TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 22
Previous part

Chapter: 22    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Χ


Verse: 1       Αὐτὰρ ὁ γυμνώθη ῥακέων πολύμητις ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 2    ἆλτο δ' ἐπὶ μέγαν οὐδὸν ἔχων βιὸν ἠδὲ ϕαρέτρην
Verse: 3    ἰῶν ἐμπλείην, ταχέας δ' ἐκχεύατ' ὀιστοὺς
Verse: 4    αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν, μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπεν·

Verse: 5       "οὗτος μὲν δὴ ἄεθλος ἀάατος ἐκτετέλεσται·
Verse: 6    νῦν αὖτε σκοπὸν ἄλλον, ὃν οὔ πώ τις βάλεν ἀνήρ,
Verse: 7    εἴσομαι, αἴ κε τύχωμι, πόρῃ δέ μοι εὖχος ᾽Απόλλων."

Verse: 8       ἦ καὶ ἐπ' ᾽Αντινόῳ ἰθύνετο πικρὸν ὀιστόν.
Verse: 9    ἤτοι ὁ καλὸν ἄλεισον ἀναιρήσεσθαι ἔμελλε,
Verse: 10    χρύσεον, ἄμϕωτον, καὶ δὴ μετὰ χερσὶν ἐνώμα,
Verse: 11    ὄϕρα πίοι οἴνοιο· ϕόνος δέ οἱ οὐκ ἐνὶ θυμῷ
Verse: 12    μέμβλετο. τίς κ' οἴοιτο μετ' ἀνδράσι δαιτυμόνεσσι
Verse: 13    μοῦνον ἐνὶ πλεόνεσσι, καὶ εἰ μάλα καρτερὸς εἴη,
Verse: 14    οἷ τεύξειν θάνατόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν;
Verse: 15    τὸν δ' ᾽Οδυσεὺς κατὰ λαιμὸν ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ,
Verse: 16    ἀντικρὺ δ' ἁπαλοῖο δι' αὐχένος ἤλυθ' ἀκωκή.
Verse: 17    ἐκλίνθη δ' ἑτέρωσε, δέπας δέ οἱ ἔκπεσε χειρὸς
Verse: 18    βλημένου, αὐτίκα δ' αὐλὸς ἀνὰ ῥῖνας παχὺς ἦλθεν
Verse: 19    αἵματος ἀνδρομέοιο· θοῶς δ' ἀπὸ εἷο τράπεζαν
Verse: 20    ὦσε ποδὶ πλήξας, ἀπὸ δ' εἴδατα χεῦεν ἔραζε·
Verse: 21    σῖτός τε κρέα τ' ὀπτὰ ϕορύνετο. τοὶ δ' ὁμάδησαν
Verse: 22    μνηστῆρες κατὰ δώμαθ', ὅπως ἴδον ἄνδρα πεσόντα,
Verse: 23    ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντες κατὰ δῶμα,
Verse: 24    πάντοσε παπταίνοντες ἐυδμήτους ποτὶ τοίχους:
Verse: 25    οὐδέ πῃ ἀσπὶς ἔην οὐδ' ἄλκιμον ἔγχος ἑλέσθαι.
Verse: 26    νείκειον δ' ᾽Οδυσῆα χολωτοῖσιν ἐπέεσσι·

Verse: 27       "ξεῖνε, κακῶς ἀνδρῶν τοξάζεαι· οὐκέτ' ἀέθλων
Verse: 28    ἄλλων ἀντιάσεις: νῦν τοι σῶς αἰπὺς ὄλεθρος.
Verse: 29    καὶ γὰρ δὴ νῦν ϕῶτα κατέκτανες, ὃς μέγ' ἄριστος
Verse: 30    κούρων εἰν ᾽Ιθάκῃ· τῶ σ' ἐνθάδε γῦπες ἔδονται."

Verse: 31       ἴσκεν ἕκαστος ἀνήρ, ἐπεὶ ἦ ϕάσαν οὐκ ἐθέλοντα
Verse: 32    ἄνδρα κατακτεῖναι· τὸ δὲ νήπιοι οὐκ ἐνόησαν,
Verse: 33    ὡς δή σϕιν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐϕῆπτο.
Verse: 34    τοὺς δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 35       "ὦ κύνες, οὔ μ' ἔτ' ἐϕάσκεθ' ὑπότροπον οἴκαδ' ἱκέσθαι
Verse: 36    δήμου ἄπο Τρώων, ὅτι μοι κατεκείρετε οἶκον,
Verse: 37    δμῳῇσίν δὲ γυναιξὶ παρευνάζεσθε βιαίως,
Verse: 38    αὐτοῦ τε ζώοντος ὑπεμνάασθε γυναῖκα,
Verse: 39    οὔτε θεοὺς δείσαντες, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
Verse: 40    οὔτέ τιν' ἀνθρώπων νέμεσιν κατόπισθεν ἔσεσθαι·
Verse: 41    νῦν ὕμιν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατ' ἐϕῆπται."

Verse: 42       ὣς ϕάτο, τοὺς δ' ἅρα πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν·
Verse: 44    Εὐρύμαχος δέ μιν οἶος ἀμειβόμενος προσέειπεν·

Verse: 45       "εἰ μὲν δὴ ᾽Οδυσεὺς ᾽Ιθακήσιος εἰλήλουθας,
Verse: 46    ταῦτα μὲν αἴσιμα εἶπας, ὅσα ῥέζεσκον ᾽Αχαιοί,
Verse: 47    πολλὰ μὲν ἐν μεγάροισιν ἀτάσθαλα, πολλὰ δ' ἐπ' ἀγροῦ.
Verse: 48    ἀλλ' ὁ μὲν ἤδη κεῖται, ὃς αἴτιος ἔπλετο πάντων,
Verse: 49    ᾽Αντίνοος: οὗτος γὰρ ἐπίηλεν τάδε ἔργα,
Verse: 50    οὔ τι γάμου τόσσον κεχρημένος οὐδὲ χατίζων,
Verse: 51    ἀλλ' ἄλλα ϕρονέων, τά οἱ οὐκ ἐτέλεσσε Κρονίων,
Verse: 52    ὄϕρ' ᾽Ιθάκης κατὰ δῆμον ἐυκτιμένης βασιλεύοι
Verse: 53    αὐτός, ἀτὰρ σὸν παῖδα κατακτείνειε λοχήσας.
Verse: 54    νῦν δ' ὁ μὲν ἐν μοίρῃ πέϕαται, σὺ δὲ ϕείδεο λαῶν
Verse: 55    σῶν· ἀτὰρ ἄμμες ὄπισθεν ἀρεσσάμενοι κατὰ δῆμον,
Verse: 56    ὅσσά τοι ἐκπέποται καὶ ἐδήδοται ἐν μεγάροισι,
Verse: 57    τιμὴν ἀμϕὶς ἄγοντες ἐεικοσάβοιον ἕκαστος,
Verse: 58    χαλκόν τε χρυσόν τ' ἀποδώσομεν, εἰς ὅ κε σὸν κῆρ
Verse: 59    ἰανθῇ· πρὶν δ' οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι."

Verse: 60       τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 61       "Εὐρύμαχ', οὐδ' εἴ μοι πατρώια πάντ' ἀποδοῖτε,
Verse: 62    ὅσσά τε νῦν ὔμμ' ἐστὶ, καὶ εἴ ποθεν ἄλλ' ἐπιθεῖτε,
Verse: 63    οὐδέ κεν ὧς ἔτι χεῖρας ἐμὰς λήξαιμι ϕόνοιο
Verse: 64    πρὶν πᾶσαν μνηστῆρας ὑπερβασίην ἀποτῖσαι.
Verse: 65    νῦν ὕμιν παράκειται ἐναντίον ἠὲ μάχεσθαι
Verse: 66    ἢ ϕεύγειν, ὅς κεν θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξῃ·
Verse: 67    ἀλλά τιν' οὐ ϕεύξεσθαι ὀίομαι αἰπὺν ὄλεθρον."

Verse: 68       ὣς ϕάτο, τῶν δ' αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ.

Verse: 69       τοῖσιν δ' Εὐρύμαχος μετεϕώνεε δεύτερον αὖτις:

Verse: 70       "ὦ ϕίλοι, οὐ γὰρ σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους,
Verse: 71    ἀλλ' ἐπεὶ ἔλλαβε τόξον ἐύξοον ἠδὲ ϕαρέτρην,
Verse: 72    οὐδοῦ ἄπο ξεστοῦ τοξάσσεται, εἰς ὅ κε πάντας
Verse: 73    ἄμμε κατακτείνῃ. ἀλλὰ μνησώμεθα χάρμης:
Verse: 74    ϕάσγανά τε σπάσσασθε καὶ ἀντίσχεσθε τραπέζας
Verse: 75    ἰῶν ὠκυμόρων· ἐπὶ δ' αὐτῷ πάντες ἔχωμεν
Verse: 76    ἁθρόοι, εἴ κέ μιν οὐδοῦ ἀπώσομεν ἠδὲ θυράων,
Verse: 77    ἔλθωμεν δ' ἀνὰ ἄστυ, βοὴ δ' ὤκιστα γένοιτο·
Verse: 78    τῶ κε τάχ' οὗτος ἀνὴρ νῦν ὕστατα τοξάσσαιτο."

Verse: 79       ὣς ἄρα ϕωνήσας εἰρύσσατο ϕάσγανον ὀξύ,
Verse: 80    χάλκεον, ἀμϕοτέρωθεν ἀκαχμένον, ἆλτο δ' ἐπ' αὐτῷ
Verse: 81    σμερδαλέα ἰάχων. ὁ δ' ἁμαρτῇ δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 82    ἰὸν ἀποπροί:ει, βάλε δὲ στῆθος παρὰ μαζόν,
Verse: 83    ἐν δέ οἱ ἥπατι πῆξε θοὸν βέλος: ἐκ δ' ἄρα χειρὸς
Verse: 84    ϕάσγανον ἧκε χαμᾶζε, περιρρηδὴς δὲ τραπέζῃ
Verse: 85    κάππεσεν ἰδνωθείς, ἀπὸ δ' εἴδατα χεῦεν ἔραζε
Verse: 86    καὶ δέπας ἀμϕικύπελλον· ὁ δὲ χθόνα τύπτε μετώπῳ
Verse: 87    θυμῷ ἀνιάζων, ποσὶ δὲ θρόνον ἀμϕοτέροισι
Verse: 88    λακτίζων ἐτίναξε· κατ' ὀϕθαλμῶν δ' ἔχυτ' ἀχλύς.

Verse: 89       ᾽Αμϕίνομος δ' ᾽Οδυσῆος ἐείσατο κυδαλίμοιο
Verse: 90    ἀντίος ἀίξας, εἴρυτο δὲ ϕάσγανον ὀξύ,
Verse: 91    εἴ πως οἱ εἴξειε θυράων. ἀλλ' ἄρα μιν ϕθῆ
Verse: 92    Τηλέμαχος κατόπισθε βαλὼν χαλκήρειὴ δουρὶ
Verse: 93    ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσϕιν ἔλασσε·
Verse: 94    δούπησεν δὲ πεσών, χθόνα δ' ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
Verse: 95    Τηλέμαχος δ' ἀπόρουσε λιπὼν δολιχόσκιον ἔγχος
Verse: 96    αὐτοῦ ἐν ᾽Αμϕινόμῳ· περὶ γὰρ δίε, μή τις ᾽Αχαιῶν
Verse: 97    ἔγχος ἀνελκόμενον δολιχόσκιον ἢ ἐλάσειε
Verse: 98    ϕασγάνῳ ἀίξας ἠὲ προπρηνέα τύψας.
Verse: 99    βῆ δὲ θέειν, μάλα δ' ὦκα ϕίλον πατέρ' εἰσαϕίκανεν,
Verse: 100    ἀγχοῦ δ' ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 101       "ὦ πάτερ, ἤδη τοι σάκος οἴσω καὶ δύο δοῦρε
Verse: 102    καὶ κυνέην πάγχαλκον, ἐπὶ κροτάϕοις ἀραρυῖαν,
Verse: 103    αὐτός τ' ἀμϕιβαλεῦμαι ἰών, δώσω δὲ συβώτῃ
Verse: 104    καὶ τῷ βουκόλῳ ἄλλα· τετευχῆσθαι γὰρ ἄμεινον."

Verse: 105       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 106       "οἶσε θέων, ει εἵως μοι ἀμύνεσθαι πάρ' ὀιστοί,
Verse: 107    μή μ' ἀποκινήσωσι θυράων μοῦνον ἐόντα."

Verse: 108       ὣς ϕάτο, Τηλέμαχος δὲ ϕίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
Verse: 109    βῆ δ' ἴμεναι θάλαμόν δ', ὅθι οἱ κλυτὰ τεύχε' ἔκεῖτο.
Verse: 110    ἔνθεν τέσσαρα μὲν σάκε' ἔξελε, δούρατα δ' ὀκτὼ
Verse: 111    καὶ πίσυρας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας:
Verse: 112    βῆ δὲ ϕέρων, μάλα δ' ὦκα ϕίλον πατέρ' εἰσαϕίκανεν·
Verse: 113    αὐτὸς δὲ πρώτιστα περὶ χροὶ: δύσετο χαλκόν.
Verse: 114    ὣς δ' αὕτως τὼ δμῶε δυέσθην τεύχεα καλά,
Verse: 115    ἔσταν δ' ἀμϕ' ᾽Οδυσῆα δαί:ϕρονα ποικιλομήτην.

Verse: 116       αὐτὰρ ὅ γ', ὄϕρα μὲν αὐτῷ ἀμύνεσθαι ἔσαν ἰοί,
Verse: 117    τόϕρα μνηστήρων ἕνα γ' αἰεὶ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
Verse: 118    βάλλε τιτυσκόμενος: τοὶ δ' ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
Verse: 119    αὐτὰρ ἐπεὶ λίπον ἰοὶ ὀιστεύοντα ἄνακτα,
Verse: 120    τόξον μὲν πρὸς σταθμὸν ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 121    ἔκλιν' ἑστάμεναι, πρὸς ἐνώπια παμϕανόωντα,
Verse: 122    αὐτὸς δ' ἀμϕ' ὤμοισι σάκος θέτο τετραθέλυμνον,
Verse: 123    κρατὶ δ' ἐπ' ἰϕθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν,
Verse: 124    ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόϕος καθύπερθεν ἔνευεν·
Verse: 125    εἵλετο δ' ἄλκιμα δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ.

Verse: 126       ὀρσοθύρη δέ τις ἔσκεν ἐυδμήτῳ ἐνὶ τοίχῳ,
Verse: 127    ἀκρότατον δὲ παρ' οὐδὸν ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 128    ἦν ὁδὸς ἐς λαύρην, σανίδες δ' ἔχον εὖ ἀραρυῖαι/.
Verse: 129    τὴν δ' ᾽Οδυσεὺς ϕράζεσθαι ἀνώγει δῖον ὑϕορβὸν
Verse: 130    ἑστεῶτ' ἄγχ' αὐτῆς: μία δ' οἴη γίνετ' ἐϕορμή.
Verse: 131    τοῖς δ' ᾽Αγέλεως μετέειπεν ἔπος πάντεσσι πιϕαύσκων·

Verse: 132       "ὦ ϕίλοι, οὐκ ἂν δή τις ἀν' ὀρσοθύρην ἀναβαίη
Verse: 133    καὶ εἴποι λαοῖσι, βοὴ δ' ὤκιστα γένοιτο;
Verse: 134    τῶ κε τάχ' οὗτος ἀνὴρ νῦν ὕστατα τοξάσσαιτο."

Verse: 135       τὸν δ' αὖτε προσέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·

Verse: 136       "οὔ πως ἔστ', ᾽Αγέλαε Διοτρεϕές: ἄγχι γὰρ αἰνῶς
Verse: 137    αὐλῆς καλὰ θύρετρα, καὶ ἀργαλέον στόμα λαύρης:
Verse: 138    καί χ' εἷς πάντας ἐρύκοι ἀνήρ, ὅς τ' ἄλκιμος εἴη.
Verse: 139    ἀλλ' ἄγεθ', ὕμιν τεύχε' ἐνείκω θωρηχθῆναι
Verse: 140    ἐκ θαλάμου· ἔνδον γάρ, ὀίομαι, οὐδέ πῃ ἄλλῃ
Verse: 141    τεύχεα κατθέσθην ᾽Οδυσεὺς καὶ ϕαίδιμος υἱός."

Verse: 142       ὣς εἰπὼν ἀνέβαινε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
Verse: 143    ἐς θαλάμους ᾽Οδυσῆος ἀνὰ ῥῶγας μεγάροιο.
Verse: 144    ἔνθεν δώδεκα μὲν σάκε' ἔξελε, τόσσα δὲ δοῦρα
Verse: 145    καὶ τόσσας κυνέας χαλκήρεας, ἱπποδασείας:
Verse: 146    βῆ δ' ἴμεναι, μάλα δ' ὦκα ϕέρων μνηστῆρσιν ἔδωκε.
Verse: 147    καὶ τότ' ᾽Οδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ ϕίλον ἦτορ,
Verse: 148    ὡς περιβαλλομένους ἴδε τεύχεα χερσί τε δοῦρα
Verse: 149    μακρὰ τινάσσοντας: μέγα δ' αὐτῷ ϕαίνετο ἔργον.
Verse: 150    αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 151       "Τηλέμαχ', ἦ μάλα δή τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν
Verse: 152    νῶιν ἐποτρύνει πόλεμον κακὸν ἠὲ Μελανθεύς."

Verse: 153       τὸν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 154       "ὦ πάτερ, αὐτὸς ἐγὼ τόδε γ' ἤμβροτον οὐδέ τις ἄλλος
Verse: 155    αἴτιοσή, ὃς θαλάμοιο θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν
Verse: 156    κάλλιπον ἀγκλίνας: τῶν δὲ σκοπὸς ἦεν ἀμείνων.
Verse: 157    ἀλλ' ἴθι, δῖ' Εὔμαιε, θύρην ἐπίθες θαλάμοιο
Verse: 158    καὶ ϕράσαι, ἤ τις ἄρ' ἐστὶ γυναικῶν ἣ τάδε ῥέζει,
Verse: 159    ἦ υἱὸς Δολίοιο, Μελανθεύς, τόν περ ὀίω."

Verse: 160       ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
Verse: 161    βῆ δ' αὖτις θάλαμον δὲ Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
Verse: 162    οἴσων τεύχεα καλά. νόησε δὲ δῖος ὑϕορβός,
Verse: 163    αἶψα δ' ᾽Οδυσσῆα προσεϕώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·

Verse: 164       "Διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχαν' ᾽Οδυσσεῦ,
Verse: 165    κεῖνος δ' αὖτ' ἀίδηλος ἀνήρ, ὃν ὀιόμεθ' αὐτοί,
Verse: 166    ἔρχεται ἐς θάλαμον. σὺ δέ μοι νημερτὲς ἐνίσπες,
Verse: 167    ἤ μιν ἀποκτείνω, αἴ κε κρείσσων γε γένωμαι,
Verse: 168    ἦε σοὶ ἐνθάδ' ἄγω, ἵν' ὑπερβασίας ἀποτείσῃ
Verse: 169    πολλάς, ὅσσας οὗτος ἐμήσατο σῷ ἐνὶ οἴκῳ."

Verse: 170       τὸν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 171       "ἤτοι ἐγὼ καὶ Τηλέμαχος μνηστῆρας ἀγαυοὺς
Verse: 172    σχήσομεν ἔντοσθεν μεγάρων, μάλα περ μεμαῶτας:
Verse: 173    σϕῶι δ' ἀποστρέψαντε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
Verse: 174    ἐς θάλαμον βαλέειν, σανίδας δ' ἐκδῆσαι ὄπισθε,
Verse: 175    σειρὴν δὲ πλεκτὴν ἐξ αὐτοῦ πειρήναντε
Verse: 176    κίον' ἀν' ὑψηλὴν ἐρύσαι πελάσαι τε δοκοῖσιν,
Verse: 177    ὥς κεν δηθὰ ζωὸς ἐὼν χαλέπ' ἄλγεα πάσχῃ."

Verse: 178       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο,
Verse: 179    βὰν δ' ἴμεν ἐς θάλαμον, λαθέτην δέ μιν ἔνδον ἐόντα.
Verse: 180    ἤτοι ὁ μὲν θαλάμοιο μυχὸν κάτα τεύχε' ἐρεύνα,
Verse: 181    τὼ δ' ἔσταν ἑκάτερθε παρὰ σταθμοῖσι μένοντε.
Verse: 182    εὖθ' ὑπὲρ οὐδὸν ἔβαινε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
Verse: 183    τῇ ἑτέρῃ μὲν χειρὶ ϕέρων καλὴν τρυϕάλειαν,
Verse: 184    τῇ δ' ἑτέρῃ σάκος εὐρὺ γέρον, πεπαλαγμένον ἄζῃ,
Verse: 185    Λαέρτεω ἥρωος, ὃ κουρίζων ϕορέεσκε·
Verse: 186    δὴ τότε γ' ἤδη κεῖτο, ῥαϕαὶ δ' ἐλέλυντο ἱμάντων·
Verse: 187    τὼ δ' ἄρ' ἐπαί:ξανθ' ἑλέτην ἔρυσάν τέ μιν εἴσω
Verse: 188    κουρίξ, ἐν δαπέδῳ δὲ χαμαὶ βάλον ἀχνύμενον κῆρ,
Verse: 189    σὺν δὲ πόδας χεῖράς τε δέον θυμαλγέι δεσμῷ
Verse: 190    εὖ μάλ' ἀποστρέψαντε διαμπερές, ὡς ἐκέλευσε·
Verse: 192    σειρὴν δὲ πλεκτὴν ἐξ αὐτοῦ πειρήναντε
Verse: 193    κίον' ἀν' ὑψηλὴν ἔρυσαν πέλασάν τε δοκοῖσι.
Verse: 194    τὸν δ' ἐπικερτομέων προσέϕης, Εὔμαιε συβῶτα·

Verse: 195       "νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ, Μελάνθιε, νύκτα ϕυλάξεις,
Verse: 196    εὐνῇ ἔνι μαλακῇ καταλέγμενος, ὥς σε ἔοικεν·
Verse: 197    οὐδὲ σέγ' ἠριγένεια παρ' ᾽Ωκεανοῖο ῥοάων
Verse: 198    λήσει ἀνερχομένη χρυσόθρονος, ἡνίκ' ἀγινεῖς
Verse: 199    αἶγας μνηστήρεσσι δόμον κάτα δαῖτα πένεσθαι."

Verse: 200       ὣς ὁ μὲν αὖθι λέλειπτο ταθεὶς ὀλοῷ ἐνὶ δεσμῷ·
Verse: 201    τὼ δ' ἐς τεύχεα δύντε, θύρην ἐπιθέντε ϕαεινήν,
Verse: 202    βήτην εἰς ᾽Οδυσῆα δαί:ϕρονα, ποικιλομήτην.
Verse: 203    ἔνθα μένος πνείοντες ἐϕέστασαν, οἱ μὲν ἐπ' οὐδοῦ
Verse: 204    τέσσαρες, οἱ δ' ἔντοσθε δόμων πολέες τε καὶ ἐσθλοί.
Verse: 205    τοῖσι δ' ἐπ' ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν ᾽Αθήνη,
Verse: 206    Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν.
Verse: 207    τὴν δ' ᾽Οδυσεὺς γήθησεν ἰδὼν καὶ μῦθον ἔειπε·

Verse: 208       "Μέντορ, ἄμυνον ἀρήν, μνῆσαι δ' ἐτάροιο ϕίλοιο,
Verse: 209    ὅς σ' ἀγαθὰ ῥέζεσκον· ὁμηλικίη δέ μοί ἐσσι."

Verse: 210       ὣς ϕάτ' ὀιόμενος λαοσσόον ἔμμεν' ᾽Αθήνην.
Verse: 211    μνηστῆρες δ' ἑτέρωθεν ὁμόκλεον ἐν μεγάροισι·
Verse: 212    πρῶτος τήν γ' ἐνένιπε Δαμαστορίδης ᾽Αγέλαος:

Verse: 213       "Μέντορ, μή σ' ἐπέεσσι παραιπεπίθῃσιν ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 214    μνηστήρεσσι μάχεσθαι, ἀμυνέμεναι δὲ οἷ αὐτῷ.
Verse: 215    ὧδε γὰρ ἡμέτερόν γε νόον τελέεσθαι ὀίω·
Verse: 216    ὁππότε κεν τούτους κτέωμεν, πατέρ' ἠδὲ καὶ υἱόν,
Verse: 217    ἐν δὲ σὺ τοῖσιν ἔπειτα πεϕήσεαι, οἷα μενοινᾷς
Verse: 218    ἕρδειν ἐν μεγάροις: σῷ δ' αὐτοῦ κράατι τείσεις.
Verse: 219    αὐτὰρ ἐπὴν ὑμέων γε βίας ἀϕελώμεθα χαλκῷ,
Verse: 220    κτήμαθ' ὁπόσσά τοί ἐστι, τά τ' ἔνδοθι καὶ τὰ θύρηϕι,
Verse: 221    τοῖσιν ᾽Οδυσσῆος μεταμίξομεν· οὐδέ τοι υἷας
Verse: 222    ζώειν ἐν μεγάροισιν ἐάσομεν, οὐδὲ θύγατρας
Verse: 223    οὐδ' ἄλοχον κεδνὴν ᾽Ιθάκης κατὰ ἄστυ πολεύειν."

Verse: 224       ὣς ϕάτ', ᾽Αθηναίη δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
Verse: 225    νείκεσσεν δ' ᾽Οδυσῆα χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν·

Verse: 226       "οὐκέτι σοίγ', ᾽Οδυσεῦ, μένος ἔμπεδον οὐδέ τις ἀλκή,
Verse: 227    οἵη ὅτ' ἀμϕ' ῾Ελένῃ λευκωλένω,/ εὐπατερείῃ
Verse: 228    εἰνάετες Τρώεσσιν ἐμάρναο νωλεμὲς αἰεί,
Verse: 229    πολλοὺς δ' ἄνδρας ἔπεϕνες ἐν αἰνῇ δηιοτῆτι,
Verse: 230    σῇ δ' ἥλω βουλῇ Πριάμου πόλις εὐρυάγυια.
Verse: 231    πῶς δὴ νῦν, ὅτε σόν γε δόμον καὶ κτήμαθ' ἱκάνεις,
Verse: 232    ἄντα μνηστήρων ὀλοϕύρεαι ἄλκιμος εἶναι;
Verse: 233    ἀλλ' ἄγε δεῦρο, πέπον, παρ' ἔμ' ἵσταο καὶ ἴδε ἔργον,
Verse: 234    ὄϕρ' εἰδῇς οἷός τοι ἐν ἀνδράσι δυσμενέεσσι
Verse: 235    Μέντωρ ᾽Αλκιμίδης εὐεργεσίας ἀποτίνειν."

Verse: 236       ἦ ῥα καὶ οὔ πω πάγχυ δίδου ἑτεραλκέα νίκην,
Verse: 237    ἀλλ' ἔτ' ἄρα σθένεός τε καὶ ἀλκῆς πειρήτιζεν
Verse: 238    ἠμὲν ᾽Οδυσσῆος ἠδ' υἱοῦ κυδαλίμοιο.
Verse: 239    αὐτὴ δ' αἰθαλόεντος ἀνὰ μεγάροιο μέλαθρον
Verse: 240    ἕζετ' ἀναί:ξασα, χελιδόνι εἰκέλη ἄντην.

Verse: 241       μνηστῆρας δ' ὤτρυνε Δαμαστορίδης ᾽Αγέλαος
Verse: 242    Εὐρύνομός τε καὶ ᾽Αμϕιμέδων Δημοπτόλεμός τε
Verse: 243    Πείσανδρός τε Πολυκτορίδης Πόλυβός τε δαί:ϕρων·
Verse: 244    οἱ γὰρ μνηστήρων ἀρετῇ ἔσαν ἔξοχ' ἄριστοι,
Verse: 245    ὅσσοι ἔτ' ἔζωον περί τε ψυχέων ἐμάχοντο·
Verse: 246    τοὺς δ' ἤδη ἐδάμασσε βιὸς καὶ ταρϕέες ἰοί.
Verse: 247    τοῖς δ' ᾽Αγέλεως μετέειπεν ἔπος πάντεσσι πιϕαύσκων·

Verse: 248       "ὦ ϕίλοι, ἤδη σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους:
Verse: 249    καὶ δή οἱ Μέντωρ μὲν ἔβη κενὰ εὔγματα εἰπών,
Verse: 250    οἱ δ' οἶοι λείπονται ἐπὶ πρώτῃσι θύρῃσι.
Verse: 251    τὼ νῦν μὴ ἅμα πάντες ἐϕίετε δούρατα μακρά,
Verse: 252    ἀλλ' ἄγεθ' οἱ ἓξ πρῶτον ἀκοντίσατ', αἴ κέ ποθι Ζεὺς
Verse: 253    δώῃ ᾽Οδυσσῆα βλῆσθαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
Verse: 254    τῶν δ' ἄλλων οὐ κῆδος, ἐπὴν οὗτός γε πέσῃσιν."

Verse: 255       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκόντισαν, ὡς ἐκέλευεν,
Verse: 256    ἱέμενοι· τὰ δὲ πάντα ἐτώσια θῆκεν ᾽Αθήνη.
Verse: 257    τῶν ἄλλος μὲν σταθμὸν ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 258    βεβλήκει, ἄλλος δὲ θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν·
Verse: 259    ἄλλου δ' ἐν τοίχῳ μελίη πέσε χαλκοβάρεια.
Verse: 260    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ δούρατ' ἀλεύαντο μνηστήρων,
Verse: 261    τοῖς ἄρα μύθων ἦρχε πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 262       "ὦ ϕίλοι, ἤδη μέν κεν ἐγὼν εἴποιμι καὶ ἄμμι
Verse: 263    μνηστήρων ἐς ὅμιλον ἀκοντίσαι, οἳ μεμάασιν
Verse: 264    ἡμέας ἐξεναρίξαι ἐπὶ προτέροισι κακοῖσιν."

Verse: 265       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα
Verse: 266    ἄντα τιτυσκόμενοι. Δημοπτόλεμον μὲν ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 267    Εὐρυάδην δ' ἄρα Τηλέμαχος, ῎Ελατον δὲ συβώτης,
Verse: 268    Πείσανδρον δ' ἄρ' ἔπεϕνε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ.
Verse: 269    οἱ μὲν ἔπειθ' ἅμα πάντες ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας,
Verse: 270    μνηστῆρες δ' ἀνεχώρησαν μεγάροιο μυχὸν δέ·
Verse: 271    τοὶ δ' ἄρ' ἐπήιξαν, νεκύων δ' ἐξ ἔγχε' ἕλοντο.

Verse: 272       αὖτις δὲ μνηστῆρες ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα
Verse: 273    ἱέμενοι· τὰ δὲ πολλὰ ἐτώσια θῆκεν ᾽Αθήνη.
Verse: 274    τῶν ἄλλος μὲν σταθμὸν ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 275    βεβλήκει, ἄλλος δὲ θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν·
Verse: 276    ἄλλου δ' ἐν τοίχῳ μελίη πέσε χαλκοβάρεια.
Verse: 277    ᾽Αμϕιμέδων δ' ἄρα Τηλέμαχον βάλε χεῖρ' ἐπὶ καρπῷ
Verse: 278    λίγδην, ἄκρην δὲ ῥινὸν δηλήσατο χαλκός.
Verse: 279    Κτήσιππος δ' Εὔμαιον ὑπὲρ σάκος ἔγχειὴ μακρῷ
Verse: 280    ὦμον ἐπέγραψεν· τὸ δ' ὑπέρπτατο, πῖπτε δ' ἔραζε.
Verse: 281    τοὶ δ' αὖτ' ἀμϕ' ᾽Οδυσῆα δαί:ϕρονα, ποικιλομήτην
Verse: 282    μνηστήρων ἐς ὅμιλον ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα.
Verse: 283    ἔνθ' αὖτ' Εὐρυδάμαντα βάλε πτολίπορθος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 284    ᾽Αμϕιμέδοντα δὲ Τηλέμαχος, Πόλυβον δὲ συβώτης:
Verse: 285    Κτήσιππον δ' ἄρ' ἔπειτα βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνὴρ
Verse: 286    βεβλήκει πρὸς στῆθος, ἐπευχόμενος δὲ προσηύδα·

Verse: 287       "ὦ Πολυθερσείδη ϕιλοκέρτομε, μή ποτε πάμπαν
Verse: 288    εἴκων ἀϕραδίῃς μέγα εἰπεῖν, ἀλλὰ θεοῖσι
Verse: 289    μῦθον ἐπιτρέψαι, ἐπεὶ ἦ πολὺ ϕέρτεροί εἰσι.
Verse: 290    τοῦτό τοι ἀντὶ ποδὸς ξεινήιον, ὅν ποτ' ἔδωκας
Verse: 291    ἀντιθέῳ ᾽Οδυσῆιὴ δόμον κάτ' ἀλητεύοντι."

Verse: 292       ἦ ῥα βοῶν ἑλίκων ἐπιβουκόλος: αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 293    οὖτα Δαμαστορίδην αὐτοσχεδὸν ἔγχειὴ μακρῷ.
Verse: 294    Τηλέμαχος δ' Εὐηνορίδην Λειώκριτον οὖτα
Verse: 295    δουρὶ μέσον κενεῶνα, διὰ πρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσεν·
Verse: 296    ἤριπε δὲ πρηνής, χθόνα δ' ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
Verse: 297    δὴ τότ' ᾽Αθηναίη ϕθισίμβροτον αἰγίδ' ἀνέσχεν
Verse: 298    ὑψόθεν ἐξ ὀροϕῆς: τῶν δὲ ϕρένες ἐπτοίηθεν.
Verse: 299    οἱ δ' ἐϕέβοντο κατὰ μέγαρον βόες ὣς ἀγελαῖαι·
Verse: 300    τὰς μέν τ' αἰόλος οἶστρος ἐϕορμηθεὶς ἐδόνησεν
Verse: 301    ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται.
Verse: 302    οἱ δ' ὥς τ' αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες, ἀγκυλοχεῖλαι,
Verse: 303    ἐξ ὀρέων ἐλθόντες ἐπ' ὀρνίθεσσι θόρωσι·
Verse: 304    ταὶ μέν τ' ἐν πεδίῳ νέϕεα πτώσσουσαι ἵενται,
Verse: 305    οἱ δέ τε τὰς ὀλέκουσιν ἐπάλμενοι, οὐδέ τις ἀλκὴ
Verse: 306    γίνεται οὐδὲ ϕυγή· χαίρουσι δέ τ' ἀνέρες ἄγρῃ·
Verse: 307    ὣς ἄρα τοὶ μνηστῆρας ἐπεσσύμενοι κατὰ δῶμα
Verse: 308    τύπτον ἐπιστροϕάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτ' ἀεικὴς
Verse: 309    κράτων τυπτομένων, δάπεδον δ' ἅπαν αἵματι θῦε.

Verse: 310       Λειώδης δ' ᾽Οδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων
Verse: 311    καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 312       "γουνοῦμαί σ', ᾽Οδυσεῦ· σὺ δέ μ' αἴδεο καί μ' ἐλέησον·
Verse: 313    οὐ γάρ πώ τινά ϕημι γυναικῶν ἐν μεγάροισιν
Verse: 314    εἰπεῖν οὐδέ τι ῥέξαι ἀτάσθαλον· ἀλλὰ καὶ ἄλλους
Verse: 315    παύεσκον μνηστῆρας, ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι.
Verse: 316    ἀλλά μοι οὐ πείθοντο κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι·
Verse: 317    τῶ καὶ ἀτασθαλίῃσιν ἀεικέα πότμον ἐπέσπον.
Verse: 318    αὐτὰρ ἐγὼ μετὰ τοῖσι θυοσκόος οὐδὲν ἐοργὼς
Verse: 319    κείσομαι· ὣς οὐκ ἔστι χάρις μετόπισθ' εὐεργέων."

Verse: 320       τὸν δ' ἄρ' ὑπόδρα ἰδὼν προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 321       "εἰ μὲν δὴ μετὰ τοῖσι θυοσκόος εὔχεαι εἶναι,
Verse: 322    πολλάκι που μέλλεις ἀρήμεναι ἐν μεγάροισι
Verse: 323    τηλοῦ ἐμοὶ νόστοιο τέλος γλυκεροῖο γενέσθαι,
Verse: 324    σοὶ δ' ἄλοχόν τε ϕίλην σπέσθαι καὶ τέκνα τεκέσθαι·
Verse: 325    τῶ οὐκ ἂν θάνατόν γε δυσηλεγέα προϕύγοισθα."

Verse: 326       ὣς ἄρα ϕωνήσας ξίϕος εἵλετο χειρὶ παχείῃ
Verse: 327    κείμενον, ὅ ῥ' ᾽Αγέλαος ἀποπροέηκε χαμᾶζε
Verse: 328    κτεινόμενος: τῷ τόν γε κατ' αὐχένα μέσσον ἔλασσε.
Verse: 329    ϕθεγγομένου δ' ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη.

Verse: 330       Τερπιάδης δ' ἔτ' ἀοιδὸς ἀλύσκανε κῆρα μέλαιναν,
Verse: 331    Φήμιος, ὅς ῥ' ἤειδε μετὰ μνηστῆρσιν ἀνάγκῃ.
Verse: 332    ἔστη δ' ἐν χείρεσσιν ἔχων ϕόρμιγγα λίγειαν
Verse: 333    ἄγχι παρ' ὀρσοθύρην· δίχα δὲ ϕρεσὶ μερμήριζεν,
Verse: 334    ἢ ἐκδὺς μεγάροιο Διὸς μεγάλου ποτὶ βωμὸν
Verse: 335    ἑρκείου ἵζοιτο τετυγμένον, ἔνθ' ἄρα πολλὰ
Verse: 336    Λαέρτης ᾽Οδυσεύς τε βοῶν ἐπὶ μηρί' ἔκηαν,
Verse: 337    ἦ γούνων λίσσοιτο προσαί:ξας ᾽Οδυσῆα.
Verse: 338    ὧδε δέ οἱ ϕρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
Verse: 339    γούνων ἅψασθαι Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος.
Verse: 340    ἤτοι ὁ ϕόρμιγγα γλαϕυρὴν κατέθηκε χαμᾶζε
Verse: 341    μεσσηγὺς κρητῆρος ἰδὲ θρόνου ἀργυροήλου,
Verse: 342    αὐτὸς δ' αὖτ' ᾽Οδυσῆα προσαί:ξας λάβε γούνων
Verse: 343    καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 344       "γουνοῦμαί σ', ᾽Οδυσεῦ· σὺ δέ μ' αἴδεο καί μ' ἐλέησον.
Verse: 345    αὐτῷ τοι μετόπισθ' ἄχος ἔσσεται, εἴ κεν ἀοιδὸν
Verse: 346    πέϕνῃς, ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀείδω.
Verse: 347    αὐτοδίδακτος δ' εἰμί, θεὸς δέ μοι ἐν ϕρεσὶν οἴμας
Verse: 348    παντοίας ἐνέϕυσεν· ἔοικα δέ τοι παραείδειν
Verse: 349    ὥς τε θεῷ· τὼ μή με λιλαίεο δειροτομῆσαι.
Verse: 350    καί κεν Τηλέμαχος τάδε γ' εἴποι, σὸς ϕίλος υἱός,
Verse: 351    ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς σὸν δόμον οὐδὲ χατίζων
Verse: 352    πωλεύμην μνηστῆρσιν ἀεισόμενος μετὰ δαῖτας,
Verse: 353    ἀλλὰ πολὺ πλέονες καὶ κρείσσονες ἦγον ἀνάγκῃ."

Verse: 354       ὣς ϕάτο, τοῦ δ' ἤκουσ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο,
Verse: 355    αἶψα δ' ἑὸν πατέρα προσεϕώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·

Verse: 356       "ἴσχεο, μηδέ τι τοῦτον ἀναίτιον οὔταε χαλκῷ.
Verse: 357    καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ
Verse: 358    οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ κηδέσκετο παιδὸς ἐόντος,
Verse: 359    εἰ δὴ μή μιν ἔπεϕνε Φιλοίτιος ἠὲ συβώτης,
Verse: 360    ἠὲ σοὶ ἀντεβόλησεν ὀρινομένῳ κατὰ δῶμα."

Verse: 361       ὣς ϕάτο, τοῦ δ' ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς:
Verse: 362    πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμϕὶ δὲ δέρμα
Verse: 363    ἕστο βοὸς νεόδαρτον ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.
Verse: 364    αἶψα δ' ὑπὸ θρόνου ὦρτο, βοὸς δ' ἀπέδυνε βοείην·
Verse: 365    Τηλέμαχον δ' ἄρ' ἔπειτα προσαί:ξας λάβε γούνων
Verse: 366    καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 367       "ὦ ϕίλ', ἐγὼ μὲν ὅδ' εἰμί, σὺ δ' ἴσχεο· εἰπὲ δὲ πατρί,
Verse: 368    μή με περισθενέων δηλήσεται ὀξέιὴ χαλκῷ,
Verse: 369    ἀνδρῶν μνηστήρων κεχολωμένος, οἵ οἱ ἔκειρον
Verse: 370    κτήματ' ἐνὶ μεγάροις, σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον."

Verse: 371       τὸν δ' ἐπιμειδήσας προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 372       "θάρσει, ἐπεὶ δή σ' οὗτος ἐρύσατο καὶ ἐσάωσεν,
Verse: 373    ὄϕρα γνῷς κατὰ θυμόν, ἀτὰρ εἴπῃσθα καὶ ἄλλῳ,
Verse: 374    ὡς κακοεργίης εὐεργεσίη μέγ' ἀμείνων.
Verse: 375    ἀλλ' ἕξελθόντες μεγάρων ἕζεσθε θύραζε
Verse: 376    ἐκ ϕόνου εἰς αὐλήν, σύ τε καὶ πολύϕημος ἀοιδός,
Verse: 377    ὄϕρ' ἂν ἐγὼ κατὰ δῶμα πονήσομαι ὅττεό με χρή."

Verse: 378       ὣς ϕάτο, τὼ δ' ἔξω βήτην μεγάροιο κιόντε.
Verse: 379    ἑζέσθην δ' ἄρα τώ γε Διὸς μεγάλου ποτὶ βωμόν
Verse: 380    πάντοσε παπταίνοντε, ϕόνον ποτιδεγμένω αἰεί·
Verse: 381    πάπτηνεν δ' ᾽Οδυσεὺς καθ' ἑὸν δόμον, εἴ τις ἔτ' ἀνδρῶν
Verse: 382    ζωὸς ὑποκλοπέοιτο ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.
Verse: 383    τοὺς δὲ ἴδεν μάλα πάντας ἐν αἵματι καὶ κονίῃσι
Verse: 384    πεπτεῶτας πολλούς, ὥς τ' ἰχθύας, οὕς θ' ἁλιῆες
Verse: 385    κοῖλον ἐς αἰγιαλὸν πολιῆς ἔκτοσθε θαλάσσης
Verse: 386    δικτύῳ ἐξέρυσαν πολυωπῷ· οἱ δέ τε πάντες
Verse: 387    κύμαθ' ἁλὸς ποθέοντες ἐπὶ ψαμάθοισι κέχυνται·
Verse: 388    τῶν μέν τ' ᾽Ηέλιος ϕαέθων ἐξείλετο θυμόν·
Verse: 389    ὣς τότ' ἄρα μνηστῆρες ἐπ' ἀλλήλοισι κέχυντο.
Verse: 390    δὴ τότε Τηλέμαχον προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 391       "Τηλέμαχ', εἰ δ' ἄγε μοι κάλεσον τροϕὸν Εὐρύκλειαν,
Verse: 392    ὄϕρα ἔπος εἴπωμι, τό μοι καταθύμιόν ἐστιν."

Verse: 393       ὣς ϕάτο, Τηλέμαχος δὲ ϕίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
Verse: 394    κινήσας δὲ θύρην προσέϕη τροϕὸν Εὐρύκλειαν·

Verse: 395       "δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηὺ: παλαιγενές, ἥ τε γυναικῶν
Verse: 396    δμῳάων σκοπός ἐσσι κατὰ μέγαρ' ἡμετεράων·
Verse: 397    ἔρχεο· κικλήσκει σε πατὴρ ἐμός, ὄϕρά τι εἴπῃ."

Verse: 398       ὣς ἄρ' ἐϕώνησεν, τῇ δ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος,
Verse: 399    ὤιξεν δὲ θύρας μεγάρων ἐυναιεταόντων,
Verse: 400    βῆ δ' ἴμεν· αὐτὰρ Τηλέμαχος πρόσθ' ἡγεμόνευεν.
Verse: 401    εὗρεν ἔπειτ' ᾽Οδυσῆα μετὰ κταμένοισι νέκυσσιν,
Verse: 402    αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον ὥς τε λέοντα,
Verse: 403    ὅς ῥά τε βεβρωκὼς βοὸς ἔρχεται ἀγραύλοιο·
Verse: 404    πᾶν δ' ἄρα οἱ στῆθός τε παρήιά τ' ἀμϕοτέρωθεν
Verse: 405    αἱματόεντα πέλει, δεινὸς δ' εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
Verse: 406    ὣς ᾽Οδυσεὺς πεπάλακτο πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
Verse: 407    ἡ δ' ὡς οὖν νέκυάς τε καὶ ἄσπετον εἴσιδεν αἷμα,
Verse: 408    ἴθυσέν ῥ' ὀλολύξαι, ἐπεὶ μέγα εἴσιδεν ἔργον·
Verse: 409    ἀλλ' ᾽Οδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένην περ
Verse: 410    καί μιν ϕωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 411       "ἐν θυμῷ, γρηῦ, χαῖρε καὶ ἴσχεο μηδ' ὀλόλυζε·
Verse: 412    οὐχ ὁσίη κταμένοισιν ἐπ' ἀνδράσιν εὐχετάασθαι.
Verse: 413    τούσδε δὲ μοῖρ' ἐδάμασσε θεῶν καὶ σχέτλια ἔργα·
Verse: 414    οὔ τινα γὰρ τίεσκον ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
Verse: 415    οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ὅτίς σϕεας εἰσαϕίκοιτο·
Verse: 416    τὼ καὶ ἀτασθαλίῃσιν ἀεικέα πότμον ἐπέσπον.
Verse: 417    ἀλλ' ἄγε μοι σὺ γυναῖκας ἐνὶ μεγάροις κατάλεξον,
Verse: 418    αἵ τέ μ' ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλίτιδές εἰσι."

Verse: 419       τὸν δ' αὖτε προσέειπε ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια·

Verse: 420       "τοὶ γὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθείην καταλέξω.
Verse: 421    πεντήκοντά τοί εἰσιν ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες
Verse: 422    δμῳαί, τὰς μέν τ' ἔργα διδάξαμεν ἐργάζεσθαι,
Verse: 423    εἴριά τε ξαίνειν καὶ δουλοσύνην ἀνέχεσθαι·
Verse: 424    τάων δώδεκα πᾶσαι ἀναιδείης ἐπέβησαν,
Verse: 425    οὔτ' ἐμὲ τίουσαι οὔτ' αὐτὴν Πηνελόπειαν.
Verse: 426    Τηλέμαχος δὲ νέον μὲν ἀέξετο, οὐδέ ἑ μήτηρ
Verse: 427    σημαίνειν εἴασκεν ἐπὶ δμῳῇσι γυναιξίν.
Verse: 428    ἀλλ' ἄγ' ἐγὼν ἀναβᾶσ' ὑπερώια σιγαλόεντα
Verse: 429    εἴπω σῇ ἀλόχῳ, τῇ τις θεὸς ὕπνον ἐπῶρσε."

Verse: 430       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 431       "μή πω τῆνδ' ἐπέγειρε· σὺ δ' ἐνθάδε εἰπὲ γυναιξὶν
Verse: 432    ἐλθέμεν, αἵ περ πρόσθεν ἀεικέα μηχανόωντο."

Verse: 433       ὣς ἄρ' ἔϕη, γρηὺ:ς δὲ δι' ἐκ μεγάροιο βεβήκει
Verse: 434    ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.
Verse: 435    αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην
Verse: 436    εἰς ἓ καλεσσάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·

Verse: 437       "ἄρχετε νῦν νέκυας ϕορέειν καὶ ἄνωχθε γυναῖκας:
Verse: 438    αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας
Verse: 439    ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι καθαίρειν.
Verse: 440    αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα δόμον διακοσμήσησθε,
Verse: 441    δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 442    μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς,
Verse: 443    θεινέμεναι ξίϕεσιν τανυήκεσιν, εἰς ὅ κε πασέων
Verse: 444    ψυχὰς ἐξαϕέλησθε καὶ ἐκλελάθωντ' ᾽Αϕροδίτης,
Verse: 445    τὴν ἄρ' ὑπὸ μνηστῆρσιν ἔχον μίσγοντό τε λάθρῃ."

Verse: 446       ὣς ἔϕαθ', αἱ δὲ γυναῖκες ἀολλέες ἦλθον ἅπασαι,
Verse: 447    αἴν' ὀλοϕυρόμεναι, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσαι.
Verse: 448    πρῶτα μὲν οὖν νέκυας ϕόρεον κατατεθνηῶτας,
Verse: 449    κὰδ δ' ἄρ' ὑπ' αἰθούσῃ τίθεσαν εὐερκέος αὐλῆς,
Verse: 450    ἀλλήλοισιν ἐρείδουσαι· σήμαινε δ' ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 451    αὐτὸς ἐπισπέρχων· ταὶ δ' ἐκϕόρεον καὶ ἀνάγκῃ.
Verse: 452    αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας
Verse: 453    ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι κάθαιρον.
Verse: 454    αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτης
Verse: 455    λίστροισιν δάπεδον πύκα ποιητοῖο δόμοιο
Verse: 456    ξῦον· ταὶ δ' ἐϕόρεον δμῳαί, τίθεσαν δὲ θύραζε.
Verse: 457    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πᾶν μέγαρον διεκοσμήσαντο,
Verse: 458    δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐυσταθέος μεγάροιο
Verse: 459    μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς
Verse: 460    εἴλεον ἐν στείνει, ὅθεν οὔ πως ἦεν ἀλύξαι.
Verse: 461    τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἦρχ' ἀγορεύειν·

Verse: 462       "μὴ μὲν δὴ καθαρῷ θανάτῳ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην
Verse: 463    τάων, αἳ δὴ ἐμῇ κεϕαλῇ κατ' ὀνείδεα χεῦαν
Verse: 464    μητέρι θ' ἡμετέρῃ, παρά τε μνηστῆρσιν ἴαυον."

Verse: 465       ὣς ἄρ' ἔϕη, καὶ πεῖσμα νεὸς κυανοπρῴροιο
Verse: 466    κίονος ἐξάψας μεγάλης περίβαλλε θόλοιο,
Verse: 467    ὑψόσ' ἐπεντανύσας, μή τις ποσὶν οὖδας ἵκοιτο.
Verse: 468    ὡς δ' ὅτ' ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι
Verse: 469    ἕρκει ἐνιπλήξωσι, τό θ' ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ,
Verse: 470    αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸς δ' ὑπεδέξατο κοῖτος,
Verse: 471    ὣς αἵ γ' ἑξείης κεϕαλὰς ἔχον, ἀμϕὶ δὲ πάσαις
Verse: 472    δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπως οἴκτιστα θάνοιεν.
Verse: 473    ἤσπαιρον δὲ πόδεσσι μίνυνθά περ, οὔ τι μάλα δήν.

Verse: 474       ἐκ δὲ Μελάνθιον ἦγον ἀνὰ πρόθυρόν τε καὶ αὐλήν·
Verse: 475    τοῦ δ' ἀπὸ μὲν ῥῖνάς τε καὶ οὔατα νηλέι χαλκῷ
Verse: 476    τάμνον, μήδεά τ' ἐξέρυσαν, κυσὶν ὠμὰ δάσασθαι,
Verse: 477    χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον κεκοτηότι θυμῷ.

Verse: 478       οἱ μὲν ἔπειτ' ἀπονιψάμενοι χεῖράς τε πόδας τε
Verse: 479    εἰς ᾽Οδυσῆα δόμον δὲ κίον, τετέλεστο δὲ ἔργον·
Verse: 480    αὐτὰρ ὅ γε προσέειπε ϕίλην τροϕὸν Εὐρύκλειαν·

Verse: 481       "οἶσε θέειον, γρηυ?, κακῶν ἄκος, οἶσε δέ μοι πῦρ,
Verse: 482    ὄϕρα θεειώσω μέγαρον. σὺ δὲ Πηνελόπειαν
Verse: 483    ἐλθεῖν ἐνθάδ' ἄνωχθι σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξί·
Verse: 484    πάσας δ' ὄτρυνον δμῳὰς κατὰ δῶμα νέεσθαι."

Verse: 485       τὸν δ' αὖτε προσέειπε ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια·

Verse: 486       "ναὶ δὴ ταῦτά γε, τέκνον ἐμόν, κατὰ μοῖραν ἔειπες.
Verse: 487    ἀλλ' ἄγε τοι χλαῖνάν τε χιτῶνά τε εἵματ' ἐνείκω,
Verse: 488    μηδ' οὕτω ῥάκεσιν πεπυκασμένος εὐρέας ὤμους
Verse: 489    ἕσταθ' ἐνὶ μεγάροισι· νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη."

Verse: 490       τὴν δ' ἀπαμειβόμενος προσέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 491       "πῦρ νῦν μοι πρώτιστον ἐνὶ μεγάροισι γενέσθω."

Verse: 492       ὣς ἔϕατ', οὐδ' ἀπίθησε ϕίλη τροϕὸς Εὐρύκλεια,
Verse: 493    ἤνεικεν δ' ἄρα πῦρ καὶ θήιον. αὐτὰρ ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 494    εὖ διεθείωσεν μέγαρον καὶ δῶμα καὶ αὐλήν.

Verse: 495       γρηὺ:ς δ' αὖτ' ἀπέβη διὰ δώματα κάλ' ᾽Οδυσῆος
Verse: 496    ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι·
Verse: 497    αἱ δ' ἴσαν ἐκ μεγάροιο δάος μετὰ χερσὶν ἔχουσαι.
Verse: 498    αἱ μὲν ἄρ' ἀμϕεχέοντο καὶ ἠσπάζοντ' ᾽Οδυσῆα,
Verse: 499    καὶ κύνεον ἀγαπαζόμεναι κεϕαλήν τε καὶ ὤμους
Verse: 500    χεῖράς τ' αἰνύμεναι· τὸν δὲ γλυκὺς ἵμερος ᾕρει
Verse: 501    κλαυθμοῦ καὶ στοναχῆς, γίνωσκε δ' ἄρα ϕρεσὶ πάσας.



Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.