TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 32
Chapter: 4
Verse: 1
Καὶ
πάλιν
ἤρξατο
διδάσκειν
παρὰ
τὴν
ϑάλασσαν
.
καὶ
συνάγεται
πρὸς
αὐτὸν
ὄχλος
πλεῖστος
,
ὥστε
αὐτὸν
εἰς
πλοῖον
ἐμβάντα
καϑῆσϑαι
ἐν
τῇ
ϑαλάσσῃ
,
καὶ
πᾶς
ὁ
ὄχλος
πρὸς
τὴν
ϑάλασσαν
ἐπὶ
τῆς
γῆς
ἦσαν
.
Verse: 2
καὶ
ἐδίδασκεν
αὐτοὺς
ἐν
παραβολαῖς
πολλά
,
καὶ
ἔλεγεν
αὐτοῖς
ἐν
τῇ
διδαχῇ
αὐτοῦ
,
Verse: 3
᾽Ακούετε
.
ἰδοὺ
ἐξῆλϑεν
ὁ
σπείρων
σπεῖραι
.
Verse: 4
καὶ
ἐγένετο
ἐν
τῷ
σπείρειν
ὃ
μὲν
ἔπεσεν
παρὰ
τὴν
ὁδόν
,
καὶ
ἦλϑεν
τὰ
πετεινὰ
καὶ
κατέϕαγεν
αὐτό
.
Verse: 5
καὶ
ἄλλο
ἔπεσεν
ἐπὶ
τὸ
πετρῶδες
ὅπου
οὐκ
εἶχεν
γῆν
πολλήν
,
καὶ
εὐϑὺς
ἐξανέτειλεν
διὰ
τὸ
μὴ
ἔχειν
βάϑος
γῆς
·
Verse: 6
καὶ
ὅτε
ἀνέτειλεν
ὁ
ἥλιος
ἐκαυματίσϑη
,
καὶ
διὰ
τὸ
μὴ
ἔχειν
ῥίζαν
ἐξηράνϑη
.
Verse: 7
καὶ
ἄλλο
ἔπεσεν
εἰς
τὰς
ἀκάνϑας
,
καὶ
ἀνέβησαν
αἱ
ἄκανϑαι
καὶ
συνέπνιξαν
αὐτό
,
καὶ
καρπὸν
οὐκ
ἔδωκεν
.
Verse: 8
καὶ
ἄλλα
ἔπεσεν
εἰς
τὴν
γῆν
τὴν
καλήν
,
καὶ
ἐδίδου
καρπὸν
ἀναβαίνοντα
καὶ
αὐξανόμενα
,
καὶ
ἔϕερεν
ἓν
τριάκοντα
καὶ
ἓν
ἑξήκοντα
καὶ
ἓν
ἑκατόν
.
Verse: 9
καὶ
ἔλεγεν
,
῝Ος
ἔχει
ὦτα
ἀκούειν
ἀκουέτω
.
Verse: 10
Καὶ
ὅτε
ἐγένετο
κατὰ
μόνας
,
ἠρώτων
αὐτὸν
οἱ
περὶ
αὐτὸν
σὺν
τοῖς
δώδεκα
τὰς
παραβολάς
.
Verse: 11
καὶ
ἔλεγεν
αὐτοῖς
,
῾Υμῖν
τὸ
μυστήριον
δέδοται
τῆς
βασιλείας
τοῦ
ϑεοῦ
·
ἐκείνοις
δὲ
τοῖς
ἔξω
ἐν
παραβολαῖς
τὰ
πάντα
γίνεται
,
Verse: 12
ἵνα
βλέποντες
βλέπωσιν
καὶ
μὴ
ἴδωσιν
,
καὶ
ἀκούοντες
ἀκούωσιν
καὶ
μὴ
συνιῶσιν
,
μήποτε
ἐπιστρέψωσιν
καὶ
ἀϕεϑῇ
αὐτοῖς
.
Verse: 13
Καὶ
λέγει
αὐτοῖς
,
Οὐκ
οἴδατε
τὴν
παραβολὴν
ταύτην
,
καὶ
πῶς
πάσας
τὰς
παραβολὰς
γνώσεσϑε
;
Verse: 14
ὁ
σπείρων
τὸν
λόγον
σπείρει
.
Verse: 15
οὗτοι
δέ
εἰσιν
οἱ
παρὰ
τὴν
ὁδὸν
ὅπου
σπείρεται
ὁ
λόγος
,
καὶ
ὅταν
ἀκούσωσιν
εὐϑὺς
ἔρχεται
ὁ
Σατανᾶς
καὶ
αἴρει
τὸν
λόγον
τὸν
ἐσπαρμένον
εἰς
αὐτούς
.
Verse: 16
καὶ
οὗτοί
εἰσιν
οἱ
ἐπὶ
τὰ
πετρώδη
σπειρόμενοι
,
οἳ
ὅταν
ἀκούσωσιν
τὸν
λόγον
εὐϑὺς
μετὰ
χαρᾶς
λαμβάνουσιν
αὐτόν
,
Verse: 17
καὶ
οὐκ
ἔχουσιν
ῥίζαν
ἐν
ἑαυτοῖς
ἀλλὰ
πρόσκαιροί
εἰσιν
·
εἶτα
γενομένης
ϑλίψεως
ἢ
διωγμοῦ
διὰ
τὸν
λόγον
εὐϑὺς
σκανδαλίζονται
.
Verse: 18
καὶ
ἄλλοι
εἰσὶν
οἱ
εἰς
τὰς
ἀκάνϑας
σπειρόμενοι
·
οὗτοί
εἰσιν
οἱ
τὸν
λόγον
ἀκούσαντες
,
Verse: 19
καὶ
αἱ
μέριμναι
τοῦ
αἰῶνος
καὶ
ἡ
ἀπάτη
τοῦ
πλούτου
καὶ
αἱ
περὶ
τὰ
λοιπὰ
ἐπιϑυμίαι
εἰσπορευόμεναι
συμπνίγουσιν
τὸν
λόγον
,
καὶ
ἄκαρπος
γίνεται
.
Verse: 20
καὶ
ἐκεῖνοί
εἰσιν
οἱ
ἐπὶ
τὴν
γῆν
τὴν
καλὴν
σπαρέντες
,
οἵτινες
ἀκούουσιν
τὸν
λόγον
καὶ
παραδέχονται
καὶ
καρποϕοροῦσιν
ἓν
τριάκοντα
καὶ
ἓν
ἑξήκοντα
καὶ
ἓν
ἑκατόν
.
Verse: 21
Καὶ
ἔλεγεν
αὐτοῖς
,
Μήτι
ἔρχεται
ὁ
λύχνος
ἵνα
ὑπὸ
τὸν
μόδιον
τεϑῇ
ἢ
ὑπὸ
τὴν
κλίνην
;
οὐχ
ἵνα
ἐπὶ
τὴν
λυχνίαν
τεϑῇ
;
Verse: 22
οὐ
γάρ
ἐστιν
κρυπτὸν
ἐὰν
μὴ
ἵνα
ϕανερωϑῇ
,
οὐδὲ
ἐγένετο
ἀπόκρυϕον
ἀλλ
'
ἵνα
ἔλϑῃ
εἰς
ϕανερόν
.
Verse: 23
εἴ
τις
ἔχει
ὦτα
ἀκούειν
ἀκουέτω
.
Verse: 24
Καὶ
ἔλεγεν
αὐτοῖς
,
Βλέπετε
τί
ἀκούετε
.
ἐν
ᾧ
μέτρῳ
μετρεῖτε
μετρηϑήσεται
ὑμῖν
καὶ
προστεϑήσεται
ὑμῖν
.
Verse: 25
ὃς
γὰρ
ἔχει
,
δοϑήσεται
αὐτῷ
·
καὶ
ὃς
οὐκ
ἔχει
,
καὶ
ὃ
ἔχει
ἀρϑήσεται
ἀπ
'
αὐτοῦ
.
Verse: 26
Καὶ
ἔλεγεν
,
Οὕτως
ἐστὶν
ἡ
βασιλεία
τοῦ
ϑεοῦ
ὡς
ἄνϑρωπος
βάλῃ
τὸν
σπόρον
ἐπὶ
τῆς
γῆς
Verse: 27
καὶ
καϑεύδῃ
καὶ
ἐγείρηται
νύκτα
καὶ
ἡμέραν
,
καὶ
ὁ
σπόρος
βλαστᾷ
καὶ
μηκύνηται
ὡς
οὐκ
οἶδεν
αὐτός
.
Verse: 28
αὐτομάτη
ἡ
γῆ
καρποϕορεῖ
,
πρῶτον
χόρτον
,
εἶτεν
στάχυν
,
εἶτεν
πλήρη
σῖτον
ἐν
τῷ
στάχυϊ
.
Verse: 29
ὅταν
δὲ
παραδοῖ
ὁ
καρπός
,
εὐϑὺς
ἀποστέλλει
τὸ
δρέπανον
,
ὅτι
παρέστηκεν
ὁ
ϑερισμός
.
Verse: 30
Καὶ
ἔλεγεν
,
Πῶς
ὁμοιώσωμεν
τὴν
βασιλείαν
τοῦ
ϑεοῦ
,
ἢ
ἐν
τίνι
αὐτὴν
παραβολῇ
ϑῶμεν
;
Verse: 31
ὡς
κόκκῳ
σινάπεως
,
ὃς
ὅταν
σπαρῇ
ἐπὶ
τῆς
γῆς
,
μικρότερον
ὂν
πάντων
τῶν
σπερμάτων
τῶν
ἐπὶ
τῆς
γῆς
,
Verse: 32
καὶ
ὅταν
σπαρῇ
,
ἀναβαίνει
καὶ
γίνεται
μεῖζον
πάντων
τῶν
λαχάνων
καὶ
ποιεῖ
κλάδους
μεγάλους
,
ὥστε
δύνασϑαι
ὑπὸ
τὴν
σκιὰν
αὐτοῦ
τὰ
πετεινὰ
τοῦ
οὐρανοῦ
κατασκηνοῦν
.
Verse: 33
Καὶ
τοιαύταις
παραβολαῖς
πολλαῖς
ἐλάλει
αὐτοῖς
τὸν
λόγον
,
καϑὼς
ἠδύναντο
ἀκούειν
·
Verse: 34
χωρὶς
δὲ
παραβολῆς
οὐκ
ἐλάλει
αὐτοῖς
,
κατ
'
ἰδίαν
δὲ
τοῖς
ἰδίοις
μαϑηταῖς
ἐπέλυεν
πάντα
.
Verse: 35
Καὶ
λέγει
αὐτοῖς
ἐν
ἐκείνῃ
τῇ
ἡμέρᾳ
ὀψίας
γενομένης
,
Διέλϑωμεν
εἰς
τὸ
πέραν
.
Verse: 36
καὶ
ἀϕέντες
τὸν
ὄχλον
παραλαμβάνουσιν
αὐτὸν
ὡς
ἦν
ἐν
τῷ
πλοίῳ
,
καὶ
ἄλλα
πλοῖα
ἦν
μετ
'
αὐτοῦ
.
Verse: 37
καὶ
γίνεται
λαῖλαψ
μεγάλη
ἀνέμου
,
καὶ
τὰ
κύματα
ἐπέβαλλεν
εἰς
τὸ
πλοῖον
,
ὥστε
ἤδη
γεμίζεσϑαι
τὸ
πλοῖον
.
Verse: 38
καὶ
αὐτὸς
ἦν
ἐν
τῇ
πρύμνῃ
ἐπὶ
τὸ
προσκεϕάλαιον
καϑεύδων
·
καὶ
ἐγείρουσιν
αὐτὸν
καὶ
λέγουσιν
αὐτῷ
,
Διδάσκαλε
,
οὐ
μέλει
σοι
ὅτι
ἀπολλύμεϑα
;
Verse: 39
καὶ
διεγερϑεὶς
ἐπετίμησεν
τῷ
ἀνέμῳ
καὶ
εἶπεν
τῇ
ϑαλάσσῃ
,
Σιώπα
,
πεϕίμωσο
.
καὶ
ἐκόπασεν
ὁ
ἄνεμος
,
καὶ
ἐγένετο
γαλήνη
μεγάλη
.
Verse: 40
καὶ
εἶπεν
αὐτοῖς
,
Τί
δειλοί
ἐστε
;
οὔπω
ἔχετε
πίστιν
;
Verse: 41
καὶ
ἐϕοβήϑησαν
ϕόβον
μέγαν
,
καὶ
ἔλεγον
πρὸς
ἀλλήλους
,
Τίς
ἄρα
οὗτός
ἐστιν
ὅτι
καὶ
ὁ
ἄνεμος
καὶ
ἡ
ϑάλασσα
ὑπακούει
αὐτῷ
;
This text is part of the
TITUS
edition of
Novum Testamentum graece
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.