TITUS
Novum Testamentum graece
Part No. 7
Previous part

Chapter: 7 
Verse: 1    Μὴ κρίνετε, ἵνα μὴ κριϑῆτε·
Verse: 2    ἐν ᾧ γὰρ κρίματι κρίνετε κριϑήσεσϑε, καὶ ἐν ᾧ μέτρῳ μετρεῖτε μετρηϑήσεται ὑμῖν.
Verse: 3    τί δὲ βλέπεις τὸ κάρϕος τὸ ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ τοῦ ἀδελϕοῦ σου, τὴν δὲ ἐν τῷ σῷ ὀϕϑαλμῷ δοκὸν οὐ κατανοεῖς;
Verse: 4    ἢ πῶς ἐρεῖς τῷ ἀδελϕῷ σου, ῎Αϕες ἐκβάλω τὸ κάρϕος ἐκ τοῦ ὀϕϑαλμοῦ σου, καὶ ἰδοὺ ἡ δοκὸς ἐν τῷ ὀϕϑαλμῷ σοῦ;
Verse: 5    ὑποκριτά, ἔκβαλε πρῶτον τὴν δοκὸν ἐκ τοῦ ὀϕϑαλμοῦ σοῦ, καὶ τότε διαβλέψεις ἐκβαλεῖν τὸ κάρϕος ἐκ τοῦ ὀϕϑαλμοῦ τοῦ ἀδελϕοῦ σου.
Verse: 6    Μὴ δῶτε τὸ ἅγιον τοῖς κυσίν, μηδὲ βάλητε τοὺς μαργαρίτας ὑμῶν ἔμπροσϑεν τῶν χοίρων, μήποτε καταπατήσουσιν αὐτοὺς ἐν τοῖς ποσὶν αὐτῶν καὶ στραϕέντες ῥήξωσιν ὑμᾶς.
Verse: 7    Αἰτεῖτε, καὶ δοϑήσεται ὑμῖν· ζητεῖτε, καὶ εὑρήσετε· κρούετε, καὶ ἀνοιγήσεται ὑμῖν.
Verse: 8    πᾶς γὰρ ὁ αἰτῶν λαμβάνει καὶ ὁ ζητῶν εὑρίσκει καὶ τῷ κρούοντι ἀνοιγήσεται.
Verse: 9    ἢ τίς ἐστιν ἐξ ὑμῶν ἄνϑρωπος, ὃν αἰτήσει ὁ υἱὸς αὐτοῦ ἄρτον μὴ λίϑον ἐπιδώσει αὐτῷ;
Verse: 10    ἢ καὶ ἰχϑὺν αἰτήσει μὴ ὄϕιν ἐπιδώσει αὐτῷ;
Verse: 11    εἰ οὖν ὑμεῖς πονηροὶ ὄντες οἴδατε δόματα ἀγαϑὰ διδόναι τοῖς τέκνοις ὑμῶν, πόσῳ μᾶλλον ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ ἐν τοῖς οὐρανοῖς δώσει ἀγαϑὰ τοῖς αἰτοῦσιν αὐτόν.
Verse: 12    Πάντα οὖν ὅσα ἐὰν ϑέλητε ἵνα ποιῶσιν ὑμῖν οἱ ἄνϑρωποι, οὕτως καὶ ὑμεῖς ποιεῖτε αὐτοῖς· οὗτος γάρ ἐστιν ὁ νόμος καὶ οἱ προϕῆται.
Verse: 13    Εἰσέλϑατε διὰ τῆς στενῆς πύλης· ὅτι πλατεῖα ἡ πύλη καὶ εὐρύχωρος ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ἀπώλειαν, καὶ πολλοί εἰσιν οἱ εἰσερχόμενοι δι' αὐτῆς·
Verse: 14    τί στενὴ ἡ πύλη καὶ τεϑλιμμένη ἡ ὁδὸς ἡ ἀπάγουσα εἰς τὴν ζωήν, καὶ ὀλίγοι εἰσὶν οἱ εὑρίσκοντες αὐτήν.
Verse: 15    Προσέχετε ἀπὸ τῶν ψευδοπροϕητῶν, οἵτινες ἔρχονται πρὸς ὑμᾶς ἐν ἐνδύμασιν προβάτων, ἔσωϑεν δέ εἰσιν λύκοι ἅρπαγες.
Verse: 16    ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσϑε αὐτούς· μήτι συλλέγουσιν ἀπὸ ἀκανϑῶν σταϕυλὰς ἢ ἀπὸ τριβόλων σῦκα;
Verse: 17    οὕτως πᾶν δένδρον ἀγαϑὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖ, τὸ δὲ σαπρὸν δένδρον καρποὺς πονηροὺς ποιεῖ·
Verse: 18    οὐ δύναται δένδρον ἀγαϑὸν καρποὺς πονηροὺς ποιεῖν, οὐδὲ δένδρον σαπρὸν καρποὺς καλοὺς ποιεῖν.
Verse: 19    πᾶν δένδρον μὴ ποιοῦν καρπὸν καλὸν ἐκκόπτεται καὶ εἰς πῦρ βάλλεται.
Verse: 20    ἄρα γε ἀπὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσϑε αὐτούς.
Verse: 21    Οὐ πᾶς ὁ λέγων μοι, Κύριε κύριε, εἰσελεύσεται εἰς τὴν βασιλείαν τῶν οὐρανῶν, ἀλλ' ὁ ποιῶν τὸ ϑέλημα τοῦ πατρός μου τοῦ ἐν τοῖς οὐρανοῖς.
Verse: 22    πολλοὶ ἐροῦσίν μοι ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ, Κύριε κύριε, οὐ τῷ σῷ ὀνόματι ἐπροϕητεύσαμεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δαιμόνια ἐξεβάλομεν, καὶ τῷ σῷ ὀνόματι δυνάμεις πολλὰς ἐποιήσαμεν;
Verse: 23    καὶ τότε ὁμολογήσω αὐτοῖς ὅτι Οὐδέποτε ἔγνων ὑμᾶς· ἀποχωρεῖτε ἀπ' ἐμοῦ οἱ ἐργαζόμενοι τὴν ἀνομίαν.
Verse: 24    Πᾶς οὖν ὅστις ἀκούει μου τοὺς λόγους τούτους καὶ ποιεῖ αὐτοὺς ὁμοιωϑήσεται ἀνδρὶ ϕρονίμῳ, ὅστις ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν πέτραν.
Verse: 25    καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλϑον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέπεσαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ οὐκ ἔπεσεν, τεϑεμελίωτο γὰρ ἐπὶ τὴν πέτραν.
Verse: 26    καὶ πᾶς ὁ ἀκούων μου τοὺς λόγους τούτους καὶ μὴ ποιῶν αὐτοὺς ὁμοιωϑήσεται ἀνδρὶ μωρῷ, ὅστις ᾠκοδόμησεν αὐτοῦ τὴν οἰκίαν ἐπὶ τὴν ἄμμον.
Verse: 27    καὶ κατέβη ἡ βροχὴ καὶ ἦλϑον οἱ ποταμοὶ καὶ ἔπνευσαν οἱ ἄνεμοι καὶ προσέκοψαν τῇ οἰκίᾳ ἐκείνῃ, καὶ ἔπεσεν, καὶ ἦν ἡ πτῶσις αὐτῆς μεγάλη.
Verse: 28    Καὶ ἐγένετο ὅτε ἐτέλεσεν ὁ ᾽Ιησοῦς τοὺς λόγους τούτους ἐξεπλήσσοντο οἱ ὄχλοι ἐπὶ τῇ διδαχῇ αὐτοῦ·
Verse: 29    ἦν γὰρ διδάσκων αὐτοὺς ὡς ἐξουσίαν ἔχων καὶ οὐχ ὡς οἱ γραμματεῖς αὐτῶν.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Novum Testamentum graece.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 5.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.