου,
Verse: 347    αὐτίκ' ἀπ' ᾽Ωκεανοῦ χρυσόθρονον ἠριγένειαν
Verse: 348    ὦρσεν, ἵν' ἀνθρώποισι ϕόως ϕέροι. ὦρτο δ' ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 349    εὐνῆς ἐκ μαλακῆς, ἀλόχῳ δ' ἐπὶ μῦθον ἔτελλεν·

Verse: 350       "ὦ γύναι, ἤδη μὲν πολέων κεκορήμεθ' ἀέθλων
Verse: 351    ἀμϕοτέρω, σὺ μὲν ἐνθάδ' ἐμὸν πολυκηδέα νόστον
Verse: 352    κλαίουσ'· αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς ἄλγεσι καὶ θεοὶ ἄλλοι
Verse: 353    ἱέμενον πεδάασκον ἐμῆς ἀπὸ πατρίδος αἴης.
Verse: 354    νῦν δ' ἐπεὶ ἀμϕοτέρω πολυήρατον ἱκόμεθ' εὐνήν,
Verse: 355    κτήματα μέν, τά μοί ἐστι, κομιζέμεν ἐν μεγάροισι,
Verse: 356    μῆλα δ', ἅ μοι μνηστῆρες ὑπερϕίαλοι κατέκειραν,
Verse: 357    πολλὰ μὲν αὐτὸς ἐγὼ ληίσσομαι, ἄλλα δ' ᾽Αχαιοὶ
Verse: 358    δώσουσ', εἰς ὅ κε πάντας ἐνιπλήσωσιν ἐπαύλους.
Verse: 359    ἀλλ' ἤτοι μὲν ἐγὼ πολυδένδρεον ἀγρὸν ἄπειμι,
Verse: 360    ὀψόμενος πατέρ' ἐσθλόν, ὅ μοι πυκινῶς ἀκάχηται·
Verse: 361    σοὶ δέ, γύναι, τάδ' ἐπιτέλλω πινυτῇ περ ἐούσῃ·
Verse: 362    αὐτίκα γὰ ϕάτις εἶσιν ἅμ' ἠελίῳ ἀνιόντι
Verse: 363    ἀνδρῶν ρ μνηστήρων, ουἠς ἔκτανον ἐν μεγάροισιν·
Verse: 364    εἰς ὑπερῷ' ἀναβᾶσα σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξὶν
Verse: 365    ἧσθαι, μηδέ τινα προτιόσσεο μηδ' ἐρέεινε."

Verse: 366       ἦ ῥα καὶ ἀμϕ' ὤμοισιν ἐδύσετο τεύχεα καλά,
Verse: 367    ὦρσε δὲ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην,
Verse: 368    πάντας δ' ἔντε' ἄνωγεν ᾽Αρήια χερσὶν ἑλέσθαι.
Verse: 369    οἱ δέ οἱ οὐκ ἀπίθησαν, ἐθωρήσσοντο δὲ χαλκῷ,
Verse: 370    ὤιξαν δὲ θύρας, ἐκ δ' ἤιον· ἦρχε δ' ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 371    ἤδη μὲν ϕάος ἦεν ἐπὶ χθόνα, τοὺς δ' ἄρ' ᾽Αθήνη
Verse: 372    νυκτὶ κατακρύψασα θοῶς ἐξῆγε πόληος.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.