Page of ms. P: 334r უფალსა ღმერთსა ჩუენსა სიმართლჱ და ჩუენ და მამათა ჩუენთა სირცხჳლი პირისაჲ, და ვითარცა ესე დღეს,
რომელსა იტყოდა უფალი ჩუენი ჩუენდა მომართ ყოველსა მას ბოროტსა, რომელი მოიწია ჩუენ ზედა
და არა ვევედრენით პირა უფლისალსა მოქცევად კაცად-კაცადი ცოფისაგან გულისა თჳსისა ბოროტსა.
და განიღჳძა უფალმან ბოროტთა ზედა, რომელ მოაწია ჩუენ ზედა, რამეთუ მართალ არს უფალი ყოველთა ზედა საქმეთა მისთა, რომელი-იგი გუამცნო ჩუენ.
და არა ვისმინეთ ჴმისა მისისაჲ სლვად ბრძანებათა მისთა. რომელი-იგი გუამცნო ჩუენ წინაშე პირსა ჩუენსა.
და აწ, უფალო ღმერთო ისრაჱლისაო, რომელმან გამოიყვანე ერი შენი ქუეყანით ეგჳპტით ჴელითა მტკიცითა, სასწაულებითა და ნიშებითა და ძალითა დიდითა და ჰყავ თავისა შენისა სახლი, ვითარცა-ესე დღეს.
შეგცოდეთ, უსჯულო ვიქმნენით და გეცრუვენით, უფალო ღმერთო, ყოველთა სამართალთა შენთა.
გარემიიქეცინ გულის-წყრომაჲ შენი ჩუენგან, რამეთუ დავშთით მცირედნი წარმართთა შორის, სადა-იგი განმაბნიენ ჩუენ მუნ.
ისმინე, [უფალო], ლოცვისა ჩუენისაჲ და განმარინენ ჩუენ შენთჳს. მომეც ჩუენ მადლი წინაშე წარმტყუენველთა,
რაჲთა ცნას ყოველმან ქუეყანამან, რამეთუ შენ ხარ ღმერთი ჩუენი, რამეთუ სახელი შენი წოდებულ არს ისრაჱსა ზედა და ნათესავსა მისსა ზედა.
უფალო, გარდამოიხილე ტაძრით წმიდით შენით, ყურად-იღე ჩუენთჳს, მოყავ ყური შენი და ისმინე ჩუენი.
აღიხილენ თულანი შენნი, რამეთუ არა მკუდარნი ჯოჯოხეთს შინა, რომელთაჲ მიღებულ არს სული მათი ნაწილთაგან მათთა, Page of ms. P: 334v მიგცენ შენ დიდებაჲ და სიმართლჱ ღმერთსა ჩუენსა,
არამედ სულმან, რომელი შეწუხებულ არს სიდიდესა ზედა, რომელი ვალს დაღოდებულად და უძრულ არს, და თუალნი მოკლებულ არიან, და სულმან მშიერმან მიგცეს შენ დიდებაჲ და სიმართლჱ
უფალო, რამეთუ არა სიმართლეთა მამათა ჩუენთა და მეფეთა ჩუენთასა ჩუენ განვჰფენთ წყალობასა შენსა, უფალო ღმერთო, ჩუენო,
რამეთუ მოაწიე გულის-წყრომაჲ შენი ჩუენ ზედა და რისხვაჲ, შენი, ვითარცა იტყოდე ჴელითა მონათა შენთა წინაჲსწარმეტყუელთაჲთა.
