TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 313
Previous part

Chapter: 22 
Verse: 1    Καὶ ἐλάλησεν Δαυιδ τῷ κυρίῳ τοὺς λόγους τῆς ᾠδῆς ταύτης ἐν ἡμέρᾳ ἐξείλατο αὐτὸν κύριος ἐκ χειρὸς πάντων τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ καὶ ἐκ χειρὸς Σαουλ,
Verse: 2    
καὶ εἶπεν Κύριε, πέτρα μου καὶ ὀχύρωμά μου καὶ ἐξαιρούμενός με ἐμοί,
Verse: 3    
θεός μου ϕύλαξ ἔσται μου, πεποιθὼς ἔσομαι ἐπ' αὐτῷ, ὑπερασπιστής μου καὶ κέρας σωτηρίας μου, ἀντιλήμπτωρ μου καὶ καταϕυγή μου σωτηρίας μου, ἐξ ἀδίκου σώσεις με.
Verse: 4    
αἰνετὸν ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ ἐκ τῶν ἐχθρῶν μου σωθήσομαι.
Verse: 5    
ὅτι περιέσχον με συντριμμοὶ θανάτου, χείμαρροι ἀνομίας ἐθάμβησάν με·
Verse: 6    
ὠδῖνες θανάτου ἐκύκλωσάν με, προέϕθασάν με σκληρότητες θανάτου.
Verse: 7    
ἐν τῷ θλίβεσθαί με ἐπικαλέσομαι κύριον καὶ πρὸς τὸν θεόν μου βοήσομαι· καὶ ἐπακούσεται ἐκ ναοῦ αὐτοῦ ϕωνῆς μου, καὶ κραυγή μου ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτοῦ.
Verse: 8    
καὶ ἐταράχθη καὶ ἐσείσθη γῆ, καὶ τὰ θεμέλια τοῦ οὐρανοῦ συνεταράχθησαν καὶ ἐσπαράχθησαν, ὅτι ἐθυμώθη κύριος αὐτοῖς.
Verse: 9    
ἀνέβη καπνὸς ἐν τῇ ὀργῇ αὐτοῦ, καὶ πῦρ ἐκ στόματος αὐτοῦ κατέδεται, ἄνθρακες ἐξεκαύθησαν ἀπ' αὐτοῦ.
Verse: 10    
καὶ ἔκλινεν οὐρανοὺς καὶ κατέβη, καὶ γνόϕος ὑποκάτω τῶν ποδῶν αὐτοῦ.
Verse: 11    
καὶ ἐπεκάθισεν ἐπὶ χερουβιν καὶ ἐπετάσθη καὶ ὤϕθη ἐπὶ πτερύγων ἀνέμου.
Verse: 12    
καὶ ἔθετο σκότος ἀποκρυϕὴν αὐτοῦ κύκλῳ αὐτοῦ, σκηνὴ αὐτοῦ σκότος ὑδάτων· ἐπάχυνεν ἐν νεϕέλαις ἀέρος.
Verse: 13    
ἀπὸ τοῦ ϕέγγους ἐναντίον αὐτοῦ ἐξεκαύθησαν ἄνθρακες πυρός.
Verse: 14    
ἐβρόντησεν ἐξ οὐρανοῦ κύριος, καὶ ὕψιστος ἔδωκεν ϕωνὴν αὐτοῦ
Verse: 15    
καὶ ἀπέστειλεν βέλη καὶ ἐσκόρπισεν αὐτούς, ἀστραπὴν καὶ ἐξέστησεν αὐτούς.
Verse: 16    
καὶ ὤϕθησαν ἀϕέσεις θαλάσσης, καὶ ἀπεκαλύϕθη θεμέλια τῆς οἰκουμένης ἐν τῇ ἐπιτιμήσει κυρίου, ἀπὸ πνοῆς πνεύματος θυμοῦ αὐτοῦ.
Verse: 17    
ἀπέστειλεν ἐξ ὕψους καὶ ἔλαβέν με, εἵλκυσέν με ἐξ ὑδάτων πολλῶν·
Verse: 18    
ἐρρύσατό με ἐξ ἐχθρῶν μου ἰσχύος, ἐκ τῶν μισούντων με, ὅτι ἐκραταιώθησαν ὑπὲρ ἐμέ.
Verse: 19    
προέϕθασάν με ἐν ἡμέρᾳ θλίψεώς μου, καὶ ἐγένετο κύριος ἐπιστήριγμά μου
Verse: 20    
καὶ ἐξήγαγέν με εἰς πλατυσμὸν καὶ ἐξείλατό με, ὅτι εὐδόκησεν ἐν ἐμοί.
Verse: 21    
καὶ ἀνταπέδωκέν μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου, κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἀνταπέδωκέν μοι,
Verse: 22    
ὅτι ἐϕύλαξα ὁδοὺς κυρίου καὶ οὐκ ἠσέβησα ἀπὸ τοῦ θεοῦ μου,
Verse: 23    
ὅτι πάντα τὰ κρίματα αὐτοῦ κατεναντίον μου, καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ, οὐκ ἀπέστην ἀπ' αὐτῶν.
Verse: 24    
καὶ ἔσομαι ἄμωμος αὐτῷ καὶ προϕυλάξομαι ἀπὸ τῆς ἀνομίας μου.
Verse: 25    
καὶ ἀποδώσει μοι κύριος κατὰ τὴν δικαιοσύνην μου καὶ κατὰ τὴν καθαριότητα τῶν χειρῶν μου ἐνώπιον τῶν ὀϕθαλμῶν αὐτοῦ.
Verse: 26    
μετὰ ὁσίου ὁσιωθήσῃ καὶ μετὰ ἀνδρὸς τελείου τελειωθήσῃ
Verse: 27    
καὶ μετὰ ἐκλεκτοῦ ἐκλεκτὸς ἔσῃ καὶ μετὰ στρεβλοῦ στρεβλωθήσῃ.
Verse: 28    
καὶ τὸν λαὸν τὸν πτωχὸν σώσεις καὶ ὀϕθαλμοὺς ἐπὶ μετεώρων ταπεινώσεις.
Verse: 29    
ὅτι σὺ λύχνος μου, κύριε, καὶ κύριος ἐκλάμψει μοι τὸ σκότος μου.
Verse: 30    
ὅτι ἐν σοὶ δραμοῦμαι μονόζωνος καὶ ἐν τῷ θεῷ μου ὑπερβήσομαι τεῖχος.
Verse: 31    
ἰσχυρός, ἄμωμος ὁδὸς αὐτοῦ, τὸ ῥῆμα κυρίου κραταιόν, πεπυρωμένον, ὑπερασπιστής ἐστιν πᾶσιν τοῖς πεποιθόσιν ἐπ' αὐτῷ.
Verse: 32    
τίς ἰσχυρὸς πλὴν κυρίου; καὶ τίς κτίστης ἔσται πλὴν τοῦ θεοῦ ἡμῶν;
Verse: 33    
ἰσχυρὸς κραταιῶν με δυνάμει, καὶ ἐξετίναξεν ἄμωμον τὴν ὁδόν μου·
Verse: 34    
τιθεὶς τοὺς πόδας μου ὡς ἐλάϕων καὶ ἐπὶ τὰ ὕψη ἱστῶν με·
Verse: 35    
διδάσκων χεῖράς μου εἰς πόλεμον καὶ κατάξας τόξον χαλκοῦν ἐν βραχίονί μου.
Verse: 36    
καὶ ἔδωκάς μοι ὑπερασπισμὸν σωτηρίας μου, καὶ ὑπακοή σου ἐπλήθυνέν με
Verse: 37    
εἰς πλατυσμὸν εἰς τὰ διαβήματά μου ὑποκάτω μου, καὶ οὐκ ἐσαλεύθησαν τὰ σκέλη μου.
Verse: 38    
διώξω ἐχθρούς μου καὶ ἀϕανιῶ αὐτοὺς καὶ οὐκ ἀναστρέψω, ἕως συντελέσω αὐτούς·
Verse: 39    
καὶ θλάσω αὐτούς, καὶ οὐκ ἀναστήσονται καὶ πεσοῦνται ὑπὸ τοὺς πόδας μου.
Verse: 40    
καὶ ἐνισχύσεις με δυνάμει εἰς πόλεμον, κάμψεις τοὺς ἐπανιστανομένους μοι ὑποκάτω μου·
Verse: 41    
καὶ τοὺς ἐχθρούς μου ἔδωκάς μοι νῶτον, τοὺς μισοῦντάς με, καὶ ἐθανάτωσας αὐτούς.
Verse: 42    
βοήσονται, καὶ οὐκ ἔστιν βοηθός, πρὸς κύριον, καὶ οὐχ ὑπήκουσεν αὐτῶν.
Verse: 43    
καὶ ἐλέανα αὐτοὺς ὡς χοῦν γῆς, ὡς πηλὸν ἐξόδων ἐλέπτυνα αὐτούς.
Verse: 44    
καὶ ῥύσῃ με ἐκ μάχης λαῶν, ϕυλάξεις με εἰς κεϕαλὴν ἐθνῶν· λαός, ὃν οὐκ ἔγνων, ἐδούλευσάν μοι,
Verse: 45    
υἱοὶ ἀλλότριοι ἐψεύσαντό μοι, εἰς ἀκοὴν ὠτίου ἤκουσάν μου·
Verse: 46    
υἱοὶ ἀλλότριοι ἀπορριϕήσονται καὶ σϕαλοῦσιν ἐκ τῶν συγκλεισμῶν αὐτῶν.
Verse: 47    
ζῇ κύριος, καὶ εὐλογητὸς ϕύλαξ μου, καὶ ὑψωθήσεται θεός μου, ϕύλαξ τῆς σωτηρίας μου.
Verse: 48    
ἰσχυρὸς κύριος διδοὺς ἐκδικήσεις ἐμοί, παιδεύων λαοὺς ὑποκάτω μου
Verse: 49    
καὶ ἐξάγων με ἐξ ἐχθρῶν μου, καὶ ἐκ τῶν ἐπεγειρομένων μοι ὑψώσεις με, ἐξ ἀνδρὸς ἀδικημάτων ῥύσῃ με.
Verse: 50    
διὰ τοῦτο ἐξομολογήσομαί σοι, κύριε, ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ ἐν τῷ ὀνόματί σου ψαλῶ,
Verse: 51    
μεγαλύνων σωτηρίας βασιλέως αὐτοῦ καὶ ποιῶν ἔλεος τῷ χριστῷ αὐτοῦ, τῷ Δαυιδ καὶ τῷ σπέρματι αὐτοῦ ἕως αἰῶνος.

Next part



This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 23.1.2025. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.