TITUS
Alexanderroman (Der Grosse Seelentrost): Part No. 60

Subchapter: 26._S._Blasius 

26. S. Blasius


Line: 4 
    Dyoclecianus voruolgede al de jenne, de cristene namen vntfangen hadden.
Line: 5 
    Do vloch de hilge bisscup Sunte Blasius in de wostenie vnde hudde sijk in
Line: 6 
    eyner stenkulen vnde wolde dar en enstdelingk wesen. Dar quemen de vogele
Line: 7 
    vnde brochten eme spise. Dar quam allerhande vogelte vnde en wolden nicht
Line: 8 
    van eme then, he en moste en geuen synen segen, vnde welk dar seik wart, de
Line: 9 
    quam to eme, vnde he makede den gesunt. To eyner tijd scholden ryddere
Line: 10 
    yagen ryden in der wostenie vnde ne vunden neyn deyr. To lesten quemen se,
Line: 11 
    dar Sunte Blasius was, dar was ere vele gesamnet. Do quemen se to huß vnde
Line: 12 
    segeden dijt ereme heren. Do bot he, dat men en scholde vor en bringen. Do
Line: 13 
    quemen de ryddere to Sunte Blasiuse vnde spreken: ʼVnse here enbut dij, dat
Line: 14 
    du komest to eme.ʼ Do sprak Sunte Blasius: ʼLeuen kindere, nu proue ik dat
Line: 15 
    wol, dat god my nicht heft vorgetten.ʼ Do toch he myt en hen. Do se vppe
Line: 16 
    dem wege weren, do quam eyn arm fruwe vnde clagede, dat se nicht en hedde
Line: 17 
    wen eyn verken, dat sulne hedde er de wullf genomen. Do gebot Sunte Blasius
Line: 18 
    deme wulue, dat he er dat verken wedder geue, dat moste he don. Do leyt en
Line: 19 
    de konningk vor sijk bringen vnde wolde ene dar to dwingen, dat he synes
Line: 20 
    godes vorsaken scholde vnde scholde affgode anbeden. Do he des nicht don
Line: 21 
    wolde, do let he ene myt knuppelen slan vnde let en leggen in eynen kerkenere.
Line: 22 
    Do quam de fruwe myt dem verkene vnde kokede dat vnde brachte Sunte
Line: 23 
    Blasiuse dat houet vnde de vote vnde brot vnde eyn lecht. Dat nam he vnde
Line: 24 
    sprak to der fruwen: ʼDu schalt alle jar yo eyn lecht offeren to der kerken dorch
Line: 25 
    mynen namen, so schal yd dij yo wol to handen ghan an dyner neringe, vnde
Line: 26 
    we dat deyt, deme schal yd yo wolghan an syner neringe.ʼ Dat dede de fruwe
Line: 27 
    all ere daghe, vnde yd genk er yo wol to handen. Do let de konningk Sunte
Line: 28 
    Blasius vp hengen vnde leyt en myt crauwelen toriten synen licham. Dar
Line: 29 
    quemen seuen fruwen vnde vengen syn blot, dat eme van syneme lichamme
Line: 30 
    leip. Do leit se de konningk tohant angripen vnde dwangk se darto, dat se
Line: 31 
    affgode anbeden scholden. Do spreken se: ʼSchole wij dyne gode anbeden, so
Line: 32 
    do se vns. Wij willen se dragen bij de se vnde willen se wasschen vnder den
Line: 33 
    ogen, dat se reyne werden.ʼ He mende al wares vnde dede en syne gode. Se
Line: 34 
    nemen se vnde worpen se in de se vnde spreken: ʼSint dijt gode, se helpen sijk
Line: 35 
    suluen wol.ʼ Do wart de rydder tornich vnde leit maken seuen gloyendige

Page: 56 
Line: 1 
    pannen vnde leyt dar bij leggen seuen hemde vnde let se kesen, wat se wolden.
Line: 2 
    Dar was eyn mede, de hadde twe kindere, de nam de hemde vnde warp se in
Line: 3 
    dat vur vnde spreken, se weren bereyt to steruene dorch godes namen. Do
Line: 4 
    repen de kindere: ʼO herte leue moder, lat vns nicht vnderwegen. Du heffst
Line: 5 
    vns gespiset myt dynen brusten, spise vns ock myt dynen hilgen vrauden.ʼ
Line: 6 
    Do leyt se de rydder alle seuene vphengen vnde let ere licham myt scharpen
Line: 7 
    krauwelen toryten. Dar schen ere vlesch also eyn sne, vnde vt ereme lycham
Line: 8 
    lep melk vor blot. Do quam eyn hillich engel vnde troste se vnde sprak: ʼNe
Line: 9 
    hebbet neyne vare vnde weset stede. We eynes guden werkes beghynnet
Line: 10 
    vnde vulbringet, deme wert dat ewige lon.ʼ Dar na let he se affnemen vnde let se
Line: 11 
    in eyn grot vur werpen. Vnde dat vur wart geleschet, vnde se gengen all sunt
Line: 12 
    vte dem vure. Do leyt he en de houede aff slan. Dar na let he Sunte Blasius
Line: 13 
    werpen in eyne se, dat he vordrynken scholde. Do sloch he vor sijk dat
Line: 14 
    teken des hilgen cruces vnde sat mydden in der se alse vp eyneme drogen lande.
Line: 15 
    Do sprak he to den heyden: ʼHebbet juwe gode jennige macht, dat bewiset nu,
Line: 16 
    vnde ghat here to my in de se.ʼ Dar quemen viff man vnde seuentich vnde
Line: 17 
    gengen to eme dar in vnde vordrunken alto male. Do quam eyn hillich engel
Line: 18 
    vnde sprak to Sunte Blasius: ʼGa nu hijr vt vnde vntfa de kronen, de dij god
Line: 19 
    bereydet heft.ʼ Do quam he gande vte der se, vnde sin antlat was so clar vnde
Line: 20 
    so schone, dat et alle den wunderde, de en segen. Do enbot de rydder, dat men
Line: 21 
    eme dat houet affslan scholde. Dar vel he vp syne kne vnde bat vnsen leuen
Line: 22 
    heren vor al de jenne, de seik edder krank weren, so wanne se god anrepen
Line: 23 
    vnde siner hulpe begherden, dat god sijk ouer se yrbarmede. Do quam eyn
Line: 24 
    stemme van deme hemmelrike vnde sprak, he were getwidet. Dar na wart eme
Line: 25 
    syn houet affgeslagen. -- Kynt leue, noch wil ik dij eyn ander seggen:




Copyright TITUS Project Frankfurt a/M 1999-2000. No parts of this document may be republished in any form without prior permission by the copyright holder.