| Ms. line: 19 | Ait autem: homo quidam |
| Ms. line: 20 | habuit duos filios. |
| Ms. line: 21 | Et dixit adolescentior |
| Ms. line: 22 | ex illis patri: pater, da mihi |
| Ms. line: 23 | portionem substantiae |
| Ms. line: 24 | quae me contingit. |
| Ms. line: 25 | Et divisit illis substantiam. |
| Ms. line: 26 | Et non post multos dies |
| Ms. line: 27 | congregatis omnibus |
| Ms. line: 28 | adolescentior filius |
| Ms. line: 29 | peregre profectus est |
| Ms. line: 30 | in regionem longinquam |
| Ms. line: 31 | et ibi dissipavit substantiam suam |
| Ms. line: 1 | vivendo luxuriose. |
| Ms. line: 2 | Et postquam omnia consummasset, |
| Ms. line: 3 | facta est fames valida |
| Ms. line: 4 | in regione illa, et ipse coepit |
| Ms. line: 5 | egere. Et abiit et adhaesit |
| Ms. line: 6 | uni civium |
| Ms. line: 7 | regionis illius, et misit illum |
| Ms. line: 8 | in villam suam, ut pasceret porcos. |
| Ms. line: 9 | Et cupiebat implere ventrem suum |
| Ms. line: 10 | de siliquis quas porci manducabant, |
| Ms. line: 11 | et nemo illi dabat. |
| Ms. line: 12 | In se autem reversus dixit: |
| Ms. line: 13 | quanti mercenarii patris mei |
| Ms. line: 14 | abundant panibus, |
| Ms. line: 15 | ego autem hic fame pereo! |
| Ms. line: 16 | Surgam et ibo ad patrem meum |
| Ms. line: 17 | et dicam illi: pater, peccavi |
| Ms. line: 18 | in caelum et coram te, |
| Ms. line: 19 | et iam non sum dignus |
| Ms. line: 20 | vocari filius tuus: |
| Ms. line: 21 | fac me sicut unum |
| Ms. line: 22 | de mercennariis tuis. |
| Ms. line: 23 | Et surgens venit ad patrem suum. |
| Ms. line: 24 | Cum autem adhuc longe esset, |
| Ms. line: 25 | vidit illum pater ipsius, |
| Ms. line: 26 | et misericordia motus est |
| Ms. line: 27 | et occurrens cecidit |
| Ms. line: 28 | supra collum eius et osculatus est illum. |
| Ms. line: 29 | Dixitque ei filius: |
| Ms. line: 30 | pater, peccavi in caelum |
| Ms. line: 31 | et coram te, iam non sum |
| Ms. line: 1 | dignus vocari filius tuus. |
| Ms. line: 2 | Dixit autem pater ad servos suos: |
| Ms. line: 3 | cito proferte stolam primam |
| Ms. line: 4 | et induite illum et date anulum |
| Ms. line: 5 | in manum eius et calciamenta in pedes, |
| Ms. line: 6 | et adducite vitulum saginatum |
| Ms. line: 7 | et occidite, et manducemus |
| Ms. line: 8 | et epulemur, quia hic filius meus |
| Ms. line: 9 | mortuus erat et revixit, |
| Ms. line: 10 | perierat et inventus est. |
| Ms. line: 11 | Et coeperunt aepulari. |
| Ms. line: 12 | Erat autem filius eius senior |
| Ms. line: 13 | in agro, et cum veniret |
| Ms. line: 14 | et appropinquaret domui, |
| Ms. line: 15 | audivit simphoniam et chorum. |
| Ms. line: 16 | Et vocavit unum de servis |
| Ms. line: 17 | et interrogavit quae haec essent. |
| Ms. line: 18 | Isque dixit illi: |
| Ms. line: 19 | frater tuus venit, et occidit |
| Ms. line: 20 | pater tuus vitulum saginatum, |
| Ms. line: 21 | quia salvum illum recepit. |
| Ms. line: 22 | Indignatus est autem et nolebat |
| Ms. line: 23 | introire. Pater ergo illius |
| Ms. line: 24 | egressus coepit rogare illum. |
| Ms. line: 25 | At ille respondens dixit patri suo: |
| Ms. line: 26 | ecce tot annis servio tibi |
| Ms. line: 27 | et numquam mandatum tuum |
| Ms. line: 28 | praeterii, et numquam |
| Ms. line: 29 | dedisti mihi hedum, |
| Ms. line: 30 | ut cum amicis meis epularer; |
| Ms. line: 31 | sed postquam filius tuus hic |
| Ms. line: 1 | qui devoravit substantiam suam |
| Ms. line: 2 | cum meretricibus venit, |
| Ms. line: 3 | occidisti illi vitulum saginatum. |
| Ms. line: 4 | At ipse dixit illi: |
| Ms. line: 5 | fili, tu semper mecum es, |
| Ms. line: 6 | et omnia mea tua sunt: |
| Ms. line: 7 | aepulari autem et gaudere te |
| Ms. line: 8 | oportebat, quia frater tuus hic |
| Ms. line: 9 | mortuus erat et revixit, |
| Ms. line: 10 | perierat et inventus est. |
