TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 718
Chapter: 718
718
Verse: 1
durch
Gâwânes
triuwe
nôt
Verse: 2
leiste
ich
,
daz
mir
der
künec
enbôt
."
Verse: 3
Artûs
und
Bêne
Verse: 4
und
dise
knappen
zwêne
Verse: 5
riten
her
unde
dar
.
Verse: 6
er
liez
diu
kint
nemen
war
Verse: 7
liehter
blicke
an
maneger
vrouwen
.
Verse: 8
si
mohten
ouch
dâ
schouwen
Verse: 9
ûf
den
helmen
manec
gesnürre
.
Verse: 10
wênec
daz
noch
würre
Verse: 11
einem
man
,
der
wære
rîche
,
Verse: 12
gebârte
er
geselleclîche
.
Verse: 13
si
kômen
niht
von
den
pherden
.
Verse: 14
Artûs
liez
die
werden
Verse: 15
über
al
daz
her
diu
kinder
sehen
,
Verse: 16
dâ
si
den
wunsch
mohten
spehen
,
Verse: 17
ritter
,
megede
unde
wîp
,
Verse: 18
manegen
vlætegen
lîp
.
Verse: 19
des
hers
wâren
driu
stücke
,
Verse: 20
dâ
zwischen
zwuo
lücke
.
Verse: 21
Artûs
reit
mit
den
kinden
dan
Verse: 22
von
dem
her
verre
ûf
den
plân
.
Verse: 23
dô
sprach
er
:
"Bêne
,
süeziu
maget
,
Verse: 24
dû
hœrs
wol
,
waz
mir
hât
geklaget
Verse: 25
Itonjê
,
mîner
swester
barn
:
Verse: 26
diu
kan
ir
weinen
wênec
sparn
.
Verse: 27
daz
gelouben
mîne
gesellen
,
Verse: 28
die
hie
habent
,
ob
si
wellen
:
Verse: 29
Itonjê
hât
Gramoflanz
Verse: 30
verleschet
nâch
ir
liehten
glanz
.
This text is part of the
TITUS
edition of
Wolfram von Eschenbach, Parzival
.
Copyright
TITUS Project
, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.