TITUS
Edda
Part No. 20
Previous part

Song: Sd. 
Strophe: 0 
(SIGRDRÍFOMÁL)


Verse: 1    Sigurðr reið up á Hindarfiall oc stefndi suðr til
Verse: 2    
Fraclanz. Á fiallino hann liós mikit, svá sem eldr
Verse: 3    
brynni, oc liómaði af til himins. Enn er hann kom at, þá
Verse: 4    
stóð þar scialdborg oc up ór merki. Sigurðr gecc í scialdborgina
Verse: 5    
oc , at þar maðr oc svaf með ǫllom hervápnom.
Verse: 6    
Hann tóc fyrst hiálminn af hǫfði hánom. Þá hann,
Verse: 7    
at þat var kona. Brynian var fǫst, sem hon væri holdgróin.
Verse: 8    
Þá reist hann með Gram frá hǫfuðsmátt bryniona
Verse: 9    
í gognom niðr, oc svá út í gognom báðar ermar. Þá tóc
Verse: 10    
hann brynio af henni; enn hon vacnaði, oc settiz hon up
Verse: 11    
oc Sigurð oc mælti:


Cod.reg. Cop. p. 63


Strophe: 1 
Verse: 1    
"Hvat beit brynio, hví brá ec svefni?
Verse: 2    
hverr feldi af mér fǫlvar nauðir?"

Verse: 3    
Hann svaraði:
Verse: 4    
"Sigmundar burr, sleit fyr scǫmmo
Verse: 5    
hrafns hrælundir hiorr Sigurðar."

Strophe: 2 
Verse: 1    
"Lengi ec svaf, lengi ec sofnuð var,
Verse: 2    
lǫng ero lýða ;
Verse: 3    
Óðinn því veldr, er ec eigi máttac
Verse: 4    
bregða blunnstǫfom."
Verse: 5    
Sigurðr settiz niðr oc spyrr hana nafns. Hon tóc þá
Verse: 6    
horn, fult miaðar, oc gaf hánom minnisveig.

Strophe: 3 
Verse: 1    
"Heill dagr, heilir dags synir,
Verse: 2    
heil nótt oc nipt!
Verse: 3    
óreiðom augom lítið ocr þinig,
Verse: 4    
oc gefit sitiondom sigr!

Strophe: 4 
Verse: 1    
Heilir æsir, heilar ásynior,
Verse: 2    
heil siá in fiolnýta fold!
Verse: 3    
mál oc manvit gefit ocr mærom tveim
Verse: 4    
oc læcnishendr, meðan lifom!"

Verse: 5    
Hon nefndiz Sigrdrífa oc var valkyria. Hon sagði,
Verse: 6    
at tveir konungar bǫrðuz; hét annarr Hiálm-Gunnarr,
Verse: 7    
hann var þá gamall oc inn mesti hermaðr, oc hafði
Verse: 8    
Óðinn hánom sigri heitið; enn

Verse: 9    
"annar hét Agnarr, Auðo bróðir,
Verse: 10    
er vætr engi vildi þiggia."

Verse: 11    
Sigrdrífa feldi Hiálm-Gunnar í orrostonni. Enn Óðinn
Verse: 12    
stacc hana svefnþorni í hefnd þess oc qvað hana aldri
Verse: 13    
scyldo síðan sigr vega í orrosto oc qvað hana giptaz
Verse: 14    
scyldo. "Enn ec sagðac hánom, at ec strengðac heit þar
Verse: 15    
í mót at giptaz ǫngom þeim manni, er hroðaz kynni."
Verse: 16    
Hann segir oc biðr hana kenna sér speki, ef hon vissi
Verse: 17    
tíðindi ór ǫllom heimom.

Verse: 18    
Sigrdrífa qvað:
Strophe: 5 
Verse: 1    
"Biór fori ec þér, brynþings apaldr,
Verse: 2    
magni blandinn oc megintíri;
Verse: 3    
fullr er hann lióða oc lícnstafa,
Verse: 4    
góðra galdra oc gamanrúna.

Strophe: 6 
Verse: 1    
Sigrúnar þú scalt kunna, ef þú vilt sigr hafa,
Verse: 2    
oc rísta á hialti hiors,
Verse: 3    
sumar á véttrimom, sumar á valbǫstom,
Verse: 4    
oc nefna tysvar .

Strophe: 7 
Verse: 1    
Ǫlrúnar scaltu kunna, ei þú vill, annars qvæn
Verse: 2    
vélit þic í trygð, ef þú trúir;
Verse: 3    
á horni scal þær rísta oc á handar baki
Verse: 4    
oc merkia á nagli Nauð.

Strophe: 8 
Verse: 1    
Full scal signa oc við fári siá
Verse: 2    
oc verpa lauki í lǫg:
Verse: 3    
þá ec þat veit, at þér verðr aldri
Verse: 4    
meinblandinn mioðr.

Strophe: 9 
Verse: 1    
Biargrúnar scaltu kunna, ef þú biarga vilt
Verse: 2    
oc leysa kind frá konom;
Verse: 3    
á lófa þær scal rísta oc of liðo spenna
Verse: 4    
oc biðia þá dísir duga.

Strophe: 10 
Verse: 1    
Brimrúnar scaltu gera, ef þú vilt borgit hafa
Verse: 2    
á sundi seglmǫrom;
Verse: 3    
á stafni scal rísta oc á stiórnar blaði
Verse: 4    
oc leggia eld í ár;
Verse: 5    
era svá brattr breki svá blár unnir,
Verse: 6    
þó kømztu heill af hafi.

Strophe: 11 
Verse: 1    
Limrúnar scaltu kunna, ef þú vilt læcnir vera
Verse: 2    
oc kunna sár at siá;
Verse: 3    
á berki scal þær rísta oc á baðmi viðar.
Verse: 4    
þeim er lúta austr limar.

Strophe: 12 
Verse: 1    
Málrúnar scaltu kunna, ef þú vilt, at mangi þér
Verse: 2    
heiptom gialdi harm;
Verse: 3    
þær um vindr, þær um vefr,
Verse: 4    
þær um setr allar saman,
Verse: 5    
á því þingi, er þióðir scolo
Verse: 6    
í fulla dóma fara.

Strophe: 13 
Verse: 1    
Hugrúnar scaltu kunna, ef þú vilt hveriom vera
Verse: 2    
geðsvinnari guma;
Verse: 3    
þær of réð, þær of reist,
Verse: 4    
þær um hugði Hroptr,
Verse: 5    
af þeim legi, er lekið hafði
Verse: 6    
ór hausi Heiddraupnis
Verse: 7    
oc ór horni Hoddrofnis.

Strophe: 14 
Verse: 1    
Á biargi stóð með Brimis eggiar,
Verse: 2    
hafði sér á hǫfði hiálm.
Verse: 3    
Þá mælti Míms hǫfuð
Verse: 4    
fróðlict fyrsta orð,
Verse: 5    
oc sagði sanna stafi.

Strophe: 15 
Verse: 1    
Á scildi qvað ristnar, þeim er stendr fyr scínanda goði,
Verse: 2    
á eyra Árvacrs oc á Alsvinnz hófi,
Verse: 3    
á því hvéli, er snýz undir reið Rungnis,
Verse: 4    
á Sleipnis tǫnnom oc á sleða fiotrom,

Strophe: 16 
Verse: 1    
á biarnar hrammi oc á Braga tungo,
Verse: 2    
á úlfs klóm oc á arnar nefi,
Verse: 3    
á blóðgom vængiom oc á brúar sporði,
Verse: 4    
á lausnar lófa oc á lícnar spori,

Strophe: 17 
Verse: 1    
á gleri oc á gulli oc á gumna heillom,
Verse: 2    
í víni oc virtri oc vilisessi,
Verse: 3    
á Gungnis oddi oc á Grana briósti,
Verse: 4    
á nornar nagli oc á nefi uglo.

Strophe: 18 
Verse: 1    
Allar vóro af scafnar, þær er vóro á ristnar,
Verse: 2    
oc hverfðar við inn helga mioð,
Verse: 3    
oc sendar á víða vega.
Verse: 4    
Þær ro með ásom, þær ro með álfom,
Verse: 5    
sumar með vísom vǫnom,
Verse: 6    
sumar hafa mennzcir menn.

Strophe: 19 
Verse: 1    
Þat ero bócrúnar, þat ero biargrúnar.
Verse: 2    
oc allar ǫlrúnar,
Verse: 3    
oc mætar meginrúnar,
Verse: 4    
hveim er þær kná óviltar oc óspiltar
Verse: 5    
sér at heillom hafa;
Verse: 6    
nióttu, ef þú namt,
Verse: 7    
unz riúfaz regin.

Strophe: 20 
Verse: 1    
scaltu kiósa, allz þér er kostr um boðinn,
Verse: 2    
hvassa vápna hlynr;
Verse: 3    
sǫgn eða þǫgn hafðu þér siálfr í hug!
Verse: 4    
ǫll ero mein of metin."

Strophe: 21 
Verse: 1    
"Munca ec floia, þótt mic feigan vitir,
Verse: 2    
emca ec með bleyði borinn;
Verse: 3    
ástráð þín ec vil ǫll hafa,
Verse: 4    
svá lengi sem ec lifi."

Strophe: 22 
Verse: 1    
"Þat ræð ec þér fyrsta, at þú við frondr þína
Verse: 2    
vammalauss verir;
Verse: 3    
síðr þú hefnir, þótt þeir sacar gori,
Verse: 4    
þat qveða dauðom duga.

Strophe: 23 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér annat, at þú eið sverir,
Verse: 2    
nema þann er saðr ;
Verse: 3    
grimmir símar ganga at trygðrofi,
Verse: 4    
armr er vára vargr.

Strophe: 24 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér þriðia, at þú þingi á
Verse: 2    
deilit við heimsca hali;
Verse: 3    
þvíat ósviðr maðr lætr opt qveðin
Verse: 4    
verri orð, enn viti.

Strophe: 25 
Verse: 1    
Alt er vant, ef þú við þegir;
Verse: 2    
þá þiccir þú með bleyði borinn
Verse: 3    
eða sǫnno sagðr;
Verse: 4    
hættr er heimisqviðr,
Verse: 5    
nema sér góðan geti.
Verse: 6    
Annars dags láttu hans ǫndo farit
Verse: 7    
oc launa svá lýðom lygi!

Strophe: 26 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it fiórða, ef býr fordæða,
Verse: 2    
vammafull, á vegi:
Verse: 3    
ganga er betra, enn gista ,
Verse: 4    
þótt þic nótt um nemi.

Strophe: 27 
Verse: 1    
Forniósnar augo þurfo fira synir,
Verse: 2    
hvars scolo vreiðir vega;
Verse: 3    
opt bǫlvísar konor sitia brauto nær,
Verse: 4    
þær er deyfa sverð oc sefa.

Strophe: 28 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it fimta, þóttu fagrar sér
Verse: 2    
brúðir becciom á:
Verse: 3    
sifia silfr látaðu þínom svefni ráða,
Verse: 4    
teygiattu þér at kossi konor!

Strophe: 29 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it sétta, þótt með seggiom fari
Verse: 2    
ǫlðrmál til ǫfug:
Verse: 3    
druccinn deila scalattu við dólgviðo,
Verse: 4    
margan stelr vín viti.

Strophe: 30 
Verse: 1    
Sǫngr oc ǫl hefr seggiom verit
Verse: 2    
mǫrgom at móðtrega,
Verse: 3    
sumom at bana, sumom at bǫlstǫfom;
Verse: 4    
fiolð er, þat er tregr fira.

Strophe: 31 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it siaunda, ef þú sacar deilir
Verse: 2    
við hugfulla hali:
Verse: 3    
beriaz er betra, enn brenna
Verse: 4    
inni auðstǫfom.

Strophe: 32 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it átta, at þú scalt við illo siá
Verse: 2    
oc firraz flærðarstafi;
Verse: 3    
mey þú teygiat mannz kono,
Verse: 4    
eggia ofgamans!

Strophe: 33 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it níunda, at þú nám biargir,
Verse: 2    
hvars þú á foldo finnr,
Verse: 3    
hvárz ero sóttdauðir eða ero sædauðir
Verse: 4    
eða ero vápndauðir verar.

Strophe: 34 
Verse: 1    
Laug scal gora, þeim er liðnir ero,
Verse: 2    
þvá hendr oc hǫfuð,
Verse: 3    
kemba oc þerra, áðr í kisto fari,
Verse: 4    
oc biðia sælan sofa.

Strophe: 35 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it tíunda, at þú trúir aldri
Verse: 2    
várom vargdropa,
Verse: 3    
hvárstu ert bróður bani,
Verse: 4    
eða hafir þú feldan fǫður:
Verse: 5    
úlfr er í ungom syni, "
Verse: 6    
þótt hann gulli gladdr.

Strophe: 36 
Verse: 1    
Sacar oc heiptir hyggiat svefngar vera,
Verse: 2    
harm in heldr;
Verse: 3    
vitz oc vápna vant er iofri at ,
Verse: 4    
þeim er scal fremstr með firom.

Strophe: 37 
Verse: 1    
Þat ræð ec þér it ellipta, at þú við illo sér
Verse: 2    
hvern veg at vinom.
Verse: 3    
Langt líf þicciomcac lofðungs vita,
Verse: 4    
rǫmm ero róg of risin."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Edda.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 10.12.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.