TITUS
Isidor von Sevilla, De Fide
Part No. 7
Previous part

Chapter: 6  
Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 15v       
Sentence: 0  
VI. INCIPIENTES PRIMUM DE NOMINE EIUS LOQUI
VI. BIGUNSTON AUH ERIST UMBI SINAN NAMUN SPREHHAN

Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 16r       
Cod. Paris. (Bibl. Nat., Ms. lat.) 2326, p. 16v       

Sentence: 1  
   1. Manuscript page: P16r  Prima enim appellatio nominis iesu inuenitur in figura domini nostri iesu christi antea praedicata. Nam auses quidam, qui naue filius nominabatur, a moyse iesus cognominabatur. Hic enim post obitum moysi dux effectus principatum obtenuit et terram promissę hereditatis distribuit. Mutatio nominis quid significabat? Nisi quia defuncto moyse, id est defuncta lege et legali praecepto cessante, dux nobis dominus iesus christus erat futurus? Qui nos per iordanis fluenta, id est per baptismi gratiam sanctificatos et omnibus uitiorum gentibus expulsis uel Manuscript page: P16v  angelorum malorum hostibus effugatis perduceret ad terram repromissionis melle et lacte edentem, id est uitę aeterne * possessionem, qua nihil dulcius.
   
1. Manuscript page: P16r  Azs erist uuardh iesuses namo fundan in bauhnungum unseres druhtines iesus christus bifora chimeinit. Huuanda bidhiu uuardh chiuuisso auses dher naues sunu fona moysise in binamin iesus chinemnit. Dher selbo infenc haerduom dhes israhelischin folches, dhuo ir dhes leididh uuardh after moysises ablide endi dhea lantscaffi dhes im chiheizssenin arbes chideilida. Uuexsal dhes nemin huuazs bauhnida? Nibu dhazs after moysise dodemu endi dheru euu zifareneru ioh dhem aldom gotes chibodum bilibenem uns zuouuert leididh uuardh unser druhtin iesus christus, dher unsih dhurah iordanes runsa, dhazs ist dhurah dhea gheba dhera heilegun daufin chiheilegode, allem sundono chunnum ardribenem ioh allem herrum ubilero angilo Manuscript page: P16v  arflaugidem, unsih dhurahleidit in dhea chiheizssenun lantscaf, dhar honec endi miluh springant, dhazs ist in dheo uualaæhti dhes euuighin libes, huuanda dhemu neouuihd nist suuozssera.
Sentence: 2  
   
2. Ideo enim ille huius sacramenti imaginem suscepit, ut iesus nominaretur ad significandum illum uerum iesum. De quo in psalmis scribtum est: ** »Uenite, laudemus dominum, iubilemus petre iesu nostro«. Ubi ostenditur dominum esse iesum. De quo et alibi in psalmis: »Placet sibi dominus in populo suo et exaltabit mansuetos in iesu«. Hec enim in hebręo * sic habentur.
   
2. Bidhiu antfenc chiuuisso dher naues sunu dhes heileghin chirunes chiliihnissa, dhazs ir iesus uuardh chinemnit in bauhnungum dhes chiuuarin iesuses. Umbi dhen in psalmum chiscriban ist: »Quhemet * endi lobemes druhtin, in hruofte singhemes gote unseremu iesuse«. Hear ist araughit dhazs iesus ist druhtin, umbi dhen auh in andreru stedi in psalmum quhidhit: »Liihhet imu druhtine in sinem liudim, endi arheuit * dhea mituuarun in iesuse«. Dhiz ist chiuuisso in dhemu hebræischin chiscribe sus chiquhedan.


Next part



This text is part of the TITUS edition of Isidor von Sevilla, De Fide.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 15.10.2021. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.