TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 43
Previous part

Chapter: 42  
Line: 4  თავი მბ


Part: T  
Line: 5       სიტყუაჲ ესე: "ანუ ყავთ ხე იგი კეთილ და ნაყოფიცა მისი
Line: 6    კეთილ; ანუ ყავთ ხე იგი ხენეშ და ნაყოფიცა მისი ხენეშ; რამეთუ ნა\ყოფისაგან
Line: 7    ხე იგი საცნაურ არს (18,33 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Line: 8       არა კმა-ყვნა პირველნი იგი მხილებანი, არამედ სხუასაცა
Line: 9    ეტყჳს შერცხჳნებად მათდა; ხოლო სიტყუაჲ ესე ესევითარი არს: არავინ
Line: 10    თქუენგანმანო აბრალა განკურნებულთა მათ, ვითარმცა არა განკურნე\ბულ
Line: 11    იყვნეს, არცა ვინ თქუა, თუ ბოროტ არს ეშმაკისაგან თავისუფლე\ბაჲ;
Line: 12    რამეთუ რაოდენცა ურცხჳნო იყვნეს, ვერ ძალ-ედვა ესე თქუმად.
Line: 13    ვინაჲთგას უკუე საქმესა მას ვერ სძაგებდეს, ხოლო მოქმედსა მისსა.
Line: 14    შეასმენდეს, ამხილებს, ვითარმედ უპირული არს ესე შესმენაჲ და სრუ\ლიად
Line: 15    ცოფთაჲ.

Line: 16       ამისთჳს ეტყჳს, ვითარმედ: ანუ ყავთ ხე იგი კეთილ და ესრეთ ნა\ყოფიცა
Line: 17    კეთილად შეჰრაცხეთ, რამეთუ ხე ნაყოფისაგან იცნობების, არა
Line: 18    ნაყოფი ხისაგან; დაღაცათუ ხე არს მიზეზ ნაყოფისა, არამედ ნაყოფი
Line: 19    ხისა საცნაურ-მყოფელი არს. უკუეთუ კულა ხე ხენეშად შეგირაციხია"
Line: 20    ნაყოფისაცა სიხენეშეღა თქუთ, თუ ძალ-გიც, არა გაყენებ, რომელ
Line: 21    არიან საქმენი ჩემნი. ხოლო უკუეთუ საქმენი საქებელ არიან და ვერა\რას
Line: 22    განჰგმობთ, ვითარ ჩემდამო ჰგმობთ, მოქმედისა ესევითართა საქ\მეთაჲსა?
Line: 23    იგინი არიან ნაყოფ და მე ხე, ვითარ ნაყოფსა აქებთ და მე
Line: 24    შეურაცხ-მყოფთ?

Line: 25       რამეთუ, ვითარცა ზემო თქუა, აქაცა მოასწავებს, ვითარმედ: "ვერ
Line: 26    ჴელ-ეწიფების ხესა კეთილსა ნაყოფი ხენეში გამოღებად, ვერცა ხესა
Line: 27    ხენეშსა ნაყოფი კეთილი ყოფად". ხოლო ვინაჲთგან არა თავისა თჳსი\სათჳს
Line: 28    ოდენ, არამედ სულისა წმიდასათჳს ჰყოფს სიტყუასა, ამისთჳს
Line: 29    სამართლად შეჰრისხავს მათ და ეტყჳს:

Part: s  
Line: 30       სახარებაჲ: "ნაშობნო იქედნეთანო, ვითარ ჴელ-გეწიფების კე\თილისა
Line: 31    სიტყუად, რამეთუ თქუენ უკეთურნი ხართ? რამეთუ ნამეტნა\ვისაგან
Line: 32    გულისა პირი იტყჳნ (12,34 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 33       თარგმანი: ამათ სიტყუათა მიერ გამოაჩინებსცა, ვითარმედ ჭეშ\მარიტ
Line: 34    არს სიტყუაჲ იგი პირველი; რამეთუ, აჰა, ესერა, თქუენ ბოროტ\ნიღა
Page: II-303   Line: 1    ხართ, ნაყოფსა კეთილსა ვერ გამოიღებთო, არცა თუ სიტყჳსა.
Line: 2    კეთილისა ძალ-გიც თქუმად, არამედ რაჲ-იგი პირველითგან ჩუეულებით
Line: 3    გაქუს ზრდილობითა მაგით ბოროტოთა და მშობელთაგან უკეთურთა.
Line: 4    იხილე უკუე სიტყჳსა ამის წესიერებაჲ: არა თქუა, თუ: ვითარ ჴელ-გეწი\ფების
Line: 5    სიტყუად კეთილისა, რამეთუ ნოშობნი იქედნეთანი ხართ, რამეთუ
Line: 6    ესე არა აყენებს კეთილისა სიტყუად, გინა საქმედ, მშობელთა მედგარ\თაგან
Line: 7    შობაჲ, არამედ ვითარ ჴელ-გეწიფებისო კეთილისა სიტყუად, რა\მეთუ
Line: 8    თქუენ უკეთურნი ხართ.

Line: 9       ხოლო ნაშობად იქედნეთა უწოდა რამეთუ მშობელთათჳს ზუაობ\დეს.
Line: 10    ამისთჳს შვილებისაგან აბრაჰამისა განაშორნა იგინი და პატივისა
Line: 11    მისგან შიშუელ-ყვნა და უჩუენა, თუ ვინ იყვნეს მშობელნი მათნი:
Line: 12    მკლველნი იგი წინაჲსწარმეტყუელთანი, მომპოვნებელნი იგი კერპთმსა\ხურებისანი
Line: 13    და მკლველნი შვილთა თჳსთანი შესაწირავად ეშმაკთა, მოქ\მედნი
Line: 14    იგი მოუგონებელთა მათ ბოროტთანი, მსგავსნი ამათნივე.

Line: 15       "რამეთუ, ნამეტნავისაგან გულისა პირი იტყჳნ". აქა კუალად უჩუ\ენებს,
Line: 16    ვითარმედ ღმრთეებრ იცნის ყოველნი დაფარულნი გულთა
Line: 17    მათთანი და ვითარმედ არა სიტყუათაჲ ხოლო, არამედ ბოროტთაცა
Line: 18    გულისზრაიხვათა ბრალი მიეჴადოს მათ. და გამოაჩინებს, ვითარმედ და\ღაცათუ
Line: 19    თავადმან, ვითარცა ღმერთმან, იცის ყოველივე, არამედ ამას
Line: 20    კაცნიცა შემძლებელ არიან ცნობად სიტყუათაგან ბაგეთაჲსა, წესსა მას
Line: 21    გონებისასა. ამისთჳსცა ოდეს გუესმას კაცისაგან სიტყუანი ბოროტნი,
Line: 22    ვსცნობთ, ვითარმედ: ეგევითარივე არს წყაროჲ, ვითარი არს მისგან გა\მოსრული
Line: 23    იგი ნაკადული; და უფროჲსღა გონებისა საქმე უფროჲს არს,
Line: 24    ვიდრეღა ბაგეთაჲ. რამეთუ ენითა ანუ ერიდებინ ვის, ანუ ეშინინ, ანუ
Line: 25    ჰრცხუენინ, და მცირედ აღმოთქჳს, ხოლო გული დაფარულთა შინა
Line: 26    ურიდად შობს ყოველსავე ბოროტსა, უკუეთუ არა ეშინოდის ღმრთისა;
Line: 27    და ოდეს განმრავლდეს ბოროტი იგი გულისაჲ, მაშინ ნამეტნავი იგი
Line: 28    ბაგეთა მიერ გარდაეფინების. ამისთჳსცა იტყჳს:

Part: s  
Line: 29       სახარებაჲ: კეთილმან კაცმან კეთილისაგან საუნჯისა გამოიღის
Line: 30    კეთილი, და ბოროტმან კაცმან ბოროტისაგან საუნჯისა გამოიღის ბო\როტი
Line: 31    (12,35 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 32       თარგმანი: ესე იგი არს: არა ხოლო თუ ბოროტსა ზედა, არამედ
Line: 33    კეთილსაცა ეგრეთვე არს, რამეთუ ვითარიცა იყოს საუნჯე, ეგევითარი\ვე
Line: 34    არს მისგან მომავალი იგი. რამეთუ ამისთჳს საუნჯედ უწოდა, რაჲთა
Line: 35    სიმრავლე გამოაჩინოს გინა თუ კეთილისაჲ, გინა თუ ბოროტისაჲ, და
Line: 36    სცნა, ვითარმედ პირით მცირედი ნაწილი გულისაჲ გამოჩნდის. ამისა
Line: 37    შემდგომად აღაორძინებს შიშსა მას და იტყჳს:

Page: II-304  
Part: s  
Line: 1       სახარებაჲ: ხოლო მე გეტყჳ თქუენ: ყოველი სიტყუაჲ უქმი,
Line: 2    რომელსა იტყოდიან კაცნი, მისცენ სიტყუაჲ მისთჳს დღესა მას სასჯე\ლისასა,
Line: 3    რამეთუ სიტყუათა შენთაგან განჰმართლდე და სიტყუათა შენ\თაგან
Line: 4    დაისაჯო (12,36-37 Link to adisnt Link to cinant Link to giornt).

Part: t  
Line: 5       თარგმანი: იხილეა სამსჯავროჲსა მის სიმართლე? არა თუ სი\ტყუათაგან
Line: 6    უცხოთაო, არამედ შენთავე სიტყუათაგან ანუ დაისაჯო,
Line: 7    ანუ განჰმართლდე. ხოლო რაჲ არს სიტყუაჲ უქმი? -- ყოველივე სი\ტყუაჲ
Line: 8    ცუდი, რომლისაგან არარაჲ არნ საქმე საჴმარი: ყოველი სიტყუაჲ
Line: 9    ტყუილისაჲ, ყოველივე სიტყუაჲ ძჳრისზრახვისაჲ, ყოველი სიტყუაჲ
Line: 10    ბასრობისაჲ, ვნებული და მავნებელი; -- ესეივითარნი სიტყუანი ბრალი\სა
Line: 11    თანამდებ არიან.

Line: 12       ვინაჲთგან უკუე ესე ესრეთ არს, ამიერითგან ნუ იგინი არიან ზრუ\ნვასა
Line: 13    და საურავსა შინა, რომელთათჳს ძჳრისზრახვანი ითქუმოდინ, არა\მედ
Line: 14    რომელთა მიერ ითქუმოდინ; რამეთუ არა თუ ამათ უჴმს სიტყჳს
Line: 15    მიცემაჲ, თუ რად ძჳრი ვინ უზრახა, არამედ ამათ თანა-აც სიტყჳს მი\ცემაჲ,
Line: 16    თუ რად ძჳრსა იტყოდეს.

Line: 17       და ნანდჳლვე ესე ვნებაჲ არცა ჴორცთა რას ერგების და სულსა დი\დად
Line: 18    ავნებს. რაოდენ იგი სხუათა შეაწუხებს, ეგოდენ მეტყუელისა მის
Line: 19    სულსა აჭირვებს, და ყოველივე სიტყუაჲ და ყოველივე საქმე, რომლითა
Line: 20    მოყუასსა ვინ ავნებდეს, უმეტეს და უპირატეს თავსა თჳსსა ავნებს,
Line: 21    რამეთუ რომელი ცეცხლსა დასთრგუინვიდეს, ფერჴთა თჳსთა დაიწუავს
Line: 22    და, რომელი დეზსა წიხნიდეს, მოიწყლვის. ეგრეთ არს, რომელი მოყუ\ასსა
Line: 23    თჳსსა ავნებდეს.


Part: S  
Line: 24  სწავლაჲ მბ

Line: 25  რაჲთა ვიღუაწოთ არა ვნებად, არცა ძჳრისზრახვად მოყუასთა,
Line: 26  არამედ თავთა თჳსთა განვიკითხვიდეთ


Line: 27       აწ უკუე ესე საცნაურ იყავნ, ვითარმედ არა ესე არს ბოროტ, უკუ\ეთუ
Line: 28    სხჳსაგან შეგუემთხჳოს ჩუენ ჭირი რამე, ანუ ზღვევაჲ, ანუ სავნე\ბელი,
Line: 29    არამედ ესე არს ბოროტ, უკუეთუ სხუასა ვავნოთ. იხილეთ, რა\ბამი
Line: 30    ვნებაჲ შეემთხჳა დავითს საულისაგან. ვინ უკუე დიდ იქმნა და
Line: 31    სანატრელ, ვნებული იგი ანუ მავნებელი?

Line: 32       აჰა, ესერა, საულს ვხედავთ, ვითარ საწყალობელ იქმნა და წარწყმე\დილ
Line: 33    ცხორებასაცა თჳსსა და ჟამსაცა სიკუდილისასა და შემდგომად
Line: 34    სიკუდილისა; ხოლო დავით მაშინცა სანატრელ და საქებელ იყო, და
Page: II-305   Line: 1    სათნო ღმრთისა, და კაცთა შორის დიდებულ, და აწ საჴსენებელი მისი
Line: 2    არს უკუნისამდე.

Line: 3       იხილე კუალად იგივე დავით სხუასა ჟამსა, ვითარ ავნო რაჲ მოყუ\ასსა,
Line: 4    ფრიადი ძჳრი შეემთხჳა, რაჟამს ბოროტი უყო ურიას, შეიცვალა
Line: 5    წესი იგი პირველი და შთავარდა ბევრეულთა განსაცდელთა და, უკუ\ეთუმცა
Line: 6    არა პოვნილ იყო კაცი ბრძენი და გონიერი და სინანულითა
Line: 7    აღეჴოცა ბრალი თჳსი, უძჳრესიმცა შემთხუეულ იყო -- სრულიადი წარ\წყმედაჲ.

Line: 8       ამის პირისა უკუე სახენი წერილთა შინა აურაცხელნი იპოებიან.
Line: 9    ამისთჳს, საყუარელნო, ყოველივე გულისჴმა-ვყოთ და ვივლტოდით
Line: 10    ამის ცოდვისაგან. ნუ ვავნებთ მოყუასთა ჩუენთა ნუცა საქმით, ნუცა
Line: 11    სიტყჳთ. რამეთუ ესერა აღმოვიკითხეთ ბრძანებაჲ უფლისაჲ, რომელსა
Line: 12    იტყჳს, ვითარმედ: "ყოველი სიტყუაჲ ცუდი, რომელსა იტყოდიან კაც\ნი,
Line: 13    მისცენ სიტყუაჲ მისთჳს დღესა მას სასჯელისასა".

Line: 14       უკუეთუ სიტყჳსა ცუდისა სასჯელი მიგუეჴადების, რაჲ ვთქუათ
Line: 15    ძჳრისზრახვათათჳს და შესმენათა მოყუსისათა, რავდენისა სასჯელისა
Line: 16    თანამდებ ვართ. რამეთუ დაღაცათუ სიტყუაჲ იგი ძჳრისზრახვისაჲ ჭეშ\მარიტ
Line: 17    იყოს, შენ არავე გიჴმს ძჳრისზრახვაჲ, რაჲთა არა თანამდებ ბრა\ლისა
Line: 18    იქმნე. არა გესმისა, ვითარმედ ფარისეველმან მან ჭეშმარიტი თქუა
Line: 19    მეზუერისა მისთჳს და რაჲ-იგი ყოველთა მიერ საცნაურ იყო, არამედ
Line: 20    დაისაჯავე სასტიკად? ხოლო უკუეთუ ცხადთა და საცნაურთა საქმეთათჳს
Line: 21    ძჳრისზრახვაჲ უჯერო არს, რავდენ უფროჲს ფარულთათჳს და იჭუეულ\თა?
Line: 22    რამეთუ შეცოდებულსა მას აქუს მსაჯული, ხოლო შენ ნუვის განი\კითხავ,
Line: 23    რომლისა ზრუნვაჲ არა შენდა რწმუნებულ იყოს, ნუცა მოი\ტაცებ
Line: 24    პატივსა მას მხოლოდშობილისასა, მისდა დამარხულ არს საყდარი
Line: 25    განკითხვისაჲ.

Line: 26       ხოლო უკუეთუ გწადის შენცა განკითხვაჲ, გიჩუენო განსაკითხავი
Line: 27    ფრიად სარგებლისაჲ და ბრალისაგან თავისუფალი: დასჳ საყდართა
Line: 28    ზედა შინაგანისა გონებისათა განმკითხველი იგი გულისსიტყუაჲ და შე\მოიხუენ
Line: 29    შორის ყოველნი ცოდვანი შენნი; განიკითხევდ მათთჳს სულსა
Line: 30    შენსა და თუალუხუავად სასჯელსა მიჰჴდიდი და იტყოდე: თქუ, შენ,
Line: 31    სულო ჩემო, უბადრუკო და ულმობელო, რაჲსათჳს იკადრე ამათ ესე\ვითართა
Line: 32    საქმეთა ქმნად? უკუეთუ იგი საქმეთა თჳსთა მხილებისაგან
Line: 33    ივლტოდის და სხუათასა ეძიებდეს, არქუ მას შერისხვით: არა მაგათ
Line: 34    უცხოთა საქმეთათჳს გკითხავ, შენთათჳს გამომეც სიტყუაჲ, რაჲსათჳს
Page: II-306   Line: 1    ჰქმენ იგი რომელიმე ცოდვაჲ? რაჲსათჳს შთაჰვარდი, ამას რომელსამე
Line: 2    მწჳრესა? ხოლო რაჟამს ესრეთ შეაიწრო, უკუეთუ არარაჲ აქუნდეს სი\ტყუაჲ,
Line: 3    ჰგუემდ მას ყუედრებითა და კდემითა, ვითარცა მონასა უჴმა\სა
Line: 4    და განდგომილსა. ამას ესევითარსა განსაკითხავსა დღითი-დღე გან\აწესებდ
Line: 5    და შორის შემოიღებდი ჴსენებასა ცეცხლისა მის უშრეტისასა,
Line: 6    მატლისა მის წამლეანისასა, ბნელისა მის გარესკნელისასა, ტარტაროზი\სა
Line: 7    მის და ღრჭენისა კბილთაჲსა, განვრდომისა მის პირისაგან ქრისტე\სისა,
Line: 8    რომელი უმწარეს არს ყოვლისა. ამას ესევითარსა მარადის იწურ\თიდი,
Line: 9    რაჲთა არღარა შეუნდო სულსა შენსა თანამზრახვალყოფად ეშმა\კისა
Line: 10    გულისსიტყუათა მიერ ბოროტთა; ნუცა ისმენ პასუხსა მისსა. უკუ\ეთუ
Line: 11    გეტყოდის: მე არა მნებავს, გარნა ეშმაკი მაიძულებს ბოროტისა
Line: 12    წურთად, იგი მოვალს, იგი მებრძვის; არქუ მას: უკუეთუმცა შენ არა
Line: 13    გინდა, ეშმაკსა ვერარაჲ ძალ-უც, ქრისტესა შეუმუსრავს ძალი მისი,
Line: 14    მტერისა მახჳლსა მოაკლდა სრულიად და ქალაქნი საცთურისა მისისანი
Line: 15    აღაოჴრდეს.

Line: 16       უკუეთუ კუალად გრქუას, ვითარმედ: ჴორცთა თანა შეერთებულ
Line: 17    ვარ და მათთანა მელმის, სოფელსა შინა მკჳდრ ვარ, არქუ მას: ეგე ყო\ველი
Line: 18    სიტყუაჲ ცუდ არს და ამაო. მას ვისმე წმიდასა არა ჴორცნი ემოს\ნესა?
Line: 19    იგი ვინმე მართალი არა სოფელსა ამას შინა იყოა? ვითარ იგინი
Line: 20    წარემატნეს სათნოებითა და შენ ჰმიზეზობ მიზეზთა ცოდვისათა? და
Line: 21    შენ თჳთვე მას რომელსამე ჟამსა არა ჴორცთა შინა იყავა? არა სოფელ\სა
Line: 22    მკჳდრ იყავა? ვითარ მაშინ, ეკრძალებოდე რაჲ თავსა შენსა, ყოვე\ლივე
Line: 23    ძალ-გედვა და აწ ესრეთ იტყჳ? დაღაცათუ ფრიად ელმოდის სი\ტყუათა
Line: 24    ამათ ზედა, შენ ყოვლადვე ნუ ულხენ, რამეთუ მო-თუ-სწყლა
Line: 25    იგი, არა მოკუდეს, არამედ სიკუდილისაგან იჴსნე.

Line: 26       უკუეთუ თქუას: მან ვინმე განმარისხა, არქუ: თანა-გაც ვნებაჲ და
Line: 27    არა განრისხებაჲ; უკუეთუ თქუას: პირმან მან სახნიერმან მომწყლა
Line: 28    ვნებითა, არქუ მას: და რაჲსათჳს არა გეპყრნეს თუალნი შენნი კრძალუ\ლად?
Line: 29    არქუ! მას, ვითარმედ: არა სარგებელ არიან შენდა მიზეზნი ეგე
Line: 30    ცუდნი, რამეთუ პირველსა მასცა დედასა ევას არას ერგო სიტყუაჲ იგი,
Line: 31    თუ: "გუელმან მაცთუნა მე".

Line: 32       ხოლო ოდეს ესევითარი ესე სამსჯავროჲ აღჰმართო, ნუმცა ვინ არს
Line: 33    შენ თანა, არამედ მხოლოჲ იყავ თჳსაგან ადგილსა ფარულსა და ჟამსა
Line: 34    მყუდროსა; ვითარცა ბჭენი დიდებულნი შინაგან კრეტსაბმელისა სხდი\ან,
Line: 35    ეგრეთვე შენ შევედ საუნჯესა შენსა, სენაკსა ფარულსა, და ესე ყო\ველი
Page: II-307   Line: 1    განიკითხე. ეგრეთვე კუალად მწუხრი სარეცელსა ზედა შენსა
Line: 2    ესევე განსაკითხავი გონებასა შინა შენსა შემზადე. ამისთჳს თქუა წინა\ჲსწარმეტყუელმან:
Line: 3    "რაჲ სთქუათ გულთა თქუენთა, სარეცელთა თქუ\ენთა
Line: 4    ზედა შეინანეთ"; და კუალად იტყჳს: "უკუეთუმცა მოგიჴსენე
Line: 5    შენ სარეცელსა ჩემსა ზედა, ცისკარსამცა აღვიმსთუე და გევედრებოდე
Line: 6    შენ". ხოლო იგი წინაჲსწარმეტყუელი, ვითარცა იტყოდა, ეგრეთცა
Line: 7    იქმოდა. ამისთჳსცა ღაღადებს: "დავშუერი მე სულთქუმითა ჩემითა,
Line: 8    დავბანე მარად ღამე ცხედარი ჩემი, ცრემლითა ჩემითა სარეცელი ჩემი
Line: 9    დავალტვე". რამეთუ ესევითარსა განსაკითხავსა შეუმზადებდა სულსა
Line: 10    თჳსსა დღითი-დღე.

Line: 11       უკუეთუ შენცა ეგრეთ იქმოდი და მცირეთაცა ცთომათათჳს სულსა
Line: 12    შენსა ბრალსა მოჰჴდიდე დიდთა ყოვლადვე არა მიეახლო, არამედ რო\მელნი
Line: 13    გექმნენ ცოდვანი, იგინიცა შეინანნე და კადნიერებით წარსდგე
Line: 14    წინაშე საყდარსა ქრისტესსა. ამისთჳს იტყოდა პავლე: "უკუეთუმცა
Line: 15    თავთა თჳსთა განვიკითხევდით, არამცა განვიკითხენით". ეგრეთ წმიდა\ჰყოფდა
Line: 16    იობ შვილთა თჳსთა, რამეთუ, რომელი უცნაურთა ბრალთათჳს
Line: 17    შესაწირავთა შესწირვიდა, საცნაურთათჳს არამცა ძლიერად
Line: 18    განიკი/თხვიდაა?

Line: 19       ხოლო ჩუენ არა ესრეთ ვიქმთ, არამედ და-რაჲ-ვწვით სარეცელთა
Line: 20    ზედა, მეყსეულად ანუ არაწმიდათა გულისსიტყუათა ვიწყით წურთად,
Line: 21    ანუ, ცუდთა და სოფლიოთა საქმეთა ზრუნვად. და საუნჯე თუ მცირედი
Line: 22    გუაქუნ, წარმავალი და ამაოჲ, დიდითა კრძალულებითა ვსცვიდით მას
Line: 23    მპარავთაგან და ავაზაკთა, ხოლო სულსა ამას ჩუენსა საწყალობელსა,
Line: 24    რომელი იგი მხოლოჲ მოცემულ არს ჩუენდა და სხუაჲ ნაცვალი მისი
Line: 25    არა არს, განვსცემთ ყოველთა მპარავთა და ავაზაკთა წარსატაცებელად,
Line: 26    ყოველთა ბოროტთა გულისსიტყუათა ფერჴის საცემელად, გინა თუ
Line: 27    სიძვისაჲ მოვიდეს, გინა თუ ანგაჰრებისაჲ, გინა თუ გემოთმოყუარები\საჲ,
Line: 28    ანუ თუ გულისწყრომისაჲ, ანუ შურისაჲ, ანუ თუ სხუაჲ რომელი\მე
Line: 29    ბოროტთა ვნებათაგანი, მეყსეულად კარსა განუღებთ და შევიწყნა\რებთ,
Line: 30    და მათ თანა იქცევინ და მათ თანა ზრახავნ სული ჩუენი, ვიდ\რემდის
Line: 31    მოვიდის ძილი და ძლით განაშორნის ჩუენგან; უფროჲსად არცა
Line: 32    მაშინ განგუეშორნიან, არამედ რასა-იგი ვიგონებდით მღჳძარენი, მათვე
Line: 33    საქმეთა უცნებანი ძილსა შინა მერეოდიან. ამისთჳსცა განთენის რაჲ,
Line: 34    უცნებათა მათგან შეშფოთებული იგი სული მრავალგზის საქმესაცა მათ
Line: 35    უცნებათასა შთავარდის.

Page: II-308  
Line: 1       ოდესმე უკუე უძლოთ უბადრუკთა ამათ ამის ნაგევისა სულთაგან
Line: 2    ჩუენთა განყრად? ოდეს უძლოთ ეკალთა ამათ აღმოფხურად? ოდეს
Line: 3    დავსთესოთ თესლი კეთილი?

Line: 4       არა უწყია, საყუარელო, რამეთუ ჟამი მკისაჲ მოწევნულ არს, ხოლო
Line: 5    ჩუენ ყანობირნი ჩუენნი არღა გჳთერძვან. აწ უკუე მო-თუ-ვიდეს
Line: 6    მუშაკთმთაგარი იგი და სიტყუასა მიგუჴდიდეს, რაჲ-მე ვთქუათ, ანუ
Line: 7    რაჲ მიუგოთ? ვთქუათ, თუ: თესლი არავინ მოგუცა? ვტყუვით, რამეთუ
Line: 8    დღითი-დღე მოგუეცემის. ვთქუათ, თუ: ეკალნი არავინ აღმოფხურნა?
Line: 9    სირცხჳლეულ ვიქმნნეთ, რამეთუ გუემხილოს, ვითარ დღითი-დღე ლეს\ვიდეს
Line: 10    წმიდანი მისნი მანგალთა და გუაიძულებდეს მოჭრად ეკალთა
Line: 11    ჩუენთა. უკუეთუ ვთქუათ, თუ: სოფლისა ზრუნვანი შეგუაშთობდეს,
Line: 12    მრქუას: რად არა ჯუარს-აცუ თავი შენი სოფლისა? რად არა მოიძულე
Line: 13    ყოველი და მე შემიყუარე? ესეღა მებრძანა შენდა.

Line: 14       რაჲ-მე ვყოთ, ძმანო? შეურვებულ ვარ. უკუეთუ რომელმან ქანქარი
Line: 15    იგი მიიღო და არა განამრავლა, არამედ იგივე მისცა, რომელი მიეღო,
Line: 16    და ამისთჳს განვარდა შეკრული, სადა-იგი არს ტირილი თუალთაჲ და
Line: 17    ღრჭენაჲ კბილთაჲ, ჩუენ-მე რაჲ ვყოთ, რომელთა მოცემულიცა იგი
Line: 18    წარგჳგიეს და ყოვლადვე ცარიელნი ვართ? მიკჳრს უკუე, ვითარ არა
Line: 19    შეგიკდემთ, ვითარ არა მოვიქცევით. არა-მე ვხედავთა სოფლისა ამის
Line: 20    ამაოებასა, სიკუდილისა უცნაურებასა, სასჯელისა მის საუკუნოჲსა
Line: 21    თანამდებებასა? არა გულისჴმა-ჰყოფთა, ვითარმედ არა სათნოებაჲ
Line: 22    ხოლო არს საშრომელ, არამედ ვნებანიცა უმეტესად? იგი აქა მცირედ
Line: 23    საშრომელ არს და უკუნისამდე განსასუენებელ, ხოლო ცოდვაჲ აქაცა
Line: 24    მაჭირვებელ არს მოქმედთა მისთა და მუნ უკუნისამდე მტანჯველ. რაჲ
Line: 25    არს უკუე ამაოებაჲ ესე, რომელ დაუტეობთ კეთილსა და აღვირჩევთ
Line: 26    ბოროტსა? უფროჲსღა არიან სათნოებანი, რომელთა ყოვლადვე არა
Line: 27    აქუს შრომაჲ. რამეთუ რაჲ შრომაჲ აქუს არაძჳრისზრახვასა, არატყუ\ილსა,
Line: 28    არაფიცსა? უფროჲსღა ტყუილსა და ფიცსა და ძჳრისზრახვასა
Line: 29    აქუს ჭირი და შრომაჲ, არამედ ჩუენისა ვერაგობისაგან დაუტეობთ კე\თილსა
Line: 30    და ადვილსა და ვიქმთ ბოროტსა და ძნელსა; ეგრეთვე სხუანიცა
Line: 31    იგი ვნებანი დაჴსნილებისა ჩუენისაგან მძლე გუექმნებიან და სხჳსა
Line: 32    არარაჲსაგან.

Line: 33       აწ უკუე, საყუარელნო ჩემნო, ესე ყოველი გულისჴმა-ვყოთ და შე\ვიკრძალნეთ
Line: 34    თავნი ჩუენნი პირველ სიკუდილისა. მოვიძულოთ ცოდვაჲ
Line: 35    და შევიყუაროთ სიმართლე, მოვიძაგნეთ ვნებანი და შევიტკბნეთ სათ\ნოებანი,
Line: 36    რაჲთა მოვიღოთ ქრისტესგან მოტევებაჲ ცოდვათაჲ და საუკუ\ნეთა
Line: 37    მათ კეთილთა ღირს ვიქმნეთ მიმთხუევად მადლითა და კაცთმო\ყუარებითა
Page: II-309   Line: 1    უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისა თანა მამასა
Line: 2    სულით წმიდითურთ შუენის დიდებაჲ, პატივი და თაყუანისცემაჲ აწ და
Line: 3    მარადის და უკუნითი უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.