TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 745
Previous part

Chapter: 745 
745


Verse: 1    waz prîses bejagete ich danne an dir?
Verse: 2    
stant stille unde sage mir,

Verse: 3    
werlîcher helt, wer sîs.
Verse: 4    
vür wâr hetes mînen prîs

Verse: 5    
behabet, der lange ist mich gewert,
Verse: 6    
wære dir zebrosten niht dîn swert.

Verse: 7    
von uns beiden vride,
Verse: 8    
unz uns geruowen baz diu lide."

Verse: 9    
si sâzen nider ûf daz gras:
Verse: 10    
manheit zuht an beiden was

Verse: 11    
und ir beider jâr von solher zît,
Verse: 12    
zalt noch ze junc si beide ûf strît.

Verse: 13    
der heiden zem getouften sprach:
Verse: 14    
"nû geloube, helt, daz ich gesach

Verse: 15    
mînen zîten noch nie man,
Verse: 16    
der baz den prîs möhte hân,

Verse: 17    
den man in strîte sol bejagen.
Verse: 18    
ruoche, helt, mir beidiu sagen,

Verse: 19    
dînen namen und dînen art:
Verse: 20    
sôst wol bewendet her mîn vart."

Verse: 21    
sprach Herzeloiden sun:
Verse: 22    
"sol ich daz durch vorhte tuon,

Verse: 23    
endarf es niemen an mich gern,
Verse: 24    
sol ichs betwungenlîche wern."

Verse: 25    
der heiden von Tasmê
Verse: 26    
sprach: "ich wil mich nennenê

Verse: 27    
und daz laster wesen mîn.
Verse: 28    
ich bin Feirefîz Anschevîn,

Verse: 29    
rîche wol, daz mîner hant
Verse: 30    
mit zinse dienet manec lant."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.