TITUS
Hartmann, Iwein
Part No. 26
Previous part

Verse group: (26) 
Verse: 2501    der sîne bôsheit prîse.
Verse: 2502    
her Îwein ist niht wîse:

Verse: 2503    
er möhte swîgen als ich.'
Verse: 2504    
diu rede dûhte gemelich,

Verse: 2505    
daz er sich dûhte alsô guot:
Verse: 2506    
wan alsô schalclîchen muot

Verse: 2507    
gewan nie rîter dehein.
Verse: 2508    
sprach mîn her Gâwein

Verse: 2509    
'wie , mîn her Keiî?
Verse: 2510    
sprechent ir doch, ir sît vrî

Verse: 2511    
valscher rede: wie schînet daz?
Verse: 2512    
ir erzeiget doch iezuo grôzen haz

Verse: 2513    
disem guoten knehte.
Verse: 2514    
tuot ir im unrehte.

Verse: 2515    
ern gedâhte iuwer nie wan wol,
Verse: 2516    
als ein rîter des andern sol:

Verse: 2517    
und daz er niht komen ist,
Verse: 2518    
daz hât im lîhte an dirre vrist

Verse: 2519    
ein selch unmuoze benomen
Verse: 2520    
daz er niht enmohte komen.

Verse: 2521    
durch got ir sult die rede lân.'
Verse: 2522    
her Keiî sprach 'daz getân:

Verse: 2523    
ich wând ich redte rehte dran.
Verse: 2524    
alsô gerne mac ein man

Verse: 2525    
übel tuon alsô wol
Verse: 2526    
sît ez nieman reden sol.

Verse: 2527    
ichn gewähenes niemer mêre,
Verse: 2528    
daz sîn iuwer êre.'

Verse: 2529    
Der künec Artûs nam in die hant
Verse: 2530    
daz becke daz er hangen vant,

Verse: 2531    
und schuof ez vollez brunnen,
Verse: 2532    
und wolde rehte erkunnen

Verse: 2533    
ob daz selbe mære
Verse: 2534    
war ode gelogen wære

Verse: 2535    
durch daz er was komen dar,
Verse: 2536    
unde begôz den stein gar.

Verse: 2537    
wart daz weter alsô grôz
Verse: 2538    
daz alle die verdrôz

Verse: 2539    
die dar komen wâren:
Verse: 2540    
und daz genâren,

Verse: 2541    
des heten verzwîvelt nâch.
Verse: 2542    
wart dem hern Îwein gach

Verse: 2543    
gewâfent von der veste;
Verse: 2544    
wander wol weste,

Verse: 2545    
ern beschirmte sînen brunnen
Verse: 2546    
er wurd im an gewunnen

Verse: 2547    
ouch habete her Keiî
Verse: 2548    
also gewafent da .

Verse: 2549    
der hote der êrsten tjost gegert:
Verse: 2550    
der hete ouch in der künec gewert.

Verse: 2551    
kam her Îwein balde
Verse: 2552    
dort ûz jenem walde

Verse: 2553    
ze velde gewalopieret,
Verse: 2554    
in engels wîs gezieret.

Verse: 2555    
in enirte ros noch der muot:
Verse: 2556    
wan diu wâren beidiu guot.

Verse: 2557    
sînem herzen liebe geschach,
Verse: 2558    
er jenen halten sach

Verse: 2559    
der allez guot verkêrte,
Verse: 2560    
in got gêrte

Verse: 2561    
daz er im solte gelten
Verse: 2562    
sîn ungevüegez schelten

Verse: 2563    
und sînen tägelîchen spot.
Verse: 2564    
des lobete er got.

Verse: 2565    
ouch sag ich iu ein mære:
Verse: 2566    
swie schalkhaft Keiî wære,

Verse: 2567    
er was iedoch vil unervorht.
Verse: 2568    
enheten sîn zunge niht verworht,

Verse: 2569    
son gewan der hof nie tiurern helt.
Verse: 2570    
daz mugent ir kiesen, ob ir welt,

Verse: 2571    
sînem ampte des er pflac:
Verse: 2572    
sîn hete anders niht einen tac

Verse: 2573    
geruochet der künec Artûs
Verse: 2574    
ze truhsæzen in sînem hûs.

Verse: 2575    
wârens under in beiden
Verse: 2576    
des willen ungescheiden:

Verse: 2577    
ir ietweder gedâhte sêre
Verse: 2578    
ûf des andern êre:

Verse: 2579    
ir gelinge was ab mislîch.
Verse: 2580    
diu tjost wart guot unde rîch,

Verse: 2581    
und der herre Keiî,
Verse: 2582    
swie bœse ir wænet daz er ,

Verse: 2583    
er zestach sîn sper unz an die hant.
Verse: 2584    
mite wart ouch er gesant

Verse: 2585    
ûz dem satel als ein sac,
Verse: 2586    
daz ern weste er lac.

Verse: 2587    
done wolder im niht mêre
Verse: 2588    
tuon dehein unêre,

Verse: 2589    
wan daz er schimpflichen sprach,
Verse: 2590    
er in vor im ligen sach

Verse: 2591    
'war umbe liget ir durch got?
Verse: 2592    
wârn doch ie iuwer spot

Verse: 2593    
den âne ir schulde misselanc.
Verse: 2594    
vielet ir sunder iuwern danc?

Verse: 2595    
michn triege danne mîn wân,
Verse: 2596    
ir habet ez gerne getân:

Verse: 2597    
ezn mohte iu anders niht geschehen.
Verse: 2598    
ir woldet niuwan gerne sehen

Verse: 2599    
welch vallen wære.
Verse: 2600    
ez ist doch lasterbære.'

Next part



This text is part of the TITUS edition of Hartmann, Iwein.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 6.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.