TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 718
Previous part

Chapter: 718 
718


Verse: 1    durch Gâwânes triuwe nôt
Verse: 2    
leiste ich, daz mir der künec enbôt."

Verse: 3    
Artûs und Bêne
Verse: 4    
und dise knappen zwêne

Verse: 5    
riten her unde dar.
Verse: 6    
er liez diu kint nemen war

Verse: 7    
liehter blicke an maneger vrouwen.
Verse: 8    
si mohten ouch schouwen

Verse: 9    
ûf den helmen manec gesnürre.
Verse: 10    
wênec daz noch würre

Verse: 11    
einem man, der wære rîche,
Verse: 12    
gebârte er geselleclîche.

Verse: 13    
si kômen niht von den pherden.
Verse: 14    
Artûs liez die werden

Verse: 15    
über al daz her diu kinder sehen,
Verse: 16    
si den wunsch mohten spehen,

Verse: 17    
ritter, megede unde wîp,
Verse: 18    
manegen vlætegen lîp.

Verse: 19    
des hers wâren driu stücke,
Verse: 20    
zwischen zwuo lücke.

Verse: 21    
Artûs reit mit den kinden dan
Verse: 22    
von dem her verre ûf den plân.

Verse: 23    
sprach er: "Bêne, süeziu maget,
Verse: 24    
hœrs wol, waz mir hât geklaget

Verse: 25    
Itonjê, mîner swester barn:
Verse: 26    
diu kan ir weinen wênec sparn.

Verse: 27    
daz gelouben mîne gesellen,
Verse: 28    
die hie habent, ob si wellen:

Verse: 29    
Itonjê hât Gramoflanz
Verse: 30    
verleschet nâch ir liehten glanz.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.