| Strophe: 351 | ||
| Line: 2 Verse: a | აგვისტოსი იქ გათავდის | ლხინითა და უკუყრითა, |
| Line: 3 Verse: b | მერმე კახეთს წავიდოდით, | გარიგებით, მუნ აყრითა, |
| Line: 4 Verse: c | მხიარულად ჩავიდოდით, | მექორწილე ვით მაყრითა. |
| Line: 5 Verse: d და | აწ მზადება დაიწყიან | სამყვირალოს შემოყრითა. |
| Strophe: 352 | ||
| Line: 6 Verse: a | ღვთისმშობლობასა შუამთას | მივიდით, იქ გარდვიხადით, |
| Line: 7 Verse: b | შევეხვეწით სასოებით, | ძის მეოხად იმას ვხადით. |
| Line: 8 Verse: c | მოძღვართ-მოძღვარს მასპინძლობა | იმ დღესა აც ქვევრთა ახდით, |
| Line: 9 Verse: d და | ჩვენა ვართო ამ ყოფასა, | მტერნო, აბა თქვენ კი წახდით! |
| Strophe: 353 | ||
| Line: 10 Verse: a | ჯვართამაღლებას ალავერდს | ჩავიდით, იქ ავამაღლით, |
| Line: 11 Verse: b | ფილიპე ალავერდელი | ლხინით ვერავინ მოვღალით, |
| Line: 12 Verse: c | მან საჩუქრითა აავსის | მუნ მყოფნი მდაბალ-მაღალით. |
| Line: 13 Verse: d და | ნაზარხოშევნი ვიყვენით | არ მთვრალნი, ღვინო მამბალით. |
| Strophe: 354 | ||
| Line: 14 Verse: a | ერთს სიტყვასა ის იტყოდა, | არ ვარ სხვისგან განაგონად. |
| Line: 15 Verse: b | ასრე იტყვით, საქონლითა | ვერ გავძღებით, ვჰყავართ მონათ, |
| Line: 16 Verse: c | ამდენი მაქვს, აღარ მინდა, | ოქრო მიჩანს ჩალის წონათ. |
| Line: 17 Verse: d და | ბევრი გასცის უცხო ფერად, | იყვის ყოვლთა მოსაწონათ. |
| Strophe: 355 | ||
| Line: 18 Verse: a | მაგას ნუ ეჭვ, რასაც კაცსა | ძალად რამე გამოართვის, |
| Line: 19 Verse: b | ასრე მე ის საშენდობოდ | არ მინახავს, არ მომართვის; |
| Line: 20 Verse: c | მან მამცის და მე რაც მივსცი, | კიდევ სხვა რამ ზედ დაურთვის. |
| Line: 21 Verse: d და | ლოცვა ჰქონდის წესისაებრ, | მერმე ჯარის ლხინის წართვის. |
| Strophe: 356 | ||
| Line: 22 Verse: a | მოკლედა ვჰთქვა, მყვირალობა | ალონს ვიწყით მისვე წესით, |
| Line: 23 Verse: b | უჭირველად ვნადირობდით, | სენით ვიყვით არა კვნესით. |
| Line: 24 Verse: c | ჭაკს ცხენს ზიხარ ჯავახურად, | წოტს ხარზედა მოაწევ სით? |
| Line: 25 Verse: d და | ეს თვეც წავა კაის ყოფით, | აწ ზამთარი მოაწევ სით. |
| Strophe: 357 | ||
| Line: 26 Verse: a | მოვიარით ტყეები და | რაც მინდვრები გითხარ პირველ. |
| Line: 27 Verse: b | ვირ დრო მქონდა, სიხარულსა | ხელი ვჰყარე, მწვერვალს აველ, |
| Line: 28 Verse: c | მყვირალობა გავათავე, | აწ საჯერნედ მინდვრად წაველ, |
| Line: 29 Verse: d და | ყარაიას მივადეგით, | გარეჯიდამ მტკვრის პირს დაველ. |
| Strophe: 358 | ||
| Line: 30 Verse: a | იქ ჯერგას არ წავიტანდი | ქვეითს, ათუ არ ცხენოსანსა, |
| Line: 31 Verse: b | ქისიყით წამოიყვანდენ | თორმეტჯერათას ოსანსა, |
| Line: 32 Verse: c | სრულ კარგს ულაყზედ მჯდომელსა, | ვინ ნახავს მათ ჭაკოსანსა? |
| Line: 33 Verse: d და | მარტო იმ სოფლით იტყოდეს | შვიდასსა ჭარმაგოსანსა. |
| Strophe: 359 | ||
| Line: 34 Verse: a | ერთის სოფლით ეს მოვიდის, | ნახე თუ სხვა რამდენია? |
| Line: 35 Verse: b | შვიდს წელიწადს ასრე ვიყავ, | სათქმელი რამ არ მწყენია, |
| Line: 36 Verse: c | უტკივრად და უჭირველად, | ცხვირთა სისხლიც არ მდენია, |
| Line: 37 Verse: d და | ბოლოს საქმე გამისინჯე, | რაზომნი ავნი მსმენია. |
| Strophe: 360 | ||
| Line: 1 Verse: a | პირველს ღამესა დიდს-ვარცლას | მივიდით სრულად ჯარითა, |
| Line: 2 Verse: b | დაუწყით ჯერგას რიგება | ერთმანერთს დასაჯარითა. |
| Line: 3 Verse: c | მაშინ იქ მყოფმან ჯერგამან | თავი არ გასაჯა რითა? |
| Line: 4 Verse: d და | გათენებისა მომლოდნემ | იქ ძილი იაჯა რითა? |
| Strophe: 361 | ||
| Line: 5 Verse: a | ალიონმა აიზიის, | შევსხდით ცხენსა დაუკარდით, |
| Line: 6 Verse: b | წყნარა-წყნარა მივჰყვებოდით, | ცუდ-მუდს არას გაუვარდით; |
| Line: 7 Verse: c | ვისაც ჯოგი მოგვივიდის, | კარგ სადავეთ ზედ მივარდით, |
| Line: 8 Verse: d და | სროლითა და სიკვდილითა | დავიღალით და დავარდით. |
| Strophe: 362 | ||
| Line: 9 Verse: a | სულ დიდი ჯოგი მოვიდის, | ანგარიშს ვერ ავიღებდით, |
| Line: 10 Verse: b | ვირ არ მოვიდით ნადირზედ, | მშვილდს აქ არ ამოვიღებდით; |
| Line: 11 Verse: c | მივესროდით და მივჰხოცდით, | მინდორს სისხლითა მივღებდით, |
| Line: 12 Verse: d და | ამდენი მოკვდის ნადირი, | სრულ თან ვერ წამოვიღებდით. |
| Strophe: 363 | ||
| Line: 13 Verse: a | მაშინდელთ კარგ მშვილდოსანთა | ამად არ ვამბობ სახელებს. |
| Line: 14 Verse: b | საბატიოთა კაცთა და | ვაჟკაცთა ბევრს ასახელებს, |
| Line: 15 Verse: c | ვაცთა შიგ რჩევით მოჰკლევდეს, | ვერ მომკვლელთ მგონ ეს ახელებს, |
| Line: 16 Verse: d და | ზოგს უქებ მშვილდოსნობასა, | უცოდნსა დასდებს სახელებს. |
| Strophe: 364 | ||
| Line: 17 Verse: a | სხვა მინდვრები ირმით სავსე, | ყარაიას ჯერანია, |
| Line: 18 Verse: b | კარგს მშვილდოსანს გაახეარებს, | გულის გასაჯერანია; |
| Line: 19 Verse: c | ვერვინ სრულყოს ჯოგთა რიცხვი, | ესე დასაჯერანია. |
| Line: 20 Verse: d და | თუ იმდონს ჯოგს შეეყარო,მოვლე | კახი, ჯე[რ] რანია. |
| Strophe: 365 | ||
| Line: 21 Verse: a | ზოგნი იტყოდეს: აქა ვჰკრავ, | მიყურეთ, უსაცილოდა. |
| Line: 22 Verse: b | სხვამ თქვის, თუ: იმ ვაცს მე მოვჰკლავ, | შევღებო ისრის კილო და, |
| Line: 23 Verse: c | კვლავ ამ დიდს ჯოგში ხუთს მოვჰკლავ, | სროლა არ ვითაკილო და, |
| Line: 24 Verse: d და | ძალიანს მშვილდსა მოზევდე, | მკლაო, არ ისარ-წვრილოდა! |
| Strophe: 366 | ||
| Line: 25 Verse: a | მაღალს აკრევდენ ფრთეებსა | გრძელს ისრებს მათთა მკლავთასა, |
| Line: 26 Verse: b | იტყოდეს, ახლოს ესე სჯობს, | უკეთ იქს ხორცთა ფეთასა; |
| Line: 27 Verse: c | შორს სროლა რა სადავეა, | ახლო სჯობს, ეს უკეთასა! |
| Line: 28 Verse: d და | ბევრჯელ მინახავს, იქმოდეს | მსხვილ ბარკლის სულ მოკვეთასა. |
| Strophe: 367 | ||
| Line: 29 Verse: a | ყმაწვილები არ არჩევდეს | არც კვრასა და არც ნადირსა, |
| Line: 30 Verse: b | თუ სადგომსა ბევრს მოვიტანთ, | ოსტატობას ჩვენ რა გვრჯისა! |
| Line: 31 Verse: c | დასრულებულს ვინ ნახევდა | სიცილითა იმათს პირსა? |
| Line: 32 Verse: d და | ის დრო იყო, რომ წავიდა, | სხვა ვეღარვინ ვერ ეღირსა. |
| Strophe: 368 | ||
| Line: 33 Verse: a | მინახავს ბევრჯელ მინდვრებში | მოკლული უფრო ათასი, |
| Line: 34 Verse: b | ჩემს მოკლულს სხვანი გეტყვიან, | მე მოგახსენო სხვათასი; |
| Line: 35 Verse: c | ერთს ზაფხულს ზამთრის პირამდის | ჩემი თქვან, ვეჭობ, სხვათ ასი, |
| Line: 36 Verse: d და | ლხინსა ვნახვიდით ამოსა, | ზოგთ ჯამითა სვეს, სხვათ [თ]ასი. |
| Strophe: 369 | ||
| Line: 37 Verse: a | ერთს დიდმარხვაში ნაგებს ვდექ, | რომელ არს ბოსტან-ქალაქი, |
| Line: 38 Verse: b | აღდგომაც იქ გარდვიხადენ, | ჩვენი ახალი პასაქი. |
| Page: 44 Line: 1 Verse: c | რას აქნევ ინდსა, არაბსა, | ესე სჯობს, შენცა ეს აქი! |
| Line: 2 Verse: d და | ვეღარ თამამად ბაასობ, | დაყუჩდა ცილების ბაქი. |
| Strophe: 370 | ||
| Line: 3 Verse: a | ამ აღდგომის დღის ლხინები | ძნელია გამოსათქმელად, |
| Line: 4 Verse: b | საღვთო წესი და რიგები | ნათელ არს, არ დასაბნელად. |
| Line: 5 Verse: c | ბურთობა, ყაბახის სროლა, | გაცემა მქონდა არ ძნელად. |
| Line: 6 Verse: d და | თუმც კიდევ ბევრჯელ მინდოდა, | აღარ დამცალდა საქნელად. |
| Strophe: 371 | ||
| Line: 7 Verse: a | კურმუხელთ კახთა სიმრავლე | ამათ გასინჯე კუხოსი, |
| Line: 8 Verse: b | ყაბახს ესროდეს ოთხმოცი | მარტო ჩერქეზი და ოსი. |
| Line: 9 Verse: c | მე არ გაუშვი იმ დღესა | ჩემი ყმა მუნ შეუმოსი, |
| Line: 10 Verse: d და | ხილზედა ვსვემდი გავაზურს, | ხვრეტა არ იყო იქ დოსი. |
| Strophe: 372 | ||
| Line: 11 Verse: a | ამ დღეს გავეც სხვას გარდაის | ასი ჯიღა, ასი ტყავი, |
| Line: 12 Verse: b | კვლავ ცხენები ბედაური, | არ თუ ზურგზედ განატყავი, |
| Line: 13 Verse: c | ამას გარდა აბრეშუმი | სამოცს აქლემს ნატვირთავი, |
| Line: 14 Verse: d და | არ დავაგდე უბოძვარი, | ღარიბები მოურთავი. |
| Strophe: 373 | ||
| Line: 15 Verse: a | მანამდის არ ჩამომეხსენ, | არ მათქმევინე მე ვირ ეს, |
| Line: 16 Verse: b | მიქებდეს მეტად სიუხვეს, | არ მიზრახევდეს სიძვირეს. |
| Line: 17 Verse: c | კაცი ამ ყოფის პატრონი | რად შეგედარო მევირეს? |
| Line: 18 Verse: d და | ჩამოგიყარე ყურები | ჯობნისა შენ დანაპირეს. |
| Strophe: 374 | ||
| Line: 19 Verse: a | თუმც არის წელიწადშიგან | ესე დღეც გასახარონი, |
| Line: 20 Verse: b | აივსებიან ყოველნი | ჭურნი და ბეღელ-ხარონი, |
| Line: 21 Verse: c | შიმშილისა და წყურილის | არვის აქვს თავის ხარონი, |
| Line: 22 Verse: d და | სიმსუქნე სჭარბობს სიმჭლითა, | არვინ არს შენაზარონი. |
| Strophe: 375 | ||
| Line: 23 Verse: a | სულ გაძღებიან ღარიბნი, | გლახა და მუნ მდიდარია, |
| Line: 24 Verse: b | თავსსაყრელად აქვსთ მთხოვართა | მათ მათი სამუდარია, |
| Line: 25 Verse: c | ანგაართაგანც მიიღონ | წყალობას-სათხოვარია. |
| Line: 26 Verse: d და | ამ სიკეთესა მოუსწრო, | მერმე ზამთარმა დარია. |
| Strophe: 376 | ||
| Line: 27 Verse: a | ვით წესია ამ თვეების, | მის-მის დროსა ხელსა ვჰყრიდით. |
| Line: 28 Verse: b | მყვირალობა რა წავიდის, | ქორებს ზარში გამოვჰყრიდით. |
| Line: 29 Verse: c | ვირემ წყალი არ გაყინის, | ვერ მოგვყონდა სიცხის რიდით. |
| Line: 30 Verse: d და | რა აცივდის, მოვიყვანით, | ფრინველზედა ხელს წავჰყრიდით. |
| Strophe: 377 | ||
| Line: 31 Verse: a | აწ ზამთარი შემოვისწრით | თოღასა და ბოეთანსა, |
| Line: 32 Verse: b | შამურსა და ღარნეშიგა | სხვას ვინ ნახავს იმისთანსა? |
| Line: 33 Verse: c | ყოვლნი რამე სანადირო | ასრე ახლავს ინი თანსა. |
| Line: 34 Verse: d და | მაშინ მე რას ვახსენებდი | ხანებსა და ან სულთანსა? |
| Strophe: 378 | ||
| Line: 35 Verse: a | სრულ წვრილად ვთქვა, ვერ გაუვალ, | არც ვინ მართლა დაიჯერებს, |
| Line: 36 Verse: b | თვარემ ვიტყვი ბევრს ასეთსა | კაცისაგან გასაჯერებს: |
| Line: 37 Verse: c | ცრუი არის ეს სოფელი, | ბოლომდისი არ მაჯერებს. |
| Line: 38 Verse: d და | ფიცით მითქვამს, დამიჯერე, | მცილეს ფიცი დააჯერებს. |
| Strophe: 379 | ||
| Line: 1 Verse: a | რაც მინდოდა, ყველა მქონდა, | მე ნაკლები გულს არ მაძე. |
| Line: 2 Verse: b | მუნ სიმრავლე სპა-ლაშქართა, | ჩემნი მტერნი ყოვლგნით ვაძე; |
| Line: 3 Verse: c | ჩემის სახლის მეფეებსა | წარვემატე, არ წავბაძე, |
| Line: 4 Verse: d და | ეს კი მაკლდა, მართლად გითხრობ, | ძმა არა მყვა და არცა ძე. |
| Strophe: 380 | ||
| Line: 5 Verse: a | ჩემის სახლისა ჩემს მეტი | კახეთს არ მოიძეოდა, |
| Line: 6 Verse: b | მოწყალემ მომცა ორს წელსა | ყმა-შვილი ორი ძეო და, |
| Line: 7 Verse: c | შემექმნა ლხინ-სიხარული, | ვთქვი, დავდეგ ახლა მეო და, |
| Line: 8 Verse: d და | მათის იმედის ქონება, | ვა, ადრე დამელეოდა! |
| Strophe: 381 | ||
| Line: 9 Verse: a | მაშინდელს მახარობლობას, | სრულ კახთა იქ შემოყრასა, |
| Line: 10 Verse: b | მათ გახარება_ ლხინებსა, | იმათს იმდრომდი მოყრასა, |
| Line: 11 Verse: c | მოსალოცავთა ტურფათა, | თვალ-გუართ თავს გარდაყრასა, |
| Line: 12 Verse: d და | ძეობა, ღამის-თევასა, | ძილად არვისგან წაყრასა. |
| Strophe: 382 | ||
| Line: 13 Verse: a | მომეზარდნეს ორნივ შვილნი, | ხუთის წლის და მეოთხისა, |
| Line: 14 Verse: b | ტურფანი და ჭიკჭიკანი, | ორნი ნორჩნი სამოთხისა; |
| Line: 15 Verse: c | ძლივ ვღირსიყავ, გამეზარდნეს | ტანად ნაკვთნი სამოთ-ხისა, |
| Line: 16 Verse: d და | ცხენს სხდებოდეს ყინჩიყურით, | ცრემლი ღაწვს არ დაენთხისა. |
| Strophe: 383 | ||
| Line: 17 Verse: a | ვით წესია სოფლისაგან, | ლხინს არავის გაუთავებს, |
| Line: 18 Verse: b | ჯერეთ მამყვა, მწვეთ მაამა, | აწ საქმესა მიზამს ავებს, |
| Line: 19 Verse: c | ლხინთა ნაცვლად გლოვასა და | სიმღერისა მუქფად მავებს, |
| Line: 20 Verse: d და | ლხინს შემიცვლის გლოვა-ფლასად, | წითელ-ყვითელს გამიშავებს. |
