Strophe: 659 | ||
Line: 32 Verse: a | როს შეიპყრეს ანდუყაფარ, | ცოლიც არშას დაუტყოეს, |
Line: 33 Verse: b | ყაენისგან მოცემული | იყო, ამით შეიტყოეს; |
Line: 34 Verse: c | ეს ლაშქარი ამით უფრო | გამოგზავნა, ის იპოეს. |
Line: 35 Verse: d და | აწ დაუწყეს ლაპარაკი | ზურაბის ძმებს, დაუყოეს. |
Strophe: 660 | ||
Line: 36 Verse: a | შეუთვალა ყორჩიბაშმა | ზურაბსა და მისსა ძმებსა: |
Line: 37 Verse: b | "რად არ იცით შეპყრობილსა | ხანუმს ყაენი ეძებსა? |
Page: 77 Line: 1 Verse: c | თვით შვილისა-შვილი არის, | ურჩევნია თავის ძებსა, |
Line: 2 Verse: d და | ეგ მომეცით, გავბრუნდები, | თორემ ვერვინ გამაძებსა. |
Strophe: 661 | ||
Line: 3 Verse: a | ფიცსა მოგცემ, შენს მამულსა | მე ვაწყინო არა რამე, |
Line: 4 Verse: b | თქვენც აგრევე შემომფიცეთ, | საფიცარი მოგცე რა მე, |
Line: 5 Verse: c | ჩემს ლაშქარსა თქვენს მამულში | არა ევნოს თქვენიდამე, |
Line: 6 Verse: d და | მერმე დიდს ჯარს გამოვგზავნი, | გამოვიყვან ცისიდამე." |
Strophe: 662 | ||
Line: 7 Verse: a | მოსლოდათ ეს ამბავი, ეთქვათ: | "კაი რჩევა არის." |
Line: 8 Verse: b | მისცეს ამათ საფიცარი. | თქვეს თუ: "ფიცად მგონივ კმარის, |
Line: 9 Verse: c | ჩვენს მამულში არა ევნოს, | მაგრა მოის გზა არ არის, |
Line: 10 Verse: d და | მოის ქსანზედ წამოვიდენ, | შიში ნუ აქვთ ავის დარის." |
Strophe: 663 | ||
Line: 11 Verse: a | გამოგზავნილთა არაგვი | შევლეს, მივიდენ არშასა. |
Line: 12 Verse: b | გიორგი არჩევს სხვას თათბირს | და ერიდება არ შასა, |
Line: 13 Verse: c | ისარს დაუწყებს სროლასა, | თოფსა დაუძრავს მაშასა, |
Line: 14 Verse: d და | ხანებს დაუხოცს ყაენსა, | ხონთქარს არც ერთსა ფაშასა. |
Strophe: 664 | ||
Line: 15 Verse: a | მივიდა არშას ლაშქარი, | გამოიყვანეს ხანუმი, |
Line: 16 Verse: b | საგძალი არ შეიტანეს, | ხან მწვარი ჭამეს, ხან უმი. |
Line: 17 Verse: c | ავს დღეს შეასწრო გიორგიმ | ქალი გამდელი, ხადუმი. |
Line: 18 Verse: d და | რა გამოსცილდეს ლომისას, | ხმა არის. მო დასადუმი. |
Strophe: 665 | ||
Line: 19 Verse: a | გამოსცილდენ ლომისასა, | უკან მოჰყვა მათ გიორგი. |
Line: 20 Verse: b | გამოიქცნენ, არ უყურეს, | რაც მოსდევდა უკან ბარგი; |
Line: 21 Verse: c | მოჰხოცდეს და მოსძახოდეს: | წინ დამხდომნო, აწ ივარგი! |
Line: 22 Verse: d და | ეს სახელი მე მიქნია, | ნუგზარის შვილს, ჩემთვის დარგი." |
Strophe: 666 | ||
Line: 23 Verse: a | ეს ამად ქნეს, თუმცა ფიცი | გასტეხოდათ ამათ არა, |
Line: 24 Verse: b | მოსწეოდენ სხვის მამულში, | დაეზახა იმათ არა. |
Line: 25 Verse: c | ყიზილბაშთ ჭკვა დაეცდინათ, | არ ხლებოდათ ი მათარა, |
Line: 26 Verse: d და | კარგად სჯობდა გაესინჯა, | მოეხაზა, მოეთარა. |
Strophe: 667 | ||
Line: 27 Verse: a | წინ დაუხვდა მოურავი | და იასე, ქსნის მპყრობელი, |
Line: 28 Verse: b | ქაიხოსრო, მუხრანისა | ბატონია, ხლმის მსობელი, |
Line: 29 Verse: c | ზურაბ, ქველი მეომარი | და დათუნა საქებელი,_ |
Line: 30 Verse: d და | წინ დაუხვდენ გამოქცეულთ, | აწყევინეს მათ მშობელი. |
Strophe: 668 | ||
Line: 31 Verse: a | ჩაიყარეს ორთავ შუა | უკან მამყოლთ, წინ დამხდომთა. |
Line: 32 Verse: b | ყორჩიბაშსა ამ რჩევისთვის | აგინებდეს ვერ მიმხდომთა: |
Line: 33 Verse: c | "ცოცხალს რაღა მოგვარჩენდა, | არშას ციხის ჩვენ მიმხდომთა?" |
Line: 34 Verse: d და | უფროს ჰხოცდეს მახვილითა, | სხვათ აქა-იქ კლდეზედ მხლტომთა. |
Strophe: 669 | ||
Line: 35 Verse: a | წასვლის ღონე აღარ ჰქონდათ, | მათ მოეღოთ სულ ხელ-ფეხი, |
Line: 36 Verse: b | გაურისხდათ შემოქმედი, | მოევლინათ ზეცით მეხი, |
Line: 37 Verse: c | ვეღარც ხმასა იღებდიან, | არ ისმოდა მათგან ჭეხი, |
Line: 38 Verse: d და | ქარქაშიდამ მათს ისრებსა | ართმევდიან, ჰქონდისთ ჩეხი. |
Strophe: 670 | ||
Line: 1 Verse: a | წინ შეუკრეს ასრე გზები, | არსით კარი გაეღება, |
Line: 2 Verse: b | იგინი დგეს უჩემარად, | ამათხმა არ შეეღება; |
Line: 3 Verse: c | სისხლთა მათთა მინადენთა | სამ დღე ქსანი შეეღება, |
Line: 4 Verse: d და | ცხენი, მათი საჭურველი | ამათს სახლში შეიღება. |