| Strophe: 633 | ||
| Line: 29 Verse: a | ვაჟკაცები ისწრაფოდეს, | თითქმის კბილთა იმსხვრევდიან: |
| Line: 30 Verse: b | "ჰე, რად ჰყოვნით მათზედ მისვლას, | ისინი აქ არ მოდიან; |
| Line: 31 Verse: c | მეფის მზემა, უსაცილოდ | ჩვენგან იმათ სისხლნი სდიან, |
| Line: 32 Verse: d და | მინდვრადა სჯობს ომი ცხენზედ, | სიმაგრეში რასა ჰქვიან?" |
| Strophe: 634 | ||
| Line: 33 Verse: a | ამ რჩევაზედ ბარათიანთ | წასვლის ეჭვი შეგვივიდა, |
| Line: 34 Verse: b | არ ჭორად თქვეს ეს ამბავი, | მედასტურე მოგვივიდა. |
| Page: 74 Line: 1 Verse: c | თქვეს თუ: "ღვთის მადლს ამ ჯარშიგა | არამც ეს ხმა გაგვივიდა, |
| Line: 2 Verse: d და | ამად გვიჯობს ადრე შებმა, | თუ ესენი წაგვივიდა." |
| Strophe: 635 | ||
| Line: 3 Verse: a | დავასკვნეთ ომი ალგეთზედ, | მივმართეთ გულით მაგართა, |
| Line: 4 Verse: b | კაცთა სამების უცნობთა, | მაჰმადიანთა, აგართა; |
| Line: 5 Verse: c | ჩვენ ვეზიარნეთ ქრისტესა | ხორც-სისხლსა, მისთა ამართა, |
| Line: 6 Verse: d და | რისხვით მოგვხედნა მოწყალემ, | იგ დაცემულნი აღმართა. |
| Strophe: 636 | ||
| Line: 7 Verse: a | ავიყარენით, რა მზემა | მწუხრად ქმნა დანასულობა, |
| Line: 8 Verse: b | დავდევით ქრისტეს რჯულზედა | ჩვენი ხორცი და სულობა |
| Line: 9 Verse: c | მხიარულად და თამამად, | რას ჰქვიან დანასულობა?! |
| Line: 10 Verse: d და | აწ გამოჩნდების მოყმეთა | სიმხნისა მათ ლომ-გულობა. |
| Strophe: 637 | ||
| Line: 11 Verse: a | დღისით ჩავლევით ავი გზა, | ღამე ჩავედით ვაკესა, |
| Line: 12 Verse: b | ცოტას ხანს შემოვიცადეთ, | არ თუ ყანები დამკესა, |
| Line: 13 Verse: c | კახნი ამბობდეს: "ვიაროთ, | მოუხდეთ ფურებს მაკესა!" |
| Line: 14 Verse: d და | რაზმი დავაწყვეთ, ვიარეთ, | მეთოფემ ტალი დაკვესა. |
| Strophe: 638 | ||
| Line: 15 Verse: a | რა ღამეს ბნელსა ნათელმან | მომართა, ამნ დარიდა, |
| Line: 16 Verse: b | მზე რა უღრუბლოდ აღმოჰხდა, | ქვეყნად მოჰფინა დარი და, |
| Line: 17 Verse: c | ამ დღეს მოყმესა მამაცსა | სხვას ზნით ვინ შევადარი და? |
| Line: 18 Verse: d და | არ სხვას ზნეობის დრო არის, | ჟამი არს საომარი და! |
| Strophe: 639 | ||
| Line: 19 Verse: a | გათენდა და დავინახეთ | ერთმანერთი მუნ შორიდამ, |
| Line: 20 Verse: b | დავაწყევით ორთავ რაზმი, | ჩვენ აქათ და მათ იქიდამ. |
| Line: 21 Verse: c | მათი იდგა თვალუწდომი, | სიმრავლე სჭირს მათ გვარისამ, |
| Line: 22 Verse: d და | მაგრამ ვერც სულ დაგვაღონა | სიბევრისა ჩვენ არიდამ. |
| Strophe: 640 | ||
| Line: 23 Verse: a | მან თურე ასრე გააწყო | მეთოფე თოფხანიანად, |
| Line: 24 Verse: b | ჯერ ზარბაზნები გარშემო | მომართა არაბიანად, |
| Line: 25 Verse: c | მას ქვეშ მუხლ-მჯდომი მეთოფე, | მეორე ზეზე დგიანად, |
| Line: 26 Verse: d და | მესამე ცხენოსანია, | მეოთხე აქლემიანად. |
| Strophe: 641 | ||
| Line: 27 Verse: a | მივახლოვდით, კომლისაგან | მზე დაბნელდა, ჰაერიცა, |
| Line: 28 Verse: b | ჰგვანდა, თუცა ჩამოვარდა | ცა ქვეყანად, ან დაიქცა; |
| Line: 29 Verse: c | მოწმენდილი მზისა შუქი | ჩვენს წინ ღამედ გარდაიქცა, |
| Line: 30 Verse: d და | ვირემ კვამლი არ განქარდა, | მათკე ვერვინ ვერ გაიქცა. |
| Strophe: 642 | ||
| Line: 31 Verse: a | რა განქარდა თოფის კვამლი, | შეუტივეთ ერთპირობით, |
| Line: 32 Verse: b | გულ-სრულად და ჯავრიანად, | ვინ ვის წინა წაუსწრობდით, |
| Line: 33 Verse: c | ვჰხოცდით, ვლეწდით, ჩამოვჰყრიდით, | არ ცოცხალთა შევიპყრობდით. |
| Line: 34 Verse: d და | არ მოსწროდა შაბანდახან, | სულ გაწყვეტას უპირობდით. |
| Strophe: 643 | ||
| Line: 35 Verse: a | გავაქცივეთ დიდი რაზმი, | ის მოგვიხდა აწ მოგანეთ, |
| Line: 36 Verse: b | მათს ურდოსა გავაცილვეთ, | მოსვლა ერთხან შევანანეთ; |
| Line: 37 Verse: c | უკან ჩვენს რაზმს თავრიზელთა | უწყეს ცემა, დიდად მავნეთ, |
| Line: 38 Verse: d და | გაგვიქციეს უკან ჯარი, | დაიზახნეს "გაათავნეთ." |
| Strophe: 644 | ||
| Line: 1 Verse: a | ამასზედა "თეიმურაზ | (ვინ მუხრანსა პატრონობდა) |
| Line: 2 Verse: b | მოკლეს" თურე დაიზახეს. | ზოგი კაცი ჩემსა სცნობდა, |
| Line: 3 Verse: c | გამობრუნდეს, უფრო ამით | გულსა სალსა დამიდნობდა, |
| Line: 4 Verse: d და | გამარჯვების სიხარული | აღარ ჩვენთვის დაბდაბ-ნობდა. |
| Strophe: 645 | ||
| Line: 5 Verse: a | ორისავე პაატასი | თქვეს, თუ მოვა მოციქულად, |
| Line: 6 Verse: b | ასრე ჯარსა წინ მიგიძღვნენ, | დაიჯერე უსაცილად. |
| Line: 7 Verse: c | გაათავეს თვისი თქმული, | სადგომსვე თქვეს დაქადილად, |
| Line: 8 Verse: d და | ორნივ თოფით ჩამოყარეს, | სიცოცხლე აქვს არ სიკვდილად. |
| Strophe: 646 | ||
| Line: 9 Verse: a | ქვეითობა ურდოშიგა | ალაფობდეს, იტვირთოდეს, |
| Line: 10 Verse: b | მათ, გლახ, თურე ის ეგონათ, | მარტყოფს შოეს ლარნი ოდეს. |
| Line: 11 Verse: c | დაგვიმარცხდა, გამარჯვებულთ | მართ სრულ ვითმე მოისროდეს, |
| Line: 12 Verse: d და | სიცხისაგან ძალწართმულნი, | ისარს ვეღარ მოისროდეს. |
| Strophe: 647 | ||
| Line: 13 Verse: a | კვლავ მოისრნეს დიდებულნი | ქარტველნი და კახნი ბევრი, |
| Line: 14 Verse: b | აღათანგის სახლის კაცი | შვიდი მოკვდა, კარგი ევრი, |
| Line: 15 Verse: c | სხვა ბაადურ ციცისშვილი, | კახი დავით, გულად სვერი, |
| Line: 16 Verse: d და | კიდევ ბევრი კარგი მოყმე | დამიკაფნეს, ვითა ტევრი. |
| Strophe: 648 | ||
| Line: 17 Verse: a | ჩოლაყაშვილი შვიდი და | ცხრა კარგი მაჩაბელია, |
| Line: 18 Verse: b | სულ ვინ სთვლის აზნაურშვილთა, | რაც მოკლეს, საქებელია; |
| Line: 19 Verse: c | სხვა ბევრი იპყრეს ცოცხალი, | მოაბეს ყელს საბელია, |
| Line: 20 Verse: d და | ძლივ მორჩა ალავერდელი, | გარდაგდეს ხარჭაშნელია. |
| Strophe: 649 | ||
| Line: 21 Verse: a | ათაბაგი ამირ-გუნხანს | იმ დღეს შეხვდა ერევნისას, |
| Line: 22 Verse: b | შუბი პირველ გასტეხოდა, | მინდობოდა ქნევას ხლმისასა, |
| Line: 23 Verse: c | სამი, თურე, ზედის-ზედა | შემოჰკრის და შესძახისას: |
| Line: 24 Verse: d და | "ვარ მანუჩარ ათაბაგი, | თავს არ ვფიცავ ყაენისას!" |
| Strophe: 650 | ||
| Line: 25 Verse: a | მოურავმა იმ ომზედა | მუზარადი არ დაიდგა, |
| Line: 26 Verse: b | თქვა: "რა მიცნას ყიზილბაშმა, | ბრძოლად ახლოს ვინ მამიდგა? |
| Line: 27 Verse: c | თუ დავირქვა ანჩხაბერი, | ვეღარ მიცნან, ვინც წინ მიდგა, |
| Line: 28 Verse: d და | არ დამიშვრეს ხელი ცუდად, | სანამ პირში სული მიდგა." |
| Strophe: 651 | ||
| Line: 29 Verse: a | ზურაბ ადრე დაგვიკოდეს, | თურე სისხლმან შეაწუხეს, |
| Line: 30 Verse: b | იმისმა ძმამ დათუნამა | და ავთანდილ დაიქუხეს. |
| Line: 31 Verse: c | რაზმი განვლეს, უკან სდივეს | მუნამდისი, სად დგა მუხეს, |
| Line: 32 Verse: d და | ფრეწდეს მათსა საჭურველსა, | ყოფილიყვნეს ვითამ უხეს. |
| Strophe: 652 | ||
| Line: 33 Verse: a | თუ ჩემიც რამ მოგახსენო, | მგონ არ ვიყავ უსუარი, |
| Line: 34 Verse: b | საკვეხურად თუ ჩამიგდოთ, | ამად თქმისა მაქვს უარი, |
| Line: 35 Verse: c | არა ვთქვა და, ისრე დარჩეს, | აღარ იყოს მახსუარი,_ |
| Line: 36 Verse: d და | რა უქნია თეიმურაზს" | თქვან, რად არ თქვა ვით სა ვარი? |
| Strophe: 653 | ||
| Line: 37 Verse: a | ამის მეტსა ვერას გეტყვი, | რაცა მქონდა საომარი, |
| Line: 38 Verse: b | თუ ყველა არ დამემტვრიოს, | ვიქმნებიმცა მე ომარი, |
| Page: 76 Line: 1 Verse: c | შუბი, ხმალი, ლახტი გატყდა, | მოვიხმარე კვლა ხანჯარი, |
| Line: 2 Verse: d და | სომეხადმცა ჩაგიგდივარ, | მათებრ ვირო მეომარი. |
| Strophe: 654 | ||
| Line: 3 Verse: a | მას დღეს მოკვდა ყიზილბაში | ათოთხმეტი ათასიო, |
| Line: 4 Verse: b | ცხრა ათასი საქართველოს, | ზურაბის ყმა ცხრაასიო; |
| Line: 5 Verse: c | მაშინდელთა დახოცილთა | კაცთ ვითა ვთქვა საფასიო? |
| Line: 6 Verse: d და | ამოგვწყვიტეს, მაგრამ კიდევ | მინდა ვინმე მიუსიო. |
| Strophe: 655 | ||
| Line: 7 Verse: a | რას ვაგრძელებ, დაგვიმარცხდა | და ღვთის რისხვა მოგვევლინა. |
| Line: 8 Verse: b | არ დაბრუნდეს ღვთის ბრძანება, | ერთხელ თუ გამოავლინა. |
| Line: 9 Verse: c | მადლი მასვე, ადრე ხანად | კიდევ მათზედ გაგვევლინა. |
| Line: 10 Verse: d და | აწ უყურე ქსანზედ მოსულთ, | თუცა რაზომ გარდავლინა! |
