| Strophe: 336 Line: 7 336. | ||
| Line: 8 Verse: a | ესმა შაჰაბაზს მუნ ჩასლუ̂ა, | განრისხდა უსამართლობით |
| Line: 9 Verse: b | ალი-ყული-ხან მოიხმო, | დილას ართურე მთუ̂რალობით, |
| Line: 10 Verse: c | კუ̂ლავ თეიმურაზ მოსულა, | უყურე თავის ძალობით, |
| Line: 11 Verse: d | სრულ ყიზილბაშთა გაახლებ, | იარე მეხლთა-მალობით. |
| Strophe: 337 Line: 12 337. | ||
| Line: 13 Verse: a | მიდი და წინ გარდაუდეგ, | შეუკარ კარგად გზებია, |
| Line: 14 Verse: b | იმერეთს არ გარდაგასწრას, | დაიცევ ანუ გზებია, |
| Line: 15 Verse: c | მეც მოვალ ადრე შევიპყრობთ, | ცეცხლით გჰყოთ ანაგზებია, |
| Line: 16 Verse: d | მის ყმას მას-უკან სათქმელი, | რაღა აქუ̂ს მიზეზებია. |
| Strophe: 338 Line: 17 338. | ||
| Line: 18 Verse: a | გამოგზავნა ერანითა, | არ დააკლო ყელის მეტი, |
| Line: 19 Verse: b | თოფხანა და ჯაბახანა, | მოემზადა მეტის-მეტი, |
| Line: 20 Verse: c | სხუ̂ას საომარს იარაღსა, | მოუმატა რკინის-კეტი, |
| Line: 21 Verse: d | მაგრამ ღმერთი განურისხდათ, | არ ჰფარევდა ნათლის \/ სუ̂ჱტი. |
| Page: 80 Strophe: 339 Line: 1 339. | ||
| Line: 2 Verse: a | ალი-ყული-ხან არაგუ̂ზედ, | მოვიდა დაივანებდა, |
| Line: 3 Verse: b | კარავს და ოთახს იდგემდა, | სხუ̂ასა წინ მოიგუ̂ანებდა, |
| Line: 4 Verse: c | ვისაც ეგონა შევიპყრობ, | ის უფრო დიდად ავნებდა, |
| Line: 5 Verse: d | მცირედ მაცალე გიამბობ, | მისლუ̂ას ვინ დაინანებდა. |
| Strophe: 340 Line: 6 340. | ||
| Line: 7 Verse: a | რა შევიგნეთ მათი მოსუ̂ლა, | ავემზადეთ ჩუ̂ჱნც სა\/ომრად, |
| Line: 9 Verse: b | შეყრილთ მუნუ̂ჱ მივაშურეთ, | არ გავჰყავით ჯარი ორად, |
| Line: 10 Verse: c | ყარაული დაეყენათ, | მათ ახლორე არ-თუ შორად, |
| Line: 11 Verse: d | მაშინდელი ჩუ̂ჱნი სიმხნე, | თუ ყუ̂ჱლა ვჰსთქუ̂ა შენ \/ ჰსთქუ̂ა ჭორად. |
| Strophe: 341 Line: 13 341. | ||
| Line: 14 Verse: a | შუა-დღისას მიუხედით, | მათ ცხენიდამ გარდამხდართა, |
| Line: 15 Verse: b | მაგრამ მაშინც ადრე იცნეს, | და გაეწყნეს მარცხნივ \/ მჴართა, |
| Line: 17 Verse: c | ჩუ̂ჱნ მივედით მეწინავედ, | ზედან შევჰხუ̂დით დიდთა ჯართა, |
| Line: 18 Verse: d | ქისიყელთა გაუჭირდათ, | მიკჳრს ანკი ვით შეჰმართა. |
| Strophe: 342 Line: 19 342. | ||
| Line: 20 Verse: a | მიეშუ̂ჱლნენ მემარცხნენი, | ენისლელთა დროშა მალე, |
| Line: 21 Verse: b | კუ̂ლავ შეიქმნა ცემა დიდი, | ვეღარ ჰპოვეს მათ წამალე, |
| Line: 22 Verse: c | ასწავლიდეს ერთმანეთსა, | მკუ̂დარში თავი მოწამალე, |
| Line: 23 Verse: d | გულნი მათნი გავაცჳლე, | ჩემთა ყმათა გავასალე. |
| Strophe: 343 Line: 24 343. | ||
| Line: 25 Verse: a | შევჰსძახე თუ ჩემნო ყმანო, | თავნი თქუ̂ჱნნი ისაამეთ, |
| Line: 26 Verse: b | მოიგონეთ მოწამენი, | თქუ̂ჱნთ ეწამეთ ისაამეთ, |
| Line: 27 Verse: c | არ ისმინოთ ესე სიტყუ̂ა, | მას ჟამ-შიგან მელამდამეთ, |
| Line: 28 Verse: d | მათ რომ შუბი ჩუ̂ჱნთჳს ჰსწადის, | ბარემ თქუ̂ჱნი \/ თქუ̂ჱნვე დამეთ. |
| Page: 81 Strophe: 344 Line: 1 344. | ||
| Line: 2 Verse: a | მათ მიყივლეს ჰე მეფეო, | ნუ ეჭუ̂ თავი დავიზოგოთ, |
| Line: 3 Verse: b | ამოვსწყჳტოთ უმრავლესნი, | არ წუ̂ლილად გამოვიზოგოთ, |
| Line: 4 Verse: c | თუ სრულ თავს ვერ აუვედით, | ღუ̂თით მგონი რომ გან\/ვაზოგოთ, |
| Line: 6 Verse: d | მკუ̂დართა მათთა მჴეცნი ჰსჭამდენ, | საფლავი არ განუ\/ზოგოთ. |
| Strophe: 345 Line: 8 345. | ||
| Line: 9 Verse: a | პირუ̂ჱლ შუბი მოვიქნივე, | მერმე მივჰყავ ჴრმალსა ჴელი, |
| Line: 10 Verse: b | ჴრმალ-მოწუ̂დილი გავერივე, | ვაქმნევინე ომსა ჴელი, |
| Line: 11 Verse: c | კუ̂ლავცა ლახტი დავამსხუ̂რივე, | ვინ ახლოს მყუ̂ა მონაჴელი, |
| Line: 12 Verse: d | სულ ლაშქარი გაცაჰკჳრდეს, | თქუ̂ჱს არისო ესე ხელი. |
| Strophe: 346 Line: 13 346. | ||
| Line: 14 Verse: a | მომეხჳვნეს ერთ-პირობით, | ვითა ვეფხჳ კანჯრის-ჯოგსა, |
| Line: 15 Verse: b | დავჰჴოცენით ამოვჰსწყჳტეთ, | არათ ჰგუ̂ანდეს დანახოცსა, |
| Line: 16 Verse: c | მოლებსაც უწყალოდ ვჰჴოცდით, | თილისმიანს მათსა მოგუ̂სა, |
| Line: 17 Verse: d | ამის მთქმელი მართლაც უბნობს, | ნურვინ ჰგონებთ ცუ\დად \/ ჰბორგსა. |
| Strophe: 347 Line: 19 347. | ||
| Line: 20 Verse: a | რაც გადაგუ̂რჩა მალ გაგუ̂ჱქცნეს, | ვინ-ვის წანა გაუსწრობდა, |
| Line: 21 Verse: b | ჩუ̂ჱნ შეგუ̂ჱქმნა ცა უღრუბლოდ, | მათზედ მეხი ავ-დარობდა, |
| Line: 22 Verse: c | გაქცეულნი წიწამურის, | ღელეს ღრმასა აავსებდა, |
| Line: 23 Verse: d | ცხენით ზედა გადჳარეთ, | ვით ვაკეზედ ეგრეთ რბევდა. |
| Strophe: 348 Line: 24 348. | ||
| Line: 25 Verse: a | ბინდამდის არღა მოვეშჳთ, | ვჰჴოცდით მეტად ჩუ̂ჱნ უ\/წყალოდ, |
| Line: 27 Verse: b | არ შეგუ̂წყალდა ნაჯავრებთა, | რაზომ ვჰსჭრიდით მათ \/ საბრალოდ, |
| Line: 29 Verse: c | ცხენნი მათნი მუხლად-მალნი, | დაუზანტდეს მათ სამალოდ, |
| Line: 30 Verse: d | იარაღსა გადმოჰყრიდეს, | გჳთხრეს სიკუ̂დილს აღარ მალოდ. |
| Page: 82 Strophe: 349 Line: 1 349. | ||
| Line: 2 Verse: a | ნაომართა და ნადევნთა, | გუ̂ჱტყობის მაშუ̂რალობანი, |
| Line: 3 Verse: b | ვის რა ენების იშოვის, | ვის-განძთა ჰქონდის ცნობანი, |
| Line: 4 Verse: c | შური იძიეს მტერზედა, | ჰქმნეს მრავლად ლახუ̂არსობანი, |
| Line: 5 Verse: d | გამარჯუ̂ჱბულთა გჳხარის, | რადგან არ გჳყუ̂ჱს ნდობანი. |
| Strophe: 350 Line: 6 350. | ||
| Line: 7 Verse: a | მამილოცჳდეს მასხმიდეს, | ქებასა არ გინებასა, |
| Line: 8 Verse: b | მგონი მეფეო ინანდეს, | ყეენი შენს გინებასა, |
| Line: 9 Verse: c | აწ ამას იქით მებრძოლე, | ნეტარ ჰსთქუ̂ათ ვინ შეგებასა, |
| Line: 10 Verse: d | ნიადაგმც გაგმარჯუ̂ჱბია, | ასე ნუ შეიქმ ვებასა. |
| Strophe: 351 Line: 11 351. | ||
| Line: 12 Verse: a | მას დღესა მოყმე მართალი, | დამაკლდა არც-ერთი არა, |
| Line: 13 Verse: b | კახთ შეანანეს მათ ლაშქართ, | მოსუ̂ლა თუ ადრე იარა, |
| Line: 14 Verse: c | დამწუ̂ართა ამოწყუ̂ჱტილთა, | მათ ჭირნი გაუზიარა, |
| Line: 15 Verse: d | ამოჰსწყჳტეს და დაჰჴოცეს, | ვინ ზეით ვერ მოიარა. |
| Strophe: 352 Line: 16 352. | ||
| Line: 17 Verse: a | მას დღესავე გაამაყდნენ, | იწყეს დიდი სეფურობა, |
| Line: 18 Verse: b | უსაზომოს ლხინს შევიდნენ, | მათ ჰქმნეს საამო-პურობა, |
| Line: 19 Verse: c | დიდ-დიდითა როქებითა, | აქუ̂ნდათ ფრიად მოსმურობა, |
| Line: 20 Verse: d | ჩანგთა მღერა კახთ-სიმღერა, | და ოდესმე თან ხუმრობა. |
| Strophe: 353 Line: 21 353. | ||
| Line: 22 Verse: a | უწინ მოსლუ̂ას ყეენისას, | თქჳ თუ ომსა ვით შევძლებ\/დით, |
| Line: 24 Verse: b | აქ გასინჯეთ თუ ვიკუ̂ჱხდი, | ან სიტყუ̂ასა ცუდად \/ ვჰსდებდით, |
| Line: 26 Verse: c | გალახულთ და ამოწყუ̂ჱტილთ, | მარტო კახთ ჰქმნეს, ვინ \/ სხუ̂ა ჰკუ̂დებით, |
| Line: 28 Verse: d | ყუ̂ჱლა განვვლით ამ სოფელსა, | თქუ̂ჱნც სახელსა ეძი\/ებდით. |
| Page: 83 Strophe: 354 Line: 1 354. | ||
| Line: 2 Verse: a | აღივსნეს სრულად ლაშქარნი, | საჭურჭლე ცხენ-აქლემითა, |
| Line: 3 Verse: b | მეტყოდენ შებმა კარგად ჰქმენ, | ჯარითა შენ აქლემითა, |
| Line: 4 Verse: c | სხუ̂ა არ ვინდ ომე მის-მეტი, | სარდლის კარავი ჰემითა, |
| Line: 5 Verse: d | სრულ მისის გაწყობილობით, | ვერ-ვინ ვერ დაეჩემითა. |
| Strophe: 355 Line: 6 355. | ||
| Line: 7 Verse: a | მიუვიდა ეს ამბავი, | საცა იყო ყეენს მყოფისა, |
| Line: 8 Verse: b | ამოსწყჳტნა სულ ლაშქარნი, | თეიმურაზ შუა-ჰყოფსა, |
| Line: 9 Verse: c | ჴრმალი ბასრი მძიმე ლახტი, | უფროს მახჳლს შუბსა \/ ჰყოფსა, |
| Line: 11 Verse: d | თუ გაგზავნი სხუ̂ას ლაშქარსა, | კიდევ ჴრმალსა ჴელს \/ მიჰყოფსა. |
| Strophe: 356 Line: 13 356. | ||
| Line: 14 Verse: a | გაგულისდა წამოვიდა, | მასვე წამსა გულ-მესისხლე, |
| Line: 15 Verse: b | თქუ̂ა თუ ჩემთჳს მისი ჴორცი, | ივაშლე და განა იმსხლე, |
| Line: 16 Verse: c | თეიმურაზ, თეიმურაზ, | კახთა ჯარი აქ გაისხლე, |
| Line: 17 Verse: d | ჰე შაჰაბაზ გაგიჩნდება, | ყიზიბაშნი ვით ისისხლე. |
| Strophe: 357 Line: 18 357. | ||
| Line: 19 Verse: a | რა მოვიდა განჯას აქეთ, | გამოჰსცილდა დაგუ̂ახლოვდა, |
| Line: 20 Verse: b | ვინც შეიძლო აიყარა, | წამოვიდა მუხლ-მალოდა, |
| Line: 21 Verse: c | ვინც იქ დარჩეს საბრალონი, | თავთა შჳლთა მათთა ჰგლოვდა, |
| Line: 22 Verse: d | ამოსწყჳტნა სამესისხლოდ, | აჰყარა და დაბოლოვდა. |
| Strophe: 358 Line: 23 358. | ||
| Line: 24 Verse: a | კიდევ ბევრი გარდაურჩათ, | ფეიქარ-ხანს მიაბარა, |
| Line: 25 Verse: b | კუ̂ლავ ქართლს დაუთ ხანის-შჳლი, | ბაგრატი ვჰსთქუ̂ა \/ აბა არა, |
| Line: 27 Verse: c | ორთავ ჩემის მტერობისა, | საქმე ამან დაუბარა, |
| Line: 28 Verse: d | თჳთ გაბრუნდა თავის გზასა, | ჩემი იყო ვით უბარა. |
