TITUS
Svan Poetic Texts
Part No. 120
Previous part

Text: 96/Ushg. 
ჭყინტჷლდა ჲედ ლელი და ლეკურ-კაბა
--
ჭყინტულდ ანუ ლელი და ლეკურ-კაბა


Page: 308  Verse: 1    - სი ჭყინტილდა, იმთე ესღრი?   - ჭყინტულდ (ბიჭიკო), სად მიხვალ?

Verse: 2    იმთე ესღვრი, ცხეკთე ესღვრი.   სად მივალ (და) ტყეში მივალ.

Verse: 3    - სი ჭყინტილდა, ცხეკს მა ჯაკუ?   - ჭყინტულდ, ტყეში რა გინდა?

Verse: 4    მა მეკვადდა, კვადლიშ ლიქჩე.   რა მინდოდა (და) წნელის მოჭრა.

Verse: 5    - სი ჭყინტილდა, კვადლიდ მა ჯად?   - ჭყინტულდ, წნელი რად გინდოდა?

Verse: 6    კვადლიდ მადა ხეხვმი ლაყვრა.   წნელი მინდოდა ცოლის საწოლად.

Verse: 7    - სი ჭყინტილდა, ხეხვ ღანავ ჯარ.   - ჭყინტულდ, ცოლი ფეხმძიმედ გყავს.

Verse: 8    აღო ქურად მა ხეკვდენი?   აბ ბერწად რა უნდა? ("რა ენდომება?")

Verse: 9    - სი ჭყინტილდა, დინოლ ხორი.   - ჭყინტულდ, გოგონა ჰყავს.

Verse: 10    აღო ისგა დემ ლაჲცვირა!   აბა შიგ ხომ არ შეირჩენდა!

Verse: 11    - სი ჭყინტილდა, ჭყინტი ხორი.   - ჭყინტულდ, ბიჭიც ჰყავს.

Verse: 12    აღო ჯჷმლურ მა ხეროლა?   აბ უძმოდ რა ექნებოდა?

Verse: 13    - სი ჭყინტილდა, ჭყინტ აჯდაგრა.   - ჭყინტულდ, ბიჭი მოგკვდომია.

Verse: 14    აღო არვ იმჟი ლაჲჭემნა?   აბ ორს როგორ მოიკიდებდა (ძუძუზე)?

Verse: 15    - სი ჭყინტილდა, დინ' აჯდაგრა.   - ჭყინტულდ, გოგონაც მოგკვდომია.

Verse: 16    აღო ჯჷმლურ მა ხეკვდენი?   აბა უძმოდ რა უნდა?

Verse: 17    - სი ჭყინტილდა, ხეხვ ჩვაჯდაგრა.   - ჭყინტულდ, ცოლი მოგკვდომია.

Verse: 18    აღო გეზლურ მა ხეკვდენი?   აბა უშვილოდ რა უნდა? ("ენდომება?")

Verse: 19    - სი ჭყინტილდა, ლეჲღაბდ მა ჯიგ?   - ჭყინტულდ, სააღებოდ რა გყავს დაყენებული?

Verse: 20    ლეჲღაბდ მიგან წიქერ-გიშერ.   სააღებოდ დაყენებული მყავდა წიქარა-გიშერა.

Verse: 21    - ეჯი კოტოლ წიქერ-გიშერ (ირი).   - ის წიქარა-გიშერა პატარა (იქნება).

Verse: 22    - კოტოლ მადე, სურუ განგალ:   - პატარა კი არა, ძალიან დიდი:

Verse: 23    ეჩი გვაროლ ლაჴვმის ალშგი.   მისი ტყავი ეკლესიას გადახურავს.

Verse: 24    - ეჯი კოტოლ ლაჴვმილ ირი.   ის პატარა ეკლესია იქნება.

Verse: 25    - კოტოლ მადე, სურუ განგალ:   - პატარა კი არა, ძალიან დიდი:

Verse: 26    სემი ლჷზა ჟეღილდუღვი   სამი წლის ძაღლი

Verse: 27    სემი ზავას დეშ იცხჷპი.   სამ წელს გარს ვერ შემოუვლის.

Verse: 28    - ეჯი კოტოლ ფაკულ ირი.   - ის (ალბათ) პატარა ლეკვი იქნება.

Verse: 29    - კოტოლ ფაკულ ხამა ირი:   - პატარა ლეკვი როგორ იქნება.

Verse: 30    სამ ნასკინჟი წივერს ხეჰა.   სამ ნახტომზე წიორს (ნადირს) ეწევა.

Verse: 31    - ეჯი კოტოლ წივრულ ირი.   - ის პატარა წიორა იქნება.

Verse: 32    - კოტოლ მადე, სურუ განგალ:   - პატარა კი არა ძალიან დიდი:

Verse: 33    ღუმირს ისკჷნე ჟიქანქა.   ზევით ნაძვს აახტება.

Verse: 34    - ეჯი კოტოლ ღუმრილ ირი.   - ის პატარა ნაძვა იქნება.

Page: 310  Verse: 35    - კოტოლ მადე, სურუ განგალ:   - ის პატარა ნაძვა იქნება.

Verse: 36    ძუღვას ჭოკად ქა ხეჰოლე.   ზღვას გასადებ ხედ გასწვდება.

Verse: 37    - ეჯი კოტოლ ტომბოლ ირი.   - ის პატარა ტბია იქნება.

Verse: 38    - კოტოლ ტომბოლ ხამა ირი:   - პატარა ტბია როგორ იქნება:

Verse: 39    მიჟ ლაწადიდ დეშ ხეროლე.   მზე ვერ ჰყოფნის სანათებლად.

Verse: 40    - ეჯი კოტოლ მჷჟილდ ირი.   - ის პატარა მზია იქნება.

Verse: 41    - კოტოლ მჷჟილდ ხამა ირი:   პატარა მზია როგორ იქნება:

Verse: 42    გიმ ლაწადიდ დეშ ხეროლე.   მიწა ვერ ჰყოფნის სანათებლად,

Verse: 43    დეც ლაფარად დეშ ხეროლე.   ცა ვერ ჰყოფნის დასაფარავად.

Verse: 44    - , სი გვეფი, სი ჰერია!   - , შე გრძნეულო, შე კუდიანო,

Verse: 45    კვეტ-კოტოლი ჩიდ მიღვროვა,   ცოტ-ცოტა ყველა მომიტყუებია,

Verse: 46    ალ ჭყინტილდაშდ დეშ მამსახა!   ამ ჭყინტულდისთვის ვერა(ფერი) მომიხერხებია!

Verse: 47    ბაზი მი ყადვთე ოდრინე,   ამაღამ მე ყადთან (?) წავალ,

Verse: 48    ბაბას ლუგვარ ჴანილდ ხორი,   პაპას მსუქანი ხარი ჰყავს,

Verse: 49    ბაზი ლათვნად მი ოთხვიი.   ამაღამ წყლის დასალევად მე წავიყვან.

Verse: 50    - ბაბა, შვიდებდუვ ემხვია!   - პაპავ, მშვიდობით დამხვდომოდე!

Verse: 51    - შვიდებდ ისგვი თხვიმ ლამჴადა!   მშვიდობით მომსვლია შენი თავი!

Verse: 52    - ბაზი ისგვაცახან ხვიყვნი.   - ამაღამ შენთან დავწვები.

Verse: 53    ისგლეთხიშა ონასუღვი   შუაღამისას

Verse: 54    მახვშის ლიჩჩხჷნელ ხემთქვანდა,   უფროსს სჩვეოდა ცხვირის დაცემინება,

Verse: 55    ბაბას ბაზი ჟი ლახჩაჩხვნე.   პაპას ამაღამ ცხვირს დააცემინა.

Verse: 56    - ბაბას ნაშდობი, ღერთა ჟჷრ!   - პაპას მშვიდობა, ღვთის წყალობა!

Verse: 57    - მა ლუჩმინედ, მა ალგონვად?   - რა ვქნათ, რა მოვიგონოთ?

Verse: 58    ლეზვებ-ლეთრე მაგ ჟი აგვშდახ!   სასმელ-საჭმელი სულ გამოგველია!

Verse: 59    - გვიშგვე ჩუქან ლუღვჟარ არიხ,   - ჩვენ ქვემოთ მელოგინეები არიან,

Verse: 60    ერვი ბოფშარ ეჯჲარს ხორიხ,   იმათ ორი ბავშვი ჰყავთ.

Verse: 61    ეჯჲარს ლადი ქაქჷლს ხოჩოხ:   დღეს იმათ ფაფას უკეთებენ:

Verse: 62    ლადი სადილ ეჯი გვერა.   დღეს სადილად ის გვექნება.

Verse: 63    ბოფშარს ქაქჷლდ ჟი ოხვჩვემნეხ,   ბავშვებს ფაფა გაუკეთეს,

Verse: 64    ჭყინტილდდ ტუნულ ლაჴვრაჟ' ესგე,   ჭყინტულდმა ქოთანი სარკმელზე დადგა,

Verse: 65    ისგა აშჷდხ (ტუნუთე) სემი ქაჯარ.   შიგ (ქოთანში) ჩაცვივდა სამი ქაჯი.

Verse: 66    ჭყინტჷლდ[დ] ტუნუ ჟი ლაჲკჷდი,   ჭყინტულდმა ქოთანი აიღო,

Verse: 67    ისგა ესგე ჟაჴილთესგა,   ჩადგა ტიკში,

Verse: 68    ჟაჴილს ჟიქან ქა ხოთჷლე:   ტიკს თავი მოუკრა:

Verse: 69    "ჟი ლოხვწები შგილის ჩუქან:   "დავკიდებ ჭერს ქვეშ:

Verse: 70    ისგვე ზუმი ჩუ მიხალდა,   თქვენოდენა კი ვიცოდი,

Verse: 71    ეშხვი ნუკულდ ქა მისარდა!"   ერთი ხერხით მე ვჯობნიდი!:





Next part



This text is part of the TITUS edition of Svan Poetic Texts.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 24.1.2010. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.