| Strophe: 328 Line: 4 328. | ||
| Line: 5 Verse: a | კახეთი ნოდარს და დავითს, | მან მიაბარა სრულობით, |
| Line: 6 Verse: b | მაგრამ მათ მისი ბრძანება, | მალ გაუცუდეს წბილობით, |
| Line: 7 Verse: c | მესამეს თთუ̂ჱსა ორთავე, | მოგზავნეს კაცი ყრილობით, |
| Line: 8 Verse: d | მობრძანდი შენსავ ტახტზედა, | მონა ვართ გუ̂არის-შჳ\/ლობით. |
| Strophe: 329 Line: 10 329. | ||
| Line: 11 Verse: a | რა მოვიდნენ მოციქულნი, | და ეს სიტყუ̂ა გაგუ̂აგონეს, |
| Line: 12 Verse: b | ზოგთა შექმნეს სიხარული, | ზოგთ იჭჳ რამ მოიგონეს, |
| Line: 13 Verse: c | მაგრამ მე ვჰსთქჳ ყმათა ჩემთა, | რად არ თავი დამამონეს, |
| Line: 14 Verse: d | აწ მეფესაც მოახსენეს, | მათნი თქმულნი მოაწონეს. |
| Strophe: 330 Line: 15 330. | ||
| Line: 16 Verse: a | მეფემ ბრძანა კარგად ქმნილა, | ამ ამბისა ასე მოსუ̂ლა, |
| Line: 17 Verse: b | მეცა თანა წამოგუ̂ყები, | ადრე გუ̂მართებს იქითა-სუ̂ლა, |
| Line: 18 Verse: c | დადიანსა და გურიელს, | მალ-ვაცნობით ჩუ̂ჱნი წასუ̂ლა, |
| Line: 19 Verse: d | ორთავ კაცი გაუგზავნე, | არ ვაცალე მზისა დასუ̂ლა. |
| Strophe: 331 Line: 20 331. | ||
| Line: 21 Verse: a | იგინიცა მალ მობრძანდენ, | მათის ჯარით დაკაზმულნი, |
| Line: 22 Verse: b | თავს შეედუ̂ათ ჩუ̂ჱნი სიტყუ̂ა, | ვერა ვნახეთ ხან დაზმულნი, |
| Line: 23 Verse: c | შეიყარნეს მუნ სიმრავლე, | დიდებული ცხენთა სმულნი, |
| Line: 24 Verse: d | აღარ ვჰპოვნეთ წამოვედით, | ვეღარც გუ̂ნახეს მუნღა სმულნი. |
| Page: 78 Strophe: 332 Line: 1 332. | ||
| Line: 2 Verse: a | გარდმოვიარეთ ლიხის-მთა, | ქართლისა სიგრძე ჩავლევით, |
| Line: 3 Verse: b | მივისწრაფოდით მალ მისლუ̂ას, | არ ხან-ყოვნებით მალევით, |
| Line: 4 Verse: c | ყოვლგნით გაისმა მოსუ̂ლის ჴმა, | მე მაშინ დავიმალევით, |
| Line: 5 Verse: d | დიდს-ხანს ყოველი ორ-გული, | შიშითა მყუ̂ანდა გალევით. |
| Strophe: 333 Line: 6 333. | ||
| Line: 7 Verse: a | თჳთ არაგუ̂ამდის თან მომყუ̂ჱს, | მეფე და სხუ̂ა ბატონები, |
| Line: 8 Verse: b | იგინიც იქით გაბრუნდეს, | მათიც ჯარ მონატანები, |
| Line: 9 Verse: c | არაგუ̂ს გამოველ გამომყუ̂ა, | მამია სარო-ტანები, |
| Line: 10 Verse: d | მითხრა თუ მათზედ მეტი ვჰქმენ, | მე არაგუ̂ს გამომყუ̂ანები. |
| Strophe: 334 Line: 11 334. | ||
| Line: 12 Verse: a | რა კახეთს ჩაველ დამიხუ̂და, | დამწუ̂არი გამტუ̂ჱრებული, |
| Line: 13 Verse: b | ვჰკჳრობდი გუნებაშიგან, | რად მექმნა ამტერებული, |
| Line: 14 Verse: c | რაც მორჩომოდე სმოვიდნენ, | მტირალნი დაშტერებული, |
| Line: 15 Verse: d | ვერას ვარგებდით თუ̂არემდე, | ვიყუ̂ჱნით ვაგლახებული. |
| Strophe: 335 Line: 16 335. | ||
| Line: 17 Verse: a | რაცა ხამდა გარიგება, | მაშინ ქუ̂ჱყნისა ჩუ̂ჱნისა, |
| Line: 18 Verse: b | გავარიგეთ და გათავდა, | მუნ სიმძიმილი წყებისა, |
| Line: 19 Verse: c | აწ არაგჳსა ომზედა, | ჴმარება გჳხამს ენისა, |
| Line: 20 Verse: d | მრავალთ ყიზილბაშთ გაწყუ̂ჱტა, | სისხლი რუდ მიმადენისა. |
