TITUS
Old Georgian Hagiographical Texts, vol. I
Part No. 150
Previous part

Chapter: 50  
Line of ed.: 10        ნ^. რამეთუ ოდეს-მე იყო ნეტარი გრიგოლ თჳსსა მას საყუდელსა სენაკსა,
Line of ed.: 11     და სენაკსა მას შინა ცეცხლი არაოდეს აღგზებულ იყო, არცა კანდელი აღნთებულ იყო,
Line of ed.: 12     და არცა სხუათა ძმათასა. და ჟამსა ცისკრისასა დეკანოზმან ჰრქუა მნათესა:
Line of ed.: 13     "მივედ მამისა და ისმინე, ჰსძინავს-ძი ანუ ჰღჳძავს". და ვითარცა
Line of ed.: 14     მივიდა, იხილა ბრწყინვალებაჲ დიდძალი შინაჲთ გამო სენაკსა მას.
Line of ed.: 15     მსწრაფლ მორბიოდა და ჴმა-ყო, ვითარმედ: "ცეცხლი აღდებულ არს სენაკსა
Line of ed.: 16     შინა მამისასა".

Line of ed.: 17        ჰრქუა მას დეკანოსმან: "დუმენ, შვილო, და ნუ გეშინინ! არა არს იგი
Line of ed.: 18     ცეცხლი შემწუველი, გარნა სული ღმრთისაჲ განმანათლებელი", რამეთუ მრავალგზის
Line of ed.: 19     ეხილვა დეკანოზსა მას ხილვაჲ იგი დიდებული, და მი-ხოლო-ვიდა
Line of ed.: 20     სენაკად და შთახედნა კედლისა ნაპრალსა და იხილა წმიდაჲ იგი ჴელ-განპყრობით,
Line of ed.: 21     და გუამით მისით გამოვიდოდეს ნათლისა ისარნი ჯუარის სახედ. და
Line of ed.: 22     დიდებითა შემკულ იყო იგი და ესრეთ ბრწყინვიდა, ვითარცა მზჱ. ხოლო
Line of ed.: 23     დეკანოზი იგი სიხარულით ჰმადლობდა ქრისტესა და მყოვარ ჟამ დააცადა
Line of ed.: 24     ჟამის-რეკაჲ, ვიდრემდის შეიცვალა სახილავი იგი.

Next part


This text is part of the TITUS edition of Old Georgian Hagiographical Texts, vol. I.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.