| Page: 270 Verse: 1 | "დედე, ხიად, ლეზიზ ამნაყ: | "დედავ, გენაცვა, საგზალი გამომიცხვე: |
| Verse: 2 | ერსკან-კვიცრა საუდ ამად." | არჩვ-ჯიხვი მომენატრა". |
| Verse: 3 | აშ ხონაყი დედე ლეზიზს | ამრიგ უცხობს დედა საგზალს |
| Verse: 4 | მეთხვჲარ მიჩა ლელატ გეზალს. | მონადირეს, თავის საყვარელ შვილს. |
| Verse: 5 | "ჰამა ძინარს ჟი ამჩედხვი, | "დილით ადრე ავსულვარ, |
| Verse: 6 | ჟი ამჩედხვი თანაღთეჟი, | ავსულვარ მთაზე, |
| Verse: 7 | ხევსი ლიკედს ხვემურჯალე, | საუზმის აღებას ვაპირებ(დი), |
| Verse: 8 | ეშხვი თჷმი კილ მასჷმდა, - | (რომ) ერთი გაჭირვების კივილი მომესმა, - |
| Verse: 9 | ამღა მი მადმა ონფაში. | ეს მე არად ჩავაგდე. |
| Verse: 10 | მერმე კილ აჯაღ მასჷმდა. | მეორე კივილი კვლავ მომესმა. |
| Verse: 11 | "მიავ ლჷჭათ, მოდ ლახვმეჴრა, | "მე წყეული ვიყო, თუ არ გავიგო, |
| Verse: 12 | ალი კილი მავ იროლა!" | რა უნდა იყოს ეს კივილი!" |
| Verse: 13 | ლეჟავ ლახვსგი - თვეთნე კოჯ ლი: | ზევით ავიხედე - თეთრი კლდეა: |
| Verse: 14 | კოჯას დალი ხელღვაჟალე, | კლდეში დალი მშობიარობს, |
| Verse: 15 | ჩუქან თხერილ ხოდერაჯი." | ძირს მგელი უდარაჯებს" |
| Verse: 16 | დალის გეზალ კოჯს ხაშყედა, | დალს შვილი კლდეზე გადმოვარდნია, |
| Verse: 17 | ეჯი თხერილს ეშ ლოხქარვა. | ის მგელს გაუქროლებია. |
| Verse: 18 | მეთხვჲარ კოჯა ძირად აჩად, | მონადირე კლდის ძირას მივიდა, |
| Verse: 19 | ჟი ლახგარგლე ჟიბავ დალილდს: | შეელაპარაკა ზევით დალის: |
| Verse: 20 | - დიდაბ აჯჴად, მა ღე სგოჯი, | - დიდება მოგივიდეს, ვინც ბრძანდები, |
| Page: 272 Verse: 21 | ქა დო მისგვჯი, გუნ მეკვადი! | მიბრძანე, ძალიან მინდა! |
| Verse: 22 | - მი ხვიროლე კოჯა დალი, | - მე ვარ კლდის დალი, |
| Verse: 23 | ჩინჩვლიდ მიშგვი თხერილდ ამღე! | ჩემი ჩვილი მგელმა წამართვა! |
| Verse: 24 | - ეჯღა სი ნომა ანფეშე: | - ამისთვის შენ ნუ შეწუხდები: |
| Verse: 25 | მაბგარ თხერილს მი ლახვღვეჭნი. | ცბიერ მგელს მე გავეკიდები. |
| Verse: 26 | თხერილ ზაგრუშ ჩქარდ ესღჷრდა, | მგელი ქედ-ქედ ჩქარა მიდიოდა, |
| Verse: 27 | დალი გეზალ ჴარჴს ხოსდანდა. | დალის შვილი პირში ეჭირა. |
| Verse: 28 | აშხვ ზაგლიდჟი ჟი ლახვინცვილ, | ერთ ქედზე ვივარაუდე, |
| Verse: 29 | მერმა ზაგლიდს უშდვილდ ლოხვყუ, | მეორე ქედზე ჩუმად მივწევი, |
| Verse: 30 | ტყვიფ ათღანდა თოფის მიშგვა, | გრიალი გაედინა ჩემს თოფს, |
| Verse: 31 | თხერილს ჴარჴ მჷკარ ხასადა, | მგელს პირი ღია დარჩენია, |
| Verse: 32 | დალიშ გეზალ ჩუ ლოხვცვირინ; | დალის შვილი დავატოვებინე; |
| Verse: 33 | ბარჯს ესსგვირი, ეჯჟი ლოხოჴდ | მხარზე შევისვი და ისე მივგვარე ("წავუღე") |
| Verse: 34 | დედეს მიჩა - კოჯა დალის. | დედამისს - კლდის დალს. |
| Verse: 35 | "დედე მიშგვი, ლუსდიგვ ამყიჰ!" | "დედა ჩემო, ნაწნავი გადმომიგდე!" |
| Verse: 36 | დალი კოჯას ქა ლაჲსგიდა, | დალმა კლდიდან გადმოიხედა, |
| Verse: 37 | კოჯა ძირის გეზალს ხეწად. | კლდის ძირას შვილი ნახა. |
| Verse: 38 | ჩუ ლოჰყიჰე ვოქვრე ლუსდიგვ, | გადმოუგდო ოქროს ნაწნავი, |
| Verse: 39 | მიჩა გეზალ ჟი ლაიყე. | თავისი შვილი აიყვანა. |
| Verse: 40 | - მიშგვი ლამზჷრუვ ლახშადა | - ჩემი სალოცავი შეეწიოს |
| Verse: 41 | მაშედ ისგვა მეთხვიარილს! | შენს მშველელ მონადირეს! |
| Verse: 42 | - სი მეთხვიარ, მა ჰაჯ ჯეკვეს, | შენ მონადირევ, რაც აჯა გინდოდეს, |
| Verse: 43 | ეჯი ჰაჯი მი ქა მაშგვემნ: | ის აჯა მე მთხოვე: |
| Verse: 44 | ჯიცხენდეს ი - ლიდივ მიშგვი, | გერჩიოს და - ჩემი დედობა, |
| Verse: 45 | ჯიცხენდეს ი - ლიდჩურ-ლილატ! | გერჩიოს და - დობა-სიყვარული! |
| Verse: 46 | - ეჩის დიდაბუვ აჯჴედა, | - იმისი დიდება მოგსვლოდეს, |
| Verse: 47 | მი ღალ ეჩის დეშ ჯაშგედი! | მე იმას ვერ გკადრებ! |
| Verse: 48 | - მადეჲ ჯაჰვდი მჷკხა თხუმჟი | - არა და მოგცემ სექტემბრის თავზე |
| Verse: 49 | სემი ლჷკმინ არა ღვაშას, | სამმტკაველა (რქიან) რვა ჯიხვს, |
| Verse: 50 | ბარბლაში თხუმ იშგვიდ ღვაშას, | დეკემბრის თავში შვიდ ჯიხვს, |
| Verse: 51 | ნეცინ ერსკანს ნაგზა შელდჟი. | წვრილ არჩვს ყოველ კვირაში. |
| Verse: 52 | ივას მერდე სივ ხიროლა, | იცოცხლე მარად, |
| Verse: 53 | მაგ მეთხვიარ გვარიშ ისგვი, | შენი გვარისა ყველა მონადირე (იქნება), |
| Verse: 54 | ლერსგვან მეჴარს მი ხვენჴრინი! | მარჯვენა მხარში მე ამოვუდგები!" ("მხრით მე ვეახლები!") |
