TITUS
Sachsenspiegel
Part No. 49
Previous part

Chapter: XXIII 
XXIII. Wer der kindere vormunde solle sin. Waz der vormunde phlichtig si.


Paragraph: 1.     Wor de sone binnen iren iaren sin, ire eldeste ebenbortige swertmag nimt daz hergewete aleine unde iz der kindere vormunde dar an, biz daz si zu iren iaren komen, so sal herz in wider geben, dar zu al ir gut, her en moge daz bewisen, wor herz in ire nutz getan habe adir iz im roplich adir von ungelucke ane sine schult abegegangen si.
Paragraph: 2.    
Al si ein kint zu lenrechte zu sinen iaren komen, sin vormunde sal ez doch an sime gute vorsten zu sime werbe unde sinen herren dienen an des kindes stat nach des kindes rechte, de wile ez sich selbir vor kintheit nicht versinnen kan adir sich nicht vermac von unkraft sines libes. Wer abir des kindes erbe iz, deme sal sin vormunde berechenen von iare zu iare des kindes gutes unde in des gewiz machen, daz herz in unphlicht nicht en vertu, biz daz kint zu sinen iaren komen ist. Wen ez ist dicke einer der kindere vormunde unde ein ander ir erbe. Wor abir der vormunde ouch erbe ist, der en darf nimande berechenen des kindes gutes noch burgen setzen. Her ist ouch der wetewen vormunde, biz daz si man nimt, ab her ir ebenbortig iz.



Next part



This text is part of the TITUS edition of Sachsenspiegel.

Copyright TITUS Project, Frankfurt a/M, 7.5.2019. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.