TITUS
Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew
Part No. 56
Previous part

Chapter: 55  
Line: 1  თავი ნე


Part: T  
Line: 2       სიტყუაჲ ესე: "მაშინ ჰრქუა იესუ მოწაფეთა თჳსთა: რომელსა
Line: 3    ჰნებავს შემდგომად ჩემდა მოსლვად, უარ-ყავნ თავი თჳსი და აღიღენ
Line: 4    ჯუარი თჳსი და შემომიდეგინ მე" (16,24 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Line: 5       მაშინ, ოდეს-იგი ჰრქუა მას პეტრე: "შენდობა იყავნ შენდა, უფალო, არა
Line: 6    იყოს ეგრე"1, და შეჰრისხნა მას უფალმან, არა კმა-ყო შერისხჳთა მით
Line: 7    ხოლო, არამედ ინება უმეტესითა სიმტკიცითა გამოჩინებად სარგებელი იგი,
Line: 8    რომელი მისისა მის ვნებისაგან ყოფად იყო; თქუა ესრეთ, ვითარმედ: შენ
Line: 9    მეტყჳ მე, ჵ პეტრე: შენდობა იყავნ შენდა, არა იყოს ეგრე; ხოლო მე გეტყჳ,
Line: 10    ვითარმედ: არა ხოლო თუ ესე სავნებელ არს შენდა და ყოველთათჳს, და
Line: 11    წარსაწყმედელ, უკუეთუ ჩემი ჯუარცუმაჲ არა აღესრულოს, არამედ უკუე\თუ
Line: 12    შენცა არა განმზადებულ იყო მარადის სიკუდილად, ვერვე ჴელ-გეწიფე\ბის
Line: 13    ცხორებასა საუკუნოსა შესლვად.

Line: 14       რამეთუ ენება მათდა გულისჴმის-ყოფად, რაჲთა არა უღირსად მისა და
Line: 15    შეურაცხებად ჰგონებდენ ჯუარცუმასა. ამისთჳს, ვითარცა იოვანეს თავსა
Line: 16    წერილ არს, ჰრქუა, ვითარმედ: "უკუეთუ არა მარცუალი იფქლისაჲ დავარ\დეს
Line: 17    ქუეყანასა და მოკუდეს, იგი ხოლო ეგოს; უკუეთუ მოკუდეს, მრავალი
Line: 18    ნაყოფი გამოიღოს"2. ხოლო აქა, უმეტესისა დამტკიცებისათჳს, არა ხოლო
Line: 19    თავისა თჳსისათჳს იტყჳს, თუ: ჯერ-არს ჯუარცუმაჲ და სიკუდილი, არამედ
Line: 20    მათცა ამასვე აწუევს; და გულისჴმა-უყოფს, ვითარმედ უკუეთუ არა მზა
Line: 21    იყვნენ სიკუდილად, არა კეთილ არს ესე მათთჳს. ამისთჳს იტყჳს: "რომელ\სა
Line: 22    ჰნებავს შემდგომად ჩემსა მოსლვად". ჰხედავა, ვითარ ნეფსითსა ეძიებს
Line: 23    მისლვასა? არა თქუა, თუ: გნებავს, თუ გინა არა, ესე თანა-გაც თავს-დებად,
Line: 24    არამედ: "რომელსა ჰნებავსო შემდგომად ჩემსა მოსლვად". არა ვაიძულებ,
Line: 25    არცა უნებლებით მოვიზიდავ, არამედ კაცად-კაცადი უფალ მიქმნიეს ნებისა
Line: 26    თჳსისა; ამისთჳს ვიტყჳ: "რომელსა ჰნებვას". რამეთუ კეთილისა მიმართ
Line: 27    მოუწოდ, არა თუ სატანჯველთა მიმართ და განსაცდელთა, რაჲთამცა
Line: 28    ვაიძულებდი. კეთილისა მიმართ მოუწოდ, საუკუნოჲსა და წარუვალისა,
Line: 29    ამისთჳსცა მას უწოდ, რომელსა ენებოს. რამეთუ ნუ ჰგონებთ, თუ ესე არსო
Line: 30    შემდგომად ჩემსა მოსლვაჲ, რომელსა აწ იქმთ, მოწაფენო ჩემნო, და შე\მოდგომილ
Line: 31    ხართ ჩემდა; სხუანი უმეტესნი შრომანი და ჭირნი ჯერ-არიან
Line: 32    თქუენდა მოთმინებად, რომელთაცა გნებავს სრულიად შედგომად ჩემდა.

Line: 33       და შენ, პეტრე, ნუ მოელი ამისთჳს ხოლო გჳრგჳნსა, რომელ-ესე აწ ძედ
Line: 34    ღმრთისა აღმიარე, ვითარმცა ესე ოდენ კმა იყო შენდა ცხორებად, და
Line: 35    ჰგონებდიმცა, თუ ყოველივე აღგისრულებიეს, რაჲ-იგი ჯერ-იყო შენდა
Page: III-95   Line: 1    ქმნად. რამეთუ შემძლებელ ვარ, ვითარცა ძე ღმრთისაჲ, რაჲთამცა ყოვ\ლადვე
Line: 2    არა მოუშუენ მოსლვად შენ ზედა განსაცდელთა და ჭირთა სოფელ\სა
Line: 3    ამას შინა, არამედ არა მნებავს ესე შენისავე უმჯობესისათჳს, რაჲთა
Line: 4    გამოჩნდეს შენიცა ნაყოფიერებაჲ და სიკეთე გონებისაჲ, და იპოო გამოცდილ
Line: 5    ჭეშმარიტებით. რამეთუ რომელნიცა უმეტესად მიყუარან, მათიცა მნებავს,
Line: 6    რაჲთა უმეტესად თავით თჳსით აჩუენონ სიქუელე და ახოვნებაჲ, და არა
Line: 7    იყოს ყოველი საქმე მათი ჩემისა ხოლო მადლისა და შეწევნისაგან, არამედ
Line: 8    მათიცა სიკეთე საცნაურ იქმნეს. ხოლო სიტყუაჲ ესე დაღაცათუ მათა
Line: 9    მიმართ იყო, არამედ ყოველნივე კაცნი შორის შემოიყვანნა, და ყოველთა
Line: 10    მიმართ თქუა: რომელსა ჰნებავსო, გინა მამაკაცსა, გინა დედაკაცსა, მდი\დარსა
Line: 11    ანუ გლახაკსა, მთავართა და შეურაცხთა, ყოველსავე კაცსა, რომელსა
Line: 12    ჰნებავს შემდგომად ჩემსა მოსლვაჲ, ამით წესითა მოვიდოდენ, ვითარცა
Line: 13    ვთქუ.

Line: 14       და ჩანს სიტყუაჲ ესე, თუ ერთ არს, არამედ სამი სახე აქუს. "უარ-ყავნო
Line: 15    თავი თჳსი და აღიღენ ჯუარი თჳსი და შემომიდეგინ მე". აჰა, ესერა, სამი
Line: 16    სახე შემოიღო. და ორნი იგი მახლობელ არიან ურთიერთას, ხოლო მესამე
Line: 17    ესე თჳსაგან განჩინებულ არს.

Line: 18       ვიხილოთ უკუე პირველად, თუ რაჲ არს უარ-ყოფაჲ თავისა თჳსისაჲ.
Line: 19    ვისწაოთ, თუ რაჲ არს უარ-ყოფაჲ სხჳსაჲ, და მერმე ვცნათ, თუ რაჲ არს
Line: 20    უარ-ყოფაჲ თავისა თჳსისაჲ. რაჲ არს უკუე უარ-ყოფაჲ სხჳსაჲ?

Line: 21       რომელმან უარ-ყოს გინა თუ მოყუასი, გინა თუ მონაჲ, გინა თუ თჳსთა\განი
Line: 22    ვინმე, მიერითგან გინა თუ იხილოს იგი დილეგსა შინა, ანუ თუ
Line: 23    ტანჯვასა, ანუ თუ სიყმილსა, ანუ რომელსაცა ჭირსა შინა, არარაჲ ელმინ
Line: 24    მისთჳს, არცა შეეწევინ, რამეთუ ერთგზის უცხოქმნილ არნ მისგან და არცა
Line: 25    ერთიღა აქუნ მისთჳს ზრუნვაჲ. ეგრეთ უკუე გუამცნებს უფალი ყოფად
Line: 26    ჩუენდა ჴორცთა მიმართ ჩუენთა, რაჲთა არა ვჰრიდებდეთ მათ, არცა გუეწყალო\დინ,
Line: 27    გინა თუ სდევნიდენ ვიეთნიმე, გინა თუ იტანჯებოდინ, გინა თუ
Line: 28    დაიწუებოდინ, ანუ თუ რაჲცა რაჲ შეემთხუეოდის, არა ვჰრიდებდეთ. რამე\თუ
Line: 29    ოდეს ესრეთ ურიდად ვექცეოდით და უწყალოდ, იგი არს ჭეშმარიტი
Line: 30    რიდობაჲ და წყალობაჲ. ვითარცა მშობელნი მაშინ გამოჩნდიან ჭეშმარიტად
Line: 31    მწყალობელ შვილთა თჳსთა, ოდეს სწავლისათჳს და წურთისა კეთილისა
Line: 32    არა ჰრიდებდენ. ეგრეთვე ქრისტე გჳბრძანებს ჩუენ.

Line: 33       და არა თქუა: ნუ ჰრიდებნ თავსა თჳსსა, არამედ უმეტესი და უმტკიცესი
Line: 34    სიტყუაჲ განაჩინა: "უარ-ყავნო თავი თჳსი". ესე იგი არს: ნუმცარაჲ აქუს
Line: 35    ზიარებაჲ ჴორცთა მიმართ თჳსთა, არამედ მიეცინ ღუაწლად და ჭირად და
Line: 36    ტანჯვად. და ესრეთ იყავნ იგი, ვითარმცა სხუასა ვისმე ელმოდა და არა
Line: 37    ჴორცთა მისთა, რამეთუ ესე არს უარ-ყოფაჲ.

Page: III-96  
Line: 1       "და აღიღენ ჯუარი თჳსი". ესე მისგან იქმნების. უარ-ყოფისაგან თავისა
Line: 2    თჳსისა იქმნების აღებაჲ ჯუარისა. რამეთუ ესე სიტყუაჲ თქუა, რაჲთა არა
Line: 3    ჰგონებდე, თუ უარ-ყოფაჲ თავისა თჳსისაჲ ვიდრე მოთმინებადმდე სიტყუა\თა
Line: 4    შეურაცხებისა და ყუედრებისათა ჯერ-არს. ამისთჳს გუასწავა, თუ
Line: 5    სადამდე ჯერ-არს უარ-ყოფაჲ თავისა თჳსისაჲ, ესე იგი არს, სიკუდილად\მდე,
Line: 6    და სიკუდილად შეურაცხად და საჭიროდ.

Line: 7       და არა თქუა, უარ-ყავნ თავი თჳსი ვიდრე სიკუდილადმდე, არამედ:
Line: 8    "უარ-ყავნო თავი თჳსი და აღიღენ ჯუარი თჳსი". ესე იგი არს, სიკუდილი
Line: 9    იგი შეურაცხი თავს-იდევინო გუემითა და ტანჯვითა, და არა თუ ერთგზის,
Line: 10    ანუ ორგზის, არამედ ყოველთა დღეთა ცხორებისა ჩუენისათა გჳჴმს ესრეთ
Line: 11    ყოფად, რამეთუ სამარადისოდ გჳბრძანებს ამის სიკუდილისა ტჳრთვად ჩუენ
Line: 12    ზედა.

Line: 13       ვითარ არს სამარადისოდ ტჳრთვაჲ სიკუდილისა მის? ესე იგი არს,
Line: 14    რაჲთა ვითარცა კაცი, რომელი დამსჭუალულ არნ ძელსა ზედა, ვერღარა
Line: 15    ჴელეწიფებინ ცოდვად, ეგრეთ უცხო ვიქმნეთ ჩუენ ცოდვათაგან და მზა
Line: 16    ვიყვნეთ მარადღე სიკუდილად სახელისათჳს უფლისა. ვითარცა იტყჳს მო\ციქული,
Line: 17    ვითარმედ: "ეგრეთცა თქუენ შეჰრაცხენით თავნი თქუენნი მკუდრად
Line: 18    ცოდვისათჳს და ცხოელად ღმრთისა, ქრისტე იესუს მიერ"1. ეგრეთ გჳღირს,
Line: 19    ვიდრეღა ცხორებასა ამას შინა ვიყვნეთ, მოკუდინებაჲ თავთა ჩუენთაჲ
Line: 20    ცოდვისაგან და მერმე მზად-ყოფაჲ სიკუდილად ქრისტესთჳს, ოდესცა მოი\წიოს
Line: 21    ჟამი მისთჳს სიკუდილისა ვითარითაცა სახითა.

Line: 22       რამეთუ ვინაჲთგან მრავალთა შეურაცხ-ყვნეს საფასენი და შუებაჲ და
Line: 23    დიდებაჲ ამის სოფლისაჲ, ხოლო სიკუდილისა შეურაცხებად ვერ უძლეს,
Line: 24    არამედ შეშინდეს მისგან, ამისთჳს იტყჳს უფალი, ვითარმედ: მე ესრეთ
Line: 25    მნებავს, რაჲთა მოღუაწენი ჩემნი, ვიდრე სიკუდილადმდე და დათხევადმდე
Line: 26    სისხლისა, მჴნდებოდინ ჩემთჳს, დაღაცათუ სიკუდილი მოიწიოს მათ ზედა,
Line: 27    და სიკუდილი შეურაცხი და ყოველთა მიერ საყუედრელი. და ვითარცა
Line: 28    ძჳრისმოქმედნი მოსწყდებოდინ, ყოველივე მოითმინონ ახოვნად, და ესრეთ
Line: 29    სიხარულით შემომიდგენ მე.

Line: 30       რამეთუ არიან მრავალნი ჭირსა და ძჳრისხილვასა და ტანჯვასა შინა,
Line: 31    გარნა არა შეუდგან ქრისტესა, ოდეს ტანჯვაჲ იგი არა მისთჳს იყოს.
Line: 32    რამეთუ ავაზაკთა და მპარავთა და გრძნებისა მოქმედთა მრავალი ძჳრი და
Line: 33    მრავალი ტანჯვაჲ შეემთხუევის, არამედ არაჲ აქუს ნაწილი ამას სიტყუასა
Line: 34    თანა.

Line: 35       ხოლო რაჲთა არა ჰგონებდე, თუ კმა არს ძჳრისხილვაჲ ოდენ, ამისთჳს
Line: 36    შესძინა და გუასწავა წესი იგი ძჳრისხილვისაჲ, თუ ვითარსახედ ჯერ-არს.
Page: III-97   Line: 1    ესე იგი არს, რაჲთა ღუაწლი იგი და ძჳრისხილვაჲ შედგომითა უფლისაჲთა
Line: 2    იყოს, რაჲთა მისთჳს გევნებოდის ყოველივე, რაჲთა სხუანიცა სათნოებანი
Line: 3    გაქუნდენ, რამეთუ ამას მოასწავებს სიტყუაჲ იგი, თუ: "შემომიდეგინ მე".
Line: 4    რაჲთა არა ახოვნებაჲ ხოლო ღუაწლთა შინა აქუნდეს მოღუაწესა მას
Line: 5    ღმრთისმსახურებისასა, არამედ სიწმიდეცა და სიმდაბლე და სიყუარული
Line: 6    და ყოველივე სათნოებაჲ, რამეთუ ესე არს ჯეროვანი შედგომაჲ უფლისაჲ.
Line: 7    ერთად, რაჲთა სათნოებანი მოიგნეს და, მეორედ, რაჲთა ძჳრისხილვაჲ და
Line: 8    ჭირი ქრისტესთჳს შეემთხუეოდის. რამეთუ არიან მრავალნი, რომელნი
Line: 9    ეშმაკისადა შედგომილ არიან, და ფრიადი ღუაწლი შეემთხუევის, და მისთჳს
Line: 10    დასდებენ სულთა.

Line: 11       ხოლო ჩუენ ქრისტესთჳს მოვითმენთ, და უფროჲსღა თავთა ჩუენთათჳს
Line: 12    და ცხორებისა ჩუენისათჳს. მათ აქაცა ევნების და მუნცა; ხოლო ჩუენ
Line: 13    ორკერძოვე სარგებელ გუეყოფის: აქა სიწმიდით მოქალაქობაჲ და მუნ
Line: 14    ცხორებაჲ საუკუნოჲ.

Line: 15       ვითარ უკუე არა ფრიადისა უგუნურებისა საქმე არს, რომელ არცა თუ
Line: 16    ესოდენსა ვაჩუენებთ ახოვნებასა ქრისტესთჳს, რავდენსა იგინი წარწყმედი\სათჳს.
Line: 17    და ჩუენ გუქონან აღთქუმანი საუკუნეთა მათ კეთილთანი და თანა\შემწედ
Line: 18    გუაქუს ქრისტე, ხოლო მათ არარაჲ ესევითარი აქუს ყოვლადვე, და
Line: 19    ეგრეთცა ვიპოებით ჩუენ უდებ და დაჴსნილ.

Line: 20       ვისმინოთ უკუე ბრძანებაჲ უფლისაჲ და ყოვლითა გულითა შეუდგეთ
Line: 21    მას, ვითარცა იტყჳს: "რომელსა ჰნებავს შემდგომად ჩემსა მოსლვად, უარ-\ყავნ
Line: 22    თავი თჳსი და აღიღენ ჯუარი თჳსი და შემომიდეგინ მე."

Line: 23       ესე სწავლაჲ ზემოცა თქუა, ოდეს-იგი ეტყოდა: "აჰა, მიგავლინებ თქუენ,
Line: 24    ვითარცა ცხოართა, შორის მგელთა..."1 და შემდგომი ამისი. არამედ აწ
Line: 25    უმეტესად უბრძანა და სრულებისა გზაჲ უჩუენა, რამეთუ მაშინ სიკუდილი
Line: 26    ხოლო მიუთხრა, რომელი შემთხუევად იყო მათდა სახელისა მისისათჳს,
Line: 27    ხოლო აქა ჯუარიცა აჴსენა და ჯუარი სამარადისოჲ. "აღიღენო ჯუარი
Line: 28    თჳსი", ესე იგი არს, მარადის ვნებანი ქრისტესნი ეტჳრთნედ თავსა შორის
Line: 29    თჳსსაო. და ჯუარცუმულ იყავნ ახოვნებითა მით გონებისაჲთა, რომელსაცა
Line: 30    სწადის მოწაფე-ყოფად უფლისა.

Line: 31       რამეთუ ესე წესი არს სწავლათა უფლისათაჲ, რაჲთა არა ყოველივე
Line: 32    სისრულისა საზომი პირველითგან ასწაოს, არამედ მცირედ-მცირედ აღიყ\ვანნეს
Line: 33    სიმაღლესა სრულებისასა. ვისმინოთ უკუე შემდგომიცა სიტყუაჲ,
Line: 34    ვითარ წარმოიტყჳს მისაგებელსა მასცა ახოვნებისასა და განსაცდელსა
Line: 35    მასცა დაჴსნილთა და უდებთასა.

Page: III-98  
Line: 1       სახარებაჲ: "უკუეთუ ვისმე უნდეს სული თჳსი განრინებად,
Line: 2    წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი ჩემთჳს, მან
Line: 3    პოოს იგი. რაჲ სარგებელ ეყოს კაცსა, უკუეთუ სოფელი ყოველი შეიძინოს
Line: 4    და სული თჳსი იზღვიოს? ანუ რაჲ მისცეს კაცმან ნაცვალად სულისა
Line: 5    თჳსისა?" (16,25-26 Link to adisntLink to cinantLink to giornt Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 6       თარგმანი: ხოლო სიტყუაჲ ესე, რომელსა იტყჳს, ესევითარი არს,
Line: 7    ვითარმედ: არა თუ უწყალოებისა თქუენისათჳს გეტყჳ ესრეთ, არამედ რომელ-\იგი
Line: 8    ფრიად მეწყალით და მიყუართ. რამეთუ მამასაცა რომელი უყუარნ
Line: 9    შვილი, სწავლინ და კეთილსა ზედა აიძულებნ. უკუეთუ არა ესრეთ იქმო\დის,
Line: 10    უფროჲსღა სძულს მას შვილი იგი და არა უყუარს. და ერისთავმან
Line: 11    უკუეთუ ჟამსა ბრძოლისასა მჴედარნი თჳსნი შეაყენნეს სახლსა, დაუგოს
Line: 12    ტაბლაჲ და ასუმიდეს ღჳნოსა სიმთრვალედ, იგი არა მოყუარე არს მათი,
Line: 13    არამედ წარმწყმედელი, რამეთუ მოვიდიან მბრძოლნი და პოვნიან იგინი
Line: 14    განუმზადებელად და არასადაჲთ გამოჩნდის ახოვნებაჲ მათი.

Line: 15       ამისთჳსცა, რაჲთა არა ესევითარი შეგემთხჳოს თქუენ, ჯერ-არს სამა\რადისოჲსა
Line: 16    სიკუდილისა მიმართ განწყობაჲ თქუნი. რამეთუ აწცა ბრძოლაჲ
Line: 17    ეგულების მოსლვად სასტიკი. ნუმცა ვინ უკუე მოწაფეთა ჩემთაგანი უდე\ბებით
Line: 18    იქცევის, არამედ განვედინ ბრძოლად; უკუეთუ ბრძოლასა მას შინა
Line: 19    მისცეს სული თჳსი სიკუდილად, და იგიცა, რომელი ყოველთა უპატიოსნეს
Line: 20    არს მისა, ჩემისა სიყუარულისათჳს წარიწყმიდოს და ჴელთა სიკუდილისა\თა
Line: 21    მისცეს, მაშინღა აცხოვნოს იგი სრულიად.

Line: 22       რამეთუ უკუეთუ ბრძოლათა მათ შინა სოფლიოთა, რომელი განმზადე\ბულ
Line: 23    იყოს უშიშებით ბრძოლად და არა ჰრიდებდეს სიკუდილსა, იგი არს
Line: 24    ქებულ უფროჲს ყოველთა და უცთომელ (და რაჲ არს მისი იგი საქმე? შე-\რაჲ-ვიდეს
Line: 25    განწყობილსა მას მბრძოლთასა და მოკუდეს, ძალ-უცა მეფესა
Line: 26    კუალად აღდგინებაჲ მისი, რომლისათჳს ღუაწლი იგი აღესრულა? ნუ
Line: 27    იყოფინ! და ეგრეთცა საქებელვე არს და საწადელ ყოველთა მიერ ახ\ოვნებაჲ
Line: 28    მისი და სიკუდილისაგან უშიშობაჲ), რავდენ უკუე უმეტესად
Line: 29    სულიერსა ამას მჴედრობასა შინა, სადა-ესე სასოებაჲ აღდგომისაჲ უტყუე\ლი
Line: 30    არს. რომელმან მისცეს სული თჳსი სიკუდილად, მან ჭეშმარიტად
Line: 31    აცხოვნოს იგი, რამეთუ უაღრესსა მას სანატრელსა ცხორებას შეიყვანოს.

Line: 32       ხოლო ვინაჲთგან თქუა: "რომელსა უნდეს სული თჳსი განრინებად,
Line: 33    წარიწყმიდოს იგი; და რომელმან წარიწყმიდოს სული თჳსი ჩემთჳს, ამან
Line: 34    პოოს იგი"; და მუნ ცხორებაჲ თქუა და წარწყმედაჲ და აქა -- ცხორებაჲ
Line: 35    და წარწყმედაჲ, რაჲთა არავინ ჰგონებდეს, თუ სწორ არს ესე ცხორებაჲ
Line: 36    და იგი, და ესე წარწყმედაჲ და იგი, არამედ გულისჴმა-ყოს, ვითარმედ
Page: III-99   Line: 1    ესოდენი განყოფილებაჲ არს მის ცხორებისაჲ და წარმავალისა ამის ცხო\რებისაჲ,
Line: 2    რაოდენ განყოფილ არს ცხორებაჲ სიკუდილისაგან, ამისთჳს წინააღმ\დგომისა
Line: 3    ამის კერძისაგან საცნაურ-ჰყოფს ამას და იტყჳს: "რაჲ სარგებელ
Line: 4    ეყოს კაცსა, უკუეთუ ყოველი სოფელი შეიძინოს და სული თჳსი იზღვი\ოს?"
Line: 5    ჰხედავა, თუ ვითარ უჯეროჲ იგი და უწესოჲ ცხორებაჲ უძჳრეს არს
Line: 6    ყოვლისა წარწყმედისა და უკურნებელ? რამეთუ არღარაჲ იპოების გამომჴსნელ
Line: 7    მისა, შთავარდეს რაჲ წარწყმედასა. რამეთუ ნუ ჰგონებ, თუ რომელი
Line: 8    სიკუდილსა ესევითარსა განერეს, მან განარინა სული თჳსი; არამედ თქუ
Line: 9    ესეცა, თუ განრომასა მას თანა სიკუდილისასა ყოველიცა სოფელი შეიძინოს,
Line: 10    რაჲ უკუე სარგებელ ეყოს ამის ყოვლისაგან, ვინაჲთგან საუკუნოსა წარ\საწყმედელსა
Line: 11    მიეცეს? რამეთუ უკუეთუ იხილნე მონანი შენნი შუებასა შინა
Line: 12    და განსუენებასა, და შენ სიყმილითა მოსწყდებოდი, იყომცა რაჲა სარგებელ
Line: 13    შენდა სახელი უფლებისაჲ? ნუ იყოფინ! ეგრეთვე არს სული; ოდეს ჴორცნი
Line: 14    შუებასა და განცხრომასა შინა იყვნენ და იგი თანამდებ იყოს საუკუნოჲსა
Line: 15    მის წარწყმედისა და მას მოელოდის, რაჲ სარგებელ არს მისდა? ამისთჳსცა
Line: 16    იტყჳს, ვითარმედ: "რაჲ მისცეს კაცმან ნაცვალად სულისა თჳსისა?" არა
Line: 17    თუ სხუაჲ სული აქუს, თუმცა იგი მისცა. რამეთუ საფასენი თუ წარ\წყმიდნეს,
Line: 18    კუალად სხუანი იპოებიან, გინა თუ სახლი, გინა თუ საცხოარი,
Line: 19    ანუთუ სხუაჲ რაჲმე, ყოვლისა ნაცვალი იპოების. ხოლო სული თჳსი თუ
Line: 20    წარიწყმიდოს, სხუაჲ სული არა ეპოების, რაჲთამცა მისცა ცხოვნებული.
Line: 21    დაღაცათუ ყოველი სოფელი აქუნდეს, დაღაცათუ მეფე იყოს ყოვლისა
Line: 22    ქუეყნისაჲ, ვერ ჴელ-ეწიფების სულისა ერთისა მოგებაჲ, დაღაცათუ ჴელმწიფე\ბაჲ
Line: 23    აქუნდეს ყოვლისა სოფლისა მიცემად. და რაჲ საკჳრველ არს, უკუეთუ
Line: 24    სულისათჳს ესრეთ ვიტყჳ, ვინაჲთგან ჴორცთათჳსცა ესრეთვე არს? რამეთუ
Line: 25    დაღაცათუ ყოვლისა სოფლისა მეფე ვინ იყოს და აქუნდეს გუამი ბუნებით
Line: 26    უძლური და სენიანი, ვერ ძალ-უც სხჳსა მრთელისა გუამისა მოგებად,
Line: 27    დაღაცათუ მრავალნი გუამნი და ქალაქნი და ქუეყანანი მისცნეს სასყიდ\ლად.
Line: 28    ეგრეთვე სულისათჳს გულისჴმა-ყავ, და უფროჲს ყოვლისა --
Line: 29    სული\სათჳს.

Line: 30       ამისთჳს უგულებელს-ყავ ყოველივე და სული თჳსი იღუაწე, კაცო,
Line: 31    რაჲთა არა მოიგო იგი კნინსა ამას ჟამსა და საუკუნოდ წარსწყმიდო;
Line: 32    რამეთუ, რომელმან ჰრიდოს მას ქრისტესთჳს მიცემად სიკუდილდ, მან
Line: 33    საუკუნოდ წარიწყმიდოს, ხოლო რომელმან წარიწყმიდოს იგი ამას საწუთ\როსა,
Line: 34    ესე იგი არს, არა ჰრიდოს სიკუდილდ მიცემაჲ სახელისათჳს ქრის\ტესისა,
Line: 35    მან პოოს იგი სასუფეველსა ცათასა.

Line: 36       და ამის სიტყჳსა განმარტებაჲ ვრცელადრე ზემოთა მათ სიტყუათა შინა
Page: III-100   Line: 1    მითქუამს, არამედ აწ ამას ვიტყჳ: გულისჴმის-ყოფით ყურად-იღეთ კაცად-\კაცადმან
Line: 2    სიტყუანი უფლისანი და ეკრძალენით წარწყმედასა სულისასა,
Line: 3    რამეთუ არად სარგებელ არს სიმდიდრე სოფლისაჲ და დიდებაჲ კაცობრივი
Line: 4    და შუებაჲ ჴორცთაჲ, უკუეთუ სული წარწყმედილ იყოს და ბევრეულთა
Line: 5    ბოროტთაგან შებღალულ.

Line: 6       ამისთჳსცა იტყჳს უფალი: "რაჲ მისცეს კაცმან ნაცვალად სულისა თჳსი\სა?"
Line: 7    ჭეშმარიტად არარაჲ იპოების ნაცვალად მისა.

Line: 8       აწ უკუე, მორწმუნენო, იგი შევიკრძალოთ, იგი ვიღუაწოთ, მისი ცხორე\ბაჲ
Line: 9    საძიებელ იყავნ ჩუენდა, და მისისა წარწყმედისაგან განრინებაჲ ყოვლი\თავე
Line: 10    ღონისძიებითა მოვიპოოთ. რამეთუ განმზადებულ არს მოღუაწეთათჳს
Line: 11    ღმრთისმსახურებისათა სასუფეველი ცათაჲ და ნიჭნი იგი მიუთხრობელნი,
Line: 12    ვითარ-იგი ცოდვილთათჳსცა განწესებულ არს მისაგებელი. ამისთჳსცა უფალმან
Line: 13    ვინაჲთგან სიყტუანი ესე საშინელნი წარმოთქუნა, მერმე შემდგომითა ამით
Line: 14    სიტყჳთა ნუგეშინის-სცემს მოღუაწეთა თჳსთა და იტყჳს:

Part: s  
Line: 15       სახარებაჲ: "რამეთუ მოსლვად არს ძე კაცისაჲ დიდებითა მამისა
Line: 16    თჳსისაჲთა ანგელოზთა მისთა თანა, და მაშინ მიაგოს კაცად-კაცადსა
Line: 17    საქმეთა მათთაებრ" (16,27 Link to adisntLink to cinantLink to giornt).

Part: t  
Line: 18       თარგმანი: ჰხედავა, ვითარ ერთ არს დიდებაჲ მამისა და ძისაჲ,
Line: 19    რამეთუ არა თქუა, თუ: მოსლვად არს ესევითარითა დიდებითა, ვითარი
Line: 20    მამისაჲ არს, რაჲთამცა შეცვალებაჲ რაჲმე ვინ უძლო მოგონებად; არამედ
Line: 21    მოსლვად არსო დიდებითა მამისაჲთა, რომელ-ესე სრულიადსა მას და
Line: 22    განუყოფელსა ერთობასა აჩუენებს, ყოვლადვე შეუცვალებელსა. ხოლო ვინაჲთ\გან
Line: 23    დიდებაჲ ერთ არს, ეგრეთვე ბუნებაჲ ერთ არს; ერთი ძალი, ერთი
Line: 24    არსებაჲ, ერთი დიდებაჲ, ერთი ბუნებაჲ მამისა და ძისა და სულისა წმიდისაჲ.

Line: 25       რაჲსათჳს უკუე გეშინისო, ჵ პეტრე, სიტყჳსა ამისგან, თუ: ჯერ-არს
Line: 26    ჩემდა ვნებაჲ და სიკუდილი. გულისჴმა-ყავ, რამეთუ მოსლვად ვარ
Line: 27    მიუთხრობელითა მით და კაცთაგან მოუგონებელითა დიდებითა. მაშინ მიხი\ლო
Line: 28    მე და განჰკჳრდე, იტყჳს უფალი, მაშინ თქუენცა იდიდნეთ დიდებითა
Line: 29    საუკუნოჲთა და ჩემ თანა იხარებდეთ. რამეთუ არა თუ საქმე თქუენი ამას
Line: 30    საწუთროსა თანა განქარვებად არს, არამედ ფრიად უაღრესსა და უკუდავსა
Line: 31    და საუკუნესა დიდებასა მიმავალ ხართ, ოდეს-იგი მოვიდე დიდებითა მით
Line: 32    მამისაჲთა და მივაგებდე კაცად-კაცადსა საქმეთა მათთაებრ.


Page: III-101  
Part: S  
Line: 1  სწავლაჲ ნე

Line: 2  ქებაჲ მონაზონთაჲ, რომელნი მარადის გლოასა შინა
Line: 3  არიან და ჴსენებასა საუკუნოჲსა სასჯელისასა


Line: 4       ხოლო ამათ სიტყუათა იტყოდა უფალი არა ამისთჳს ხოლო, რაჲთა
Line: 5    მოაჴსენოს ცოდვილთა სატანჯველი, არამედ უფროჲსად, რაჲთა მოაჴსენოს
Line: 6    მართალთა ნიჭნი იგი და გჳრგჳნნი საუკუნონი და ახაროს გულსა მოღუა\წეთასა
Line: 7    ჴსენებითა კეთილთა მათ წარუვალთაჲთა. ხოლო მე ვძრწი, ოდეს
Line: 8    სიტყუანი ესე მესმოდინ, რამეთუ არა მათგანი ვარ, რომელნი გჳრგჳნთა
Line: 9    მოელიან, არამედ რომელნი სატანჯველთა ღირს არიან. ამისთჳს ვძრწი და
Line: 10    მეშინის და ვჰგონებ თუ სხუანიცა მრავალნი არიან ზიარ ჩემდა, შიშისა
Line: 11    ამის და ძრწოლისა და ურვისა. რამეთუ ვინმცა იყო აწ ჩუენგანი, რომელსა
Line: 12    ესმნესმცა სიტყუანი ესე და შევიდამცა გონებასა თჳსსა და მოიჴსენნა
Line: 13    საქმენი თჳსნი და არამცა შეშინდა და შეძრწუნდა და გულისჴმა-ყო, ვი\თარმედ
Line: 14    ჭეშმარიტად ჩუენდა უფროჲსად საჴმარ არს შემოსაჲ ძაძისაჲ და
Line: 15    მარხვაჲ ფრიადი, ვიდრეღა მაშინ ერისა მის ნინეველთაჲსა; რამეთუ არა
Line: 16    არს ქადაგებაჲ ესე დაქცევისათჳს ქალაქისა ერთისა და სიკუდილისათჳს
Line: 17    ბუნებით თანანადებისა, არამედ სატანჯველთათჳს საუკუნეთა და ცეცხლი\სათჳს
Line: 18    უშრეტისა. ამისთჳსცა ვაქებ მონაზონთა მათ განშორებულთა სოფ\ლისა
Line: 19    ამისგან და დამკჳდრებულთა უდაბნოთა შინა და მთათა და ჴურელთა
Line: 20    ქუეყანისათა, ვაქებ მათ ყოვლისავე მისთჳს საღმრთოჲსა მოქალაქობისა
Line: 21    მათისა და უფროჲსად რომელ მარადის გლოასა შინა არიან და ჴსენებასა
Line: 22    საუკუნოჲსა მის სასჯელისასა და რომელ სიტყუაჲ ესე დაუვიწყებელად
Line: 23    პირთა შინა მათთა არს.

Line: 24       და რად ვთქუა სხუათა მათთჳს ჟამთა, ოდეს ლოცვასა შინა იყვნენ, გინა
Line: 25    თუ წურთასა გონებისასა? რამეთუ იგი ჟამნი ყოველნივე გლოითა და
Line: 26    ტირილითა აღესრულებიან მათ მიერ; გარნა იგი მებრ ვაჴსენო ჟამი, ოდეს
Line: 27    სერობად დასხდენ და საზრდელი მიიღონ. რამეთუ მათ შორის სამხრობაჲ
Line: 28    და სადილობაჲ არაოდეს არს, არამედ ყოვლადვე სერობაჲ ოდენ. რამეთუ
Line: 29    იციან, ვითარმედ გლოისა და მარხვისაჲ არს ჟამი ესე. ამისთჳს ყოვლადვე
Line: 30    იმარხვენ მწუხრადმდე, გარეშე მათსა, რომელნი ორ-ორით და სამ-სამით და
Line: 31    შჳდეულით იმარხვენ; გარნა განწესებული იგი და განჩინებული ყოველთა
Line: 32    ჩუეულებაჲ ვთქუა. რაჟამს ჟამსა სერობისასა საზრდელი მიიღონ და აღ\დგენ,
Line: 33    მეყსეულად გალობასა მადლობისასა შესწირვენ ღმრთისა და ამათ
Line: 34    სიტყუათა მარადის აჴსენებენ, რომელნი აწ აღმოვიკითხენით სახარებისაგან.

Line: 35       და უკუეთუ გნებავს სმენაჲ გალობისაჲ მის, რაჲთა თქუენცა ისწაოთ და
Page: III-102   Line: 1    იტყოდეთ, მე ყოველივე წარმოგითხრა თქუენ; რამეთუ ესევითარითა სიტ\ყჳთა
Line: 2    შეწყობილ არს გალობაჲ იგი წმიდაჲ:

Line: 3       "კურთხეულ ხარ შენ, ღმერთო, რომელმან გამომზარდე მე სიყრმით
Line: 4    ჩემითგან, რომელმან მოსცი საზრდელი ყოველსა ჴორციელსა. აღავსენ
Line: 5    სიხარულითა და მხიარულებითა გულნი ჩუენნი, რაჲთა ყოველსა შინა
Line: 6    მარადის ყოველივე უნაკლულოდ გუაქუნდეს და ვჰმატებდეთ ყოველსა ზედა
Line: 7    საქმესა კეთილსა, ქრისტეს იესუჲს მიერ, უფლისა ჩუენისა, რომლისა თანა
Line: 8    შენდა დიდებაჲ, პატივი და სიმტკიცე სულით წმიდითურთ უკუნითი უკუ\ნისამდე,
Line: 9    ამენ.

Line: 10       დიდებაჲ შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა, წმიდაო, დიდებაჲ შენდა, მეუფეო,
Line: 11    რამეთუ მოგუცენ ჩუენ ჭამადნი საზრდელად და განსამტკიცებელად. გევე\დრებით
Line: 12    შენ, აღმავსენ ჩუენ სულითა წმიდითა, რაჲთა ვიპოვნეთ წინაშე
Line: 13    შენსა სათნო და არა სირცხჳლეულ, ოდეს-იგი მიაგებდე კაცად-კაცადსა
Line: 14    საქმეთა მათთაებრ".

Line: 15       ღირს არს უკუე ყოვლისავე ამის გალობისა ქებაჲ და საკჳრველებაჲ
Line: 16    ძალსა ზედა მცირეთა მათ სიტყუათასა. ხოლო უფროჲს ყოვლისა აღსას\რული
Line: 17    მისი განსაკჳრვებელ არს და სავსე სარგებელითა.

Line: 18       რამეთუ ვინაჲთგან ტაბლაჲ და ჭამადი დაამძიმებს გონებასა, ამისთჳს,
Line: 19    ვითარცა აღჳრსა რასმე ძლიერსა, წინაუყოფენ გონებათა თჳსთა სიტყუასა
Line: 20    ამას, რაჲთა ჟამსა ამას განსუენებისასა ჟამი იგი სასჯელისაჲ მოაჴსენონ
Line: 21    მას. რამეთუ იციან, რაჲ-იგი შეემთხჳა ისრაჱლსა ჭამისაგან, ვინაჲთგან არა
Line: 22    აქუნდა ჴსენებაჲ მის ჟამისაჲ, ვითარცა წერილ არს: "ჭამა იაკობ, განძღა
Line: 23    და შესტრიობდა საყუარელი იგი"1; ამისთჳსცა მოსე იტყოდა: "რაჟამს
Line: 24    სჭამო და განსძღე, მოიჴსენე უფალი ღმერთი შენი"2. რამეთუ მათ ჭამეს
Line: 25    რაჲ და განძღეს, მაშინ საქმენი იგი უშჯულოებისანი აღასრულნეს.

Line: 26       იხილე უკუე შენცა, კაცო, ნუუკუე ესევითარი რაჲმე შეგემთხჳოს. დაღა\ცათუ
Line: 27    არა ქვათა და ძელთა უზორო, არცა კერპთა ოქროჲსა და ვეცხლი\სათა
Line: 28    დაუკლა ცხოარი და ზროხაჲ, არამედ ეკრძალე, ნუუკუე გულისწყრო\მასა
Line: 29    უზორო, ნუუკუე გულისთქუმასა სიძვისასა მსხუერპლად მისცე ცხო\რებაჲ
Line: 30    სულისა შენისაჲ, გინა თუ სხუათა მათ მრავალფერთა ვნებათა
Line: 31    ჰმსახურო. ამისთჳსცა მოღუაწენი იგი და მუშაკნი სათნოებისანი ესევი\თართა
Line: 32    მათ კაპანთაგან და საფრჴეთა ძრწიან და ჟამსა მას ტაბლისასა,
Line: 33    უფროჲსადღა ვთქუა თუ მარხვისასა (რამეთუ ტაბლაჲ მათი მარხვაჲვე
Line: 34    არს), საშინელსა მას სასჯელსა და დღესა მას მეორედ მოსლვისასა აჴსენებენ
Line: 35    და შიშითა მით სულთა თჳსთა განაკრძალებენ. ხოლო უკუეთუ მათდა
Page: III-103   Line: 1    საჴმარ არს ჴსენებაჲ მის დღისაჲ, რომელნი მარხვითა და ლოცვითა და
Line: 2    მღჳძარებითა და შემოსითა ძაძისაჲთა და ჴმელსა ზედა წოლითა და სხჳთა
Line: 3    ბევრეულითა ღუაწლითა შეჭურვილ არიან, რაჲ ვთქუა ჩუენთჳს, რომელნი-\ესე
Line: 4    ტაბლათა დავაგებთ ბევრეულითა სანოაგითა სავსეთა, და უფროჲსღა
Line: 5    ვთქუა, თუ ბევრეულითა სულისა ვნებითა, და არცა დაგებისა ჟამსა, არცა
Line: 6    აკრებისა აღვასრულებთ ლოცვასა ანუ მადლობასა. ამისთჳს გამცნებ, საყ\უარელნო,
Line: 7    რაჲთა გალობაჲცა იგი სულიერი კაცად-კაცადმან ისწაოთ, და
Line: 8    ჴსენებაჲ საღმრთოთა მათ სიტყუათაჲ და საშინელისა მის დღისაჲ გულსა
Line: 9    შინა თქუენსა დაიდვათ, და ფრიადიცა შუებაჲ და განცხრომაჲ მოიწყჳდოთ,
Line: 10    რაჲთა წესი იგი და მსგავსებაჲ ანგელოზთა მობაძავთაჲ მათ სახლთა შინა
Line: 11    თქუენთა აღესრულებოდის. კაცად-კაცადი უკუე აღდგეს რაჲ ტაბლისაგან,
Line: 12    ამათ სიტყუათა იტყოდენ გულისჴმისყოფით: "კურთხეულ ხარ შენ, ღმერ\თო".
Line: 13    რამეთუ ესე მოციქულისა მიერ განწესებულ არს, რომელი იტყჳს:
Line: 14    "ყოველსავე, რასაცა ვიქმოდით სიტყჳთ გინა საქმით, სახელითა უფლისა
Line: 15    ჩუენისა იესუ ქრისტესითა ვიქმოდით და ვჰმადლობდეთ ღმერთსა და მამასა
Line: 16    მის მიერ"1.

Line: 17       ხოლო მადლობაჲ იგი არა მის ოდენ დღისათჳს აღესრულების, რომელსა
Line: 18    შინა ვიყვნეთ, არამედ ყოვლისავე ცხორებისა ჩუენისათჳს, რამეთუ ესრეთ
Line: 19    იტყჳს გალობაჲ იგი: "რომელმან გამომზარდე მე სიყრმით ჩემითგან". და
Line: 20    ესეცა სწავლაჲ არს ფრიადისა გულისჴმისყოფისაჲ, ვითარმცა იტყოდა,
Line: 21    ვითარმედ: არა ჯერ-არს ზრუნვაჲ, ვინაჲთგან ღმერთი არს მზრდელი და
Line: 22    მოღუაწე ჩუენდა. უკუეთუმცა მეფემან უქადა ვის მარადღე სამეუფოთა
Line: 23    საგანძურთაგან მიცემად საზრდელისა, არამცა უზრუნველ იყოა იგი მინდო\ბითა
Line: 24    სიტყუასა მას მეფისასა? რავდენ უფროჲსად ჩუენ გჳღირს უზრუნ\ველობაჲ,
Line: 25    რომელთა-ესე ღმერთი მოგუცემს დღითი-დღედსა საზრდელსა.
Line: 26    რამეთუ ამისთჳს მოღუაწენი იგი ესრეთ გალობენ, რაჲთა თავთაცა თჳსთა
Line: 27    და მოწაფეთაცა მოძღურებისა მათისათა ასწაონ დატევებად ყოვლისავე
Line: 28    სოფლიოჲსა ზრუნვისა. და, რაჲთა სცნათ, ვითარმედ არა თავთა თჳსთათჳს
Line: 29    ხოლო შესწირვენ მადლობასა მას, არამედ ყოვლისა სოფლისათჳს, ამისთჳს
Line: 30    იტყჳან: "რომელმან მოსცი საზრდელი ყოველსა ჴორციელსა".

Line: 31       იხილეა მადლობითა ამით ვითარ მცნებასაცა სიყუარულისასა აღას\რულებენ
Line: 32    და ზრუნვისაცა სიმძიმესა განაგდებენ და ასწავებენ თავთა თჳსთა,
Line: 33    ვითარმედ რომელ-იგი ყოველსა ჴორციელსა ზრდის, ვითარმცა არა გამო\ზარდნა,
Line: 34    რომელნი-იგი მისა შევედრებულ არიან და ზრუნვათაგან სოფლი\სათა
Line: 35    განშორებულ არიან?

Line: 36       ვითარცა-იგი უფალი ბრძანებს, ვითარმედ: "მიხედენით ფრინველთა ცისათა
Page: III-104   Line: 1    და შროშანთა ველისათა"1. უკუეთუ მათ იღუწის ღმერთი, არა უფროჲსად
Line: 2    თქუენ გიღუაწნესა?

Line: 3       ისმინეთ უკუე შემდგომიცა სიტყუაჲ გალობისაჲ მის: "აღავსენო სიხარუ\ლითა
Line: 4    და მხიარულებითა გულნი ჩუენნი". რომელსა-მე სიხარულსა იტყჳან?
Line: 5    ნუუკუე ჴორციელსა ამას და სოფლიოსა ითხოენა? ნუ იყოფინ! რამეთუ
Line: 6    უკუეთუმცა ამისა სურვიელ იყვნეს, არამცა დაეტევა სოფელი და აღსრულ
Line: 7    იყვნეს მთათა და უდაბნოთა და შეემოსა ძაძაჲ; არამედ მას სიხარულსა
Line: 8    ითხოვენ, რომელსა არცა ერთი აქუს ზიარებაჲ სოფელსა ამას თანა --
Line: 9    სიხარულსა მას ანგელოზთასა, სიხარულსა ზეცისასა. და არა ესრეთ
Line: 10    ლიტონად ითხოენ მას, არამედ ფრიადითა სიმტკიცითა, რამეთუ არა იტ\ყჳან,
Line: 11    თუ: მოგუეც, არამედ "აღავსენო გულნი ჩუენნი", რამეთუ ნაყოფი
Line: 12    სულისაჲ არს სიყუარული, სიხარული, მშჳდობაჲ.

Line: 13       ვინაჲთგან ცოდვამან მწუხარებაჲ შემოიღო გულად კაცთა, ამისთჳს ევე\დრებიან,
Line: 14    რაჲთა სიხარული იგი სიმართლისაჲ დაენერგოს გულთა მათთა,
Line: 15    რამეთუ თჳნიერ სიმართლისა ჭეშმარიტი სიხარული არა იქმნების.

Line: 16       "რაჲთა ყოველსა შინა მარადის ყოველი უნაკლულოდ გუაქუნდეს და
Line: 17    ვჰმატებდეთ ყოველსა ზედა საქმესა კეთილსა".

Line: 18       გულისჴმა-ყავთ, ვითარ სიტყუასა მას სახარებისასა აღასრულებენ, რომელი
Line: 19    იტყჳს, ვითარმედ: "პური ჩუენი არსობისაჲ მომეც ჩუენ დღეს"2. ეგრეთვე
Line: 20    მის სიტყჳსაებრ ითხოენ ბუნებითსა საჴმარსა ჴორცთასა, და ამასცა სული\ერისავე
Line: 21    წესისათჳს ითხოენ. ამისთჳსცა იტყჳან: "რაჲთა ვჰმატებდეთო ყო\ველსა
Line: 22    ზედა საქმესა კეთილსა". ესე იგი არს, რაჲთა არა მას ხოლო
Line: 23    ვიქმოდით, რომელი თანა-გუაც ქმნად, არამედ უმეტესსაცა; რამეთუ ამას
Line: 24    მოასწავებს სიტყუაჲ იგი, თუ: "ვჰმატებდეთ".

Line: 25       იხილე გალობაჲ კაცთა წმიდათაჲ. ღმრთისაგან ითხოენ საჴმარსა ბუნებითსა
Line: 26    ზომით, ხოლო თავთა თჳსთაჲ ჰნებავს, რაჲთა გარდამატებულად აღას\რულებდენ
Line: 27    ყოველსა კეთილის საქმესა. ესე საქმე არს ჭეშმარიტთა მონათა
Line: 28    ღმრთისათაჲ, ესე გულისსიტყუაჲ არს მოღუაწეთა სრულთაჲ.

Line: 29       მერმე კუალად მოაჴსენებენ თავთა თჳსთა უძლურებასა მას კაცობრივსა
Line: 30    და, ვითარმედ თჳნიერ ზეგარდამოჲსა შეწევნისა ვერცა ერთისა კეთილისა
Line: 31    შემძლებელ არიან ქმნად. ამისთჳს თქუან რაჲ, "რაჲთა ვჰმატებდეთ ყოველ\სა
Line: 32    ზედა საქმესა კეთილსა", მეყსეულად დაურთვენ: "ქრისტეს იესუს მიერ,
Line: 33    უფლისა ჩუენისა, რომლისა თანა შენდა დიდებაჲ, პატივი და სიმტკიცე
Line: 34    სულით წმიდითურთ უკუნითი უკუნისამდე, ამენ".

Line: 35       სწორად დაწყებისა ჰყოფენ აღსასრულსა და კუალად მასვე პირსა მად\ლობისასა
Line: 36    იწყებენ, ვითარცა პავლეცა იქმს მრავალგზის; რამეთუ დაწყებასა
Page: III-105   Line: 1    ებისტოლისასა ესრეთ თქუა გალატელთა მიმართ: "ნებითა ღმრთისა და
Line: 2    მამისაჲთა, რომლისაჲ არს დიდებაჲ უკუნითი უკუნისამდე, ამენ"1.

Line: 3       და მეყსეულად მასვე პირსა იწყო, რომლისათჳს იტყოდა.

Line: 4       და კუალად ჰრომაელთა მიმართ მისწერს: "ჰმსახურესო დაბადებულთა,
Line: 5    და არა დამბადებელსა, რომელი-იგი არს კურთხეულ უკუნისამდე, ამენ"2.

Line: 6       და არა აღასრულა ამას ზედა ებისტოლე იგი, არამედ კუალად იწყო
Line: 7    მასვე პირსა.

Line: 8       ამისა მსგავსად ღმრთისმოყუარენიცა იგი იქმან, რამეთუ შეწირონ რაჲ
Line: 9    მადლობაჲ იგი და დიდებაჲ წმიდისა სამებისაჲ, კუალად იტყჳან: "დიდებაჲ
Line: 10    შენდა, უფალო, დიდებაჲ შენდა, წმიდაო, დიდებაჲ შენდა, მეუფეო, რამეთუ
Line: 11    მოგუცენ ჩუენ ჭამადნი საზრდელად და განსამტკიცებელად"; რამეთუ არა
Line: 12    დიდთა ხოლო საქმეთათჳს, არამედ მცირეთათჳსცა ჯერ-არს მადლობაჲ.
Line: 13    ამისთჳს ნეტარნიცა იგი ჰმადლობენ მოცემისა მისთჳს ჭამადთაჲსა, რაჲთა
Line: 14    არცხვინონ წვალებასა მას მანიქეველთასა, რომელნი ცხორებასა ამას
Line: 15    ბოროტად სახელ-სდებენ. და რაჲთა ფრიადისა მის მარხვისათჳს ვერვინ
Line: 16    თქუას, თუ ჭამადნი ღმრთისა მიერ მოცემულნი საძაგელად შეურაცხიან
Line: 17    მსგავსად ვიეთმე მწვალებელთა, ამისთჳს მადლობისა ამის მიერ გამო\აჩინებენ,
Line: 18    ვითარმედ არა სიძაგულითა ღმრთისა მიერ დაბადებულთა ჭა\მადთაჲთა
Line: 19    განყენებულ არიან მათგან, არამედ წესისა მისთჳს მარხვისა.
Line: 20    ხოლო შეწირონ რაჲ მადლობაჲ მიცემულთა მათთჳს კეთილთა, არა კმა-\ჰყოფენ
Line: 21    მას ოდენ, არამედ უმეტსსა და უზეშთაესსა ეძიებენ და იტყჳან:
Line: 22    "აღმავსენ ჩუენ სულითა წმიდითა". რამეთუ არცა შესაძლებელ არს წარ\მართებაჲ
Line: 23    კეთილსა შინა, რომელი არა აღივსოს მადლითა მით სულისა
Line: 24    წმიდისაჲთა და შეწევნითა ქრისტესითა. ამისთჳსცა, ვითარცა-იგი თქუეს
Line: 25    რაჲ, თუ: "ვჰმატდეთ ყოველსა ზედა საქმესა კეთილსა", შესძინეს: "ქრისტეს
Line: 26    იესუს მიერ, უფლისა ჩუენისა", ეგრეთვე აქა იტყჳან: "აღმავსენ ჩუენ
Line: 27    სულითა წმიდითა, რაჲთა ვიპოვნეთ წინაშე შენსა სათნო და არა სირცხჳ\ლეულ,
Line: 28    ოდეს-იგი მიაგებდე კაცად-კაცადსა საქმეთა მათთაებრ".

Line: 29       არა იტყჳან: რაჲთა არა ვიტანჯნეთ, არამედ: რაჲთა არა სირცხჳლეულ
Line: 30    ვიქმნეთო. რამეთუ ესე ფრიად უსაშინელესად უჩნს, ვიდრეღა გეჰენიაჲ იგი
Line: 31    ცეცხლისაჲ, ფრიად უმწარესად შეურაცხიეს სირცხჳლი იგი და გამოვრ\დომაჲ
Line: 32    პირისაგან ღმრთისა და დიდებისა მისგან სანატრელისა. ამისთჳს
Line: 33    ორივე აჴსენეს: სირცხჳლიცა და მისაგებელიცა საქმეთაებრ, "რაჲთა ვი\პოვნეთო
Line: 34    წინაშე შენსა სათნო და არა სირცხჳლეულ, ოდეს-იგი მიაგებდე
Line: 35    კაცად-კაცადსა საქმეთა მათთაებრ".

Page: III-106  
Line: 1       იხილეა, რაოდენ სარგებელ-მეყო ჩუენ გალობისა ამისგან მოქალაქეთა
Line: 2    მათ უდაბნოჲსათა, და უფროჲსად ვთქუა თუ მოქალაქეთა ზეცისათა? რამე\თუ
Line: 3    ჩუენ უცხო ვართ ცათაგან, და მოქალაქენი ქუეყანისანი, ხოლო იგინი
Line: 4    უცხო და მწირ არიან ქუეყანასა ზედა და მოქალაქობაჲ აქუს ცათა შინა.

Line: 5       ხოლო შემდგომად ამის გალობისა აღივსებიან ფრიადითა ლმობიერებითა
Line: 6    და მჴურვალითა ცრემლითა და ესრეთ დადგებიან ლოცვათა ღამისათა. და
Line: 7    შემდგომად დიდისა შრომისა და მრავლისა ცრემლთა დათხევისა მივლენ
Line: 8    კაცად-კაცადი ადგილსა განსუენებისა მათისასა და, მცირედ რაჲ მიიძინიან
Line: 9    ბუნებისათჳს ჴორცთაჲსა, კუალად აღდგიან და ღამენი დღე ყვნიან გალო\ბითა
Line: 10    და ლოცვითა.

Line: 11       ამას ესევითარსა წესსა არა ხოლო თუ მამანი იქმან, არამედ დედანიცა
Line: 12    მრავალნი, რომელნი-იგი უძლურებასა მას ბუნებისასა სიმრავლითა მით
Line: 13    გულსმოდგინებისაჲთა მძლე ექმნებიან. აწ უკუე ჩუენცა შევიკდიმოთ ესევი\თარისა
Line: 14    მის ახოვნებისა და სათნოებისაგან და დავსცხრეთ ამაოებისა ამის\გან
Line: 15    და შექცევისაგან საწუთროჲსა, აჩრდილთა და სიზმართა უუძლურესი\სა;
Line: 16    დავსცხრეთ შუებათა და ფუფუნებათაგან ჴორციელთა; ვიწყოთ ძიებად
Line: 17    კეთილთა მათ წარუვალთა და ცხორებისა მის დაუსრულებელისა. რამეთუ
Line: 18    შესაძლებელ არს, უკუეთუ გუენებოს, სოფელსაცა შინა ბაძვაჲ მეუდაბ\ნოეთაჲ
Line: 19    სათნოებითა, ვითარცა-იგი მოციქულთა ზე, რომელთა პირველ შეი\წყნარეს
Line: 20    ქადაგებაჲ მათი, დაღაცათუ ქალაქთა შინა მკჳდრ იყვნეს, არამედ
Line: 21    სათნოებითა უაღრეს მეუდაბნოეთასა იყვნეს. და წინაჲსწარმეტყუელთა მრა\ვალთა
Line: 22    ცოლ ესუა, ვითარ-იგი ესაიას და ეზეკიელს და დიდსა მას მოსეს,
Line: 23    არამედ არა ეცა სათნოებასა მათსა დაბრკოლება ამის ჯერისაგან. ამისთჳს
Line: 24    ვიტყჳ, ვითარმედ: უკუეთუ მოსწრაფე და ღმრთისმოყუარე ვინ იყოს, შესა\ძლებელ
Line: 25    არს სოფელსაცა შინა წარმართებაჲ სათნოებისაჲ; ხოლო რომელი
Line: 26    ხედვიდეს თავსა თჳსსა, ვითარმედ სოფელსა შინა ვერ აღასრულებს მცნე\ბათა
Line: 27    ღმრთისათა, არამედ ცოდვათა ერევის, ისმინენ მან ზემოწერილი იგი
Line: 28    სიტყუაჲ უფლისაჲ, რომელსა იტყჳს, ვითარმედ: "რაჲ სარგებელ ეყოს
Line: 29    კაცსა, უკუეთუ სოფელი შეიძინოს და სული თჳსი იზღვიოს? ანუ რაჲ
Line: 30    მისცეს კაცმან ნაცვალად სულისა თჳსისა?" ესე სიტყუაჲ გულად შეიღენ
Line: 31    და სულისა თჳსისა ცხორებაჲ იძიენ.

Line: 32       ჰე, ძმანო, გლოცავ თქუენ, ვჰბაძევდეთ მოქმედთა სათნოებისათა, ვჰმად\ლობდეთ
Line: 33    ღმერთსა მარადის, უგალობდეთ მას დაუცხრომელად, შევიკრძა\ლოთ
Line: 34    სიწმიდე სულისა და ჴორცთაჲ და სხუანი იგი სათნოებანი, რაჲთა
Line: 35    საუკუნეთა მათ კეთილთა მივემთხჳნეთ მადლითა და კაცთმოყუარებითა
Page: III-107   Line: 1    უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესითა, რომლისა მიერ და რომლისა თანა
Line: 2    ღმრთისა და მამისა დიდებაჲ, პატივი და დიდად შუენიერებაჲ, ყოვლად\წმიდით
Line: 3    და ცხოელსმყოფელით სულითურთ აწ და მარადის და უკუნითი
Line: 4    უკუნისამდე, ამენ.


Next part


This text is part of the TITUS edition of Johannes Chrysostomus, Commentary on St. Matthew.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 21.11.2023. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.