Page of ms. P: 334v უფალო ყოვლისა-მპყრობელო, ღმერთო ისრაჱლისაო, გული შეიწრბული და სული მოწყინებული ღაღადებს შენდამი.
ისმინე, უფალო, და შეგჳწყალენ ჩუენ, რამეთუ ვცოდეთ წინაშე შენსა.
რამეთუ შენ ჰგიე საუკუნოდ, და ჩუენ წარვწყმდებით უკუნისამდე.
უფალო ყოვლისა-მპყრობელო, ღმერთო ისრაჱლისაო, ისმინე ლოცვისაჲ მკჳდრთა ისრაჱლისათაჲ, რომელთა-იგი შეგცოდეს წინაშე შესა ძეთა ცოდვისათა, რომელთა არა ისმინეს ჴმაჲ უფლისა ღმრთისაჲ, და მეყო ჩუენ ბოროტი ესე.
ნუ მოიჴსენებ სიცრუესა მამათა ჩუენთასა, არამედ მოიჴსენე ჴელისა შენისაჲ ჟამსა მას, უფალო ღმერთო ჩუენო,
... და გაქებდეთ ჩუენ, უფალო.
რამეთუ ამისთჳს მოეც შიში შენი გულსა ჩუენსა, და ხადად სახელსა შენსა და გაქებდეთ შენ ტყუეობასა შინა ჩუენსა, რამეთუ მივიქეცით გულითა ჩუენითა ყოველსა სიცრუვესა მამათა ჩუენთასა, რომელთა ცოდეს წინაშე შენსა.
აჰა, ესერა, ვართ ჩუენ ტყუეობასა შინა ჩუენსა; და აჰა, ესერა, განმთესენ ჩუენ საყუედრელად და საწყეველად და თანამდებად ყოვლისათჳს სიცრუვისა მამათა ჩუენთაჲსა, რომელნი განგიდგეს შენგან ღმრთისაგან ჩუენისა.
Page of ms. P: 334v ისმინენ, ისრაჱლ, მცნებანი Page of ms. P: 335r ღმრთისანი და ყურად-იღე ცნობად გონიერებაჲ,
რაჲ არს, ისრაჱლ, რამეთუ ქუეყანასა მტერთასა ხარ, დაძუელდი ქუეყანასა უცხოსა,
შეიბილწე მკუდართა თანა, შეირაცხე ჯოჯოხეთს შინა?
დაუტევე წყალობაჲ სიბრძნისაჲ
უკუეთუმცა ხჳდოდე გზათა ღმრთისათა, მკჳდრმცა იყავ მშჳდობით ქუეყანასა შენსა საუკუნეთამდე ჟამთა.
ისწავე, სადა არს სიბრძნჱ, სადა არს გულისხმის-ყოფაჲ ცნობად მის თანა, სადა არს დდეგრძელებაჲ, სადა არს ნათელი თუალთაჲ და მშჳდობაჲ.
ვინ პოა ადგილი მისი და შევიდა საუნჯეთა მისთა?
სადა არიან მთავარნი წარმართთანი და რომელნი ეუფლებიან მჴეცთა ქუეყანისათა,
რომელნი მფრინველთა ცისათა ემღერდეს და ვეცხლსა დაიუნჯებდეს და ოქროსა, რომელსა სცვიდეს კაცნი, და არა არს დასასრულ მონაგებისა მათისაჲ?
რომელნი ვეცხლსა ხუროებდეს და ზრუნვიდვს და არა არს გამოძიება საქმეთა მათთა?
განიყვანენ და ჯოჯოხეთა შთაიყვანენ, და სხუანი აღდგენ მათ წილ.
ჭაპუკთა იხილეს ნათელი და დაემკჳდრნეს ქუეყანასა და გზაჲ მეცნიერებისაჲ ვერ გულისხმა-ყვეს;
არცა იცნნეს გზანი მისნი, არცა შეიკრძალნეს იგინი, ძენი მათნი გზისაგან მათისა განეშორნეს.
არცა ისმა ქანანს შინა, არცა გამოჩნდა თემანს;
არცა ძეთა აგარისთა გულისხმის-ყოფაჲ, რომელნი იყვნეს ქუეყანასა ზედა ვაჭართა მერენისათა და თემენისათა, და მეზღაპრეთა და გამომეძიებელთა გულისხმის-ყოფისათა, ხოლო გზაჲ სიბრძნისაჲ ვერ იცნეეს, არა მოიჴსენნეს ალაგნი მისნი.
ჵ ისრაჱლ, ვითარ დიდ არს სახელი უფლისაჲ Page of ms. P: 334v და გრძელ ადგილი მონაგებისა მისისაჲ!
დიდ არს, და არა არს აღთქუმაჲ, მაღალ არს და განუზომელ.
Page of ms. P: 335v ვინ აღივიდა ცად და მოიღო იგი და გარდამოიყვანა იგი ღრუბელთაგან?
ვინ წიაღჴდა ზღუასა და პოა იგი და მოიღო იგი ოქროჲთა რჩეულითა?
არავინ არს, რომელმან იცის გზაჲ მისი, არცა - რომელსა მოუჴდეს ალაგნი მისნი.
არამედ რომელმან იცის, ყოველი უწყის გულისხმის-ყოფითა თჳსითა, და რომელმან განმზადა ქუეყანაჲ უკუნისამდ ჟამთა და აღავსო იგი საცხოვრითა, ოთხფერჴითა,
რომევლმან წარავლინნის ნათესავნი და წარვიდის, უწოდა მას და ისმინა მსი ძწოლით.
ხოლო ვარსკულავნი იგი გამობრწყინრეს ჟამსა თჳსსა და განიხარეს.
უწოდა მას, და ჰრქუეს: აქა ვართ. და ჰნათობდეს სიხარულით შემოქმსა თჳსსა.
ესე არს ღმერთი ჩუენი; არავინ შეირაცხოს სხუაჲ ღმერთი მის თანა.
გამოიძია გზაჲ მეცნიერებისაჲ და მისცა იგი იაკობს, მონასა თჳსსა, და ისრაჱლსა, [სა]ყუარელსა თჳსსა.
ამისა შემდგომად ქუეყანასა ზედა გამოჩნდა და კაცთა შორის იქცეოდა.
