TITUS
Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes
Part No. 950
Previous part

Chapter: 7 
Verse: 1    Οἴμμοι ὅτι ἐγενόμην ὡς συνάγων καλάμην ἐν ἀμήτῳ καὶ ὡς ἐπιϕυλλίδα ἐν τρυγήτῳ οὐχ ὑπάρχοντος βότρυος τοῦ ϕαγεῖν τὰ πρωτόγονα. οἴμμοι, ψυχή,
Verse: 2    ὅτι ἀπόλωλεν εὐλαβὴς ἀπὸ τῆς γῆς, καὶ κατορϑῶν ἐν ἀνϑρώποις οὐχ ὑπάρχει· πάντες εἰς αἵματα δικάζονται, ἕκαστος τὸν πλησίον αὐτοῦ ἐκϑλίβουσιν ἐκϑλιβῇ.
Verse: 3    ἐπὶ τὸ κακὸν τὰς χεῖρας αὐτῶν ἑτοιμάζουσιν· ὁ ἄρχων αἰτεῖ, καὶ ὁ κριτὴς εἰρηνικοὺς λόγους ἐλάλησεν, καταϑύμιον ψυχῆς αὐτοῦ ἐστιν. καὶ ἐξελοῦμαι
Verse: 4    τὰ ἀγαϑὰ αὐτῶν ὡς σὴς ἐκτρώγων καὶ βαδίζων ἐπὶ κανόνος ἐν ἡμέρᾳ σκοπιᾶς. οὐαὶ οὐαί, αἱ ἐκδικήσεις σου ἥκασιν, νῦν ἔσονται κλαυϑμοὶ αὐτῶν.
Verse: 5    μὴ καταπιστεύετε ἐν ϕίλοις καὶ μὴ ἐλπίζετε ἐπὶ ἡγουμένοις, ἀπὸ τῆς συγκοίτου σου ϕύλαξαι τοῦ ἀναϑέσϑαι τι αὐτῇ·
Verse: 6    διότι υἱὸς ἀτιμάζει πατέρα, ϑυγάτηρ ἐπαναστήσεται ἐπὶ τὴν μητέρα αὐτῆς, νύμϕη ἐπὶ τὴν πενϑερὰν αὐτῆς, ἐχϑροὶ ἀνδρὸς πάντες οἱ ἄνδρες οἱ ἐν τῷ οἴκῳ αὐτοῦ.
Verse: 7    ᾽Εγὼ δὲ ἐπὶ τὸν κύριον ἐπιβλέψομαι, ὑπομενῶ ἐπὶ τῷ ϑεῷ τῷ σωτῆρί μου, εἰσακούσεταί μου ὁ ϑεός μου.
Verse: 8    μὴ ἐπίχαιρέ μοι, ἡ ἐχϑρά μου, ὅτι πέπτωκα· καὶ ἀναστήσομαι, διότι ἐὰν καϑίσω ἐν τῷ σκότει, κύριος ϕωτιεῖ μοι.
Verse: 9    ὀργὴν κυρίου ὑποίσω, ὅτι ἥμαρτον αὐτῷ, ἕως τοῦ δικαιῶσαι αὐτὸν τὴν δίκην μου· καὶ ποιήσει τὸ κρίμα μου καὶ ἐξάξει με εἰς τὸ ϕῶς, ὄψομαι τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ.
Verse: 10    καὶ ὄψεται ἡ ἐχϑρά μου καὶ περιβαλεῖται αἰσχύνην ἡ λέγουσα πρός με Ποῦ κύριος ὁ ϑεός σου; οἱ ὀϕϑαλμοί μου ἐπόψονται αὐτήν· νῦν ἔσται εἰς καταπάτημα ὡς πηλὸς ἐν ταῖς ὁδοῖς
Verse: 11    ἡμέρας ἀλοιϕῆς πλίνϑου. ἐξάλειψίς σου ἡ ἡμέρα ἐκείνη, καὶ ἀποτρίψεται νόμιμά σου
Verse: 12    ἡ ἡμέρα ἐκείνη· καὶ αἱ πόλεις σου ἥξουσιν εἰς ὁμαλισμὸν καὶ εἰς διαμερισμὸν ᾽Ασσυρίων καὶ αἱ πόλεις σου αἱ ὀχυραὶ εἰς διαμερισμὸν ἀπὸ Τύρου ἕως τοῦ ποταμοῦ Συρίας, ἡμέρα ὕδατος καὶ ϑορύβου·
Verse: 13    καὶ ἔσται ἡ γῆ εἰς ἀϕανισμὸν σὺν τοῖς κατοικοῦσιν αὐτὴν ἐκ καρπῶν ἐπιτηδευμάτων αὐτῶν.
Verse: 14    Ποίμαινε λαόν σου ἐν ῥάβδῳ σου, πρόβατα κληρονομίας σου, κατασκηνοῦντας καϑ' ἑαυτοὺς δρυμὸν ἐν μέσῳ τοῦ Καρμήλου· νεμήσονται τὴν Βασανῖτιν καὶ τὴν Γαλααδῖτιν καϑὼς αἱ ἡμέραι τοῦ αἰῶνος.
Verse: 15    καὶ κατὰ τὰς ἡμέρας ἐξοδίας σου ἐξ Αἰγύπτου ὄψεσϑε ϑαυμαστά.
Verse: 16    ὄψονται ἔϑνη καὶ καταισχυνϑήσονται ἐκ πάσης τῆς ἰσχύος αὐτῶν, ἐπιϑήσουσιν χεῖρας ἐπὶ τὸ στόμα αὐτῶν, τὰ ὦτα αὐτῶν ἀποκωϕωϑήσονται.
Verse: 17    λείξουσιν χοῦν ὡς ὄϕεις σύροντες γῆν, συγχυϑήσονται ἐν συγκλεισμῷ αὐτῶν· ἐπὶ τῷ κυρίῳ ϑεῷ ἡμῶν ἐκστήσονται καὶ ϕοβηϑήσονται ἀπὸ σοῦ.
Verse: 18    τίς ϑεὸς ὥσπερ σύ; ἐξαίρων ἀδικίας καὶ ὑπερβαίνων ἀσεβείας τοῖς καταλοίποις τῆς κληρονομίας αὐτοῦ καὶ οὐ συνέσχεν εἰς μαρτύριον ὀργὴν αὐτοῦ, ὅτι ϑελητὴς ἐλέους ἐστίν.
Verse: 19    αὐτὸς ἐπιστρέψει καὶ οἰκτιρήσει ἡμᾶς, καταδύσει τὰς ἀδικίας ἡμῶν καὶ ἀπορριϕήσονται εἰς τὰ βάϑη τῆς ϑαλάσσης, πάσας τὰς ἁμαρτίας ἡμῶν.
Verse: 20    δώσεις ἀλήϑειαν τῷ Ιακωβ, ἔλεον τῷ Αβρααμ, καϑότι ὤμοσας τοῖς πατράσιν ἡμῶν κατὰ τὰς ἡμέρας τὰς ἔμπροσϑεν. //




Next part


This text is part of the TITUS edition of Vetus Testamentum graece iuxta LXX interpretes.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.