TITUS
Wolfram von Eschenbach, Parzival
Part No. 746
Previous part

Chapter: 746 
746


Verse: 1     disiu rede von im geschach,
Verse: 2    
Parzivâl zem heiden sprach:

Verse: 3    
"wâ von sît ir ein Anschevîn?
Verse: 4    
Anschouwe ist von erbe mîn,

Verse: 5    
bürge, lant unde stete.
Verse: 6    
herre, ir sult durch mîne bete

Verse: 7    
einen andern namen kiesen.
Verse: 8    
solde ich mîn lant verliesen

Verse: 9    
und die werden stat Bêalzenân,
Verse: 10    
hetet ir mir gewalt getân.

Verse: 11    
ist unser deweder ein Anschevîn,
Verse: 12    
daz sol ich von arte sîn.

Verse: 13    
doch ist mir vür wâr gesaget,
Verse: 14    
daz ein helt unverzaget

Verse: 15    
wone in der heidenschaft,
Verse: 16    
der habe mit ritterlîcher kraft

Verse: 17    
minne und prîs behalden,
Verse: 18    
daz er muoz beider walden:

Verse: 19    
der ist ze bruoder mir benant.
Verse: 20    
si hânt in vür prîs erkant."

Verse: 21    
aber sprach Parzivâl:
Verse: 22    
"herre, iuwers antlitzes mâl,

Verse: 23    
hete ich diu kuntlîche ersehen,
Verse: 24    
würde iu schier von mir verjehen,

Verse: 25    
als er mir kunt ist getân.
Verse: 26    
herre, welt irz an mich lân,

Verse: 27    
enblœzet iuwer houbet.
Verse: 28    
ob ir mirz geloubet,

Verse: 29    
mîn hant iuch strîtes gar verbirt,
Verse: 30    
unz ez anderstunt gewâpent wirt."




Next part



This text is part of the TITUS edition of Wolfram von Eschenbach, Parzival.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 12.9.2008. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.