TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 724
Previous part

Chapter: 724 
724


Verse: 1    si erbeizten, die komen sint.
Verse: 2    
des künec Gramoflanzes kint

Verse: 3    
manegiu vor im sprungen,
Verse: 4    
inz poulûn si sich drungen.

Verse: 5    
die kamerære en widerstrît
Verse: 6    
rûmten eine strâzen wît

Verse: 7    
gein der Berteneise künegîn.
Verse: 8    
sîn œheim Brandelidelîn

Verse: 9    
vor dem künege inz poulûn gienc:
Verse: 10    
Ginôvêr den mit kusse emphienc.

Verse: 11    
der künec wart ouch emphangen sus.
Verse: 12    
Bernouten und Afinamus

Verse: 13    
die künegîn man ouch küssen sach.
Verse: 14    
Artûs ze Gramoflanze sprach:

Verse: 15    
ir sitzens beginnet,
Verse: 16    
seht, ob ir deheine minnet

Verse: 17    
dirre vrouwen, und küsset sie.
Verse: 18    
iu beiden daz erloubet hie."

Verse: 19    
im sagete, wer sîn vriundîn was,
Verse: 20    
ein brief, den er ze velde las:

Verse: 21    
ich meine, daz er ir bruoder sach,
Verse: 22    
diu im vor al der werlde jach

Verse: 23    
ir werden minne tougen.
Verse: 24    
Gramoflanzes ougen

Verse: 25    
si erkanden, diu im minne truoc.
Verse: 26    
sîn vreude hôch was genuoc,

Verse: 27    
sît Artûs hete erloubet daz,
Verse: 28    
daz si beide ein ander âne haz

Verse: 29    
mit gruoze emphâhen tâten kunt.
Verse: 30    
er kuste Itonjê an den munt.




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.