Page: 268 Verse: 1 | და̈ლილ კოჯას ხელღვაჟალე, | ა |
Verse: 2 | ხელღვაჟალე თვეთნა̄მ კოჯას. | დალი კლდეში მშობიარობს, |
Verse: 3 | "გეზალ ისგვი ქავ ჯაშყედა, | მშობიარობს თეთრ კლდეში. |
Verse: 4 | ქავ ჯაშყედა კოჯას ქამენ." | "შენი შვილი გადაგვარდნია, |
Verse: 5 | ჩუქვან თხეროლ ხოდარაჯი, | გადაგვარდნია კლდეს იქით". |
Verse: 6 | ჟივ ხოფხიჭა ჩუქვან თხეროლს, | ქვევით მგელი უდარაჯებს, |
Verse: 7 | ეშ ლახქარვე მინდვერ ლექვა. | ქვევით მგელს პირი დაუვლია, |
Verse: 8 | ესნა̈რ ზაგრუშ მეთხვჲა̈რ ანღრი, | გააქროლა მინდორს ქვემოთ. |
Verse: 9 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ ანჷღჷრი, | თურმე ქედ-ქედ მონადირე მოდის, |
Verse: 10 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ თე ხარეკი; | მონადირე მეფისა მოდის, |
Verse: 11 | ზაგრუშვ მეთხვჲა̈რ ჭურ ანღჷრი, | მონადირე მეფისამ თვალი მოჰკრა; |
Verse: 12 | მინდრუშ თხეროლ ესჷღჷრდა. | ქედ-ქედ მოდის თურმე მონადირე, |
Verse: 13 | ჩუ ლოხდარჯე მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ, | მინდვრით მგელი მიდიოდა. |
Verse: 14 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲდ ჰალა̈გ ა̈გის | დაუდარაჯა მონადირე მეფისამ, |
Verse: 15 | თვეფ ხატყვეფი ნებგვაისგა, | მონადირე მეფისამ საალაგე ადგილზე |
Verse: 16 | და̈ლა̈შ გეზალ ჩუ ლახკვარვნე, | თოფი მოარტყა შუბლში, |
Verse: 17 | და̈ლა̈შ გეზალ ჟი ლა̈ჲჭჷთხე, | დალის შვილი დააგდებინა, |
Verse: 18 | თე̄ხრემიშ ტუფ ფოყს ლა̈ჲჩიხნე. | დალის შვილი აიყვანა, |
Verse: 19 | და̈ლილ კოჯას იკფიელე, | მგლის ტყავი წელზე ამოიჩარა. |
Verse: 20 | ხოშა̄მ კოჯა̈რ იკფიელეხ; | დალი კლდეში მოსთქვამს, |
Verse: 21 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ სგა ლა̈მჴედლი, | უფრო (კი) კლდეები მოსთქვამენ; |
Verse: 22 | სგა ლა̈მჴედლი თვეთნამ კოჯა̈შ ძირათე̄სგა. | მონადირე მეფისა შემოსულა, |
Verse: 23 | - დედე მიშგვი, ლუსდვიგვ ახქვიჭ! | შემოსულა თეთრი კლდის ძირში. |
Verse: 24 | - ვოდავ დოდევ სი ჯეროლე, | - დედა ჩემო, ნაწნავი ჩამოუშვი! |
Verse: 25 | დედეშ მუ̄ქვი̄სგ მი დორ მირი, - | - ისემც შენ გაქვს დედის მადლი, |
Verse: 26 | დედეშ მუ̄ქვი̄სგ ნა̈დირდ ა̈მღე! | დედის მთქმელი მე არვინ მყავს, - |
Verse: 27 | - მი ხვირო̄ლე გეზალ ისგვი! | დედის მთქმელი ნადირმა მომტაცა! |
Verse: 28 | - ისგვი მაშედ ჲა̈რ იროლე? | - მე ვარ შენი შვილი! |
Verse: 29 | - მიშგვი მაშედ - მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ. | - შენი მშველელი ვინაა? ("ვინ იქნება?"). |
Verse: 30 | - სამ ნალვკვიჰვს ალას ლალჰვედიდ: | - ჩემი მშველელი - მონადირე მეფისა. |
Page: 270 Verse: 31 | ხოცე̄ხნდედს ი ლადა̈ღისგა | - სამ არჩევანს ამას მივცემთ: |
Verse: 32 | კვიცრა-დაჴჷლსი ლეჰვდინიდ; | ერჩიოს და ყოველდღე |
Verse: 33 | ჰე ეჯა მო̄დეჲ მჷკახისგა | შუნს მივსცემთ; |
Verse: 34 | ჩხარა ყვილ ღვაშა̈რს ლეჰვდინიდ; | ის თუ არა და სექტემბერში |
Verse: 35 | ჰე ეჯა მოდეჲ მიშგუ ლილყურ. | ცხრა ცალ ჯიხვს მივსცემთ; |
Verse: 36 | - ლილყურს ისგვა მი დეშ ჯა̈შგდე, | ის თუ არა და ჩემთან წოლა. |
Verse: 37 | ჩხარა ყვილ ღვაშ ლამო! | - შენთან წოლას მე ვერ გაკადრებ, |
Verse: 38 | ქა ლოხგენე ჩხარა ყვილ ღვაშ, | ცხრა ცალი ჯიხვი მომეცი! |
Verse: 39 | ეშხუ ვოქვრეშ ლუმიჭვ ლოხვნა̈ჩდე. | გამოუყვანა ცხრა ცალი ჯიხვი, |
Verse: 40 | მეთხვჲა̈რდ ვოქვრე ლუმიჭვს ოთნა̈შნე, | ერთი ოქროს რქიანი გაურია. |
Verse: 41 | ეჯნემ ფინდიხ მამა ა̈დხინ, | მონადირემ ოქროს რქიანს დაუმიზნა, |
Verse: 42 | მეთხვჲა̈რს ლახტიხ ნებგვაისგა, | იმან ტყვია არ მიიკარა, |
Verse: 43 | მეთხვჲა̈რ მეფსა̈ჲ ჟი ლაჲგურნე. | მონადირეს შეუბრუნა შუბლში, |