TITUS
Homer, Odyssee
Part No. 21
Previous part

Chapter: 21    
ΟΔΥΣΣΕΙΑΣ Φ


Verse: 1       Τῇ δ' ἄρ' ἐπὶ ϕρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις ᾽Αθήνη,
Verse: 2    κούρῃ ᾽Ικαρίοιο, περίϕρονι Πηνελοπείῃ,
Verse: 3    τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον
Verse: 4    ἐν μεγάροις ᾽Οδυσῆος, ἀέθλια καὶ ϕόνου ἀρχήν.
Verse: 5    κλίμακα δ' ὑψηλὴν προσεβήσετο οἷο δόμοιο,
Verse: 6    εἵλετο δὲ κληῖδ' εὐκαμπέα χειρὶ παχείῃ,
Verse: 7    καλὴν, χαλκείην· κώπη δ' ἐλέϕαντος ἐπῆεν.
Verse: 8    βῆ δ' ἴμεναι θάλαμον δὲ σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξὶν
Verse: 9    ἔσχατον· ἔνθα δέ οἱ κειμήλια κεῖτο ἄνακτος,
Verse: 10    χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος.
Verse: 11    ἔνθα δὲ τόξον κεῖτο παλίντονον ἠδὲ ϕαρέτρη
Verse: 12    ἰοδόκος, πολλοὶ δ' ἔνεσαν στονόεντες ὀιστοί,
Verse: 13    δῶρα, τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
Verse: 14    ῎Ιϕιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
Verse: 15    τὼ δ' ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιιν
Verse: 16    οἴκῳ ἐν ᾽Ορτιλόχοιο δαί:ϕρονος. ἦτοι ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 17    ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄϕελλε·
Verse: 18    μῆλα γὰρ ἐξ ᾽Ιθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
Verse: 19    νηυσὶ πολυκλήισι τριηκόσι' ἠδὲ νομῆας.
Verse: 20    τῶν ἕνεκ' ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν ᾽Οδυσσεύς
Verse: 21    παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοί τε γέροντες.
Verse: 22    ῎Ιϕιτος αὖθ' ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
Verse: 23    δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δ' ἡμίονοι ταλαεργοί·
Verse: 24    αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα ϕόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
Verse: 25    ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀϕίκετο καρτερόθυμον,
Verse: 26    ϕῶθ' ῾Ηρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
Verse: 27    ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
Verse: 28    σχέτλιος: οὐδὲ θεῶν ὄπιν ἠ/δέσατ' οὐδὲ τράπεζαν
Verse: 29    τήν, ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέϕνε καὶ αὐτόν,
Verse: 30    ἵππους δ' αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισι.
Verse: 31    τὰς ἐρέων ᾽Οδυσῆι συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
Verse: 32    τὸ πρὶν μὲν ῥ' ἐϕόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
Verse: 33    κάλλιπ' ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι.
Verse: 34    τῷ δ' ᾽Οδυσεὺς ξίϕος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν,
Verse: 35    ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος. οὐ δὲ τραπέζῃ
Verse: 36    γνώτην ἀλλήλων· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεϕνεν
Verse: 37    ῎Ιϕιτον Εὐρυτίδην, ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
Verse: 38    ὅς οἱ τόξον ἔδωκε. τὸ δ' οὔ ποτε δῖος ᾽Οδυσσεὺς
Verse: 39    ἐρχόμενος πόλεμον δὲ μελαινάων ἐπὶ νηῶν
Verse: 40    ᾑρεῖτ', ἀλλ' αὐτοῦ μνῆμα ξείνοιο ϕίλοιο
Verse: 41    κέσκετ' ἐνὶ μεγάροισι· ϕόρει δέ μιν ἧς ἐπὶ γαίης.

Verse: 42       ἡ δ' ὅτε δὴ θάλαμον τὸν ἀϕίκετο δῖα γυναικῶν
Verse: 43    οὐδόν τε δρύινον προσεβήσετο, τόν ποτε τέκτων
Verse: 44    ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν,
Verse: 45    ἐν δὲ σταθμοὺς ἄρσε, θύρας δ' ἐπέθηκε ϕαεινάς:
Verse: 46    αὐτίκ' ἄρ' ἥ γ' ἱμάντα θοῶς ἀπέλυσε κορώνης,
Verse: 47    ἐν δὲ κληῖδ' ἧκε, θυρέων δ' ἀνέκοπτεν ὀχῆας
Verse: 48    ἄντα τιτυσκομένη. τὰ δ' ἀνέβραχεν ἠύτε ταῦρος
Verse: 49    βοσκόμενος λειμῶνι· τόσ' ἔβραχε καλὰ θύρετρα
Verse: 50    πληγέντα κληῖδι, πετάσθησαν δέ οἱ ὦκα.
Verse: 51    ἡ δ' ἄρ' ἐϕ' ὑψηλῆς σανίδος βῆ· ἔνθα δὲ χηλοὶ
Verse: 52    ἕστασαν, ἐν δ' ἄρα τῇσι θυώδεα εἵματ' ἔκειτο.
Verse: 53    ἔνθεν ὀρεξαμένη ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον
Verse: 54    αὐτῷ γωρυτῷ, ὅς οἱ περίκειτο ϕαεινός.
Verse: 55    ἑζομένη δὲ κατ' αὖθι, ϕίλοις ἐπὶ γούνασι θεῖσα,
Verse: 56    κλαῖε μάλα λιγέως, ἐκ δ' ᾕρεε τόξον ἄνακτος.
Verse: 57    ἡ δ' ἐπεὶ οὖν τάρϕθη πολυδακρύτοιο γόοιο,
Verse: 58    βῆ ῥ' ἴμεναι μέγαρον δὲ μετὰ μνηστῆρας ἀγαυοὺς
Verse: 59    τόξον ἔχουσ' ἐν χειρὶ παλίντονον ἠδὲ ϕαρέτρην
Verse: 60    ἰοδόκον· πολλοὶ δ' ἔνεσαν στονόεντες ὀιστοί.
Verse: 61    τῇ δ' ἄρ' ἅμ' ἀμϕίπολοι ϕέρον ὄγκιον, ἔνθα σίδηρος
Verse: 62    κεῖτο πολὺς καὶ χαλκός, ἀέθλια τοῖο ἄνακτος.
Verse: 63    ἡ δ' ὄτε δὴ μνηστῆρας ἀϕίκετο δῖα γυναικῶν,
Verse: 64    στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο
Verse: 65    ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα·
Verse: 66    ἀμϕίπολος δ' ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
Verse: 67    αὐτίκα δὲ μνηστῆρσι μετηύδα καὶ ϕάτο μῦθον·

Verse: 68       "κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγήνορες, οἳ τόδε δῶμα
Verse: 69    ἐχράετ' ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν ἐμμενὲς αἰεὶ
Verse: 70    ἀνδρὸς ἀποιχομένοιο πολὺν χρόνον· οὐδέ τιν' ἄλλην
Verse: 71    μύθου ποιήσασθαι ἐπισχεσίην ἐδύνασθε,
Verse: 72    ἀλλ' ἐμὲ ἱέμενοι γῆμαι θέσθαί τε γυναῖκα.
Verse: 73    ἀλλ' ἄγετε, μνηστῆρες, ἐπεὶ τόδε ϕαίνετ' ἄεθλον.
Verse: 74    θήσω γὰρ μέγα τόξον ᾽Οδυσσῆος θείοιο·
Verse: 75    ὃς δέ κε ῥηίτατ' ἐντανύσῃ βιὸν ἐν παλάμῃσι
Verse: 76    καὶ διοιὴστεύσῃ πελέκεων δυοκαίδεκα πάντων,
Verse: 77    τῷ κεν ἅμ' ἑσποίμην νοσϕισσαμένη τόδε δῶμα
Verse: 78    κουρίδιον, μάλα καλόν, ἐνίπλειον βιότοιο,
Verse: 79    τοῦ ποτε μεμνήσεσθαι ὀίομαι ἔν περ ὀνείρῳ."

Verse: 80       ὣς ϕάτο, καί ῥ' Εὔμαιον ἀνώγει, δῖον ὑϕορβόν,
Verse: 81    τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον.
Verse: 82    δακρύσας δ' Εὔμαιος ἐδέξατο καὶ κατέθηκε·
Verse: 83    κλαῖε δὲ βουκόλος ἄλλοθ', ἐπεὶ ἴδε τόξον ἄνακτος.
Verse: 84    ᾽Αντίνοος δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 85       "νήπιοι ἀγροιῶται, ἐϕημέρια ϕρονέοντες,
Verse: 86    ἆ δειλώ, τί νυ δάκρυ κατείβετον ἠδὲ γυναικὶ
Verse: 87    θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὀρίνετον; ᾗ τε καὶ ἄλλως
Verse: 88    κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμός, ἐπεὶ ϕίλον ὤλεσ' ἀκοίτην.
Verse: 89    ἀλλ' ἀκέων δαίνυσθε καθήμενοι, ἠὲ θύραζε
Verse: 90    κλαίετον ἐξελθόντε, κατ' αὐτόθι τόξα λιπόντε,
Verse: 91    μνηστήρεσσιν ἄεθλον ἀάατον· οὐ γὰρ ὀίω
Verse: 92    ῥηιδίως τόδε τόξον ἐύξοον ἐντανύεσθαι.
Verse: 93    οὐ γάρ τις μέτα τοῖος ἀνὴρ ἐν τοίσδεσι πᾶσιν,
Verse: 94    οἷος ᾽Οδυσσεὺς ἔσκεν· ἐγὼ δέ μιν αὐτὸς ὄπωπα -
Verse: 95    καὶ γὰρ μνήμων εἰμί -, πάις δ' ἔτι νήπιος ἦα."

Verse: 96       ὣς ϕάτο, τῷ δ' ἄρα θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει
Verse: 97    νευρὴν ἐντανύειν διοιὴστεύειν τε σιδήρου.
Verse: 98    ἤτοι ὀιστοῦ γε πρῶτος γεύσεσθαι ἔμελλεν
Verse: 99    ἐκ χειρῶν ᾽Οδυσῆος ἀμύμονος, ὃν τότ' ἀτίμα
Verse: 100    ἥμενος ἐν μεγάροις, ἐπὶ δ' ὤρνυε πάντας ἑταίρους.
Verse: 101    τοῖσι δὲ καὶ μετέειϕ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·

Verse: 102       "ὢ πόποι, ἦ μάλα με Ζεὺς ἄϕρονα θῆκε Κρονίων·
Verse: 103    μήτηρ μέν μοί ϕησι ϕίλη, πινυτή περ ἐοῦσα,
Verse: 104    ἄλλῳ ἅμ' ἕψεσθαι νοσϕισσαμένη τόδε δῶμα·
Verse: 105    αὐτὰρ ἐγὼ γελόω καὶ τέρπομαι ἄϕρονι θυμῷ.
Verse: 106    ἀλλ' ἄγετε, μνηστῆρες, ἐπεὶ τόδε ϕαίνετ' ἄεθλον,
Verse: 107    οἵη νῦν οὐκ ἔστι γυνὴ κατ' ᾽Αχαιίδα γαῖαν,
Verse: 108    οὔτε Πύλου ἱερῆς οὔτ' ῎Αργεος οὔτε Μυκήνης:
Verse: 109    οὔτ' αὐτῆς ᾽Ιθάκης οὔτ' ἠπείροιο μελαίνης:
Verse: 110    καὶ δ' αὐτοὶ τόδε γ' ἴστε· τί με χρὴ μητέρος αἴνου;
Verse: 111    ἀλλ' ἄγε μὴ μύνῃσι παρέλκετε μηδ' ἔτι τόξου
Verse: 112    δηρὸν ἀποτρωπᾶσθε τανυστύος, ὄϕρα ἴδωμεν.
Verse: 113    καὶ δέ κεν αὐτὸς ἐγὼ τοῦ τόξου πειρησαίμην·
Verse: 114    εἰ δέ κεν ἐντανύσω διοιὴστεύσω τε σιδήρου,
Verse: 115    οὔ κέ μοι ἀχνυμένῳ τάδε δώματα πότνια μήτηρ
Verse: 116    λείποι ἅμ' ἄλλῳ ἰοῦσ', ὅτ' ἐγὼ κατόπισθε λιποίμην
Verse: 117    οἷός τ' ἤδη πατρὸς ἀέθλια κάλ' ἀνελέσθαι."

Verse: 118       ἦ καὶ ἀπ' ὤμοιιν χλαῖναν θέτο ϕοινικόεσσαν
Verse: 119    ὀρθὸς ἀναί:ξας, ἀπὸ δὲ ξίϕος ὀξὺ θέτ' ὤμων.
Verse: 120    πρῶτον μὲν πελέκεας στῆσεν, διὰ τάϕρον ὀρύξας
Verse: 121    πᾶσι μίαν μακρήν, καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν,
Verse: 122    ἀμϕὶ δὲ γαῖαν ἔναξε. τάϕος δ' ἕλε πάντας ἰδόντας,
Verse: 123    ὡς εὐκόσμως στῆσε· πάρος δ' οὐ πώποτ' ὀπώπει.
Verse: 124    στῆ δ' ἄρ' ἐπ' οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζε.
Verse: 125    τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσεσθαι μενεαίνων,
Verse: 126    τρὶς δὲ μεθῆκε βίης, ἐπιελπόμενος τό γε θυμῷ,
Verse: 127    νευρὴν ἐντανύειν διοιὴστεύειν τε σιδήρου.
Verse: 128    καί νύ κε δή ῥ' ἐτάνυσσε βίῃ τὸ τέταρτον ἀνέλκων,
Verse: 129    ἀλλ' ᾽Οδυσεὺς ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ.
Verse: 130    τοῖς δ' αὖτις μετέειϕ' ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·

Verse: 131       "ὢ πόποι, ἦ καὶ ἔπειτα κακός τ' ἔσομαι καὶ ἄκικυς,
Verse: 132    ἠὲ νεώτερός εἰμι καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα
Verse: 133    ἄνδρ' ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
Verse: 134    ἀλλ' ἄγεθ', οἵ περ ἐμεῖο βίῃ προϕερέστεροί ἐστε,
Verse: 135    τόξου πειρήσασθε, καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον."

Verse: 136       ὣς εἰπὼν τόξον μὲν ἀπὸ ἕο θῆκε χαμᾶζε
Verse: 137    κλίνας κολλητῇσιν ἐυξέστῃς σανίδεσσιν,
Verse: 138    αὐτοῦ δ' ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ·
Verse: 139    ἂψ δ' αὖτις κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
Verse: 140    τοῖσιν δ' ᾽Αντίνοος μετέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 141       "ὄρνυσθ' ἑξείης ἐπιδέξια πάντες ἑταῖροι,
Verse: 142    ἀρξάμενοι τοῦ χώρου, ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει."

Verse: 143       ὣς ἔϕατ' ᾽Αντίνοος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος.
Verse: 144    Λειώδης δὲ πρῶτος ἀνίστατο, Οἴνοπος υἱός,
Verse: 145    ὅ σϕι θυοσκόος ἔσκε, παρὰ κρητῆρα δὲ καλὸν
Verse: 146    ἷζε μυχοίτατος αἰέν· ἀτασθαλίαι δέ οἱ οἴῳ
Verse: 147    ἐχθραὶ ἔσαν, πᾶσιν δὲ νεμέσσα μνηστήρεσσιν·
Verse: 148    ὅς ῥα τότε πρῶτος τόξον λάβε καὶ βέλος ὠκύ.
Verse: 149    στῆ δ' ἄρ' ἐπ' οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζεν,
Verse: 150    οὐ δέ μιν ἐντάνυσε· πρὶν γὰρ κάμε χεῖρας ἀνέλκων
Verse: 151    ἀτρίπτους ἁπαλάς. μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπεν·

Verse: 152       "ὦ ϕίλοι, οὐ μὲν ἐγὼ τανύω, λαβέτω δὲ καὶ ἄλλος:
Verse: 153    πολλοὺς γὰρ τόδε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει
Verse: 154    θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ ἦ πολὺ ϕέρτερόν ἐστι
Verse: 155    τεθνάμεν ἢ ζώοντας ἁμαρτεῖν, οὗ θ' ἕνεκ' αἰεὶ
Verse: 156    ἐνθάδ' ὁμιλέομεν ποτιδέγμενοι ἤματα πάντα.
Verse: 157    νῦν μέν τις καὶ ἔλπετ' ἐνὶ ϕρεσὶν ἠδὲ μενοινᾷ
Verse: 158    γῆμαι Πηνελόπειαν, ᾽Οδυσσῆος παράκοιτιν·
Verse: 159    αὐτὰρ ἐπὴν τόξου πειρήσεται ἠδὲ ἴδηται,
Verse: 160    ἄλλην δή τιν' ἔπειτα ᾽Αχαιιάδων εὐπέπλων
Verse: 161    μνάσθω ἐέδνοισιν διζήμενος: ἡ δέ κ' ἔπειτα
Verse: 162    γήμαιθ' ὅς κε πλεῖστα πόροι καὶ μόρσιμος ἔλθοι."

Verse: 163       ὣς ἄρ' ἐϕώνησεν καὶ ἀπὸ ἕο τόξον ἔθηκε
Verse: 164    κλίνας κολλητῇσιν ἐυξέστῃς σανίδεσσιν,
Verse: 165    αὐτοῦ δ' ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ·
Verse: 166    ἂψ δ' αὖτις κατ' ἄρ' ἕζετ' ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
Verse: 167    ᾽Αντίνοος δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζε·

Verse: 168       "Λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος ϕύγεν ἕρκος ὀδόντων,
Verse: 169    δεινόν τ' ἀργαλέον τε· νεμεσσῶμαι δέ τ' ἀκούων·
Verse: 170    εἰ δὴ τοῦτό γε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει
Verse: 171    θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ οὐ δύνασαι σὺ τανύσσαι.
Verse: 172    οὐ γάρ τοι σέγε τοῖον ἐγείνατο πότνια μήτηρ,
Verse: 173    οἷόν τε ῥυτῆρα βιοῦ τ' ἔμεναι καὶ ὀιστῶν·
Verse: 174    ἀλλ' ἄλλοι τανύουσι τάχα μνηστῆρες ἀγαυοί."

Verse: 175       ὣς ϕάτο, καί ῥ' ἐκέλευσε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν·

Verse: 176       "ἄγρει δή, πῦρ κῆον ἐνὶ μεγάροισι, Μελανθεῦ,
Verse: 177    πὰρ δὲ τίθει δίϕρόν τε μέγαν καὶ κῶας ἐπ' αὐτοῦ,
Verse: 178    ἐκ δὲ στέατος ἔνεικε μέγαν τροχὸν ἔνδον ἐόντος,
Verse: 179    ὄϕρα νέοι θάλποντες, ἐπιχρίοντες ἀλοιϕῇ,
Verse: 180    τόξου πειρώμεσθα καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον."

Verse: 181       ὣς ϕάθ', ὁ δ' αἶψ' ἀνέκαιε Μελάνθιος ἀκάματον πῦρ,
Verse: 182    πὰρ δὲ ϕέρων δίϕρον θῆκεν καὶ κῶας ἐπ' αὐτοῦ,
Verse: 183    ἐκ δὲ στέατος ἔνεικε μέγαν τροχὸν ἔνδον ἐόντος.
Verse: 184    τῷ ῥα νέοι θάλποντες ἐπειρῶντ'· οὐ δὲ δύναντο
Verse: 185    ἐντανύσαι, πολλὸν δὲ βίης ἐπιδευέες ἦσαν.
Verse: 186    ᾽Αντίνοος δ' ἔτ' ἐπεῖχε καὶ Εὐρύμαχος θεοειδής,
Verse: 187    ἀρχοὶ μνηστήρων· ἀρετῇ δ' ἔσαν ἔξοχ' ἄριστοι.

Verse: 188       τὼ δ' ἐξ οἴκου βῆσαν ὁμαρτήσαντες ἅμ' ἄμϕω
Verse: 189    βουκόλος ἠδὲ συϕορβὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο·
Verse: 190    ἐκ δ' αὐτὸς μετὰ τοὺς δόμου ἤλυθε δῖος ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 191    ἀλλ' ὅτε δή ῥ' ἐκτὸς θυρέων ἔσαν ἠδὲ καὶ αὐλῆς,
Verse: 192    ϕθεγξάμενός σϕ' ἐπέεσσι προσηύδα μειλιχίοισι·

Verse: 193       "βουκόλε καὶ σύ, συϕορβέ, ἔπος τί κε μυθησαίμην,
Verse: 194    ἦ αὐτὸς κεύθω; ϕάσθαι δέ με θυμὸς ἀνώγει.
Verse: 195    ποῖοί κ' εἶτ' ᾽Οδυσῆι ἀμυνέμεν, εἴ ποθεν ἔλθοι
Verse: 196    ὧδε μάλ' ἐξαπίνης καί τις θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι;
Verse: 197    ἤ κε μνηστήρεσσιν ἀμύνοιτ' ἢ ᾽Οδυσῆι;
Verse: 198    εἴπαθ' ὅπως ὑμέας κραδίη θυμός τε κελεύει."

Verse: 199       τὸν δ' αὖτε προσέειπε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ·

Verse: 200       "Ζεῦ πάτερ, αἲ γὰρ τοῦτο τελευτήσειας ἐέλδωρ,
Verse: 201    ὡς ἔλθοι μὲν κεῖνος ἀνήρ, ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων·
Verse: 202    γνοίης χ' οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται."

Verse: 203       ὣς δ' αὕτως Εὔμαιος ἐπεύχετο πᾶσι θεοῖσι
Verse: 204    νοστῆσαι ᾽Οδυσῆα πολύϕρονα ὅν δὲ δόμον δέ.
Verse: 205    αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέ' ἀνέγνω,
Verse: 206    ἐξαῦτίς σϕ' ἐπέεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·

Verse: 207       "ἔνδον μὲν δὴ ὅδ' αὐτὸς ἐγώ, κακὰ πολλὰ μογήσας
Verse: 208    ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτειὴ ἐς πατρίδα γαῖαν.
Verse: 209    γινώσκω δ' ὡς σϕῶιν ἐελδομένοισιν ἱκάνω
Verse: 210    οἴοισι δμώων· τῶν δ' ἄλλων οὔ τευ ἄκουσα
Verse: 211    εὐξαμένου ἐμὲ αὖτις ὑπότροπον οἴκαδ' ἱκέσθαι.
Verse: 212    σϕῶιν δ', ὡς ἔσεταί περ, ἀληθείην καταλέξω·
Verse: 213    εἴ χ' ὑπ' ἔμοιγε θεὸς δαμάσῃ μνηστῆρας ἀγαυούς,
Verse: 214    ἄξομαι ἀμϕοτέροις ἀλόχους καὶ κτήματ' ὀπάσσω
Verse: 215    οἰκία τ' ἐγγὺς ἐμεῖο τετυγμένα· καί μοι ἔπειτα
Verse: 216    Τηλεμάχου ἑτάρω τε κασιγνήτω τε ἔσεσθον.
Verse: 217    εἰ δ' ἄγε δή, καὶ σῆμα ἀριϕραδὲς ἄλλό τι δείξω,
Verse: 218    ὄϕρά μ' ἔυ γνῶτον πιστωθῆτόν τ' ἐνὶ θυμῷ,
Verse: 219    οὐλήν, τήν ποτέ με σῦς ἤλασε λευκῷ ὀδόντι
Verse: 220    Παρνησόν δ' ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο."

Verse: 221       ὣς εἰπὼν ῥάκεα μεγάλης ἀποέργαθεν οὐλῆς.
Verse: 222    τὼ δ' ἐπεὶ εἰσιδέτην εὖ τ' ἐϕράσσαντο ἕκαστα,
Verse: 223    κλαῖον ἄρ' ἀμϕ' ᾽Οδυσῆι δαί:ϕρονι χεῖρε βαλόντε
Verse: 224    καὶ κύνεον ἀγαπαζόμενοι κεϕαλήν τε καὶ ὤμους:
Verse: 225    ὣς δ' αὕτως ᾽Οδυσεὺς κεϕαλὰς καὶ χεῖρας ἔκυσσε.
Verse: 226    καί νύ κ' ὀδυρομένοισιν ἔδυ ϕάος ἠελίοιο,
Verse: 227    εἰ μὴ ᾽Οδυσσεὺς αὐτὸς ἐρύκακε ϕώνησέν τε·

Verse: 228       "παύεσθον κλαυθμοῖο γόοιό τε, μή τις ἴδηται
Verse: 229    ἐξελθὼν μεγάροιο, ἀτὰρ εἴπῃσι καὶ εἴσω.
Verse: 230    ἀλλὰ προμνηστῖνοι ἐσέλθετε, μηδ' ἅμα πάντες,
Verse: 231    πρῶτος ἐγώ, μετὰ δ' ὔμμες. ἀτὰρ τόδε σῆμα τετύχθω·
Verse: 232    ἄλλοι μὲν γὰρ πάντες, ὅσοι μνηστῆρες ἀγαυοί,
Verse: 233    οὐκ ἐάσουσιν ἐμοὶ δόμεναι βιὸν ἠδὲ ϕαρέτρην·
Verse: 234    ἀλλὰ σύ, δῖ' Εὔμαιε, ϕέρων ἀνὰ δώματα τόξον
Verse: 235    ἐν χείρεσσιν ἐμοὶ θέμεναι· εἰπεῖν δὲ γυναιξὶ
Verse: 236    κληίσσαι μεγάροιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας:
Verse: 237    ἢν δέ τις ἢ στοναχῆς ἠὲ κτύπου ἔνδον ἀκούσῃ
Verse: 238    ἀνδρῶν ἡμετέροισιν ἐν ἕρκεσι, μή τι θύραζε
Verse: 239    προβλώσκειν, ἀλλ' αὐτοῦ ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ.
Verse: 240    σοὶ δέ, Φιλοίτιε δῖε, θύρας ἐπιτέλλομαι αὐλῆς
Verse: 241    κληίσσαι κληῖδι, θοῶς δ' ἐπὶ δεσμὸν ἰῆλαι."

Verse: 242       ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους εὐναιετάοντας:
Verse: 243    ἕζετ' ἔπειτ' ἐπὶ δίϕρον ἰών ἔνθέν περ ἀνέστη.
Verse: 244    ἐς δ' ἄρα καὶ τὼ δμῶε ἴτην θείου ᾽Οδυσῆος.

Verse: 245       Εὐρύμαχος δ' ἤδη τόξον μετὰ χερσὶν ἐνώμα
Verse: 246    θάλπων ἔνθα καὶ ἔνθα σέλᾳ πυρός: ἀλλά μιν οὐδ' ὧς
Verse: 247    ἐντανύσαι δύνατο, μέγα δὲ στένε κυδάλιμον κῆρ.
Verse: 248    ὀχθήσας δ' ἄρα εἶπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 249       "ὢ πόποι, ἦ μοι ἄχος περί τ' αὐτοῦ καὶ περὶ πάντων.
Verse: 250    οὔ τι γάμου τοσσοῦτον ὀδύρομαι ἀχνύμενός περ·
Verse: 251    εἰσὶ καὶ ἄλλαι πολλαὶ ᾽Αχαιίδες, αἱ μὲν ἐν αὐτῇ
Verse: 252    ἀμϕιάλῳ ᾽Ιθάκῃ, αἱ δ' ἄλλῃσιν πολίεσσιν·
Verse: 253    ἀλλ' εἰ δὴ τοσσόνδε βίης ἐπιδευέες εἰμὲν
Verse: 254    ἀντιθέου ᾽Οδυσῆος, ὅ τ' οὐ δυνάμεσθα τανύσσαι
Verse: 255    τόξον· ἐλεγχείη δὲ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι."

Verse: 256       τὸν δ' αὖτ' ᾽Αντίνοος προσέϕη, Εὐπείθεος υἱός:

Verse: 257       "Εὐρύμαχ', οὐχ οὕτως ἔσται· νοέεις δὲ καὶ αὐτός.
Verse: 258    νῦν μὲν γὰρ κατὰ δῆμον ἑορτὴ τοῖο θεοῖο
Verse: 259    ἁγνή· τίς δέ κε τόξα τιταίνοιτ'; ἀλλὰ ἕκηλοι
Verse: 260    κάτθετ'. ἀτὰρ πελέκεάς γε καὶ εἴ κ' εἰῶμεν ἅπαντας
Verse: 261    ἑστάμεν· οὐ μὲν γάρ τιν' ἀναιρήσεσθαι ὀίω
Verse: 262    ἐλθόντ' ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω ᾽Οδυσῆος.
Verse: 263    ἀλλ' ἄγετ', οἰνοχόος μὲν ἐπαρξάσθω δεπάεσσιν,
Verse: 264    ὄϕρα σπείσαντες καταθείομεν ἀγκύλα τόξα·
Verse: 265    ἠῶθεν δὲ κέλεσθε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν,
Verse: 266    αἶγας ἄγειν, αἳ πᾶσι μέγ' ἔξοχοι αἰπολίοισιν,
Verse: 267    ὄϕρ' ἐπὶ μηρία θέντες ᾽Απόλλωνι κλυτοτόξῳ
Verse: 268    τόξου πειρώμεσθα καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον."

Verse: 269       ὣς ἔϕατ' ᾽Αντίνοος, τοῖσιν δ' ἐπιήνδανε μῦθος.
Verse: 270    τοῖσι δὲ κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
Verse: 271    κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
Verse: 272    νώμησαν δ' ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
Verse: 273    οἱ δ' ἐπεὶ οὖν σπεῖσάν τε πίον θ' ὅσον ἤθελε θυμός,
Verse: 274    τοῖς δὲ δολοϕρονέων μετέϕη πολύμητις ᾽Οδυσσεύς:

Verse: 275       "κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης:
Verse: 277    Εὐρύμαχον δὲ μάλιστα καὶ ᾽Αντίνοον θεοειδέα
Verse: 278    λίσσομ', ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἔπος κατὰ μοῖραν ἔειπε,
Verse: 279    νῦν μὲν παῦσαι τόξον, ἐπιτρέψαι δὲ θεοῖσιν·
Verse: 280    ἠῶθεν δὲ θεὸς δώσει κράτος ᾧ κ' ἐθέλῃσιν.
Verse: 281    ἀλλ' ἄγ' ἐμοὶ δότε τόξον ἐύξοον, ὄϕρα μεθ' ὑμῖν
Verse: 282    χειρῶν καὶ σθένεος πειρήσομαι, ἤ μοι ἔτ' ἐστὶν
Verse: 283    ἴς, οἵη πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν,
Verse: 284    ἦ ἤδη μοι ὄλεσσεν ἄλη τ' ἀκομιστίη τε."

Verse: 285       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ὑπερϕιάλως νεμέσησαν
Verse: 286    δείσαντες μὴ τόξον ἐύξοον ἐντανύσειεν.
Verse: 287    ᾽Αντίνοος δ' ἐνένιπεν ἔπος τ' ἔϕατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν·

Verse: 288       "ἆ δειλὲ ξείνων, ἔνι τοι ϕρένες οὐδ' ἠβαιαί.
Verse: 289    οὐκ ἀγαπᾷς ὃ ἕκηλος ὑπερϕιάλοισι μεθ' ἡμῖν
Verse: 290    δαίνυσαι, οὐδέ τι δαιτὸς ἀμέρδεαι, αὐτὰρ ἀκούεις
Verse: 291    μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος... οὐδέ τις ἄλλος
Verse: 292    ἡμετέρων μύθων ξεῖνος καὶ πτωχὸς ἀκούει.
Verse: 293    οἶνός σε τρώει μελιηδής, ὅς τε καὶ ἄλλους
Verse: 294    βλάπτει, ὃς ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδ' αἴσιμα πίνῃ.
Verse: 295    οἶνος καὶ Κένταυρον, ἀγακλυτὸν Εὐρυτίωνα,
Verse: 296    ἄασ' ἐνὶ μεγάρῳ μεγαθύμου Πειριθόοιο,
Verse: 297    ἐς Λαπίθας ἐλθόνθ'· ὁ δ' ἐπεὶ ϕρένας ἄασεν οἴνῳ,
Verse: 298    μαινόμενος κάκ' ἔρεξε δόμον κάτα Πειριθόοιο.
Verse: 299    ἥρωας δ' ἄχος εἷλε, δι' ὲκ προθύρου δὲ θύραζε
Verse: 300    ἕλκον ἀναί:ξαντες, ἀπ' οὔατα νηλέι χαλκῷ
Verse: 301    ῥῖνάς τ' ἀμήσαντες: ὁ δὲ ϕρεσὶν ᾗσιν ἀασθεὶς
Verse: 302    ἤιεν ἣν ἄτην ὀχέων ἀεσίϕρονι θυμῷ.
Verse: 303    ἐξ οὗ Κενταύροισι καὶ ἀνδράσι νεῖκος ἐτύχθη,
Verse: 304    οἷ δ' αὐτῷ πρώτῳ κακὸν εὕρετο οἰνοβαρείων.
Verse: 305    ὣς καὶ σοὶ μέγα πῆμα πιϕαύσκομαι, αἴ κε τὸ τόξον
Verse: 306    ἐντανύσῃς: οὐ γάρ τευ ἐπητύος ἀντιβολήσεις
Verse: 307    ἡμετέρῳ ἐνὶ δήμῳ, ἄϕαρ δέ σε νηὶ μελαίνῃ
Verse: 308    εἰς ῎Εχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων,
Verse: 309    πέμψομεν· ἔνθεν δ' οὔ τι σαώσεαι. ἀλλὰ ἕκηλος
Verse: 310    πῖνέ τε, μηδ' ἐρίδαινε μετ' ἀνδράσι κουροτέροισι."

Verse: 311       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 312       "᾽Αντίνο', οὐ μὲν καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον
Verse: 313    ξείνους Τηλεμάχου, ὅς κεν τάδε δώμαθ' ἵκηται.
Verse: 314    ἔλπεαι, αἴ χ' ὁ ξεῖνος ᾽Οδυσσῆος μέγα τόξον
Verse: 315    ἐντανύσῃ χερσίν τε βίηϕί τε ἧϕι πιθήσας,
Verse: 316    οἴκαδέ μ' ἄξεσθαι καὶ ἑὴν θήσεσθαι ἄκοιτιν;
Verse: 317    οὐδ' αὐτός που τοῦτό γ' ἐνὶ στήθεσσιν ἔολπε·
Verse: 318    μηδέ τις ὑμείων τοῦ γ' εἵνεκα θυμὸν ἀχεύων
Verse: 319    ἐνθάδε δαινύσθω, ἐπεὶ οὐδὲ μὲν οὐδὲ ἔοικε."

Verse: 320       τὴν δ' αὖτ' Εὐρύμαχος, Πολύβου παῖς, ἀντίον ηὔδα·

Verse: 321       "κούρη ᾽Ικαρίοιο, περίϕρον Πηνελόπεια,
Verse: 322    οὔ τί σε τόνδ' ἄξεσθαι ὀιόμεθ'· οὐδὲ ἔοικεν·
Verse: 323    ἀλλ' αἰσχυνόμενοι ϕάτιν ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν,
Verse: 324    μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος ᾽Αχαιῶν·
Verse: 325    ῍ἦ πολὺ χείρονες ἄνδρες ἀμύμονος ἀνδρὸς ἄκοιτιν
Verse: 326    μνῶνται, οὐδέ τι τόξον ἐύξοον ἐντανύουσιν·
Verse: 327    ἀλλ' ἄλλός τις πτωχὸς ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν
Verse: 328    ῥηιδίως ἐτάνυσσε βιόν, διὰ δ' ἧκε σιδήρου. '
Verse: 329    ὣς ἐρέουσ', ἡμῖν δ' ἂν ἐλέγχεα ταῦτα γένοιτο."

Verse: 330       τὸν δ' αὖτε προσέειπε περίϕρων Πηνελόπεια·

Verse: 331       "Εὐρύμαχ', οὔ πως ἐστιν ἐυκλεῖας κατὰ δῆμον
Verse: 332    ἔμμεναι οἳ δὴ οἶκον ἀτιμάζοντες ἔδουσιν
Verse: 333    ἀνδρὸς ἀριστῆος: τί δ' ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε;
Verse: 334    οὗτος δὲ ξεῖνος μάλα μὲν μέγας ἠδ' εὐπηγής,
Verse: 335    πατρὸς δ' ἐξ ἀγαθοῦ γένος εὔχεται ἔμμεναι υἱός.
Verse: 336    ἀλλ' ἄγε οἱ δότε τόξον ἐύξοον, ὄϕρα ἴδωμεν.
Verse: 337    ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
Verse: 338    εἴ κέ μιν ἐντανύσῃ, δώῃ δέ οἱ εὖχος ᾽Απόλλων,
Verse: 339    ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά,
Verse: 340    δώσω δ' ὀξὺν ἄκοντα, κυνῶν ἀλκτῆρα καὶ ἀνδρῶν,
Verse: 341    καὶ ξίϕος ἄμϕηκες: δώσω δ' ὑπὸ ποσσὶ πέδιλα,
Verse: 342    πέμψω δ' ὅππῃ μιν κραδίη θυμός τε κελεύει."

Verse: 343       τὴν δ' αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·

Verse: 344       "μῆτερ ἐμή, τόξον μὲν ᾽Αχαιῶν οὔ τις ἐμεῖο
Verse: 345    κρείσσων, ᾧ κ' ἐθέλω, δόμεναί τε καὶ ἀρνήσασθαι,
Verse: 346    οὔθ' ὅσσοι κραναὴν ᾽Ιθάκην κάτα κοιρανέουσιν,
Verse: 347    οὔθ' ὅσσοι νήσοισι πρὸς ῎Ηλιδος ἱπποβότοιο·
Verse: 348    τῶν οὔ τίς μ' ἀέκοντα βιήσεται, αἴ κ' ἐθέλωμι
Verse: 349    καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι τάδε τόξα ϕέρεσθαι.
Verse: 350    ἀλλ' εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σ' αὐτῆς ἔργα κόμιζε,
Verse: 351    ἱστόν τ' ἠλακάτην τε, καὶ ἀμϕιπόλοισι κέλευε
Verse: 352    ἔργον ἐποίχεσθαι. τόξον δ' ἄνδρεσσι μελήσει
Verse: 353    πᾶσι, μάλιστα δ' ἐμοί· τοῦ γὰρ κράτος ἔστ' ἐνὶ οἴκῳ."

Verse: 354       ἡ μὲν θαμβήσασα πάλιν οἶκον δὲ βεβήκει·
Verse: 355    παιδὸς γὰρ μῦθον πεπνυμένον ἔνθετο θυμῷ.
Verse: 356    ἐς δ' ὑπερῷ' ἀναβᾶσα σὺν ἀμϕιπόλοισι γυναιξὶ
Verse: 357    κλαῖεν ἔπειτ' ᾽Οδυσῆα, ϕίλον πόσιν, ὄϕρά οἱ ὕπνον
Verse: 358    ἡδὺν ἐπὶ βλεϕάροισι βάλε γλαυκῶπις ᾽Αθήνη.

Verse: 359       αὐτὰρ ὁ τόξα λαβὼν ϕέρε καμπύλα δῖος ὑϕορβός.
Verse: 360    μνηστῆρες δ' ἄρα πάντες ὁμόκλεον ἐν μεγάροισιν·
Verse: 361    ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·

Verse: 362       "πῇ δὴ καμπύλα τόξα ϕέρεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
Verse: 363    πλαγκτέ; τάχ' αὖ σ' ἐϕ' ὕεσσι κύνες ταχέες κατέδονται
Verse: 364    οἶον ἀπ' ἀνθρώπων, ουἠς ἔτρεϕες, εἴ κεν ᾽Απόλλων
Verse: 365    ἡμῖν ἱλήκῃσι καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι."

Verse: 366       ὣς ϕάσαν, αὐτὰρ ὁ θῆκε ϕέρων αὐτῇ ἐνὶ χώρῃ
Verse: 367    δείσας, οὕνεκα πολλοὶ ὁμόκλεον ἐν μεγάροισι.
Verse: 368    Τηλέμαχος δ' ἑτέρωθεν ἀπειλήσας ἐγεγώνει·

Verse: 369       "ἄττα, πρόσω ϕέρε τόξα· τάχ' οὐκ εὖ πᾶσι πιθήσεις:
Verse: 370    μή σε καὶ ὁπλότερός περ ἐὼν ἀγρὸν δὲ δίωμαι
Verse: 371    βάλλων χερμαδίοισι· βίηϕι δὲ ϕέρτερός εἰμι.
Verse: 372    αἲ γὰρ πάντων τόσσον, ὅσοι κατὰ δώματ' ἔασι,
Verse: 373    μνηστήρων χερσίν τε βίηϕί τε ϕέρτερος εἴην·
Verse: 374    τῶ κε τάχα στυγερῶς τιν' ἐγὼ πέμψαιμι νέεσθαι
Verse: 375    ἡμετέρου ἐξ οἴκου, ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται."

Verse: 376       ὣς ἔϕαθ', οἱ δ' ἄρα πάντες ἐπ' αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν
Verse: 377    μνηστῆρες, καὶ δὴ μέθιεν χαλεποῖο χόλοιο
Verse: 378    Τηλεμάχῳ· τὰ δὲ τόξα ϕέρων ἀνὰ δῶμα συβώτης
Verse: 379    ἐν χείρεσσ' ᾽Οδυσῆι δαί:ϕρονι θῆκε παραστάς.
Verse: 380    ἐκ δὲ καλεσσάμενος προσέϕη τροϕὸν Εὐρύκλειαν·

Verse: 381       "Τηλέμαχος κέλεταί σε, περίϕρων Εὐρύκλεια,
Verse: 382    κληίσσαι μεγάροιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας:
Verse: 383    ἢν δέ τις ἢ στοναχῆς ἠὲ κτύπου ἔνδον ἀκούσῃ
Verse: 384    ἀνδρῶν ἡμετέροισιν ἐν ἕρκεσι, μή τι θύραζε
Verse: 385    προβλώσκειν, ἀλλ' αὐτοῦ ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ."

Verse: 386       ὣς ἄρ' ἐϕώνησεν, τῇ δ' ἄπτερος ἔπλετο μῦθος,
Verse: 387    κλήισσεν δὲ θύρας μεγάρων εὐναιεταόντων.

Verse: 388       σιγῇ δ' ἐξ οἴκοιο Φιλοίτιος ἆλτο θύραζε,
Verse: 389    κλήισσεν δ' ἄρ' ἔπειτα θύρας εὐερκέος αὐλῆς.
Verse: 390    κεῖτο δ' ὑπ' αἰθούσῃ ὅπλον νεὸς ἀμϕιελίσσης
Verse: 391    βύβλινον, ᾧ ῥ' ἐπέδησε θύρας, ἐς δ' ἤιεν αὐτός.
Verse: 392    ἕζετ' ἔπειτ' ἐπὶ δίϕρον ἰὼν ἔνθέν περ ἀνέστη,
Verse: 393    εἰσορόων ᾽Οδυσῆα. ὁ δ' ἤδη τόξον ἐνώμα
Verse: 394    πάντῃ ἀναστρωϕῶν, πειρώμενος ἔνθα καὶ ἔνθα,
Verse: 395    μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν ἀποιχομένοιο ἄνακτος.
Verse: 396    ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·

Verse: 397       "ἦ τις θηητὴρ καὶ ἐπίκλοπος ἔπλετο τόξων·
Verse: 398    ἤ ῥά νύ που τοιαῦτα καὶ αὐτῷ οἴκοθι κεῖται,
Verse: 399    ἢ ὅ γ' ἐϕορμᾶται ποιησέμεν, ὡς ἐνὶ χερσὶ
Verse: 400    νωμᾷ ἔνθα καὶ ἔνθα κακῶν ἔμπαιος ἀλήτης."

Verse: 401       ἄλλος δ' αὖτ' εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·

Verse: 402       "αἲ γὰρ δὴ τοσσοῦτον ὀνήσιος ἀντιάσειεν,
Verse: 403    ὡς οὗτός ποτε τοῦτο δυνήσεται ἐντανύσασθαι."

Verse: 404       ὣς ἄρ' ἔϕαν μνηστῆρες: ἀτὰρ πολύμητις ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 405    αὐτίκ' ἐπεὶ μέγα τόξον ἐβάστασε καὶ ἴδε πάντῃ,
Verse: 406    ὡς ὅτ' ἀνὴρ ϕόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς
Verse: 407    ῥηιδίως ἐτάνυσσε νέῳ περὶ κόλλοπι χορδήν,
Verse: 408    ἅψας ἀμϕοτέρωθεν ἐυστρεϕὲς ἔντερον οἰός,
Verse: 409    ὣς ἄρ' ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον ᾽Οδυσσεύς.
Verse: 410    δεξιτερῇ δ' ἄρα χειρὶ λαβὼν πειρήσατο νευρῆς:
Verse: 411    ἡ δ' ὑπὸ καλὸν ἄεισε, χελιδόνι εἰκέλη αὐδήν.
Verse: 412    μνηστῆρσιν δ' ἄρ' ἄχος γένετο μέγα, πᾶσι δ' ἄρα χρὼς
Verse: 413    ἐτράπετο. Ζεὺς δὲ μεγάλ' ἔκτυπε σήματα ϕαίνων·
Verse: 414    γήθησέν τ' ἄρ' ἔπειτα πολύτλας δῖος ᾽Οδυσσεύς,
Verse: 415    ὅττί ῥά οἱ τέρας ἧκε Κρόνου παῖς ἀγκυλομήτεω.
Verse: 416    εἵλετο δ' ὠκὺν ὀιστόν, ὅ οἱ παρέκειτο τραπέζῃ
Verse: 417    γυμνός: τοὶ δ' ἄλλοι κοίλης ἔντοσθε ϕαρέτρης
Verse: 418    κείατο, τῶν τάχ' ἔμελλον ᾽Αχαιοὶ πειρήσεσθαι.
Verse: 419    τόν ῥ' ἐπὶ πήχει ἑλὼν ἕλκεν νευρὴν γλυϕίδας τε,
Verse: 420    αὐτόθεν ἐκ δίϕροιο καθήμενος, ἧκε δ' ὀιστὸν
Verse: 421    ἄντα τιτυσκόμενος, πελέκεων δ' οὐκ ἤμβροτε πάντων
Verse: 422    πρώτης στειλειῆς, διὰ δ' ἀμπερὲς ἦλθε θύραζε
Verse: 423    ἰὸς χαλκοβαρής. ὁ δὲ Τηλέμαχον προσέειπε·

Verse: 424       "Τηλέμαχ', οὔ σ' ὁ ξεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἐλέγχει
Verse: 425    ἥμενος, οὐδέ τι τοῦ σκοποῦ ἤμβροτον οὐδέ τι τόξον
Verse: 426    δὴν ἔκαμον τανύων· ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν,
Verse: 427    οὐχ ὥς με μνηστῆρες ἀτιμάζοντες ὄνονται.
Verse: 428    νῦν δ' ὥρη καὶ δόρπον ᾽Αχαιοῖσιν τετυκέσθαι
Verse: 429    ἐν ϕάει, αὐτὰρ ἔπειτα καὶ ἄλλως ἑψιάασθαι
Verse: 430    μολπῇ καὶ ϕόρμιγγι· τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός."

Verse: 431       ἦ καὶ ἐπ' ὀϕρύσι νεῦσεν· ὁ δ' ἀμϕέθετο ξίϕος ὀξὺ
Verse: 432    Τηλέμαχος, ϕίλος υἱὸς ᾽Οδυσσῆος θείοιο,
Verse: 433    ἀμϕὶ δὲ χεῖρα ϕίλην βάλεν ἔγχειὴ, ἄγχι δ' ἄρ' αὐτοῦ
Verse: 434    πὰρ θρόνον ἑστήκει κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.




Next part


This text is part of the TITUS edition of Homer, Odyssee.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 30.11.2024. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.