TITUS
Archil, Archiliani
Part No. 125
Previous part

Chapter: 16-9  
Line: 9  კარი საზაფხულოს ალაგებისა და შექცევა-სიამოვნისა ამბავი






Strophe: 344  
Line: 10  Verse: a        ბალობა იქავ მოვისთვლით,   მერმე მივმართით ზეგანსა,
Line: 11  Verse: b        ბარშიგან დაცხის ამა დრომ,   მზე წამოვიდის ზე განსა.
Line: 12  Verse: c        ჰოედ ჩააგდე ეს ლექსი   და მოგახსენებ ზეგ-ანსა,
Line: 13  Verse: d     და   არას დავაგდებ უთქმელად,   ბანზედ მოვაბამ ზე განსა.






Strophe: 345  
Line: 14  Verse: a        უწინ შუამთას მივედით,   ცოტას ხანს იქ დავდგებოდით,
Line: 15  Verse: b        რა დაცხის უფრო და უფრო,   ზედარე შეუდგებოდით;
Line: 16  Verse: c        ორს კვირას გომბორს ნამყოფი   საერწოდ ავიყრებოდით,
Line: 17  Verse: d     და   ვმწყერაობდით და ვკურდღლობდით,   სტუმარს წინ მივეგებოდით.






Strophe: 346  
Line: 18  Verse: a        ერწოა კაი საკურდღლე,   მწყერიც მრავალი დაჯდება,
Line: 19  Verse: b        ჩალებში წერო ბევრი სხედს,   საკვერცხედ უნდა დადება.
Line: 20  Verse: c        წვრიმალს ტყეებში ნადირი   ბევრს ჯარს არ უნდა მოდება.
Line: 21  Verse: d     და   მერმე თიანეთს ვინც მივა,   კალმახით იქ გაჯერდება.






Strophe: 347  
Line: 22  Verse: a        თიანეთს სხვა მთის ალაგი   ვერ შეადარონ მას შურით,
Line: 23  Verse: b        სალხინოთა და საბურთლად   ერწოდამ იქ მივაშურით,
Line: 24  Verse: c        კალმახი დაულევნელი   ბადებითა თუ წყალწურით.
Line: 25  Verse: d     და   ლხინებს ვნახევდით ასეთსა,   შორსმყოფთ იქ მოსვლა ვასურით.






Strophe: 348  
Line: 26  Verse: a        ლეკს ზეით სხვა მთის კაცები   იქ მოვიდიან, ვინც მყმობდა,
Line: 27  Verse: b        დიდონი, თუშნი, ხევსურნი,   ფშაველნი ვერ მეკობრობდა,
Line: 28  Verse: c        ქისტი, ღლილვი და ძურძუკი   ერთპირად ძღვენს შემამძღნობდა,
Line: 29  Verse: d     და   ჩოხა-ნაბადსა დალისას   ფეშქაში არ უნახლობდა.






Strophe: 349  
Line: 30  Verse: a        თიანეთს ეს სჭირს სიკეთე   _დიდია, მერმე გაშლილი,
Line: 31  Verse: b        მოედანს მწვანით მოსილსა   მობურთალი ჰყავს შეშლილი.
Line: 32  Verse: c        მწყერაობაში რას ვარგა   უსეფქო კაცი, მოშლილი?
Line: 33  Verse: d     და   ქალები მკიან ტან-წვრილნი,   პირ-თეთრი, შავ-თმა ჩაშლილი.






Strophe: 350  
Line: 34  Verse: a        ერთი წყალი საკალმახეთ   იორს არსად შეედრება,
Line: 35  Verse: b        სხვა არა სჯობს იმ დროს რამე,   იმის წურვას გახარება;
Line: 36  Verse: c        მოწყენილმან კაცმან ნახოს,   ჯავრი სხვაგან გაეყრება.
Line: 37  Verse: d     და   მთიდამ ნადირს მოიტანენ,   გორა ხორად დაეყრება.





Next part



This text is part of the TITUS edition of Archil, Archiliani.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 22.8.2016. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.